Πλήθη πιστών συνέρρευσαν το απόγευμα της Τρίτης 31 Ιουλίου στον πανηγυρίζοντα ιερό ναό οσίου Αντωνίου του νέου, πολιούχου Βέροιας, για να υποδεχθούν από τα Ιεροσόλυμα την εικόνα των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης που περιέχει μέσα ένα μεγάλο τεμάχιο Τιμίου Ξύλου, που μετέφερε κατόπιν προσκλήσεως ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βόστρων κ. Τιμόθεος, συνοδευόμενος από τον αρχιμ. Πορφύριο Παπαπέτρου και τον αρχιμ. Λάζαρο Γεωργίου.
Η υποδοχή έγινε από τον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονα, τον θεοφιλέστατο Επίσκοπο Θερμών κ. Δημήτριο, τον θεοφιλέστατο Επίσκοπο Λεύκης κ. Ευμένιος, τον κλήρο και τον ευσεβή λαό.
Ακολούθησε ο εσπερινός της εορτής χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο μετά από προσφώνηση του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος.
Ακολούθησε ιερά λιτανεία της λάρνακας των ιερών λειψάνων του οσίου Αντωνίου και του Τιμίου Ξύλου στους δρόμους της Βέροιας.
Την επομένη ημέρα το πρωί τελέστηκε αρχιερατικό συλλείτουργο προεξάρχοντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου, ενώ τον θείο λόγο κήρυξε ο σεβασμιώτατος Βεροίας κ. Παντελεήμων. Ακολούθησε η τελετή για την πρόοδο του Τιμίου Σταυρού.
Το Τίμιο Ξύλο από τα Ιεροσόλυμα θα παραμείνει στον ιερό ναό του οσίου Αντωνίου μέχρι και την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ενώ καθημερινά θα τελούνται πλήθος ακολουθιών και αγρυπνιών σύμφωνα με πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο ιερός ναός.
Στην ομιλία του κατά την ημέρα της εορτής ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων τόνισε:««Εκκλησίας εδραίωμα, μοναζόντων αγλάϊσμα, ιερέων καύχημα και διάσωσμα, συ εί, Σταυρέ πανσεβάσμιε».
Πρώτη του Αυγούστου σήμερα, αδελφοί μου, πρώτη ημέρα της νηστείας του Δεκαπενταυγούστου, και η Εκκλησία μας μάς προετοιμάζει για τον πνευματικό αγώνα τον οποίο καλούμεθα να διεξαγάγουμε, προβάλλοντάς μας τον τίμιο Σταυρό του Κυρίου και υπενθυμίζοντάς μας με τα λόγια του ιερού υμνογράφου ότι ο Σταυρός του Χριστού είναι το εδραίωμα της Εκκλησίας, το αγλάισμα των μοναχών και το διάσωσμα των ιερέων και όλων των πιστών.
Προβάλλει όμως συγχρόνως η Εκκλησία μας τον Σταυρό του Κυρίου, για να μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε ότι πνευματικός αγώνας δεν νοείται χωρίς σταυρό· πνευματικός αγώνας δεν υπάρχει αν δεν αποφασίσει ο καθένας από εμάς να αναλάβει τον δικό του προσωπικό σταυρό και να βαδίσει προς τον στόχο και τον προορισμό της ζωής του, που δεν είναι άλλος από την συνάντηση με τον δι’ ημάς σταυρωθέντα Ιησού Χριστό.
Ο προσωπικός μας σταυρός είναι η αναγκαία προϋπόθεση της εν Χριστώ ζωής και υφίσταται ανεξάρτητα από την εποχή που ζούμε, εφόσον θέλουμε να είμαστε όντως πιστά τέκνα του Θεού, και όχι μόνο κατ’ όνομα.
Ο Θεός βεβαίως δεν ζητά πό εμάς μόνο την προσπάθεια και τον αγώνα, αλλά μας παρακολουθεί στοργικά και δεν μας εγκαταλείπει ποτέ μόνους και αβοήθητους.
Το διαπιστώνουμε, άλλωστε αυτό, και στην περίπτωση των εορταζόμενων σήμερα επτά Μακκαβαίων παίφων και της μητέρας τους, της αγίας Σολομωνής.
