Το Ίδρυμα Αρτος Ζωής και το Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Πολιτικής Επιστήμης και Κοινωνιολογίας του Τμήματος Πολιτικής Επιστήμης και Δημόσιας Διοίκησης του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
διοργάνωσαν εκδήλωση στις 26 Νοεμβρίου στην Νομική Σχολή Αθηνών με κεντρικό θέμα: «Νεοναζιστικός παγανισμός και Ορθόδοξη Εκκλησία». Στην εκδήλωση, της οποίας τον συντονισμό είχε ο Σταύρος Ζουμπουλάκης, μίλησαν οι: Σεβ. Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος, π. Βασίλειος Θερμός, θεολόγος, ψυχίατρος, Σταύρος Γιαγκάζογλου, θεολόγος, Σύμβουλος Α’ του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων και Διευθυντής του περιοδικού Θεολογία, και Σταύρος Ζουμπουλάκης, πρόεδρος Δ.Σ. του Ιδρύματος «Άρτος Ζωής». Παρόντες ήταν μεταξύ άλλων, ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος Ιγνάτιος, ο Γενικός Γραμματέας Θρησκευμάτων Γιώργος Καλαντζής, ο πρ. Υπουργός Μανώλης Δρεττάκης, ο βουλευτής Έβρου Άκης Γεροντόπουλος, πανεπιστημιακοί καθηγητές και μεγάλος αριθμός κλήρου και λαού.
Πρώτος ομιλητής ήταν ο Σεβ. Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος ο οποίος επεχείρησε μια σύντομη ανατομία όψεων της πολύπλευρης κρίσης που βιώνει η ελληνική κοινωνία το τελευταίο διάστημα, ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί επίσης και στις ευθύνες που φέρει η Εκκλησία για την «πνευματική κρίση». Ο Μητροπολίτης μέσα από μια αυτοκριτική διάθεση για την αδυναμία της κοινωνίας αλλά και της Εκκλησίας να σταθούν πάντοτε στο ύψος των περιστάσεων και των ιστορικών προκλήσεων, πρότεινε ως τρόπο υπέρβασης αυτής της δύσκολης και θλιβερής πραγματικότητας την ανάγκη συνδυασμού των αξιακών μεγεθών του αρχαιοελληνικού πνεύματος με τα βασικά γνωρίσματα του ευαγγελικού χριστιανικού μηνύματος, όπως αυτό παραδίδεται και βιώνεται στην Ορθοδοξία.
Στη συνέχεια ο Σταύρος Γιαγκάζογλου προχώρησε σε μια θεολογική αξιολόγηση και κριτική του φαινομένου του νεοναζισμού. Αφού ανέλυσε τις ποικίλες πτυχές των φαινομένων θρησκευτικού συντηρητισμού και φονταμενταλισμού στην σύγχρονη Ελλάδα, σχολίασε τη στενή σχέση των χριστιανών με φαινόμενα ναζισμού αλλά και με απολυταρχικά καθεστώτα (ιδιαίτερα την περίοδο της Απριλιανής χούντας του 1967 και το γνωστό σύνθημα «Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών»). Στη συνέχεια αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στη διασύνδεση του νεοναζιζστικού φαινομένου τόσο στην Ελλάδα όσο και γενικότερα στην Ευρώπη με ποικίλα παγανιστικά, ειδωλολατρικά, ακόμη και σατανιστικά φαινόμενα και τελετουργίες. Κλείνοντας την ομιλία του παρουσίασε τις βασικές «θεολογικές» θέσεις (αποθέωση του υπερ-ανθρώπου, εξαγιαμός της δύναμης, φυλετική και εθνικιστική κατανόηση της Εκκλησίας κλπ) του πολιτικού φορέα που εκπροσωπεί τον νεοναζισμό στην Ελλάδα, με σκοπό να τις αντιπαραβάλλει προς τις βασικές όψεις της ορθόδοξης πίστεως (το πρότυπο της αγάπης στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού, η καθολικότητα της Εκκλησίας κλπ.).
