Οι εθελοντές στηρίζοντας κάθε στιγμή που θα τους ζητηθεί τις ενέργειες και τις προσπάθειες του Επισκόπου μας, προσπάθειες οι οποίες έχουν σκοπό την συντήρηση, ανάδειξη και ανακαίνιση Ναών και Μονών της Μητροπόλεως μας, δίνουν το παρόν και συνδράμουν σε όποια ενέργεια χρήζει προτεραιότητας προς τούτο.
Ομολογουμένως η Ιερά μας Μητρόπολη τα τελευταία χρόνια, ορθώς χαρακτηρίζετε, ευλογημένος τόπος αναδείξεως φωτισμένων πνευματικών ταγών, ορθοδόξων ευσεβών χριστιανών, καθώς και εργοτάξιο ανεγέρσεως, συντηρήσεως, αναστηλώσεως και αναδείξεως Ιερών Μονών, Ευαγών Ιδρυμάτων και Ιερών Ναών.
Η εργασία η οποία εκτελέστηκε από τον Επίσκοπό μας, τους Ιερείς μας και τους λαϊκούς αδελφούς μας, ήταν ο καθαρισμός του πεπαλαιωμένου Ιερού Μετοχίου του Αγίου Νικολάου, της Μονής Προδρόμου και του περιβάλλοντος αυτού χώρου το οποίο βρίσκεται στην Περδικόβρυση της Κυνουρίας.
Το Ιερό και πανέμορφο αυτό Μετόχι τα τελευταία εβδομήντα και πλέον έτη είχε εγκαταλειφθεί ολοκληρωτικά. Έχει γκρεμιστεί σε πολλά σημεία, χάνοντας την παλαία του αίγλη και εκπέμπει ίσως για τελευταία φορά έκλυση βοηθείας και στηρίξεως.
Δυστυχώς το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και με το ιστορικό Μοναστήρι του Τιμ. Προδρόμου, το οποίο ευτυχώς με τις δέουσες ενέργειες του Μητροπολίτου μας, με την προσωπική του πολυποίκιλη αρωγή ακόμη και με την χειρονακτική του εργασία, έχει ανακαινιστή εκ βάθρων σχεδόν ολοκληρωτικά.
Πλέον η Μητρόπολή μας, μετά από αυτήν την εργασία καθαρισμού της άγριας βλαστήσεως η οποία εκτελέστηκε επιτυχώς, είναι έτοιμη και από αύριο θα δεχθεί ειδικούς μελετητές και μηχανικούς, οι οποίοι πλέον αποκτούν απρόσκοπτη πρόσβαση στο Ιερό Μετόχιο, με σκοπό να εκπονήσουν ειδικές μελέτες αναπαλαιώσεως και αναστηλώσεως, αυτού του ξεχωριστού Ιερού Μετοχίου, το οποίο κοσμεί τόσο την Μητρόπολή μας όσο και την Κυνουρία.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας έχει σκοπό να αναδείξει και να αναστηλώσει αυτό το ξεχωριστό και πανέμορφο κτηριακό συγκρότημα, καθώς και να ξανακτίσει εκ βάθρων το καθολικό του Μετοχίου προς τιμή του Αγίου Νικολάου .
Ευχάριστη ανάπαυλα και διάλειμμα ξεκούρασης για τους κοπιάσαντες εθελοντές, ήταν η προσφορά νηστίσιμων εδεσμάτων και τοπικού οίνου εκ του κ. Ιωάννου Κυριαζή, Εκκλησιαστικού Επιτρόπου της Ενορίας Κοιμ. Θεοτόκου Περδικόβρυσης.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΟΧΙ ΤΟΥ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ο μακαριστός Ηγούμενος Ιωακείμ, απαντώντας στις 2 Σεπτεμβρίου 1696 στην ενετική Διοίκηση, δίνει την εξής εικόνα για την κατάσταση του Μοναστηριού: η Μονή είχε 14 Μοναχούς, διέθετε 8 κελιά, 2 σπίτια (ένα για να φιλοξενούνται οι ξένοι, το άλλο για τράπεζα). Μνημονεύεται, επίσης, το παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου και «Μετόχι αντικρύ του Μοναστηριού την Μπεραμερέα από τον Μποταμό και Εκκλησία, ο Άγιος Νικόλαος».
Η εκκλησία είχε υποστεί σημαντικές φθορές από σεισμό, αλλά διατηρούνταν στο Μετόχι τρία σπίτια, κήπος με καρπερά δέντρα, ένα αμπέλι 4 στρεμμάτων και χωράφια 2 ζευγαριών.
