Στίς 13η Φεβρουαρίου 1993, 40 ἐπιστήμονες διαφόρων κλάδων καί εἰδικοτήτων προσυπέγραψαν τήν πράξη ἱδρύσεως, μέ ἕδρα τόν Πειραιά, τοῦ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ. Ἦταν ἡ χρονική στιγμή κατά τήν ὁποία μιά ἰδέα, πού εἶχε γεννηθεῖ ἀρκετά χρόνια πρίν, ἔπαιρνε σάρκα καί ὀστᾶ. Ἦταν μιά ἰδέα πού εἶχε συζητηθεῖ ἀρκετά μεταξύ τῶν ἱδρυτικῶν μελῶν, μιά ἰδέα πού εἶχε σμιλευτεῖ στό διάβα ἀρκετῶν χρόνων, μέχρι νά φθάσει στήν ὑλοποίησή της. Μιά ἰδέα καί ἕνα ὅραμα, πού πέρασε ἀπό πολλά στάδια προβληματισμοῦ, μέχρι νά ἔλθει στή συγκεκριμένη χρονική στιγμή, κατά τήν ὁποία τό ὅραμα ἔγινε πραγματικότητα.
Κατά τή διάρκεια ὅλων αὐτῶν τῶν 20 χρόνων πού ὑπάρχει καί δραστηριοποιεῖται ὁ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, μέ τίς ἐπιστημονικές ἡμερίδες καί τίς δημόσιες συζητήσεις, τίς ἐπίκαιρες ἐκδηλώσεις πού ὀργανώνει καί πραγματοποιεῖ, μέ τήν πολύπλευρη δραστηριότητα πού ἀναπτύσσει, λειτουργεῖ ὡς πηγή γνώσεων καί προβληματισμοῦ, ὡς ἀφορμή γιά νά διατηρεῖται ἡ ἐθνική μνήμη, ἀλλά καί ὡς εὐκαιρία νά κατατεθοῦν ἀπόψεις θεμελιωμένες στή γνώση καί στήν πολυετή ἔρευνα ἐπιστημόνων διαφόρων κλάδων καί εἰδικοτήτων, μάλιστα δέ ἐπιστημόνων, οἱ ὁποῖοι ἐκτός ἀπό τήν ἐπιστημονική γνώση τήν ὁποία διαθέτουν καί προσπαθοῦν νά πολλαπλασιάζουν, ἀγωνίζονται νά βιώσουν καί τήν Ὀρθόδοξη Πίστη. Με δυό λόγια ἐπιστημόνων μέ ὑπεύθυνο ἐπιστημονικό λόγο, μέ σαφή γνώση τῶν ὁρίων τῆς ἐπιστήμης, μέ ἑλληνορθόδοξη αὐτοσυνειδησία.
Στό πέρασμα ὅλων αὐτῶν τῶν χρόνων τά μέλη τοῦ Σ.Ε.Π. καί ὅσοι συμμετείχαν στίς κατά καιρούς ἐκδηλωσεις, πού ὀργανώθηκαν καί πραγματοποιήθηκαν, συζήτησαν, προβληματίστηκαν, ἀναζήτησαν τήν ἀλήθεια, μέσα ἀπό ἐπιστημονικά τεκμηριωμένες ἀπόψεις μεταξύ τῶν ἄλλων, γιά τίς ἐξελίξεις στό χῶρο τῶν Βιοεπιστημῶν καί τή Νέα Τεχνολογία, γιά τίς Μεταμοσχεύσεις, γιά θέματα Βιοηθικῆς μέσα ἀπό ἕναν Ὀρθόδοξο Βιοηθικό Προβληματισμό, γιά τίς κλιματικές ἀλλαγές στόν πλανήτη μας, γιά τό ἀνθρώπινο πρόσωπο στήν ἐποχή τῆς Πληροφορικής, γιά τό Διαδίκτυο τά παιδιά καί τούς ἐφήβους, γιά τά γενετικά τροποποιημένα-μεταλλαγμένα προϊόντα. Προβληματίστηκαν ἐπίσης γιά τόν ρόλο τοῦ Ὀρθοδόξου Ἐπιστήμονα σήμερα, καί μέ ἀφορμή τήν σημερινή πραγματικότητα συζήτησαν μέ τούς εἰδικούς γιά τό πῶς θά διεκδικήσουμε τή ζωή στά χρόνια τῆς κρίσης.
