(Α´ Κορ. ιε´ 1-11)
Ἀδελφοί, γνωρίζω ὑμῖν τὸ εὐαγγέλιον ὃ εὐηγγελισάμην ὑμῖν, ὃ καὶ παρελάβετε, ἐν ᾧ καὶ ἑστήκατε, δι᾿ οὗ καὶ σῴζεσθε, τίνι λόγῳ εὐηγγελισάμην ὑμῖν εἰ κατέχετε, ἐκτὸς εἰ μὴ εἰκῆ ἐπιστεύσατε. Παρέδωκα γὰρ ὑμῖν ἐν πρώτοις ὃ καὶ παρέλαβον, ὅτι Χριστὸς ἀπέθανεν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν κατὰ τὰς γραφάς, καὶ ὅτι ἐτάφη, καὶ ὅτι ἐγήγερται τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ κατὰ τὰς γραφάς, καὶ ὅτι ὤφθη Κηφᾷ, εἶτα τοῖς δώδεκα· ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς ἐφάπαξ, ἐξ ὧν οἱ πλείους μένουσιν ἕως ἄρτι, τινὲς δὲ καὶ ἐκοιμήθησαν· ἔπειτα ὤφθη ᾿Ιακώβῳ, εἶτα τοῖς ἀποστόλοις πᾶσιν· ἔσχατον δὲ πάντων ὡσπερεὶ τῷ ἐκτρώματι ὤφθη κἀμοί. ᾿Εγὼ γάρ εἰμι ὁ ἐλάχιστος τῶν ἀποστόλων, ὃς οὐκ εἰμὶ ἱκανὸς καλεῖσθαι ἀπόστολος, διότι ἐδίωξα τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Θεοῦ· χάριτι δὲ Θεοῦ εἰμι ὅ εἰμι· καὶ ἡ χάρις αὐτοῦ ἡ εἰς ἐμὲ οὐ κενὴ ἐγενήθη, ἀλλὰ περισσότερον αὐτῶν πάντων ἐκοπίασα, οὐκ ἐγὼ δέ, ἀλλ᾿ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ ἡ σὺν ἐμοί. Εἴτε οὖν ἐγὼ εἴτε ἐκεῖνοι, οὕτω κηρύσσομεν καὶ οὕτως ἐπιστεύσατε.
Απόδοση στη νεοελληνικήΑδελφοί, σᾶς θυμίζω τὸ χαρμόσυνο μήνυμα ποὺ σᾶς ἔφερα μὲ τὸ κήρυγμά μου. Αὐτὸ τὸ μήνυμα τὸ δεχτήκατε, σ’ αὐτὸ παραμείνατε σταθεροί, μ’ αὐτὸ καὶ σώζεστε, ἂν βέβαια μένετε προσκολλημένοι σ’ αὐτό, μὲ τὸ νόημα ποὺ σᾶς τὸ κήρυξα· ἐκτὸς ἐὰν μάταια πιστέψατε. Σᾶς παρέδωσα τὴ διδασκαλία ποὺ εἶχα κι ἐγὼ παραλάβει καὶ ποὺ ἔχει πρωταρχικὴ σημασία· ὅτι δηλαδὴ ὁ Χριστὸς πέθανε, σύμφωνα μὲ τὶς Γραφές, γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας· ὅτι ἐνταφιάστηκε καὶ ὅτι, σύμφωνα μὲ τὶς Γραφές ἀναστήθηκε τὴν τρίτη ἡμέρα καὶ ὅτι ἐμφανίστηκε στὸν Κηφᾶ, ἔπειτα στοὺς Δώδεκα. ῎Επειτα ἐμφανίστηκε σὲ περισσότερους ἀπὸ πεντακόσιους ἀδελφοὺς συγχρόνως, ἀπὸ τοὺς ὁποίους μερικοὶ πέθαναν, οἱ περισσότεροι ὅμως εἶναι ἀκόμα στὴ ζωή. ῎Επειτα ἐμφανίστηκε στὸν ᾿Ιάκωβο, ἔπειτα σὲ ὅλους τοὺς ἀποστόλους. Τελευταῖα ἀπὸ ὅλους, ἐμφανίστηκε καὶ σ’ ἐμένα σὰν σὲ ἔκτρωμα. Γιατὶ ἐγὼ πραγματικὰ εἶμαι ὁ τελευταῖος ἀνάμεσα σὲ ὅλους τοὺς ἀποστόλους· ἐγὼ δὲν εἶμαι ἄξιος οὔτε νὰ ὀνομάζομαι ἀπόστολος, γιατὶ καταδίωξα τὴν ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ. Μὲ τὴ χάρη ὅμως τοῦ Θεοῦ ἔγινα αὐτὸ ποὺ ἔγινα· κι αὐτὴ ἡ χάρη πρὸς ἐμένα δὲν ὑπῆρξε ἄκαρπη· ἐργάστηκα περισσότερο ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀποστόλους, ὄχι βέβαια ἐγώ, ἀλλὰ ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ μὲ συνοδεύει. Εἴτε ἐγώ, λοιπόν, εἴτε ἐκεῖνοι, αὐτὰ κηρύττουμε καὶ αὐτὰ πιστέψατε.
