Πνεύματος, το απόγευμα της Κυριακής της Πεντηκοστής, παρουσία της διοικήσεως του Ιδρύματος, εκπροσώπων του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και πλήθους λαού.
Στην ομιλία του ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε σε τρία από τα χαρακτηριστικά του Αγίου Πνεύματος: το πρώτο είναι ότι «ανήκει σε όλους τους ανθρώπους. Όλοι μας είμαστε ταμειούχοι του Αγίου Πνεύματος, αλλά από εμάς εξαρτάται να καρποφορήσει στις ψυχές μας…» Το δεύτερο είναι ότι «καλεί πάντοτε σε ενότητα, δεν διχάζει, δεν διχοτομεί, αλλά ενώνει τον Θεό με τους ανθρώπους, αλλά και τους ανθρώπους μεταξύ τους» και το τρίτο «παρέχει χαρίσματα και τάλαντα στους ανθρώπους, δεν τους κάνει όλους ομοίους, γιατί ο κάθε άνθρωπος, εν Αγίω Πνεύματι, είναι ένα ξεχωριστό και ανεπανάληπτο πρόσωπο. Διασώζει το πρόσωπο και δεν επιτρέπει να εκφυλιστεί σε άτομο, σε γρανάζι μιας μηχανής…»
Επεσήμανε ότι «ευθύνη μας είναι να Το καλλιεργήσουμε στη ζωή μας, να ζήσουμε Αγιοπνευματικά, δηλ. ζωή ασκήσεως και αγιότητος, εντός του Μυστηριακού βιώματος της Εκκλησίας, ζωή προσφοράς και μαρτυρίας Χριστού… Να καλλιεργήσουμε την ευθύνη και την ταπείνωση της ενότητας. Μόνον ο ταπεινός είναι άνθρωπος της ενότητας. Εκείνος που πιστεύει ότι μόνο αυτός έχει την αλήθεια τότε εγωιστικά ξεχωρίζει, διχάζει, αποτειχίζεται και χάνει την ενότητα και την σωτηρία, γιατί η σωτηρία διασώζεται μόνο στην Εκκλησία… Πολλές φορές παγιδευόμαστε μέσα σε έναν ατομικό εγωισμό που μας κάνει να βλέπουμε με μονομέρεια τα πράγματα, να θέλουμε να ξεχωρίζουμε και να προκαλούμε διχασμούς και πολώσεις…»
Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος, αναφερόμενος στα προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο μας, επεσήμανε ότι «σήμερα ο καθένας χρειάζεται να επιδείξει ευθύνη, στο μετερίζι του, στην εξουσία που διαθέτει, στο καθήκον που έχει αναλάβει έναντι της πατρίδας. Ευθύνη που θα οδηγεί με ταπείνωση στην ενότητα, μακριά από συμφέροντα ατομικά, κομματικά κ.άλ. Δεν είναι η ώρα εξυπηρέτησης μικρών και εφήμερων συμφερόντων. Είναι η ώρα της ενότητας. Μόνον αυτή μας έχει μείνει, είναι η τελευταία μας ελπίδα, αν θέλουμε να βγούμε από τα αδιέξοδα καιρού μας. Μακάριοι όσοι εργάζονται για την ενότητα και αλίμονο σ’ αυτούς που θα διχάσουν το λαό μας ακόμα μια φορά, γιατί όποτε ο λαός μας διχάστηκε υπέστη μεγάλες εθνικές συμφορές. Για να συμβεί, όμως, αυτό χρειάζεται να υπάρξει αληθινή δικαιοσύνη και αληθινή αξιοκρατία. Την στερηθήκαμε πολλά χρόνια. Η απουσία της τραυματίζει πολλούς νέους ανθρώπους με αξία. Δυστυχώς, ζήσαμε εποχή αναξιοκρατίας και αυτό είναι αναμφισβήτητο γεγονός. Δε φταίνε μόνο οι ξένοι για την κατάντια μας, έχουμε φροντίσει κι εμείς γι’ αυτήν…»
Ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας: «Γι’ αυτό το Άγιο Πνεύμα χρειάζεται στη ζωή μας, γιατί ο άνθρωπος του Θεού αναλαμβάνει τις ευθύνες του, διακονεί την ενότητα πάση θυσία, ξέρει να απονέμει δικαιοσύνη και να αξιολογεί σωστά τους ανθρώπους»
Κάλεσε, τέλος, όλους σε προσευχή για να διατηρηθεί η ενότητα στον τόπο μας και όλοι να εργαστούν για ένα ελπιδοφόρο ορίζοντα για τους νέους της πατρίδος μας.