Ἐκτός ὅμως ἀπό τά θέματα τῆς ἐπιστήμης καί τῆς τεχνολογίας, ὡς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες Ἐπιστήμονες τά μέλη καί τούς φίλους τοῦ Σ.Ε.Π. προβληματίζει καί ἡ πορεία τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων, ἀγωνιοῦν γιά τήν ἐξέλιξή τους καί κατά τή διάρκεια ὅλων αὐτῶν τῶν χρόνων μέ ἐπιμέλεια καί ἐπιμονή ἀναζήτησαν καί συνεχίζουν νά ἀναζητοῦν τήν ὑπεύθυνη καί τεκμηριωμένη ἐνημέρωση. Ἀναζήτησαν καί ἀναζητοῦν τήν ὑπεύθυνη πληροφόρηση στό λόγο τῶν εἰδικῶν ἐπιστημόνων καί ἀναλυτῶν τῶν ἐθνικῶν ἀλλά καί τῶν διεθνῶν ἐξελίξεων. Ἐπέλεξαν εἰδικούς ἐπιστήμονες, ἀναλυτές, ἱστορικούς μέ λόγο ἀπαλλαγμένο ἀπό ἐθνικιστικές κορώνες καί πατριωτικούς ἀκροβατισμούς, μέ βαθειά καί ἀντικειμενική γνώση τῆς ἐθνικῆς ἀλλά καί τῆς διεθνοῦς ἱστορικῆς πραγματικότητας, καί ἔγιναν κοινωνοί τῶν γνώσεων ἀλλά καί τῆς κριτικῆς σκέψης τους.
Ἀποτέλεσμα αὐτῶν τῶν ἀναζητήσεων ἦταν οἱ συζητήσεις γιά τό Αἰγαῖο καί τήν Κύπρο μέ ἀφορμή τήν κρίση στά Ὕμια καί τά γεγονότα στή Δερύνεια, γιά τό παρελθόν, τό παρόν καί τό μέλλον τῆς Κύπρου καί τοῦ Κυπριακοῦ, γιά τή θέση τῆς Ἑλλάδας στήν Εὐρώπη καί στά Βαλκάνια στόν 21ο αἰώνα, γιά τήν Ἑλληνορθόδοξη αὐτοσυνειδησία στήν ἐποχή τῆς παγκοσμιοποιήσεως ἀλλά καί γιά τό ἄν ἡ Παγκοσμιοποίηση ἀποτελεῖ ἀπειλή ἤ μήπως... καί ἐλπίδα. Λίγο πρίν ἀπό τήν ἀνατολή τοῦ 21ου αἰώνα συζήτησαν γιά τόν Ἑλληνισμό καί τήν Ὀρθοδοξία, καί τήν πορεία τους πρός τόν 21ο αἰώνα, ἀλλά καί γιά τόν λόγο τῶν ποιμένων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας στά ἐθνικά καί κοινωνικά δρώμενα. Συζήτησαν ἐπίσης πολύ νωρίς, ἤδη ἀπό τό 1996, θέτοντας προβληματισμούς για τό Δημογραφικό πρόβλημα τῆς πατρίδος μας, ἐνῶ ἀπό τό 1995 σέ ἡμερίδα πού ὀργάνωσαν , ἄνοιξαν τή συζήτηση καί διετύπωσαν προβληματισμούς γιά τά Μέσα Ἐνημέρωσης καί τίς ἐπιδράσεις τους στήν κοινωνία μας.