Απόδοση στη νεοελληνικήΑδελφοί, σᾶς θυμίζω τὸ χαρμόσυνο μήνυμα ποὺ σᾶς ἔφερα μὲ τὸ κήρυγμά μου. Αὐτὸ τὸ μήνυμα τὸ δεχτήκατε, σ’ αὐτὸ παραμείνατε σταθεροί, μ’ αὐτὸ καὶ σώζεστε, ἂν βέβαια μένετε προσκολλημένοι σ’ αὐτό, μὲ τὸ νόημα ποὺ σᾶς τὸ κήρυξα· ἐκτὸς ἐὰν μάταια πιστέψατε. Σᾶς παρέδωσα τὴ διδασκαλία ποὺ εἶχα κι ἐγὼ παραλάβει καὶ ποὺ ἔχει πρωταρχικὴ σημασία· ὅτι δηλαδὴ ὁ Χριστὸς πέθανε, σύμφωνα μὲ τὶς Γραφές, γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας· ὅτι ἐνταφιάστηκε καὶ ὅτι, σύμφωνα μὲ τὶς Γραφές ἀναστήθηκε τὴν τρίτη ἡμέρα καὶ ὅτι ἐμφανίστηκε στὸν Κηφᾶ, ἔπειτα στοὺς Δώδεκα. ῎Επειτα ἐμφανίστηκε σὲ περισσότερους ἀπὸ πεντακόσιους ἀδελφοὺς συγχρόνως, ἀπὸ τοὺς ὁποίους μερικοὶ πέθαναν, οἱ περισσότεροι ὅμως εἶναι ἀκόμα στὴ ζωή. ῎Επειτα ἐμφανίστηκε στὸν ᾿Ιάκωβο, ἔπειτα σὲ ὅλους τοὺς ἀποστόλους. Τελευταῖα ἀπὸ ὅλους, ἐμφανίστηκε καὶ σ’ ἐμένα σὰν σὲ ἔκτρωμα. Γιατὶ ἐγὼ πραγματικὰ εἶμαι ὁ τελευταῖος ἀνάμεσα σὲ ὅλους τοὺς ἀποστόλους· ἐγὼ δὲν εἶμαι ἄξιος οὔτε νὰ ὀνομάζομαι ἀπόστολος, γιατὶ καταδίωξα τὴν ἐκκλησία τοῦ Θεοῦ. Μὲ τὴ χάρη ὅμως τοῦ Θεοῦ ἔγινα αὐτὸ ποὺ ἔγινα· κι αὐτὴ ἡ χάρη πρὸς ἐμένα δὲν ὑπῆρξε ἄκαρπη· ἐργάστηκα περισσότερο ἀπ’ ὅλους τοὺς ἀποστόλους, ὄχι βέβαια ἐγώ, ἀλλὰ ἡ χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ μὲ συνοδεύει. Εἴτε ἐγώ, λοιπόν, εἴτε ἐκεῖνοι, αὐτὰ κηρύττουμε καὶ αὐτὰ πιστέψατε.