Κωνσταντίνος Βαβούσκος, Ομότιμος Καθηγητής ΑΠΘ «Τουρκική πηγή περί Φλωρίνης»
«Σημειωτέον ότι τα μνημονευθέντα αρβανιτοχώρια του Νομού Φλωρίνης (Λέχοβον, Φλάμπουρον και Δροσοπηγή), ήσαν τα σημαντικότερα και ευρωστότερα κέντρα του Ελληνισμού, υπ’ ουδενός ποτέ αμφισβητηθέντα
ως προς αυτά.
Εις το Λέχοβον π.χ. κατά την διάρκεια του Μακεδονικού αγώνος, είχεν εγκατασταθή το στρατηγείον των Μακεδονομάχων της περιοχής (είχε καταστή κέντρον στρατιωτικόν του Μακεδονικού Αγώνος) λόγω της ασφαλείας, την οποίαν παρείχε το με γνησίαν και αποφασιστικήν εθνικήν συνείδησιν διαπνεόμενον σύνολον των κατοίκων του».
Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων, «Άλλο Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες».
«Ο όρος Αρβανίτης που αφορά τους Σουλιώτες, τους Υδραίους, τους Σπετσιώτες και πολλούς κατοίκους των Μεσογείων, προέρχεται από τελείως διαφορετική ρίζα.
Συγκεκριμένα από την λέξη ΄Αρβανον, τοπωνύμιο της Βορείου Ηπείρου, που το βρίσκουμε ήδη από τον 11ο αιώνα στα κείμενα της ΄Αννας της Κομνηνής. Από το ΄Αρβανον, δηλαδή από την ελληνικότατη Βόρειο ΄Ηπειρο, κατέβηκαν σε πόλεις και νησιά της Νοτίου Ελλάδος, ελληνικοί πληθυσμοί που μιλούσαν Αρβανίτικα».
Αχιλλέας Λάζαρου, Ρωμανιστής Βαλκανολόγος, «Η Διεπιστημονική Αλήθεια για τους Αρβανίτες»
«Οι απόδημοι Αρβανίτες που βρίσκονται στη στρατιωτική υπηρεσία του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας και Ιρλανδίας (1491-1547) συναισθάνονται την ελληνικότητα τους, την οποία διακηρύσουν στεντόρεια προ της μάχης: “Ελλήνων εσμέν παίδες… και τοις εχθροίς… την πάλαι θρυλουμένην Ελλήνων ανδρείαν έργοις αυτοίς φανεράν ποιήσωμεν”.
΄Οταν δε με αιματηρούς αγώνες, αποκτούν κάποιο κομπόδεμα, σπεύδουν και εκπλήρωση τάματος, όπως με την Ελληνική εκκλησία της Νεαπόλεως Ιταλίας το 1597, οι Μιχαήλ Μπούας και Αλέξανδρος Μοσχολέων, που δεν περιορίζονται μόνο στην αναγραφή των αξιωμάτων τους, Magistri Capellani, αλλά προσθέτουν και την Ελληνική τους ταυτότητα “nationis graecae!!».
Από άλλο σημείο του κειμένου
«Κατ’ ακολουθίαν οι διάσπαρτοι ανά την στεριανή και νησιώτικη Ελλάδα Αρβανίτες, ευλόγα σe στίχους τραγουδιού από το Εγκόλπιο του Ρήγα Βελεστινλή προβάλλονται προεξαγγελτικά ΄Ελληνες: Ω Υδραΐοι κι εσείς Ψαριανοί, άνδρες Σπετσιώται και υπόλοιποι Γραικοί!!!
΄Ολοι οι μπουρλοτιέρηδες του αγώνος του 1821 ήσαν Αρβανίτες, προερχόμενοι από τα τρία προαναφερόμενα ηρωικά νησιά!!!
Επίλογος Κειμένου:
Εν τέλει φωτεινότατο δείγμα ελληνικής εθνικής συνειδήσεως μας έχει κληροδοτήσει ο Μακεδονομάχος από τα Κούντουρα (Μάνδρα Αττικής) Βαγγέλης Κοροπούλης: “…θά αγωνισθώ μέχρι να ελευθερωθή η Μακεδονία και θα πεθάνω εδώ… “.