Ἐπίσης τίμησαν καί τιμοῦν ἐθνικές ἐπετείους, τίς ὁποῖες κάποιοι θά ἤθελαν νά παραμένουν στή λήθη τῆς ἱστορίας, ὅπως, ἡ Ἅλωση τῆς Πόλης, ἡ περίοδος τῆς τουρκοκρατίας, τό 1821 καί ἡ ἐθνική συνείδηση τῶν Ἐλλήνων, ἡ γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων στό Μικρασιατικό Πόντο καί στή γῆ τῆς Ἰωνίας γενικότερα, ὁ Μακεδονοθρακικός Ἀγώνας 1904-08, ὁ Ἐθνικοαπελευθερωτικός Ἀγώνας τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ 1955-59, τά Σεπτεμβριανά τοῦ 1955 στήν Κωνσταντινούπολη.
Στη διάρκεια αὐτῶν τῶν χρόνων προσεγγίστηκαν τά θέματα Παιδείας μέ Γνώση καί Ὅραμα, μέ τή βοήθεια πνευματικῶν ἀνθρώπων τῆς πατρίδας μας, πανεπιστημιακῶν δασκάλων, παιδαγωγῶν, ἐπιστημόνων, οἱ ὁποῖοι καί γνωρίζουν πολύ καλά τά θέματα τῆς παιδείας, ὄχι θεωρητικά ἀλλά μέσα ἀπό τήν πράξη καί τή ζωή τῆς Ἐκπαίδευσης, καί σοβαρές, ὑπεύθυνες, ἐπιστημονικά καί παιδαγωγικά τεκμηριωμένες προτάσεις ἔχουν γιά μιά καλύτερη, οὐσιαστική καί ποιοτική παιδεία στή χώρα μας.
Προσεγγίστηκαν τά θέματα Ἱστορίας, πιστεύοντας ἀκράδαντα, ὅτι ἡ γνώση τῆς ἱστορικῆς Ἀλήθειας ὄχι μόνο ἐλευθερώνει τούς λαούς ἀλλά τούς προσφέρει καί τά ἐφόδια για τήν μελλοντική τους ἐπιβίωση καί τήν συνέχεια τῆς πορείας καί ὑπάρξεώς τους στό παγκόσμιο γίγνεσθαι. Προσεγγίστηκαν τά θέματα Ἱστορίας μέ τήν πεποίθησή, ὅτι τά θέματα αὐτά ἀπαιτεῖται νά προσεγγίζονται μέ ἐπιστημονική ἀντικειμενικότητα, χωρίς φανατισμούς, σοβινισμούς, ἰδεοληψίες, μέ ἀπόψεις πού διατυπώνονται καί παρουσιάζονται ὡς καταστάλαγμα ἔρευνας, βασισμένης σέ εὑρύτητα καί πλουραλισμό πηγῶν, ἀλλά καί δοκιμασμένες στό καμίνι χρόνου. Γιατί καί στήν πατρίδα μας ἐδῶ καί χρόνια ἐπιχειρεῖται μιά συστηματική προσπάθεια ἡ Ἱστορία νά ἀποτελέσει ἀντικείμενο κομματικῆς καί ἰδεολογικῆς ἐκμετάλλευσης καί πολιτικό διακύβευμα. Κατά τή διάρκεια αὐτοῦ τοῦ θεματικοῦ κύκλου, ὀργανώθηκαν καί πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις γιά τόν Μικρασιατικό Ἑλληνισμό, τήν Βόρειο Ἤπειρο, τήν Μακεδονία καί τήν Κύπρο.
Γιά τήν τρέχουσα περίοδο 2012-13 ἐπελέγησαν τά θέματα Ἐπιστήμης καί Ὀρθοδόξου Θεολογίας, ἐπιδιώκοντας νά καταδειχθεί τήν ἁρμονική συμπόρευση καί συνύπαρξη τῆς Ἐπιστήμης καί τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας μέ τήν βοήθεια καταξιωμένων ὀρθοδόξων θεολόγων, ἀκαδημαϊκῶν δασκάλων ἀλλά καί εἰδικῶν ἐπιστημόνων, ἀπό διαφορετικούς ἐπιστημονικούς κλάδους τῶν θετικῶν ἀλλά καί τῶν θεωρητικῶν ἐπιστημῶν.
