Τελευταία Κυριακή του Πεντηκοσταρίου, η Κυριακή των Αγίων Πάντων και η ιστορική ομώνυμος Μονή των Σπετσών, είχε όπως πάντα από μέρες ετοιμαστεί για την πανήγυρη, την οποία και φέτος τίμησε και λάμπρυνε με την παρουσία του, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας, ο Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης κ.κ. ΕΦΡΑΙΜ.
Ο πανηγυρικός Εσπερινός άρχισε στις 6.30 μ.μ. Οι μοναχές έψαλλαν κατανυκτικά τα ανοιξαντάρια και μετά τα αναγνώσματα, ο ιεροκήρυξ αρχιμανδρίτης π. Γρηγόριος Νανακούδης εγκωμίασε στην ομιλία του τους "Αγίους Πάντας", λέγοντας ότι είναι εκείνοι για τους οποίους η Αποκάλυψη λέγει, ότι στέκονται μπροστά στον Θρόνο του Θεού και του Αρνίου, με λευκές στολές και με φοίνικες δόξας στα χέρια τους. Είναι εκείνοι για τους ο οποίους το πνεύμα του Θεού λέγει, ότι έφτασαν μέχρι εκεί, αφού πέρασαν από την θλίψη τη μεγάλη του παρόντος κόσμου και λεύκαναν τις στολές τους στο αίμα του Αρνίου. Τώρα έχουν αξιωθεί να συμμετέχουν στην αιώνια λατρεία του Θεού και έχουν γίνει τα σκηνώματά Του. (Αποκ. 7, 14-15). Μετά τον εσπερινό οι πάντα φιλόξενες μοναχές προσέφεραν εκτός απ΄τον ωραιότατο άρτο, γλυκά και αναψυκτικά.
Την επομένη, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ.κ. Εφραίμ, πλαισιούμενος από πρεσβυτέρους του νησιού και άλλους επισκέπτας ιερείς και τον διάκονο της Μητροπόλεώς μας, τέλεσε την Θ. Λειτουργία και απηύθυνε λόγο επίκαιρο και μεστό θεολογικών νοημάτων, εντοπίζοντας τρία βασικά χαρακτηριστικά των αγίων όλων των εποχών. Την αγάπη τους για τον κόσμο ενώ έμεναν πάντα ασυμβίβαστοι με την αμαρτία του κόσμου, την "μεγάλη τους καρδιά", που μπορούσε πάντα να συγχωρεί και τους εχθρούς τους, και τέλος το γεγονός ότι ενώ ζούσαν στο κόσμο είχαν ουσιαστικά αναχωρήσει εκ του κόσμου. Αυτή η πνευματική ¨αναχώρηση¨ εκ του κόσμου και η εις την ουράνιο πολιτεία αναστροφή τους, έκανε όλους τους αγίους και κυρίως τους μάρτυρες, να πηγαίνουν στο μαρτύριο με χαρά και αγαλλίαση.
Μετά το τέλος της Θ. Λειτουργίας ακολούθησαν και πάλι κεράσματα στους πολλούς προσκυνητές, από το νησί και την Ερμιονίδα.
Ο πανηγυρικός Εσπερινός άρχισε στις 6.30 μ.μ. Οι μοναχές έψαλλαν κατανυκτικά τα ανοιξαντάρια και μετά τα αναγνώσματα, ο ιεροκήρυξ αρχιμανδρίτης π. Γρηγόριος Νανακούδης εγκωμίασε στην ομιλία του τους "Αγίους Πάντας", λέγοντας ότι είναι εκείνοι για τους οποίους η Αποκάλυψη λέγει, ότι στέκονται μπροστά στον Θρόνο του Θεού και του Αρνίου, με λευκές στολές και με φοίνικες δόξας στα χέρια τους. Είναι εκείνοι για τους ο οποίους το πνεύμα του Θεού λέγει, ότι έφτασαν μέχρι εκεί, αφού πέρασαν από την θλίψη τη μεγάλη του παρόντος κόσμου και λεύκαναν τις στολές τους στο αίμα του Αρνίου. Τώρα έχουν αξιωθεί να συμμετέχουν στην αιώνια λατρεία του Θεού και έχουν γίνει τα σκηνώματά Του. (Αποκ. 7, 14-15). Μετά τον εσπερινό οι πάντα φιλόξενες μοναχές προσέφεραν εκτός απ΄τον ωραιότατο άρτο, γλυκά και αναψυκτικά.
Μετά το τέλος της Θ. Λειτουργίας ακολούθησαν και πάλι κεράσματα στους πολλούς προσκυνητές, από το νησί και την Ερμιονίδα.