Το 1826 το στράτευμα του Ιμπραήμ που βρισκόταν από τις αρχές Αυγούστου στο Άστρος, πέρασε στον Αγιάννη, το Ξεροκάμπι και τα γύρω χωριά και έστρεψε την οργή του εναντίον της Μονής του Προδρόμου και του Μετοχίου του Αγίου Νικολάου στο οποίο και προκάλεσαν καταστροφές. Αυτό συνέβη γιατί εκείνες τις ημέρες είχαν κλειστεί στο Μοναστήρι, εκτός από τους τραυματίες και αρρώστους στρατιώτες, παιδιά, γέροντες και πολλές οικογένειες από τα γύρω χωριά του Καστρίου. Επίσης, βρέθηκε εκεί νοσηλευόμενος τραυματίας, ένας διακεκριμένος άνθρωπος του Αγώνα, ο Αμερικανός φιλέλληνας George Jarvis ή καπετάν «Γεώργης Ζέρβης», όπως ο ίδιος μετέτρεψε το όνομά του. Η σθεναρή αντίσταση των Ελλήνων είχε τελικά ως αποτέλεσμα την υποχώρηση του εχθρού.
Σύμφωνα με καταγραφή των υποστατικών της Μονής του 1828, στο Μοναστήρι διέμεναν 13 μοναχοί και μεταξύ άλλων διέθετε: 10 κελιά, 3 μετόχια, αμπέλια, χωράφια 415 στρεμμάτων, 500 ελιές, ένα μύλο, αλλά και χρέος 3.240 γρόσια.
Από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους έρχονται στο φως ορισμένες πληροφορίες για το Μοναστήρι από το έτος 1833 και εξής, κυρίως από αναφορές και εκθέσεις του Ηγουμένου Παρθενίου προς τις Αρχές του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους για την κατάσταση της Μονής ως προς τις οικοδομές, τα Μετόχια, το Μετόχι του Αγίου Νικολάου, τα υποστατικά, τα κινητά αντικείμενα, τα άμφια και τα σκεύη, κατόπιν απογραφής.
Σημαντικά για την επιβίωση των Μοναχών ήταν τα έσοδα από τους μύλους, την καλλιέργεια των κτημάτων γενικά, αλλά και την καλλιέργεια των κτημάτων πέριξ του Μετοχίου.
Τελευταίος ένοικος και φιλοξενούμενος του Μετοχίου αυτού, έστω και με πολλές δυσκολίες, ήταν γύρω στο 1946, ο προσωρινώς Εφημέριος της ενορίας Περδικόβρυσης μακαριστός Ιερέας Ευάγγελος Δουκάκης, γαμβρός στην Περδικοβρύση ( Οικογεν. Ευαγγέλου) από το Κουτσοπόδι της Αργολίδος.
+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας
Το Ιερό και πανέμορφο αυτό Μετόχι τα τελευταία εβδομήντα και πλέον έτη είχε εγκαταλειφθεί ολοκληρωτικά. Έχει γκρεμιστεί σε πολλά σημεία, χάνοντας την παλαία του αίγλη και εκπέμπει ίσως για τελευταία φορά έκλυση βοηθείας και στηρίξεως.
Δυστυχώς το ίδιο ακριβώς είχε συμβεί και με το ιστορικό Μοναστήρι του Τιμ. Προδρόμου, το οποίο ευτυχώς με τις δέουσες ενέργειες του Μητροπολίτου μας, με την προσωπική του πολυποίκιλη αρωγή ακόμη και με την χειρονακτική του εργασία, έχει ανακαινιστή εκ βάθρων σχεδόν ολοκληρωτικά.
Πλέον η Μητρόπολή μας, μετά από αυτήν την εργασία καθαρισμού της άγριας βλαστήσεως η οποία εκτελέστηκε επιτυχώς, είναι έτοιμη και από αύριο θα δεχθεί ειδικούς μελετητές και μηχανικούς, οι οποίοι πλέον αποκτούν απρόσκοπτη πρόσβαση στο Ιερό Μετόχιο, με σκοπό να εκπονήσουν ειδικές μελέτες αναπαλαιώσεως και αναστηλώσεως, αυτού του ξεχωριστού Ιερού Μετοχίου, το οποίο κοσμεί τόσο την Μητρόπολή μας όσο και την Κυνουρία.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας έχει σκοπό να αναδείξει και να αναστηλώσει αυτό το ξεχωριστό και πανέμορφο κτηριακό συγκρότημα, καθώς και να ξανακτίσει εκ βάθρων το καθολικό του Μετοχίου προς τιμή του Αγίου Νικολάου .