Ο π. Βασίλειος Θερμός, με τη σειρά του επεχείρησε να αναλύσει το όλο θέμα από την οπτική γωνία της ψυχολογίας και της ψυχανάλυσης, σημειώνοντας οτι η ανάδειξη και η καλλιέργια του ναρκισσισμού του υποκειμένου, αποτελεί μια από τις βασικές παραμέτρους που οδηγεί τους ανθρώπους (και ειδικά τους νέους) να ενταχθούν στα νεοναζιστικά κινήματα, καθώς θεωρούν ότι αποτελούν έτσι τον νέο περιούσιο λαό, ο οποίος υπο έναν χαρισματικό ηγέτη καλείται να εκπληρώσει έναν «ανώτερο» σκοπό (με κάθε μέσο, και συνήθως με την βία) για τον οποίο θεωρεί ότι έχει εκλεγεί. Αφού σχολίασε αρνητικά την σύνταξη με ποικίλους τρόπους ορισμένων κληρικών και λαϊκών με την Χρυσή Αυγή έκλεισε την παρέμβασή του σημειώνοντας ότι «η άνοδος της Χρυσής Αυγής είναι για την Εκκλησία η ευκαιρία για την ανανέωσή της».
Ο τελευταίος ομιλητής Σταύρος Ζουμπουλάκης ξεκίνησε την ομιλία του παραθέτοντας σε μετάφραση στίχους από ένα τραγούδι ξένου συγκροτήματος τους οποίους έχει συνθέσει μέλος και βουλευτής της Χρυσής Αυγής, και το οποίο τραγούδι βάλει με τον πλέον προσβλητικό τρόπο εναντίον του προσώπου του Χριστού. Ο ομιλητής σημείωσε ότι η βιβλική σκέψη και παράδοση είναι πρωτίστως, διαρκώς και αδιαλείπτως εναντίον του παγανισμού. Ο παγανισμός είναι μια έννοια ευρύτερη της ειδωλολατρίας: δεν είναι είναι η αφελής θρησκεία της λατρείας των ξοάνων και των ειδώλων· είναι το ρίζωμα στην τοπικότητα, είναι η αυτοχθονία, η λατρεία της Γης και της Φυλής, του αίματος, η έξαρση της φυσικής ρώμης. Για τη βιβλική παράδοση, τελικά, ο παγανισμός είναι η βία, η διάκριση των ανθρώπων σε δικούς μας και ξένους, φίλους και εχθρούς. Η πιο ακραία μορφή παγανισμού στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι ο ναζισμός του 20ού αιώνα. Στη συνέχεια παρουσίασε τις σχέσεις του φασιστικού καθεστώτος του Μουσολίνι στην Ιταλία και του ναζισιτκού του Χίτλερ στην Γερμανία με την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία και τις προτεσταντικές Ομολογίες αντίστοιχα, σημειώνοντας ότι αυτές οι ιδεολογίες όπως και το κίνημα του Νεοναζισμού συγκαλύπτουν για λόγους καιροσκοπισμού τον βαθύ αντιχριστιανικό τους χαρακτήρα. Στο τέλος της ομιλίας του επεσήμανε ότι είναι ανάγκη η Ορθόδοξη Εκκλησία, προκειμένου να μπορέσει να αντιπαρατεθεί με τη Χρυσή Αυγή να κάνει μια αυτοκριτική τομή, αναθεωρώντας τη σχέση της με την πολιτική. Αν και δεν πρέπει να πολιτεύεται, με την έννοια του επηρεασμού και της χειραγώγησης των ανθρώπων υπέρ του ενός ή του άλλου κόμματος, η Εκκλησία έχει την υποχρέωση να καταθέτει τη μαρτυρία του Ευαγγελίου στην κοινωνία, και άρα, εν προκειμένω, να πάρει ρητή θέση ενάντια στον νεοναζισμό
Μετά το τέλος των εισηγήσεων το λόγο έλαβε για μια σύντομη παρέμβαση επί του θέματος ο Γενικός
Ο πρ. Υπουργός Μανώλης Δρεττάκης στην δική του παρέμβαση καταδίκασε απερίφραστα κάθε μορφή βίας, τονίζοντας ότι η εντολή της αγάπης αποτελεί τη σύνοψη του Χριστιανισμού. Στη συνέχεια αναφέρθηκε στον κίνδυνο να επιστρέψουμε πίσω σε μαύρες σελίδες της πρόσφατης ιστορίας, τονίζοντας ότι είναι επιβεβλημένο η Διοικούσα Εκκλησία (είτε ως ΔΙΣ είτε ως ΙΣΙ) να καταδικάσει απερίφραστα συγκεκριμένα την Χρυσή Αυγή, και όχι μόνο γενικά και αόριστα τον ρατσισμό.
Η εκδήλωση ολοκληρώθηκε με τη σύντομη παρέμβαση του Βουλευτή Έβρου Άκη Γεροντόπουλου ο οποίος αναφέρθηκε σε κάποια περιστατικά από την κοινοβουλευτική δράση της Χρυσής Αυγής προκειμένου να δείξει τον τρόπο που ο χώρος αυτός λειτουργεί και πολιτεύεται.