Στήν πορεία ὅλων αὐτῶν τῶν χρόνων ὁ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ἔχει ἀναπτύξει συνεργασίες μέ ἐπιστημονικούς κ.ἂ. φορεῖς τῆς πόλης τοῦ Πειραιᾶ, καί ὄχι μόνο, ἐνῶ ἔχει δημιουργήσει δεσμούς φιλίας καί συνεργασίας μέ τήν ΕΝΩΣΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΝΟΜΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ, μέ τήν ΕΝΩΣΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΑΘΗΝΩΝ, μέ τούς ΓΙΑΤΡΟΥΣ τῆς ΑΓΑΠΗΣ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Δημητριάδος, μέ τήν ΕΝΩΣΗ ΚΥΠΡΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ, καί ἔχει ἀδελφοποιηθεῖ ἀπό τό 1997 μέ τήν ΕΝΩΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ, στά ἐπιστημονικά συνέδρια τῆς ὁποίας συμμετέχει μέ ἀντιπροσωπεῖες μελῶν του. Στόχος εἶναι καί παραμένει ἡ διεύρυνση τοῦ κύκλου τῶν συνεργασιῶν μέ Ἑνώσεις Ὀρθοδόξων Ἐπιστημόνων ἐντός καί ἐκτός Ἐλλάδος, ἡ συνεργασία καί οἱ κοινές δράσεις μέ ἐπιστήμονες μέ τούς ὁποίους ὑπάρχουν συνδέουν κοινές ἀξίες, ἰδανικά, κοινοί στόχοι καί προβληματισμοί.
Τό περιεχόμενο τοῦ συλλογικοῦ τόμου μέ τίτλο "Ὀνειρεύομαι μιά οἰκογένεια...κι ἕνα σχολεῖο", τῆς πρώτης ἐκδοτικῆς δραστηριότητας τοῦ Σ.Ε.Π., 18 κείμενα, γραμμένα ἀπό ἐξέχουσες προσωπικότητες, ἐκκλησιαστικές, ἀκαδημαϊκές, ἐπιστημονικές, ἀποτελοῦν προτάσεις Ἀλήθειας καί Ζωῆς, γιά τήν Οἰκογένεια καί τό Σχολεῖο τοῦ 21ου αἰώνα.
Στήν ἐποχή τῆς Κοινωνίας τῆς Πληροφορίας καί τῆς Διαδικτυακῆς Ἐπικοινωνίας δέν θά ἦταν δυνατόν ὁ Σ.Ε.Π. νά ἀπουσιάσει ἀπό τό Διαδίκτυο. Ἀπέκτησε τό δικό του Ἰστολόγιο, ὅπου δημοσιεύονται κείμενα θέσεων, ἀπόψεων καί προβληματισμῶν μελῶν καί φίλων, ἀνακοινώνονται οἱ δραστηριότητες, δημοσιεύονται φωτογραφίες καί video ἀπό τίς ἐκδηλώσεις. Γιά τήν διαδικτυακή ἐπικοινωνία καί μέ νεώτερους σε ἡλικία ἐπιστήμονες, δημιουργήθηκε σελίδα στο facebook.
Ἐνδεικτικό τῆς ἀνταπόκρισης τῆς συλλογικῆς αὐτῆς προσπάθειας. καί τῆς ἀπήχησης πού ἔχουν οἱ ἐκδηλώσεις καί δραστηριότητες τοῦ Συνδέσμου Ἐπιστημόνων Πειραιῶς εἶναι καί τό γεγονός, ὅτι τά 40 πρῶτα ἱδρυτικά μέλη, σήμερα ξεπερνοῦν τά 400, ἐνῶ τό Διοικητικό Συμβούλιο συνεχῶς δέχεται αἰτήσεις νέων μελῶν, ἰδιαιτέρως δε μετά ἀπό διάφορες εὐκαιρίες πού δίνονται σέ πολλούς φίλους ἐπιστήμονες νά γνωρίσουν τό ἔργο καί νά μετάσχουν στίς ἐκδηλώσεις τοῦ Συνδέσμου.
