Ενώ στην πραγματική ζωή περισσότερους φίλους έχει ένας κοινωνικός άνθρωπος, οι φιλίες νέου τύπου χαρακτηρίζονται από απομόνωση και μοναξιά...
Εξετάζοντας τη φιλία στα ευρύτερα πλαίσια της κοινωνικής ζωής, ο Αριστοτέλης προχωρά στις ακόλουθες παρατηρήσεις: Η φιλία σύμφωνα με τον Αριστοτέλη και τα "Ηθικά Νικομάχεια"
Εγώ, τρεις έχω. Τσεκαρισμένους, λατρεμένους, τους εμπιστεύομαι και βασίζομαι πάνω τους. Κάνω κάτι λάθος;
Κι ύστερα ήρθε το facebook
Και η λέξη “φίλος” απέκτησε και ένα νέο νόημα. “Τα τελευταία χρόνια ο ορισμός της φιλίας έχει αποκτήσει νέες διαστάσεις και ευρύτερη έννοια. Ξεχάστε όσα ξέρατε μέχρι τώρα! Φίλος δεν είναι μόνο ο άνθρωπος που εμπιστεύεσαι, αγαπάς, σέβεσαι, υπολογίζεις και βοηθάς, αλλά και ένας αριθμός στην ιστοσελίδα σου. Το οξύμωρο της ιστορίας; Ενώ στην πραγματική ζωή περισσότερους φίλους έχει ένας κοινωνικός άνθρωπος, οι φιλίες νέου τύπου χαρακτηρίζονται από απομόνωση και μοναξιά. Ο καθένας σπίτι του με τον υπολογιστή του” σημειώνει η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου.
Όσο πιο μόνος, τόσο περισσότερο στο σπίτι. Κι όσο περισσότερο στο σπίτι, τόσος περισσότερος χρόνος για αναζήτηση “φίλων” και “κοινωνικοποίηση” μέσω διαδικτύου. Κι αν στην πραγματική ζωή παραπονιέσαι γιατί δεν έχεις φίλους, στην εικονική πραγματικότητα έχεις αμέτρητους και μάλιστα με αλφαβητική σειρά. Και φωτογραφία!
Illusions!
Η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου θέτει τα ερωτήματα-προβληματισμούς...
“Γιατί τα τελευταία χρόνια το social networking τείνει να μετατρέψει τη φιλία από υπαρκτό δεσμό σε ψευδαίσθηση;
Από κάτι που μάθαμε παραδοσιακά να μοιραζόμαστε σε κάτι που ο καθένας μόνος και για λογαριασμό του αγκαλιάζει; Τι είναι αυτό που μας έχει απομονώσει στις ηλεκτρονικές μας καλύβες και μας βγάζει στοιχεία παλιμπαιδισμού και κτητικότητας; Θυμάστε όλοι τους παιδικούς “φανταστικούς φίλους”... αντί να προχωρήσουμε μπροστά γυρνάμε στο πως συμπεριφερόμαστε σαν παιδιά;
Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ένα μηχανισμό άμυνας που ο καθένας μας βγάζει στην επιφάνεια. Για να το κάνουμε όμως αυτό σημαίνει πως έχουμε πληγωθεί σε σημείο να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να την ξαναπατήσει. Έτσι λοιπόν θωρακισμένοι στο “ασφαλές κλουβί” που οι ίδιοι δημιουργήσαμε, έχουμε τα πάντα σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά τίποτα στην πράξη!”.
“Το μόνο σίγουρο είναι πως αν κάτι μας συμβεί, κανένας από τους 750 φίλους μας δεν θα ενδιαφερθεί τόσο όσο οι πραγματικοί in real life φίλοι”.
Γκρέμιστα, γκρέμιστα.... Όλα πια;
“Εμείς με τις πράξεις μας και τα θέλω μας καταρρίψαμε το θεσμό της οικογένειας και τώρα γκρινιάζουμε. Ας προσέξουμε μη συμβεί το ίδιο και με τη φιλία!” τονίζει η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου.
“Φίλος είναι και θα είναι ο έμπιστος άνθρωπος που αγαπάς, βλέπεις και μοιράζεσαι μαζί του χαρές και λύπες” καταλήγει η κ.Αργυρίου.
