Στον επιμνημόσυνο λόγο του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στον τρόπο με τον οποίο ευεργετεί αυτόν εδώ τον κόσμο ο ταπεινός και ενάρετος μοναχός, πώς γίνεται φως για τους ανθρώπους, πώς χαιρετά ο καλός και ευλαβής μοναχός και πως συναντά τους πιστούς αλλά και τους αδιάφορους ακόμη συνανθρώπους του, παροτρύνοντάς τους να ακολουθήσουν όχι την ματαιότητα αυτού του κόσμου, αλλά την αληθινή πνευματική ζωή και ασφαλώς την αιωνιότητα της Βασιλείας των Ουρανών, ενώ όλα αυτά τα αντιπαρέβαλε στο πρόσωπο της απελθούσης μοναχής Εφραιμίας, που το χαρακτηριστικό της γνώρισμα ήταν η καλωσύνη και η γλυκύτητα της καρδίας της, η τελεία υπακοή της και απέραντη αγάπη της για τον Νυμφίο Χριστό, και την εικόνα Του, τον κάθε άνθρωπο, πονεμένο ή βασανισμένο που έτρεχε κοντά της για να λάβει παρηγοριά, δύναμη και ενίσχυση πνευματική από τους λόγους της.
Στην θεία Λειτουργία παρέστησαν εκτός από την πληθώρα των πιστών Χριστιανών της Λάρισας, που αγαπούσαν ιδιαίτερα την μακαριστή Γερόντισσα, πολλοί πατέρες από διάφορα μοναστήρια και από το Άγιον Όρος, από μοναστήρια της Χαλκιδικής και του Αγίου Διονυσίου, του εν Ολύμπω, καθώς και οι Ηγουμένες:
Γερόντισσα Φεβρωνία, από την Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Σερρών, Γερόντισσα Χριστοφόρα, από την Ι.Μ. Προφήτου Ηλιού Εδέσσης, Γερόντισσα Μεθοδία, από την Ι.Μ. Τιμίου Προδρόμου Ναούσης, Γερόντισσα Θεοφανώ, από την Ι.Μ. Παναγίας Οδηγητρίας Πορταριάς, Γερόντισσα Φωτεινή, από την Ι.Μ. Αγίας Παρασκευής Κερκύρας, καθώς και άλλες μοναχές.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέσθηκε από τον Σεβασμιώτατο κ. Ιγνάτιο τρισάγιο στον τάφο της μακαριστής αδελφής Εφραιμίας.