Πηγή: Θεοδρομία
«Σημειωτέον ότι τα μνημονευθέντα αρβανιτοχώρια του Νομού Φλωρίνης (Λέχοβον, Φλάμπουρον και Δροσοπηγή), ήσαν τα σημαντικότερα και ευρωστότερα κέντρα του Ελληνισμού, υπ’ ουδενός ποτέ αμφισβητηθέντα
ως προς αυτά.
Εις το Λέχοβον π.χ. κατά την διάρκεια του Μακεδονικού αγώνος, είχεν εγκατασταθή το στρατηγείον των Μακεδονομάχων της περιοχής (είχε καταστή κέντρον στρατιωτικόν του Μακεδονικού Αγώνος) λόγω της ασφαλείας, την οποίαν παρείχε το με γνησίαν και αποφασιστικήν εθνικήν συνείδησιν διαπνεόμενον σύνολον των κατοίκων του».
Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων, «Άλλο Αλβανοί και άλλο Αρβανίτες».
«Ο όρος Αρβανίτης που αφορά τους Σουλιώτες, τους Υδραίους, τους Σπετσιώτες και πολλούς κατοίκους των Μεσογείων, προέρχεται από τελείως διαφορετική ρίζα.
Συγκεκριμένα από την λέξη ΄Αρβανον, τοπωνύμιο της Βορείου Ηπείρου, που το βρίσκουμε ήδη από τον 11ο αιώνα στα κείμενα της ΄Αννας της Κομνηνής. Από το ΄Αρβανον, δηλαδή από την ελληνικότατη Βόρειο ΄Ηπειρο, κατέβηκαν σε πόλεις και νησιά της Νοτίου Ελλάδος, ελληνικοί πληθυσμοί που μιλούσαν Αρβανίτικα».
Αχιλλέας Λάζαρου, Ρωμανιστής Βαλκανολόγος, «Η Διεπιστημονική Αλήθεια για τους Αρβανίτες»
«Οι απόδημοι Αρβανίτες που βρίσκονται στη στρατιωτική υπηρεσία του Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας και Ιρλανδίας (1491-1547) συναισθάνονται την ελληνικότητα τους, την οποία διακηρύσουν στεντόρεια προ της μάχης: “Ελλήνων εσμέν παίδες… και τοις εχθροίς… την πάλαι θρυλουμένην Ελλήνων ανδρείαν έργοις αυτοίς φανεράν ποιήσωμεν”.
΄Οταν δε με αιματηρούς αγώνες, αποκτούν κάποιο κομπόδεμα, σπεύδουν και εκπλήρωση τάματος, όπως με την Ελληνική εκκλησία της Νεαπόλεως Ιταλίας το 1597, οι Μιχαήλ Μπούας και Αλέξανδρος Μοσχολέων, που δεν περιορίζονται μόνο στην αναγραφή των αξιωμάτων τους, Magistri Capellani, αλλά προσθέτουν και την Ελληνική τους ταυτότητα “nationis graecae!!».
Από άλλο σημείο του κειμένου
«Κατ’ ακολουθίαν οι διάσπαρτοι ανά την στεριανή και νησιώτικη Ελλάδα Αρβανίτες, ευλόγα σe στίχους τραγουδιού από το Εγκόλπιο του Ρήγα Βελεστινλή προβάλλονται προεξαγγελτικά ΄Ελληνες: Ω Υδραΐοι κι εσείς Ψαριανοί, άνδρες Σπετσιώται και υπόλοιποι Γραικοί!!!
΄Ολοι οι μπουρλοτιέρηδες του αγώνος του 1821 ήσαν Αρβανίτες, προερχόμενοι από τα τρία προαναφερόμενα ηρωικά νησιά!!!
Επίλογος Κειμένου:
Εν τέλει φωτεινότατο δείγμα ελληνικής εθνικής συνειδήσεως μας έχει κληροδοτήσει ο Μακεδονομάχος από τα Κούντουρα (Μάνδρα Αττικής) Βαγγέλης Κοροπούλης: “…θά αγωνισθώ μέχρι να ελευθερωθή η Μακεδονία και θα πεθάνω εδώ… “.
Πηγή: Θεοδρομία
