Ο ΑΙΩΝΑΣ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1912- 2012
Το «κύκνειο άσμα» του αείμνηστου παιδαγωγού Χρίστου Τσολάκη στον «Αιώνα της Θεσσαλονίκης» της ΕΤ3. Ένα ντοκιμαντέρ με
ιστορικές στιγμές της Παιδείας στη Θεσσαλονίκη.
Προβλήθηκε: 1-9-2012
«Ο Αιώνας της Θεσσαλονίκης» της ΕΡΤ3, η μεγάλη σειρά για τα εκατό χρόνια από την απελευθέρωση της πόλης, είναι αφιερωμένος στην Παιδεία με την προβολή του ντοκιμαντέρ «Εζήτησα να ξυπνήσω ψυχές» του Θωμά Σιώμου σε σκηνοθεσία Κώστα Κουμαρίδη, με μοναδικές αφηγήσεις του Δάσκαλου Χρίστου Τσολάκη, στην τελευταία του παρουσία στην τηλεόραση.
Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ αποτελεί ένα απόσπασμα της επιγραφής που υπάρχει στην προτομή του πρωτοπόρου παιδαγωγού Μίλτου Κουντουρά που αναφέρει «εζήτησα να ξυπνήσω ψυχές ικανές να καθορίσουν μονάχες τους το αύριο την τύχη τους». Η προτομή βρίσκεται στην πλατεία Παιδαγωγών (Φιλίππου με Αγ. Σοφίας γωνία) απέναντι από την προτομή του Αλέξανδρου Δελμούζου, ιδρυτή του Πειραματικού Σχολείου του Α.Π.Θ. Σε αυτήν την πλατεία μας ξεναγεί ο αείμνηστος Χρίστος Τσολάκης, ο οποίος αφηγείται το ρόλο και τη σημασία της ίδρυσης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης από τον Αλέξανδρο Παπαναστασίου στη δημιουργία του νεοελληνικού πολιτισμού.
«Η Θεσσαλονίκη πρέπει να αισθάνεται περήφανη για τη συμβολή της στην αναγέννηση του ελληνικού πνεύματος που έγινε στην Ελλάδα με καθυστέρηση μερικών αιώνων. Το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο και τα φωτισμένα μυαλά που στέγασε υπήρξαν πρωτεργάτες της αναγέννησης αυτής» ανέφερε ο καθηγητής.
Στο πλαίσιο της διερεύνησης της εκπαιδευτικής ιστορίας της πόλης και του πολυπολιτισμικού παρελθόντος της το ντοκιμαντέρ ασχολείται και με τα φημισμένα ελληνόγλωσσα σχολεία, τη σφύζουσα εβραϊκή εκπαιδευτική κοινότητα, καθώς και την ίδρυση και λειτουργία των πολλών αλλόγλωσσων σχολείων που ιδρύονται την εποχή των μεταρρυθμίσεων της Οθωμανικής αυτοκρατορίας στη Θεσσαλονίκη από ιεραποστολικές αποστολές και ξένες διπλωματικές αρχές. Σκοπός αυτών των σχολείων είναι είτε να προσηλυτίσουν τους Οθωμανούς Θεσσαλονικείς στον χριστιανισμό είτε να καλύψουν τις εκπαιδευτικές ανάγκες των πολυάριθμών αλλόγλωσσων κοινοτήτων, όπως της γαλλικής και της γερμανικής. Αναδεικνύονται, επίσης, ο ρόλος που έπαιξαν αυτά τα ιδρύματα στην κατοχή και μικρές συγκινητικές ιστορίες που έχουν να διηγηθούν στις νεότερες γενιές.
Η αφηγηματική πορεία του ντοκιμαντέρ συνεχίζεται με την παρουσίαση εναλλακτικών εκπαιδευτικών δικτύων που έχουν ιδιαίτερη παρουσία στην πόλη από την απελευθέρωση και μετά, όπως η ΧΑΝΘ.
Τέλος καταγράφεται εν συντομία η ανάπτυξη κινημάτων νεολαίας, όπως η ΕΠΟΝ ή το μεταπολιτευτικό φοιτητικό κίνημα.
Πηγή εδώ