Κατά τή διάρκεια ὅλων αὐτῶν τῶν 20 χρόνων πού ὑπάρχει καί δραστηριοποιεῖται ὁ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, μέ τίς ἐπιστημονικές ἡμερίδες καί τίς δημόσιες συζητήσεις, τίς ἐπίκαιρες ἐκδηλώσεις πού ὀργανώνει καί πραγματοποιεῖ, μέ τήν πολύπλευρη δραστηριότητα πού ἀναπτύσσει, λειτουργεῖ ὡς πηγή γνώσεων καί προβληματισμοῦ, ὡς ἀφορμή γιά νά διατηρεῖται ἡ ἐθνική μνήμη, ἀλλά καί ὡς εὐκαιρία νά κατατεθοῦν ἀπόψεις θεμελιωμένες στή γνώση καί στήν πολυετή ἔρευνα ἐπιστημόνων διαφόρων κλάδων καί εἰδικοτήτων, μάλιστα δέ ἐπιστημόνων, οἱ ὁποῖοι ἐκτός ἀπό τήν ἐπιστημονική γνώση τήν ὁποία διαθέτουν καί προσπαθοῦν νά πολλαπλασιάζουν, ἀγωνίζονται νά βιώσουν καί τήν Ὀρθόδοξη Πίστη. Με δυό λόγια ἐπιστημόνων μέ ὑπεύθυνο ἐπιστημονικό λόγο, μέ σαφή γνώση τῶν ὁρίων τῆς ἐπιστήμης, μέ ἑλληνορθόδοξη αὐτοσυνειδησία.
Στό πέρασμα ὅλων αὐτῶν τῶν χρόνων τά μέλη τοῦ Σ.Ε.Π. καί ὅσοι συμμετείχαν στίς κατά καιρούς ἐκδηλωσεις, πού ὀργανώθηκαν καί πραγματοποιήθηκαν, συζήτησαν, προβληματίστηκαν, ἀναζήτησαν τήν ἀλήθεια, μέσα ἀπό ἐπιστημονικά τεκμηριωμένες ἀπόψεις μεταξύ τῶν ἄλλων, γιά τίς ἐξελίξεις στό χῶρο τῶν Βιοεπιστημῶν καί τή Νέα Τεχνολογία, γιά τίς Μεταμοσχεύσεις, γιά θέματα Βιοηθικῆς μέσα ἀπό ἕναν Ὀρθόδοξο Βιοηθικό Προβληματισμό, γιά τίς κλιματικές ἀλλαγές στόν πλανήτη μας, γιά τό ἀνθρώπινο πρόσωπο στήν ἐποχή τῆς Πληροφορικής, γιά τό Διαδίκτυο τά παιδιά καί τούς ἐφήβους, γιά τά γενετικά τροποποιημένα-μεταλλαγμένα προϊόντα. Προβληματίστηκαν ἐπίσης γιά τόν ρόλο τοῦ Ὀρθοδόξου Ἐπιστήμονα σήμερα, καί μέ ἀφορμή τήν σημερινή πραγματικότητα συζήτησαν μέ τούς εἰδικούς γιά τό πῶς θά διεκδικήσουμε τή ζωή στά χρόνια τῆς κρίσης.