“Η σελίδα μας στο facebook λοιπόν μπορεί να μην συμπεριλαμβάνει μόνο παροδικές φιλίες, αλλά σίγουρα δείχνει το μέλλον τους”.
Τα καμπανάκι χτύπησε! Για να δούμε...
sigmalive
www.hamomilaki.gr
Κι ύστερα ήρθε το facebook
Και η λέξη “φίλος” απέκτησε και ένα νέο νόημα. “Τα τελευταία χρόνια ο ορισμός της φιλίας έχει αποκτήσει νέες διαστάσεις και ευρύτερη έννοια. Ξεχάστε όσα ξέρατε μέχρι τώρα! Φίλος δεν είναι μόνο ο άνθρωπος που εμπιστεύεσαι, αγαπάς, σέβεσαι, υπολογίζεις και βοηθάς, αλλά και ένας αριθμός στην ιστοσελίδα σου. Το οξύμωρο της ιστορίας; Ενώ στην πραγματική ζωή περισσότερους φίλους έχει ένας κοινωνικός άνθρωπος, οι φιλίες νέου τύπου χαρακτηρίζονται από απομόνωση και μοναξιά. Ο καθένας σπίτι του με τον υπολογιστή του” σημειώνει η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου.
Όσο πιο μόνος, τόσο περισσότερο στο σπίτι. Κι όσο περισσότερο στο σπίτι, τόσος περισσότερος χρόνος για αναζήτηση “φίλων” και “κοινωνικοποίηση” μέσω διαδικτύου. Κι αν στην πραγματική ζωή παραπονιέσαι γιατί δεν έχεις φίλους, στην εικονική πραγματικότητα έχεις αμέτρητους και μάλιστα με αλφαβητική σειρά. Και φωτογραφία!
Illusions!
Η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου θέτει τα ερωτήματα-προβληματισμούς...
“Γιατί τα τελευταία χρόνια το social networking τείνει να μετατρέψει τη φιλία από υπαρκτό δεσμό σε ψευδαίσθηση;
Από κάτι που μάθαμε παραδοσιακά να μοιραζόμαστε σε κάτι που ο καθένας μόνος και για λογαριασμό του αγκαλιάζει; Τι είναι αυτό που μας έχει απομονώσει στις ηλεκτρονικές μας καλύβες και μας βγάζει στοιχεία παλιμπαιδισμού και κτητικότητας; Θυμάστε όλοι τους παιδικούς “φανταστικούς φίλους”... αντί να προχωρήσουμε μπροστά γυρνάμε στο πως συμπεριφερόμαστε σαν παιδιά;
Κατά τη γνώμη μου πρόκειται για ένα μηχανισμό άμυνας που ο καθένας μας βγάζει στην επιφάνεια. Για να το κάνουμε όμως αυτό σημαίνει πως έχουμε πληγωθεί σε σημείο να μην επιτρέπουμε στον εαυτό μας να την ξαναπατήσει. Έτσι λοιπόν θωρακισμένοι στο “ασφαλές κλουβί” που οι ίδιοι δημιουργήσαμε, έχουμε τα πάντα σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά τίποτα στην πράξη!”.
“Το μόνο σίγουρο είναι πως αν κάτι μας συμβεί, κανένας από τους 750 φίλους μας δεν θα ενδιαφερθεί τόσο όσο οι πραγματικοί in real life φίλοι”.
Γκρέμιστα, γκρέμιστα.... Όλα πια;
“Εμείς με τις πράξεις μας και τα θέλω μας καταρρίψαμε το θεσμό της οικογένειας και τώρα γκρινιάζουμε. Ας προσέξουμε μη συμβεί το ίδιο και με τη φιλία!” τονίζει η ψυχολόγος Στέλλα Αργυρίου.
“Φίλος είναι και θα είναι ο έμπιστος άνθρωπος που αγαπάς, βλέπεις και μοιράζεσαι μαζί του χαρές και λύπες” καταλήγει η κ.Αργυρίου.
“Η σελίδα μας στο facebook λοιπόν μπορεί να μην συμπεριλαμβάνει μόνο παροδικές φιλίες, αλλά σίγουρα δείχνει το μέλλον τους”.
Τα καμπανάκι χτύπησε! Για να δούμε...
sigmalive
www.hamomilaki.gr
