Κατασκηνώσεις Αγοριών Γυμνασίου -Λυκείου Ιεράς Μητροπόλεως Ύδρας στον Πόρο

Με την ευλογία της Παναγίας Ζωοδόχου Πηγής και τις πατρικές ευχές του Σεβασμιωτάτου Ποιμενάρχου μας κ.κ. Εφραίμ ολοκληρώθηκε επιτυχώς η φετινή Κατασκηνωτική περίοδος αγοριών Γυμνασίου - Λυκείου στον Πόρο. Τα στελέχη της Κατασκήνωσης ανταποκρινόμενα στο κάλεσμα του αρχηγού π. Χριστοφόρου Καραβία εργάστηκαν με ιδιαίτερο ζήλο για να διακονήσουν στο Ποιμαντικό αυτό έργο της τοπικής μας Εκκλησίας.
Ο τίτλος της φετινής Κατασκηνωτικής περιόδου ήταν <<Εκκλησία Μαρτύρων και Μαρτυρίας>>. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στους Αγίους Μάρτυρες-Προστάτες της Μητροπόλεως μας. Τα αγιογραφικά αναγνώσματα ήταν αφιερωμένα στις διάφορες εκφάνσεις της μαρτυρίας των πιστών στην πνευματική ζωή, όπως μαρτυρία αγάπης, θυσίας, ομολογίας κ.α.
Να ευχαριστήσουμε ειλικρινά:
· Τα πενήντα παιδιά μας, από τις διάφορες περιοχές της Ιεράς Μητροπόλεώς μας και τους γονείς τους που μας τα εμπιστεύτηκαν να συμμετάσχουν στη φετινή Κατασκήνωση.


· Τα στελέχη μας, τους ομαδάρχες μας κ.κ. Θεόδωρο Βιδάλη, Επιφάνιο Στόκο, Ευάγγελο Καζητόρη , Ευάγγελο Μούκα, , Κωνσταντίνο Μαρίνη, Ανδριανό Γκολέμη, Νικόλαο Γαλάνη, Δημήτριο Μορόγλου και Παναγιώτη Πολίτη, οι οποίοι έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους, εκοπίασαν φιλότιμα και συνέβαλαν τα μέγιστα στην επιτυχία της κατασκηνωτικής περιόδου.


Τέλος ευχαριστούμε, όσους κληρικούς και λαϊκούς ηθικά και υλικά στήριξαν κατά την φετινή κατασκηνωτική περίοδο, αυτό το σπουδαίο Εκκλησιαστικό έργο της Νεότητας.
Είθε να καρποφορήσει με τη Χάρη του Θεού η φετινή μας συνάντηση στην αγκαλιά της Εκκλησίας μας και να συναντηθούμε όλοι και πάλι του χρόνου!

Ο αρχηγός και τα στελέχη


Ο Ύμνος της Κατασκήνωσης
Μαρτυρία
Στίχοι: π. Χριστοφόρος Καραβίας
Μουσική: κ.Τάκης Μανιάτης, Μουσικοδιδάσκαλος

Στης ζωής την ανηφόρα, μια πηγή αναζητάς
για να δώσει στον αγώνα σου ελπίδα.
Και να είναι το νερό της δροσερό, να ξεδιψάς
και να φτάσεις στη χαμένη σου πατρίδα.

Μα όσο ψάχνεις και ποθείς, λίγη ανάπαυση να βρεις
Ξαφνικά ανακαλύπτεις μιαν αλήθεια:
Δίχως θέληση ισχυρή, δίχως θάρρος, δεν θα δεις
καθαρά, τι λέει της πίστης η πυξίδα.

Όλα έτοιμα και εύκολα φαντάζουν στο μυαλό
που έχει μάθει να κοιτά μονάχα τον αφρό.
Μα σαν θέλεις της ψυχή σου να ακουμπήσεις το βυθό,
το μυαλό σου δε σου φτάνει, το φως του είναι μικρό.

Για πολλά πολλά ρωτάς και κουράζεσαι πολύ.
Απαντήσεις, λύσεις -θέλεις - κι αποδείξεις.
Μα η απάντηση είναι μιά , όλα κρέμοντ΄ απ΄ αυτή
Όταν πάψεις να ρωτάς, να ζήσεις δεν μπορείς.

επωδός:
Η κορφή και ο βυθός είναι λίγα μπρος στο φως
που ζητά από μέσα σου τα πάντα να ανατρέψει,
να τα ντύσει με χαρά που κρατά παντοτινά,
και να δώσει μαρτυρία πως κάτι άλλο ξεκινά.