Ἐκτός ὅμως ἀπό τά θέματα τῆς ἐπιστήμης καί τῆς τεχνολογίας, ὡς Ὀρθοδόξους Ἕλληνες Ἐπιστήμονες τά μέλη καί τούς φίλους τοῦ Σ.Ε.Π. προβληματίζει καί ἡ πορεία τῶν ἐθνικῶν μας θεμάτων, ἀγωνιοῦν γιά τήν ἐξέλιξή τους καί κατά τή διάρκεια ὅλων αὐτῶν τῶν χρόνων μέ ἐπιμέλεια καί ἐπιμονή ἀναζήτησαν καί συνεχίζουν νά ἀναζητοῦν τήν ὑπεύθυνη καί τεκμηριωμένη ἐνημέρωση. Ἀναζήτησαν καί ἀναζητοῦν τήν ὑπεύθυνη πληροφόρηση στό λόγο τῶν εἰδικῶν ἐπιστημόνων καί ἀναλυτῶν τῶν ἐθνικῶν ἀλλά καί τῶν διεθνῶν ἐξελίξεων. Ἐπέλεξαν εἰδικούς ἐπιστήμονες, ἀναλυτές, ἱστορικούς μέ λόγο ἀπαλλαγμένο ἀπό ἐθνικιστικές κορώνες καί πατριωτικούς ἀκροβατισμούς, μέ βαθειά καί ἀντικειμενική γνώση τῆς ἐθνικῆς ἀλλά καί τῆς διεθνοῦς ἱστορικῆς πραγματικότητας, καί ἔγιναν κοινωνοί τῶν γνώσεων ἀλλά καί τῆς κριτικῆς σκέψης τους.
Ἀποτέλεσμα αὐτῶν τῶν ἀναζητήσεων ἦταν οἱ συζητήσεις γιά τό Αἰγαῖο καί τήν Κύπρο μέ ἀφορμή τήν κρίση στά Ὕμια καί τά γεγονότα στή Δερύνεια, γιά τό παρελθόν, τό παρόν καί τό μέλλον τῆς Κύπρου καί τοῦ Κυπριακοῦ, γιά τή θέση τῆς Ἑλλάδας στήν Εὐρώπη καί στά Βαλκάνια στόν 21ο αἰώνα, γιά τήν Ἑλληνορθόδοξη αὐτοσυνειδησία στήν ἐποχή τῆς παγκοσμιοποιήσεως ἀλλά καί γιά τό ἄν ἡ Παγκοσμιοποίηση ἀποτελεῖ ἀπειλή ἤ μήπως... καί ἐλπίδα. Λίγο πρίν ἀπό τήν ἀνατολή τοῦ 21ου αἰώνα συζήτησαν γιά τόν Ἑλληνισμό καί τήν Ὀρθοδοξία, καί τήν πορεία τους πρός τόν 21ο αἰώνα, ἀλλά καί γιά τόν λόγο τῶν ποιμένων τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας στά ἐθνικά καί κοινωνικά δρώμενα. Συζήτησαν ἐπίσης πολύ νωρίς, ἤδη ἀπό τό 1996, θέτοντας προβληματισμούς για τό Δημογραφικό πρόβλημα τῆς πατρίδος μας, ἐνῶ ἀπό τό 1995 σέ ἡμερίδα πού ὀργάνωσαν , ἄνοιξαν τή συζήτηση καί διετύπωσαν προβληματισμούς γιά τά Μέσα Ἐνημέρωσης καί τίς ἐπιδράσεις τους στήν κοινωνία μας.
Ἐπίσης τίμησαν καί τιμοῦν ἐθνικές ἐπετείους, τίς ὁποῖες κάποιοι θά ἤθελαν νά παραμένουν στή λήθη τῆς ἱστορίας, ὅπως, ἡ Ἅλωση τῆς Πόλης, ἡ περίοδος τῆς τουρκοκρατίας, τό 1821 καί ἡ ἐθνική συνείδηση τῶν Ἐλλήνων, ἡ γενοκτονία τῶν Ἑλλήνων στό Μικρασιατικό Πόντο καί στή γῆ τῆς Ἰωνίας γενικότερα, ὁ Μακεδονοθρακικός Ἀγώνας 1904-08, ὁ Ἐθνικοαπελευθερωτικός Ἀγώνας τοῦ Κυπριακοῦ Ἑλληνισμοῦ 1955-59, τά Σεπτεμβριανά τοῦ 1955 στήν Κωνσταντινούπολη.
