Η δήλωση του Υπουργού Εξωτερικών κ. Δ. Αβραμόπουλου μετά την άτυπη Σύνοδο των ΥΠΕΞ της Ευρωπαϊκής Ενώσεως στην Πάφο δείχνει ότι η Ελλάδα καταλαβαίνει καλύτερα από άλλους εταίρους και συμμάχους το πρόβλημα της Συρίας. Ο Έλληνας Υπουργός τόνισε ότι κύριο μέλημά μας είναι η επιβίωση και η ασφάλεια των Ελληνορθοδόξων του Πατριαρχείου Αντιοχείας, οι οποίοι υπερβαίνουν τις 800.000. Η ελληνορθόδοξη κοινότητα των Ρουμ Ορτοντόξ, των απογόνων της Βυζαντινής Ρωμηοσύνης, έχει βρεθεί ανάμεσα σε αντιμαχόμενα πυρά. Από τη μία ο στρατός του Προέδρου Άσσαντ και οι οπαδοί του- κυρίως Μουσουλμάνοι Αλαουίτες- και από την άλλη το μωσαϊκό των αντικυβερνητικών, κυρίως μουσουλμάνων Σουνιτών, με έντονο το στοιχείο του ακραίου Ισλάμ και με εμφανή τουρκική υποστήριξη.
Είναι προφανές ότι ουδείς δημοκρατικός πολίτης εγκρίνει τις μεθόδους του αυταρχικού καθεστώτος Άσσαντ. Όμως φοβούμαι ότι αν τον διαδεχθούν φανατικοί Ισλαμιστές, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για το Ελληνορθόδοξο στοιχείο και για τις λοιπές Χριστιανικές κοινότητες. Βλέπουμε ήδη την άνοδο των Ισλαμιστών στη Λιβύη και στην Αίγυπτο μετά την ανατροπή του Καντάφι και του Μουμπάρακ. Κυκλοφορεί ευρύτατα στο διαδίκτυο η μαρτυρία μιας Ρωμαιοκαθολικής μοναχής από τη Συρία, η οποία περιγράφει το μένος των αντικυβερνητικών δυνάμεων κατά των Χριστιανών. Δεν γνωρίζω την αξιοπιστία της μοναχής, πάντως το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Άλλωστε προσφάτως το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και η Εκκλησία της Κύπρου συνεδρίασαν στην Κύπρο και απηύθυνα έκκληση σε όλους για άμεση ειρήνευση στην εμφύλια διαμάχη της Συρίας.
Φοβούμαι ότι ορισμένοι παράγοντες των ΗΠΑ τείνουν να διαπράξουν το ίδιο λάθος που διέπραξαν τη δεκαετία του 1980 στο Αφγανιστάν. Τότε για να διώξουν τον Σοβιετικό Στρατό ενίσχυσαν με χρήματα και αντιαεροπορικούς πυραύλους τους φανατικούς Ισλαμιστές και έτσι κατέληξε ανεξέλεγκτο το κίνημα των Ταλιμπάν. Τώρα μετά την 11.9.2001 πολλοί Αμερικανοί ομολογούν ότι η υποστήριξη προς το φανατικό Ισλάμ ήταν λανθασμένη. Παρασυρόμενοι από τα νεο-οθωμανικά παιγνίδια των Τούρκων οι Δυτικοί σήμερα κινδυνεύουν να γίνουν οι δημιουργοί και ανάδοχοι ενός βλαπτικού για την περιοχή ακραίου Ισλαμικού καθεστώτος στη Συρία. Το Αφγανιστάν διδάσκει. Μεταξύ της δικτατορίας και του ακραίου Ισλάμ υπάρχουν λύσεις σαφώς μετριοπαθέστερες και δημοκρατικότερες. Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να πιέσει η Δύση.
Είναι προφανές ότι ουδείς δημοκρατικός πολίτης εγκρίνει τις μεθόδους του αυταρχικού καθεστώτος Άσσαντ. Όμως φοβούμαι ότι αν τον διαδεχθούν φανατικοί Ισλαμιστές, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα για το Ελληνορθόδοξο στοιχείο και για τις λοιπές Χριστιανικές κοινότητες. Βλέπουμε ήδη την άνοδο των Ισλαμιστών στη Λιβύη και στην Αίγυπτο μετά την ανατροπή του Καντάφι και του Μουμπάρακ. Κυκλοφορεί ευρύτατα στο διαδίκτυο η μαρτυρία μιας Ρωμαιοκαθολικής μοναχής από τη Συρία, η οποία περιγράφει το μένος των αντικυβερνητικών δυνάμεων κατά των Χριστιανών. Δεν γνωρίζω την αξιοπιστία της μοναχής, πάντως το πρόβλημα είναι υπαρκτό. Άλλωστε προσφάτως το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων και η Εκκλησία της Κύπρου συνεδρίασαν στην Κύπρο και απηύθυνα έκκληση σε όλους για άμεση ειρήνευση στην εμφύλια διαμάχη της Συρίας.
Φοβούμαι ότι ορισμένοι παράγοντες των ΗΠΑ τείνουν να διαπράξουν το ίδιο λάθος που διέπραξαν τη δεκαετία του 1980 στο Αφγανιστάν. Τότε για να διώξουν τον Σοβιετικό Στρατό ενίσχυσαν με χρήματα και αντιαεροπορικούς πυραύλους τους φανατικούς Ισλαμιστές και έτσι κατέληξε ανεξέλεγκτο το κίνημα των Ταλιμπάν. Τώρα μετά την 11.9.2001 πολλοί Αμερικανοί ομολογούν ότι η υποστήριξη προς το φανατικό Ισλάμ ήταν λανθασμένη. Παρασυρόμενοι από τα νεο-οθωμανικά παιγνίδια των Τούρκων οι Δυτικοί σήμερα κινδυνεύουν να γίνουν οι δημιουργοί και ανάδοχοι ενός βλαπτικού για την περιοχή ακραίου Ισλαμικού καθεστώτος στη Συρία. Το Αφγανιστάν διδάσκει. Μεταξύ της δικτατορίας και του ακραίου Ισλάμ υπάρχουν λύσεις σαφώς μετριοπαθέστερες και δημοκρατικότερες. Προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να πιέσει η Δύση.