Ανήμερα της εορτής ο Σεβασμιώτατος λειτούργησε στον Πανηγυρίζοντα Ι. Ναό Αγίας Τριάδος Άνω Βόλου. Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας χειροθέτησε Πνευματικό τον Εφημέριο π. Κωνσταντίνο Πλακιά και Αναγνώστη τον μικρό Χρήστο Παπαδημητρίου, μαθητή της 6ης Δημοτικού.
Στην ομιλία του ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε σε τρία από τα χαρακτηριστικά του Αγίου Πνεύματος: το πρώτο είναι ότι «ανήκει σε όλους τους ανθρώπους. Όλοι μας είμαστε ταμειούχοι του Αγίου Πνεύματος, αλλά από εμάς εξαρτάται να καρποφορήσει στις ψυχές μας…» Το δεύτερο είναι ότι «καλεί πάντοτε σε ενότητα, δεν διχάζει, δεν διχοτομεί, αλλά ενώνει τον Θεό με τους ανθρώπους, αλλά και τους ανθρώπους μεταξύ τους» και το τρίτο «παρέχει χαρίσματα και τάλαντα στους ανθρώπους, δεν τους κάνει όλους ομοίους, γιατί ο κάθε άνθρωπος, εν Αγίω Πνεύματι, είναι ένα ξεχωριστό και ανεπανάληπτο πρόσωπο. Διασώζει το πρόσωπο και δεν επιτρέπει να εκφυλιστεί σε άτομο, σε γρανάζι μιας μηχανής…»
Επεσήμανε ότι «ευθύνη μας είναι να Το καλλιεργήσουμε στη ζωή μας, να ζήσουμε Αγιοπνευματικά, δηλ. ζωή ασκήσεως και αγιότητος, εντός του Μυστηριακού βιώματος της Εκκλησίας, ζωή προσφοράς και μαρτυρίας Χριστού… Να καλλιεργήσουμε την ευθύνη και την ταπείνωση της ενότητας. Μόνον ο ταπεινός είναι άνθρωπος της ενότητας. Εκείνος που πιστεύει ότι μόνο αυτός έχει την αλήθεια τότε εγωιστικά ξεχωρίζει, διχάζει, αποτειχίζεται και χάνει την ενότητα και την σωτηρία, γιατί η σωτηρία διασώζεται μόνο στην Εκκλησία… Πολλές φορές παγιδευόμαστε μέσα σε έναν ατομικό εγωισμό που μας κάνει να βλέπουμε με μονομέρεια τα πράγματα, να θέλουμε να ξεχωρίζουμε και να προκαλούμε διχασμούς και πολώσεις…»
Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος, αναφερόμενος στα προβλήματα που ταλανίζουν τον τόπο μας, επεσήμανε ότι «σήμερα ο καθένας χρειάζεται να επιδείξει ευθύνη, στο μετερίζι του, στην εξουσία που διαθέτει, στο καθήκον που έχει αναλάβει έναντι της πατρίδας. Ευθύνη που θα οδηγεί με ταπείνωση στην ενότητα, μακριά από συμφέροντα ατομικά, κομματικά κ.άλ. Δεν είναι η ώρα εξυπηρέτησης μικρών και εφήμερων συμφερόντων. Είναι η ώρα της ενότητας. Μόνον αυτή μας έχει μείνει, είναι η τελευταία μας ελπίδα, αν θέλουμε να βγούμε από τα αδιέξοδα καιρού μας. Μακάριοι όσοι εργάζονται για την ενότητα και αλίμονο σ’ αυτούς που θα διχάσουν το λαό μας ακόμα μια φορά, γιατί όποτε ο λαός μας διχάστηκε υπέστη μεγάλες εθνικές συμφορές. Για να συμβεί, όμως, αυτό χρειάζεται να υπάρξει αληθινή δικαιοσύνη και αληθινή αξιοκρατία. Την στερηθήκαμε πολλά χρόνια. Η απουσία της τραυματίζει πολλούς νέους ανθρώπους με αξία. Δυστυχώς, ζήσαμε εποχή αναξιοκρατίας και αυτό είναι αναμφισβήτητο γεγονός. Δε φταίνε μόνο οι ξένοι για την κατάντια μας, έχουμε φροντίσει κι εμείς γι’ αυτήν…»
Ολοκλήρωσε την ομιλία του λέγοντας: «Γι’ αυτό το Άγιο Πνεύμα χρειάζεται στη ζωή μας, γιατί ο άνθρωπος του Θεού αναλαμβάνει τις ευθύνες του, διακονεί την ενότητα πάση θυσία, ξέρει να απονέμει δικαιοσύνη και να αξιολογεί σωστά τους ανθρώπους»
Κάλεσε, τέλος, όλους σε προσευχή για να διατηρηθεί η ενότητα στον τόπο μας και όλοι να εργαστούν για ένα ελπιδοφόρο ορίζοντα για τους νέους της πατρίδος μας.