Ευχάριστη ανάπαυλα και διάλειμμα ξεκούρασης για τους κοπιάσαντες εθελοντές, ήταν η προσφορά νηστίσιμων εδεσμάτων και τοπικού οίνου εκ του κ. Ιωάννου Κυριαζή, Εκκλησιαστικού Επιτρόπου της Ενορίας Κοιμ. Θεοτόκου Περδικόβρυσης.
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΟΧΙ ΤΟΥ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Ο μακαριστός Ηγούμενος Ιωακείμ, απαντώντας στις 2 Σεπτεμβρίου 1696 στην ενετική Διοίκηση, δίνει την εξής εικόνα για την κατάσταση του Μοναστηριού: η Μονή είχε 14 Μοναχούς, διέθετε 8 κελιά, 2 σπίτια (ένα για να φιλοξενούνται οι ξένοι, το άλλο για τράπεζα). Μνημονεύεται, επίσης, το παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου και «Μετόχι αντικρύ του Μοναστηριού την Μπεραμερέα από τον Μποταμό και Εκκλησία, ο Άγιος Νικόλαος».
Η εκκλησία είχε υποστεί σημαντικές φθορές από σεισμό, αλλά διατηρούνταν στο Μετόχι τρία σπίτια, κήπος με καρπερά δέντρα, ένα αμπέλι 4 στρεμμάτων και χωράφια 2 ζευγαριών.
Το 1826 το στράτευμα του Ιμπραήμ που βρισκόταν από τις αρχές Αυγούστου στο Άστρος, πέρασε στον Αγιάννη, το Ξεροκάμπι και τα γύρω χωριά και έστρεψε την οργή του εναντίον της Μονής του Προδρόμου και του Μετοχίου του Αγίου Νικολάου στο οποίο και προκάλεσαν καταστροφές. Αυτό συνέβη γιατί εκείνες τις ημέρες είχαν κλειστεί στο Μοναστήρι, εκτός από τους τραυματίες και αρρώστους στρατιώτες, παιδιά, γέροντες και πολλές οικογένειες από τα γύρω χωριά του Καστρίου. Επίσης, βρέθηκε εκεί νοσηλευόμενος τραυματίας, ένας διακεκριμένος άνθρωπος του Αγώνα, ο Αμερικανός φιλέλληνας George Jarvis ή καπετάν «Γεώργης Ζέρβης», όπως ο ίδιος μετέτρεψε το όνομά του. Η σθεναρή αντίσταση των Ελλήνων είχε τελικά ως αποτέλεσμα την υποχώρηση του εχθρού.
Σύμφωνα με καταγραφή των υποστατικών της Μονής του 1828, στο Μοναστήρι διέμεναν 13 μοναχοί και μεταξύ άλλων διέθετε: 10 κελιά, 3 μετόχια, αμπέλια, χωράφια 415 στρεμμάτων, 500 ελιές, ένα μύλο, αλλά και χρέος 3.240 γρόσια.
Από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους έρχονται στο φως ορισμένες πληροφορίες για το Μοναστήρι από το έτος 1833 και εξής, κυρίως από αναφορές και εκθέσεις του Ηγουμένου Παρθενίου προς τις Αρχές του νεοσύστατου Ελληνικού Κράτους για την κατάσταση της Μονής ως προς τις οικοδομές, τα Μετόχια, το Μετόχι του Αγίου Νικολάου, τα υποστατικά, τα κινητά αντικείμενα, τα άμφια και τα σκεύη, κατόπιν απογραφής.
Σημαντικά για την επιβίωση των Μοναχών ήταν τα έσοδα από τους μύλους, την καλλιέργεια των κτημάτων γενικά, αλλά και την καλλιέργεια των κτημάτων πέριξ του Μετοχίου.
Τελευταίος ένοικος και φιλοξενούμενος του Μετοχίου αυτού, έστω και με πολλές δυσκολίες, ήταν γύρω στο 1946, ο προσωρινώς Εφημέριος της ενορίας Περδικόβρυσης μακαριστός Ιερέας Ευάγγελος Δουκάκης, γαμβρός στην Περδικοβρύση ( Οικογεν. Ευαγγέλου) από το Κουτσοπόδι της Αργολίδος.
+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας
