Ἐν μέσω της ευφρόσυνης πασχάλιας περιόδου, εόρτασε και φέτος την ἐτήσια πανήγυρη της Αγίας ενδόξου Μεγαλομάρτυρος Φωτεινής της Σαμαρείτιδος, το Ιερό Προσκύνημα Αναστάσεως Χριστού στα Σπάτα.
Κατά την ἐφετινή πανήγυρη προσκεκλημένοι Ἱεράρχες του επιχώριου Μητροπολίτη Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, ήταν οι Μητροπολίτες Λάμπης, Συβρίτου & Σφακίων
κ. Ειρηναίος και Κηφισίας, Αμαρουσίου & Ωρωπού κ. Κύριλλος.
Κατά τον Πανηγυρικό Ἑσπερινό χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο ὁ Σεβασμιώτατος Λάμπης κ. Ειρηναίος.
Ο σεβάσμιος Ιεράρχης της Εκκλησίας της Κρήτης αναφέρθηκε συνοπτικά στην ιστορία του ναού της Αναστάσεως του Χριστού και γιατί τελικά συνεορτάζει την Κυριακή της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος. "Ο ίδιος ο Χριστός επέλεξε να συνυπάρξει στον ίδιο ναό με την Μεγαλομάρτυρα Φωτεινή την Σαμαρείτιδα. Κατά τη διάρκεια της οικοδόμησης του ναού, οι κάτοικοι της εδώ περιοχής κατάλαβαν μέσα από θαυμαστά γεγονότα που τους φανερώθηκε η Αγία, πως αυτήν επέλεξε ο Χριστός να μοιραστεί τον ίδιο χώρο. Όσο και αν προκαλεί εντύπωση μια τέτοια επιλογή, τα κριτήρια τα γνωρίζει μόνο ο Θεός. Εμείς απλά βγάζουμε κάποια απλά συμπεράσματα από αυτή την επιλογή του Κυρίου μας. Κατ' αρχήν η Αγία Φωτεινή πίστευσε τόσο πολύ στον Κύριο και όσα της δίδαξε εκείνη τη στιγμή της συνάντησής τους, στο φρέαρ του Ιακώβ, ώστε η αγάπη και η εμπιστοσύνη της στο πρόσωπό Του ήταν αδιαπραγμάτευτη. Και μια τέτοια αγάπη επισφραγίστηκε με πολλές ομολογίες πίστεως και ένα φρικτό μαρτύριο. Για τη ειλικρινή και θυσιαστική αγάπη της προς τον Κύριο, δικαίως, η Εκκλησία μας ανέδειξε την μεγαλομάρτυρα Φωτεινή σε Ισαπόστολο, δηλαδή ίση με τους Αγίους Αποστόλους. Αυτοί που ανέλαβαν το μεγάλο φορτίο να μεταφέρουν το μήνυμα του Ευαγγελίου σε ολόκληρη την οικουμένη."
Σε άλλο σημείο πρόσθεσε πως "η Αγία Φωτεινή υπήρξε παράδειγμα πραγματικής μετάνοιας. Η λέξη μετάνοια δεν είναι απλή, σημαίνει αλλαγή νου και τρόπου ζωής. Σημαίνει πραγματική μεταμόρφωση και ανακαίνιση ψυχής. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, αδελφοί μου, θα ζήσουμε το γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου. Και να ξέρουμε ότι όσοι Σταυροί και να ακολουθήσουν, στο τέλος πάντα έρχεται η Ανάσταση. Η ζωή μας έχει πολλούς Σταυρούς και πολλά μαρτύρια και πρέπει να δείξουμε καρτερία, υπομονή, να αντλούμε δύναμη και γενναιότητα από τον Εσταυρωμένο να τα υπομείνουμε. Και ο Κύριος ανταμείβει αυτούς που τον αγαπούν αληθινά και κάνουν πραγματικές θυσίες. Έτσι και η Αγία Φωτεινή συνδοξάζεται σε αυτό ναό μαζί με τον Αναστάντα Κύριό μας και δικαίως οι πιστοί την επικαλούνται ως μεγάλο πνευματικό δάσκαλο και υπόδειγμα μετανοίας."
Την κυριώνυμη ημέρα στον Όρθρο χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κηφισίας,Αμαρουσίου & Ωρωπού κ. Κύριλλος, ενώ κήρυξε και το θείο λόγο. Αναφέρθηκε στην προσέγγιση της αμαρτωλής Σαμαρείτιδος από τον Κύριο με ήπιο τρόπο, δεν την επετίμησε για τον αμαρτωλό βίο της αλλά την προσέγγισε με τρόπο διδακτικό. "Όπως ο χειρουργός βάζει το νυστέρι στο σώμα κατά την επέμβαση, έτσι και ο Κύριός μας με διακριτικότητα εισήλθε στην ψυχή της Σαμαρείτιδας και διέγνωσε την διάθεσή της γιαμετάνοια . Έτσι κι εμείς όλοι, είτε κλήρος είτε απλός λαός, θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους συνανθρώπους μας που ενδεχομένως να έσφαλαν. Όχι να κουνάμε το χέρι επιδεικτικά και να κάνουμε θεωρητικό κήρυγμα περί ηθικής, περί αγάπης και μετάνοιας. Αυτό είναι πανεύκολο, αλλά δεν αρκεί να μένουμε εκεί. Χρειάζεται να κάνουμε πράξη το λόγο του Θεού για συγχώρεση και αγάπη. Πολλές φορές επικρίνουμε κάποιον λέγοντάς του πως το κάνουμε "για το καλό", στην πραγματικότητα όμως του κάνουμε κακό όταν απουσιάζουν τα πραγματικά κίνητρα, όπως είναι η αγάπη.". Ο κ. Κύριλλος έκλεισε λέγοντας πως "η Σαμαρείτιδα κατάλαβε την αμαρτωλότητά της, την παραδέχθηκε δημόσια και δεν ντράπηκε να το δηλώσει. Εμείς πολλές φορές αρνούμαστε να δούμε τα λάθη μας και να τα παραδεχθούμε, δήθεν από ντροπή. Δεν ντρεπόμαστε όμως όταν θα αντικρίσουμε το Χριστό στο παγκόσμιο δικαστήριο την Ημέρα της Κρίσεως; Καλύτερα λοιπόν, να παραδεχθούμε και να ομολογήσουμε ένα σφάλμα τώρα παρά να ντροπιαστούμε από τον Κύριο τότε."
Τους προσκεκλημένους Ιεράρχες ευχαρίστησε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος για την παρουσία τους στην δεύτερη πανήγυρη του Προσκυνήματος.
Τους ύμνους απέδωσαν βυζαντινά και μεγαλόπρεπα η χορωδία του Μουσικολογιωτάτου Πρωτοψάλτου Αθανασίου Βουρλή.
Κατά την ἐφετινή πανήγυρη προσκεκλημένοι Ἱεράρχες του επιχώριου Μητροπολίτη Μεσογαίας & Λαυρεωτικής κ. Νικολάου, ήταν οι Μητροπολίτες Λάμπης, Συβρίτου & Σφακίων
κ. Ειρηναίος και Κηφισίας, Αμαρουσίου & Ωρωπού κ. Κύριλλος.
Κατά τον Πανηγυρικό Ἑσπερινό χοροστάτησε και κήρυξε τον θείο λόγο ὁ Σεβασμιώτατος Λάμπης κ. Ειρηναίος.
Ο σεβάσμιος Ιεράρχης της Εκκλησίας της Κρήτης αναφέρθηκε συνοπτικά στην ιστορία του ναού της Αναστάσεως του Χριστού και γιατί τελικά συνεορτάζει την Κυριακή της Αγίας Φωτεινής της Σαμαρείτιδος. "Ο ίδιος ο Χριστός επέλεξε να συνυπάρξει στον ίδιο ναό με την Μεγαλομάρτυρα Φωτεινή την Σαμαρείτιδα. Κατά τη διάρκεια της οικοδόμησης του ναού, οι κάτοικοι της εδώ περιοχής κατάλαβαν μέσα από θαυμαστά γεγονότα που τους φανερώθηκε η Αγία, πως αυτήν επέλεξε ο Χριστός να μοιραστεί τον ίδιο χώρο. Όσο και αν προκαλεί εντύπωση μια τέτοια επιλογή, τα κριτήρια τα γνωρίζει μόνο ο Θεός. Εμείς απλά βγάζουμε κάποια απλά συμπεράσματα από αυτή την επιλογή του Κυρίου μας. Κατ' αρχήν η Αγία Φωτεινή πίστευσε τόσο πολύ στον Κύριο και όσα της δίδαξε εκείνη τη στιγμή της συνάντησής τους, στο φρέαρ του Ιακώβ, ώστε η αγάπη και η εμπιστοσύνη της στο πρόσωπό Του ήταν αδιαπραγμάτευτη. Και μια τέτοια αγάπη επισφραγίστηκε με πολλές ομολογίες πίστεως και ένα φρικτό μαρτύριο. Για τη ειλικρινή και θυσιαστική αγάπη της προς τον Κύριο, δικαίως, η Εκκλησία μας ανέδειξε την μεγαλομάρτυρα Φωτεινή σε Ισαπόστολο, δηλαδή ίση με τους Αγίους Αποστόλους. Αυτοί που ανέλαβαν το μεγάλο φορτίο να μεταφέρουν το μήνυμα του Ευαγγελίου σε ολόκληρη την οικουμένη."