Στη διάρκεια αὐτῶν τῶν χρόνων προσεγγίστηκαν τά θέματα Παιδείας μέ Γνώση καί Ὅραμα, μέ τή βοήθεια πνευματικῶν ἀνθρώπων τῆς πατρίδας μας, πανεπιστημιακῶν δασκάλων, παιδαγωγῶν, ἐπιστημόνων, οἱ ὁποῖοι καί γνωρίζουν πολύ καλά τά θέματα τῆς παιδείας, ὄχι θεωρητικά ἀλλά μέσα ἀπό τήν πράξη καί τή ζωή τῆς Ἐκπαίδευσης, καί σοβαρές, ὑπεύθυνες, ἐπιστημονικά καί παιδαγωγικά τεκμηριωμένες προτάσεις ἔχουν γιά μιά καλύτερη, οὐσιαστική καί ποιοτική παιδεία στή χώρα μας.
Προσεγγίστηκαν τά θέματα Ἱστορίας, πιστεύοντας ἀκράδαντα, ὅτι ἡ γνώση τῆς ἱστορικῆς Ἀλήθειας ὄχι μόνο ἐλευθερώνει τούς λαούς ἀλλά τούς προσφέρει καί τά ἐφόδια για τήν μελλοντική τους ἐπιβίωση καί τήν συνέχεια τῆς πορείας καί ὑπάρξεώς τους στό παγκόσμιο γίγνεσθαι. Προσεγγίστηκαν τά θέματα Ἱστορίας μέ τήν πεποίθησή, ὅτι τά θέματα αὐτά ἀπαιτεῖται νά προσεγγίζονται μέ ἐπιστημονική ἀντικειμενικότητα, χωρίς φανατισμούς, σοβινισμούς, ἰδεοληψίες, μέ ἀπόψεις πού διατυπώνονται καί παρουσιάζονται ὡς καταστάλαγμα ἔρευνας, βασισμένης σέ εὑρύτητα καί πλουραλισμό πηγῶν, ἀλλά καί δοκιμασμένες στό καμίνι χρόνου. Γιατί καί στήν πατρίδα μας ἐδῶ καί χρόνια ἐπιχειρεῖται μιά συστηματική προσπάθεια ἡ Ἱστορία νά ἀποτελέσει ἀντικείμενο κομματικῆς καί ἰδεολογικῆς ἐκμετάλλευσης καί πολιτικό διακύβευμα. Κατά τή διάρκεια αὐτοῦ τοῦ θεματικοῦ κύκλου, ὀργανώθηκαν καί πραγματοποιήθηκαν συζητήσεις γιά τόν Μικρασιατικό Ἑλληνισμό, τήν Βόρειο Ἤπειρο, τήν Μακεδονία καί τήν Κύπρο.
Γιά τήν τρέχουσα περίοδο 2012-13 ἐπελέγησαν τά θέματα Ἐπιστήμης καί Ὀρθοδόξου Θεολογίας, ἐπιδιώκοντας νά καταδειχθεί τήν ἁρμονική συμπόρευση καί συνύπαρξη τῆς Ἐπιστήμης καί τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας μέ τήν βοήθεια καταξιωμένων ὀρθοδόξων θεολόγων, ἀκαδημαϊκῶν δασκάλων ἀλλά καί εἰδικῶν ἐπιστημόνων, ἀπό διαφορετικούς ἐπιστημονικούς κλάδους τῶν θετικῶν ἀλλά καί τῶν θεωρητικῶν ἐπιστημῶν.
