ΟΙ ΔΕΡΜΑΤΙΝΟΙ ΧΙΤΩΝΕΣ
«Ἔστι δέ ἅ προσελάβομεν ἀπό τοῦ ἀλόγου δέρματος, ἡ μίξις, ἡ σύλληψις, ὁ τόκος, ὁ ρύπος, ἡ θηλή, ἡ τροφή, ἡ ἐκποίησις, ἡ κατ’ ὀλίγον ἐπί τό τέλειον αὔξησις, ἡ ἀκμή, τό γῆρας, ἡ νόσος, ὁ θάνατος».
Δηλαδή:
« Και αυτά είναι εκείνα τα οποία προσελάβαμε από εκείνο το δέρμα των αλόγων (ζώων) : Η ένωση του άνδρα και της γυναίκας, η σύλληψη (στη κοιλιά της μητέρας μας), η γέννηση, η έμμηνη ρύση, ο θηλασμός , η τροφή, το σπερματικό, η βαθμιαία αύξηση προς το τέλειο, η ακμή (της νεότητος), τα γηρατειά, η νόσος, ο θάνατος».
Όλα τα παραπάνω στοιχεία, τα οποία πλέον μας φαίνονται απολύτως φυσικά και φυσιολογικά, δεν τα είχε από την φύση του ο άνθρωπος και γι’ αυτό έχουν δύο οπτικές γωνίες στην πατερική γραμματεία : Η πρώτη οπτική γωνία είναι φυσικά η παρακοή του ανθρώπου και το αποτέλεσμα αντί να γίνει κατά χάρην Θεός, έγινε ζώο με την διαφορά ότι η ψυχή μας δεν έπαθε τίποτα και παρέμεινε έλλογο ων , σε αντίθεση με τα ζώα που είναι άλογα. Δηλαδή στη μία οπτική γωνία είναι οι συνέπειες της πτώσης σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του ανθρώπου. Η τραγικότητά του όταν χάνει τη χάρη Του Θεού και πλέον χρησιμοποιεί και εξουσιάζει την κτίση (τροφή κτλ) χωρίς όμως να μπορεί να αποφύγει τον θάνατο από την αμαρτία, το χώρισμα από τον Θεό δηλαδή.
Η άλλη οπτική γωνία, των Πατέρων της Εκκλησίας μας, είναι φυσικά η πρόνοια Του Θεού για τον άνθρωπο, η Οικονομία του, που παρ’ όλη την πτώση δεν τον άφησε αβοήθητό τον άνθρωπο, έδωσε (αυτή η αντίληψη είναι εβραϊκή) «ανέκτικε», όλα τα παραπάνω στοιχεία με κορυφαίο φυσικά, ότι τα προσέλαβε με την Γέννησή Του, τα αγίασε πάνω στο Σταυρό με το αίμα Του και πλέον ο άνθρωπος μπορεί να τα υπερβεί με τον πνευματικό αγώνα και τη Χάρη Του Θεού, από τα μυστήρια και την ασκητικότητα της Εκκλησίας.
Ο άνθρωπος σε αυτή τη ζωή έχει δύο ένστικτα της αυτοσυντηρήσεως και της διαιωνίσεως και ένα μέρος των δερματίνων χιτώνων, μπορεί να χαρακτηριστεί και ως σεξουαλικότητα όπως το ονομάζει ο υπόλοιπος κόσμος. Ο άνθρωπος αν δεν μπορεί να υπερβεί τουλάχιστον πρέπει να τα πραγματώνει στα πλαίσια των εντολών Του Θεού. Π.χ. Να τρώει για να ζει και όχι να ζει για να τρώει, Υπάρχει η ένωση ανδρός και γυναικός εντός του γάμου και για δημιουργία οικογένειας-κατ’ οίκον Εκκλησίας και όχι πριν και εκτός γάμου με αυτοσκοπό μόνο την ηδονή κτλ.
Κατά την διάρκεια της ομιλίας, έγιναν πολλές παρεμβάσεις από τους συμμετέχοντες και από τον ομιλητή, με ερωτήματα που αναδύονταν π.χ. Αν όλα αυτά αποκτήθηκαν μετά την πτώση, άρα πως ήταν ο άνθρωπος πριν από αυτήν; Πως θα διαιωνίζονταν; Θα ερχόταν ο Χριστός αν δεν είχε πέσει ο άνθρωπος; Σε τι ηλικία πλάσθηκαν ο Αδάμ και η Εύα, όπου δόθηκαν απαντήσεις από τον ομιλητή, τόσο από την Αγία Γραφή όσο και από την πατερική παράδοση, τονίζοντας ότι είναι επικίνδυνο στη Θεολογία μας να κάνει κανείς υποθέσεις, καθώς γνωρίζομαι ότι μας έχει αποκαλυφθεί και αυτό καταγράφουμε
Στο τέλος της ομιλίας, μοιράστηκε σ’ όλους από ένα τετρασέλιδο φυλλάδιο περί νηστείας και δόθηκε ευλογία από δύο βιβλιαράκια του συγγραφέως από ακολουθίες που έχει επιμεληθεί (κείμενο-μετάφραση) όπως τύχαιναν στον καθένα, είτε με Ιερά Παράκληση, είτε με Μ. Απόδειπνο, είτε με Μεγάλο Κανόνα, είτε με Θεία Μετάληψη.
Ο π. Αντώνιος, στο τέλος ευχαρίστησε τον Ομιλητή που ήλθε και φέτος και μάλιστα 2η φορά, τόσο για τα τόσα ωραία που μας είπε, όσο για την πρωτοτυπία του Θέματος και των απαντήσεων που μας έδωσε. Φεύγοντας ανανέωσαν όλοι το ραντεβού τους για την επόμενη Πέμπτη την ίδια ώρα.
Εκ του Νεανικού Τομέα του Ι. Ναού