Τί συνέβη με τους αγίους Μακκαβαίους; Βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις προκλήσεις του ασεβούς αυτοκράτορα και είχαν να επιλέξουν ανάμεσα στην πίστη στο Θεό, που θα τους οδηγούσε στο θάνατο, και στην υπακοή στο θέλημα του αυτοκτάτορα. Και παρότι η πρώτη επιλογή ήταν εξαιρετικά δύσκολη, γιατί κανείς δεν επιλέγει με ευκολία τον θάνατο, οι επτά Μακκαβαίοι και η αγία μητέρα τους τον επέλεξαν και κατόρθωσαν να παραμείνουν πιστοί έως τέλους στην πατρώα ευσέβεια, χωρίς ούτε ένας να παραιτηθεί, ούτε ένας να φοβηθεί, ούτε ένας να δειλιάσει, αποδεικνύοντας και τη δύναμη της Χάριτος του Θεού που ενισχύει όσους αγωνίζονται για να μείνουν πιστοί στο θέλημα και την αγάπη του.
Το ίδιο ακριβώς παρατηρούμε και στη ζωή του οσίου και θεοφόρου πατρός ημών Αντωνίου του νέου του Βεροιέως, τον οποίο μνημονεύουμε κατά την παράδοση αυτή την ημέρα τελώντας την θεία Λειτουργία στον ιερό ναό του.
Εκείνος δεν επέλεξε, βέβαια τον μαρτυρικό θάνατο, αλλά επέλεξε το εκούσιο και διαρκές μαρτύριο της μοναχικής ζωής, σηκώνοντας καθημερινά τον σταυρό της ασκήσεως και του αγώνος κατά των παθών και κατά των δαιμόνων, υφιστάμενος τον καύσωνα και το ψύχος της ημέρας.
Και αναδείχθηκε και αυτός νικητής χάρη στη βοήθεια του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου τον οποίο πάντοτε επικαλείτο και τον οποίο πάντοτε χρησιμοποιούσε ως «όπλον κατά του διαβόλου» στον πολυετή αγώνα που διεξήγαγε στην Σκήτη της Βεροίας και τα σπήλαια του Αλιάκμονα, όπου ζούσε.
Γι’ αυτό και καθώς σήμερα μνημονεύουμε τα ασκητικά του παλαίσματα, την υπομονή και την καρτερία του, αλλά και τη δύναμη του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού με την οποία αναδείχθηκε νικητής, ασπαζόμαστε ευλαβικά και προσκυνούμε την εικόνα των αγίων θεοστέπτων βασιλέων και ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης και το τίμιο Ξύλο, το οποίο περιέχεται σ’ αυτήν.
Την εικόνα αυτή μετέφερε στην πόλη μας χθες, κατόπιν προφρόνου ανταποκρίσεως του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου του Γ΄ στο αίτημά μας, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βόστρων κ.κ. Τιμόθεος, προς ενίσχυση και ευλογία του ευσεβούς λαού της Βέροιας και της Ημαθίας, αλλά και συνεορτασμό με τον πολιούχο μας όσιο Αντώνιο τον νέο τον Βεροιέα, τον οποίον τιμούμε και με την καλοκαιρινή αυτή πανήγυρη.
Σας ευχαριστούμε για μία ακόμη φορά, σεβασμιώτατε, για την μεγάλη τιμή και ευλογία που μας επιφυλάξατε και σας παρακαλούμε να διαβιβάσετε και προς τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλο την ευγνωμοσύνη μας για την μεγάλη αυτή ευλογία να έχουμε στην πόλη μας και στην αποστολική Εκκλησία μας, έστω και για λίγες ημέρες, τον ανεκτίμητο αυτό πνευματικό θησαυρό.Αδελφοί μου, καθώς ο θησαυρός είναι ενώπιόν μας, ας σπεύσουμε όλοι, κατά την προτροπή του ιερού υμνογράφου να αρυσθούμε από τα ζωηφόρα νάματα που πηγάζουν από τον τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας, κι ας του ζητήσουμε να μας ενισχύει ώστε να φέρουμε και εμείς με καρτερία και υπομονή τον προσωπικό μας σταυρό για να αξιωθούμε της σωτηρίας που μας χάρισε ο Χριστός με τη σταυρική του θυσία».