Σε άλλο σημείο πρόσθεσε πως "η Αγία Φωτεινή υπήρξε παράδειγμα πραγματικής μετάνοιας. Η λέξη μετάνοια δεν είναι απλή, σημαίνει αλλαγή νου και τρόπου ζωής. Σημαίνει πραγματική μεταμόρφωση και ανακαίνιση ψυχής. Μόνο με αυτόν τον τρόπο, αδελφοί μου, θα ζήσουμε το γεγονός της Αναστάσεως του Κυρίου. Και να ξέρουμε ότι όσοι Σταυροί και να ακολουθήσουν, στο τέλος πάντα έρχεται η Ανάσταση. Η ζωή μας έχει πολλούς Σταυρούς και πολλά μαρτύρια και πρέπει να δείξουμε καρτερία, υπομονή, να αντλούμε δύναμη και γενναιότητα από τον Εσταυρωμένο να τα υπομείνουμε. Και ο Κύριος ανταμείβει αυτούς που τον αγαπούν αληθινά και κάνουν πραγματικές θυσίες. Έτσι και η Αγία Φωτεινή συνδοξάζεται σε αυτό ναό μαζί με τον Αναστάντα Κύριό μας και δικαίως οι πιστοί την επικαλούνται ως μεγάλο πνευματικό δάσκαλο και υπόδειγμα μετανοίας."
Την κυριώνυμη ημέρα στον Όρθρο χοροστάτησε ο Σεβ. Μητροπολίτης Κηφισίας,Αμαρουσίου & Ωρωπού κ. Κύριλλος, ενώ κήρυξε και το θείο λόγο. Αναφέρθηκε στην προσέγγιση της αμαρτωλής Σαμαρείτιδος από τον Κύριο με ήπιο τρόπο, δεν την επετίμησε για τον αμαρτωλό βίο της αλλά την προσέγγισε με τρόπο διδακτικό. "Όπως ο χειρουργός βάζει το νυστέρι στο σώμα κατά την επέμβαση, έτσι και ο Κύριός μας με διακριτικότητα εισήλθε στην ψυχή της Σαμαρείτιδας και διέγνωσε την διάθεσή της γιαμετάνοια . Έτσι κι εμείς όλοι, είτε κλήρος είτε απλός λαός, θα πρέπει να αντιμετωπίζουμε τους συνανθρώπους μας που ενδεχομένως να έσφαλαν. Όχι να κουνάμε το χέρι επιδεικτικά και να κάνουμε θεωρητικό κήρυγμα περί ηθικής, περί αγάπης και μετάνοιας. Αυτό είναι πανεύκολο, αλλά δεν αρκεί να μένουμε εκεί. Χρειάζεται να κάνουμε πράξη το λόγο του Θεού για συγχώρεση και αγάπη. Πολλές φορές επικρίνουμε κάποιον λέγοντάς του πως το κάνουμε "για το καλό", στην πραγματικότητα όμως του κάνουμε κακό όταν απουσιάζουν τα πραγματικά κίνητρα, όπως είναι η αγάπη.". Ο κ. Κύριλλος έκλεισε λέγοντας πως "η Σαμαρείτιδα κατάλαβε την αμαρτωλότητά της, την παραδέχθηκε δημόσια και δεν ντράπηκε να το δηλώσει. Εμείς πολλές φορές αρνούμαστε να δούμε τα λάθη μας και να τα παραδεχθούμε, δήθεν από ντροπή. Δεν ντρεπόμαστε όμως όταν θα αντικρίσουμε το Χριστό στο παγκόσμιο δικαστήριο την Ημέρα της Κρίσεως; Καλύτερα λοιπόν, να παραδεχθούμε και να ομολογήσουμε ένα σφάλμα τώρα παρά να ντροπιαστούμε από τον Κύριο τότε."
Τους προσκεκλημένους Ιεράρχες ευχαρίστησε ο Μητροπολίτης Μεσογαίας κ. Νικόλαος για την παρουσία τους στην δεύτερη πανήγυρη του Προσκυνήματος.
Τους ύμνους απέδωσαν βυζαντινά και μεγαλόπρεπα η χορωδία του Μουσικολογιωτάτου Πρωτοψάλτου Αθανασίου Βουρλή.