Στήν πορεία ὅλων αὐτῶν τῶν χρόνων ὁ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΠΕΙΡΑΙΩΣ, ἔχει ἀναπτύξει συνεργασίες μέ ἐπιστημονικούς κ.ἂ. φορεῖς τῆς πόλης τοῦ Πειραιᾶ, καί ὄχι μόνο, ἐνῶ ἔχει δημιουργήσει δεσμούς φιλίας καί συνεργασίας μέ τήν ΕΝΩΣΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΝΟΜΟΥ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ, μέ τήν ΕΝΩΣΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΑΘΗΝΩΝ, μέ τούς ΓΙΑΤΡΟΥΣ τῆς ΑΓΑΠΗΣ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Δημητριάδος, μέ τήν ΕΝΩΣΗ ΚΥΠΡΙΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ, καί ἔχει ἀδελφοποιηθεῖ ἀπό τό 1997 μέ τήν ΕΝΩΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΩΝ ΛΕΜΕΣΟΥ, στά ἐπιστημονικά συνέδρια τῆς ὁποίας συμμετέχει μέ ἀντιπροσωπεῖες μελῶν του. Στόχος εἶναι καί παραμένει ἡ διεύρυνση τοῦ κύκλου τῶν συνεργασιῶν μέ Ἑνώσεις Ὀρθοδόξων Ἐπιστημόνων ἐντός καί ἐκτός Ἐλλάδος, ἡ συνεργασία καί οἱ κοινές δράσεις μέ ἐπιστήμονες μέ τούς ὁποίους ὑπάρχουν συνδέουν κοινές ἀξίες, ἰδανικά, κοινοί στόχοι καί προβληματισμοί.
Τό περιεχόμενο τοῦ συλλογικοῦ τόμου μέ τίτλο "Ὀνειρεύομαι μιά οἰκογένεια...κι ἕνα σχολεῖο", τῆς πρώτης ἐκδοτικῆς δραστηριότητας τοῦ Σ.Ε.Π., 18 κείμενα, γραμμένα ἀπό ἐξέχουσες προσωπικότητες, ἐκκλησιαστικές, ἀκαδημαϊκές, ἐπιστημονικές, ἀποτελοῦν προτάσεις Ἀλήθειας καί Ζωῆς, γιά τήν Οἰκογένεια καί τό Σχολεῖο τοῦ 21ου αἰώνα.
Στήν ἐποχή τῆς Κοινωνίας τῆς Πληροφορίας καί τῆς Διαδικτυακῆς Ἐπικοινωνίας δέν θά ἦταν δυνατόν ὁ Σ.Ε.Π. νά ἀπουσιάσει ἀπό τό Διαδίκτυο. Ἀπέκτησε τό δικό του Ἰστολόγιο, ὅπου δημοσιεύονται κείμενα θέσεων, ἀπόψεων καί προβληματισμῶν μελῶν καί φίλων, ἀνακοινώνονται οἱ δραστηριότητες, δημοσιεύονται φωτογραφίες καί video ἀπό τίς ἐκδηλώσεις. Γιά τήν διαδικτυακή ἐπικοινωνία καί μέ νεώτερους σε ἡλικία ἐπιστήμονες, δημιουργήθηκε σελίδα στο facebook.
Ἐνδεικτικό τῆς ἀνταπόκρισης τῆς συλλογικῆς αὐτῆς προσπάθειας. καί τῆς ἀπήχησης πού ἔχουν οἱ ἐκδηλώσεις καί δραστηριότητες τοῦ Συνδέσμου Ἐπιστημόνων Πειραιῶς εἶναι καί τό γεγονός, ὅτι τά 40 πρῶτα ἱδρυτικά μέλη, σήμερα ξεπερνοῦν τά 400, ἐνῶ τό Διοικητικό Συμβούλιο συνεχῶς δέχεται αἰτήσεις νέων μελῶν, ἰδιαιτέρως δε μετά ἀπό διάφορες εὐκαιρίες πού δίνονται σέ πολλούς φίλους ἐπιστήμονες νά γνωρίσουν τό ἔργο καί νά μετάσχουν στίς ἐκδηλώσεις τοῦ Συνδέσμου.