Η υποδοχή έγινε από τον σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμονα, τον θεοφιλέστατο Επίσκοπο Θερμών κ. Δημήτριο, τον θεοφιλέστατο Επίσκοπο Λεύκης κ. Ευμένιος, τον κλήρο και τον ευσεβή λαό.
Ακολούθησε ο εσπερινός της εορτής χοροστατούντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου ο οποίος κήρυξε και το θείο λόγο μετά από προσφώνηση του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βεροίας κ. Παντελεήμονος.
Ακολούθησε ιερά λιτανεία της λάρνακας των ιερών λειψάνων του οσίου Αντωνίου και του Τιμίου Ξύλου στους δρόμους της Βέροιας.
Την επομένη ημέρα το πρωί τελέστηκε αρχιερατικό συλλείτουργο προεξάρχοντος του σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Βόστρων κ. Τιμοθέου, ενώ τον θείο λόγο κήρυξε ο σεβασμιώτατος Βεροίας κ. Παντελεήμων. Ακολούθησε η τελετή για την πρόοδο του Τιμίου Σταυρού.
Το Τίμιο Ξύλο από τα Ιεροσόλυμα θα παραμείνει στον ιερό ναό του οσίου Αντωνίου μέχρι και την εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ενώ καθημερινά θα τελούνται πλήθος ακολουθιών και αγρυπνιών σύμφωνα με πρόγραμμα που ανακοίνωσε ο ιερός ναός.
Στην ομιλία του κατά την ημέρα της εορτής ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας κ. Παντελεήμων τόνισε:««Εκκλησίας εδραίωμα, μοναζόντων αγλάϊσμα, ιερέων καύχημα και διάσωσμα, συ εί, Σταυρέ πανσεβάσμιε».
Πρώτη του Αυγούστου σήμερα, αδελφοί μου, πρώτη ημέρα της νηστείας του Δεκαπενταυγούστου, και η Εκκλησία μας μάς προετοιμάζει για τον πνευματικό αγώνα τον οποίο καλούμεθα να διεξαγάγουμε, προβάλλοντάς μας τον τίμιο Σταυρό του Κυρίου και υπενθυμίζοντάς μας με τα λόγια του ιερού υμνογράφου ότι ο Σταυρός του Χριστού είναι το εδραίωμα της Εκκλησίας, το αγλάισμα των μοναχών και το διάσωσμα των ιερέων και όλων των πιστών.
Προβάλλει όμως συγχρόνως η Εκκλησία μας τον Σταυρό του Κυρίου, για να μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε ότι πνευματικός αγώνας δεν νοείται χωρίς σταυρό· πνευματικός αγώνας δεν υπάρχει αν δεν αποφασίσει ο καθένας από εμάς να αναλάβει τον δικό του προσωπικό σταυρό και να βαδίσει προς τον στόχο και τον προορισμό της ζωής του, που δεν είναι άλλος από την συνάντηση με τον δι’ ημάς σταυρωθέντα Ιησού Χριστό.
Ο προσωπικός μας σταυρός είναι η αναγκαία προϋπόθεση της εν Χριστώ ζωής και υφίσταται ανεξάρτητα από την εποχή που ζούμε, εφόσον θέλουμε να είμαστε όντως πιστά τέκνα του Θεού, και όχι μόνο κατ’ όνομα.
Ο Θεός βεβαίως δεν ζητά πό εμάς μόνο την προσπάθεια και τον αγώνα, αλλά μας παρακολουθεί στοργικά και δεν μας εγκαταλείπει ποτέ μόνους και αβοήθητους.
Το διαπιστώνουμε, άλλωστε αυτό, και στην περίπτωση των εορταζόμενων σήμερα επτά Μακκαβαίων παίφων και της μητέρας τους, της αγίας Σολομωνής.
Τί συνέβη με τους αγίους Μακκαβαίους; Βρέθηκαν αντιμέτωποι με τις προκλήσεις του ασεβούς αυτοκράτορα και είχαν να επιλέξουν ανάμεσα στην πίστη στο Θεό, που θα τους οδηγούσε στο θάνατο, και στην υπακοή στο θέλημα του αυτοκτάτορα. Και παρότι η πρώτη επιλογή ήταν εξαιρετικά δύσκολη, γιατί κανείς δεν επιλέγει με ευκολία τον θάνατο, οι επτά Μακκαβαίοι και η αγία μητέρα τους τον επέλεξαν και κατόρθωσαν να παραμείνουν πιστοί έως τέλους στην πατρώα ευσέβεια, χωρίς ούτε ένας να παραιτηθεί, ούτε ένας να φοβηθεί, ούτε ένας να δειλιάσει, αποδεικνύοντας και τη δύναμη της Χάριτος του Θεού που ενισχύει όσους αγωνίζονται για να μείνουν πιστοί στο θέλημα και την αγάπη του.
Το ίδιο ακριβώς παρατηρούμε και στη ζωή του οσίου και θεοφόρου πατρός ημών Αντωνίου του νέου του Βεροιέως, τον οποίο μνημονεύουμε κατά την παράδοση αυτή την ημέρα τελώντας την θεία Λειτουργία στον ιερό ναό του.
Εκείνος δεν επέλεξε, βέβαια τον μαρτυρικό θάνατο, αλλά επέλεξε το εκούσιο και διαρκές μαρτύριο της μοναχικής ζωής, σηκώνοντας καθημερινά τον σταυρό της ασκήσεως και του αγώνος κατά των παθών και κατά των δαιμόνων, υφιστάμενος τον καύσωνα και το ψύχος της ημέρας.
Και αναδείχθηκε και αυτός νικητής χάρη στη βοήθεια του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού του Κυρίου τον οποίο πάντοτε επικαλείτο και τον οποίο πάντοτε χρησιμοποιούσε ως «όπλον κατά του διαβόλου» στον πολυετή αγώνα που διεξήγαγε στην Σκήτη της Βεροίας και τα σπήλαια του Αλιάκμονα, όπου ζούσε.
Γι’ αυτό και καθώς σήμερα μνημονεύουμε τα ασκητικά του παλαίσματα, την υπομονή και την καρτερία του, αλλά και τη δύναμη του τιμίου και ζωοποιού Σταυρού με την οποία αναδείχθηκε νικητής, ασπαζόμαστε ευλαβικά και προσκυνούμε την εικόνα των αγίων θεοστέπτων βασιλέων και ισαποστόλων Κωνσταντίνου και Ελένης και το τίμιο Ξύλο, το οποίο περιέχεται σ’ αυτήν.
Την εικόνα αυτή μετέφερε στην πόλη μας χθες, κατόπιν προφρόνου ανταποκρίσεως του Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου του Γ΄ στο αίτημά μας, ο σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βόστρων κ.κ. Τιμόθεος, προς ενίσχυση και ευλογία του ευσεβούς λαού της Βέροιας και της Ημαθίας, αλλά και συνεορτασμό με τον πολιούχο μας όσιο Αντώνιο τον νέο τον Βεροιέα, τον οποίον τιμούμε και με την καλοκαιρινή αυτή πανήγυρη.
Σας ευχαριστούμε για μία ακόμη φορά, σεβασμιώτατε, για την μεγάλη τιμή και ευλογία που μας επιφυλάξατε και σας παρακαλούμε να διαβιβάσετε και προς τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλο την ευγνωμοσύνη μας για την μεγάλη αυτή ευλογία να έχουμε στην πόλη μας και στην αποστολική Εκκλησία μας, έστω και για λίγες ημέρες, τον ανεκτίμητο αυτό πνευματικό θησαυρό.Αδελφοί μου, καθώς ο θησαυρός είναι ενώπιόν μας, ας σπεύσουμε όλοι, κατά την προτροπή του ιερού υμνογράφου να αρυσθούμε από τα ζωηφόρα νάματα που πηγάζουν από τον τίμιο Σταυρό του Κυρίου μας, κι ας του ζητήσουμε να μας ενισχύει ώστε να φέρουμε και εμείς με καρτερία και υπομονή τον προσωπικό μας σταυρό για να αξιωθούμε της σωτηρίας που μας χάρισε ο Χριστός με τη σταυρική του θυσία».
