Η Εορτή της Παναγίας της Γηροκομιτίσσης στην Πάτρα

Ό­λος ο Ορ­θό­δο­ξος Χρι­στια­νι­κός κό­σμος ε­όρ­τα­σε με ιε­ρό δέ­ος και κατά­νυ­ξη την Ε­ορ­τή της Κοι­μή­σε­ως της Υ­πε­ρα­γί­ας Θε­ο­τό­κου.
Απ΄ ά­κρου εις ά­κρον η Χώ­ρα μας, ε­τί­μη­σε την Θε­ο­μή­το­ρα και ο Λα­ός μας έ­σπευσε για μια α­κό­μα φο­ρά να την ευ­χα­ρι­στή­σει για την θαυ­μα­στή βο­ή­θεια και προστα­σί­α Της και να την πα­ρα­κα­λέ­ση, ώ­στε να συ­νε­χί­σει να πρε­σβεύ­ει προς Κύ­ριον υ­πέρ η­μών.

Στην πό­λη των Πα­τρών και την Ιε­ρά Α­πο­στο­λι­κή Μη­τρό­πο­λή μας, το κέ­ντρο τού ε­ορ­τα­σμού τής Με­γα­λό­χα­ρης Πα­να­γί­ας μας, ήταν η γε­ρα­ρά και σε­βα­σμί­α Μο­νή τής Πα­να­γί­ας τής Γη­ρο­κο­μι­τίσ­σης.

Πλή­θη πι­στών κα­θη­με­ρι­νώς α­νέ­βηκαν, κα­τά τις η­μέ­ρες αυ­τές στο Μονα­στή­ρι α­πό την Πά­τρα, για να προσκυνήσουν την θαυματουργή Εικό­να τής Γη­ρο­κο­μί­τισσας. Το α­πο­κο­ρύ­φω­μα της συμμετοχής των πιστών ή­ταν την πα­ρα­μο­νή και α­νήμε­ρα τής Εορτής, όταν ένα ποτάμι από κόσμο, ατελείωτο, έφτασε στις αυλές της Παναγίας μας προσφέροντας τα μύρα της καρ­διάς τους προς την Μητέρα του Θεού και Μη­τέ­ρα ό­λου του κόσμου.

Η κατά χιλιάδες συμμετοχή των πιστών στην Θε­ο­μη­το­ρι­κή πανήγυρη ξεπέρασε κάθε προ­η­γού­με­νο.

· Την πα­ρα­μο­νή τής Εορτής.
Νω­ρίς το α­πό­γευ­μα οι Α­δελ­φοί της Μο­νής με­τέ­φε­ραν την Ιε­ρά Ει­κό­να της Πα­να­γί­ας της Γη­ρο­κο­μιτίσ­σης στα πρό­πυ­λα τού Κα­θο­λικού τής Μο­νής. Η­υ­τρε­πι­σμέ­νη και αν­θο­στό­λι­στη το­πο­θε­τή­θη­κε σε ει­δι­κό βά­θρο και θρό­νο. Ο Κα­θη­γού­με­νος Αρχιμανδρίτης π. Συμεών Χατζής και οι λοι­ποί Α­δελ­φοί του Μο­να­στη­ριού τέ­λε­σαν Δέ­η­ση προς την Υ­πε­ρα­γί­α Θε­ο­τό­κο.

Εν συνεχεία χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ατλάντας κ. Αλεξίου και συγχοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, τελέσθηκε Μέγας Εσπερινός μετ΄ Αρτοκλασίας και Θείου Κηρύγματος υπό του Σεβασμιωτάτου κ.κ. Χρυσοστόμου.

Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του μεταξύ άλλων είπε:

Κανένα πρόσωπο δεν τιμήθηκε επάνω στη γη όσο η Πανύμνητος Μητέρα του Εμμανουήλ η Θεοτόκος Μαρία.

Πριν ακόμα γεννηθή προτυπώθηκε στην Παλαιά Διαθήκη, ως νεφέλη ολόφωτος ως βάτος φλεγομένη και μη καικαμένη, ως κλίμαξ (σκάλα) που ενώνει τον ουρανό με τη γη, ως στάμενος του μάννα, ράβδος βλαστήσασα…

Όταν εγεννήθη από τους αγίους γονείς της, εχάρη ο Ουρανός και η γη, διότι ήλθε στον κόσμο τον καθαρότατον δοχείον της Χάριτος του Θεού, η Θεοδόχος κόρη, του Θεού το άγιον Σκήνωμα.

Με τον Ευαγγελισμό της και την Γέννηση του Σωτήρος του κόσμου, έγινε του ουρανού και της γης η Πλατυτέρα και των απάντων η χαρά αφού στα σπλάχνα της εκυοφόρησε το προάναρχο Θεό ως άνθρωπο και στα Άχραντα χέρια της, τον κράτησε ως Σωτήρα και Λυτρωτή του κόσμου.

Μετά την Κοίμησή της και την εις ουρανούς μετάστασή της πρεσβεύει αδιαλείπτως προς Κύριον υπέρ πάντων των ανθρώπων , οι οποίοι στο Πανάγιο πρόσωπό της, βλέπουν την στοργική μάνα, την προστάτιδα και ευργέτειδα, την επακούουσα γοργώς και δεομένη θερμώς υπέρ υγείας, σωτηρίας, εκπληρώσεως κάθε εσωτερικής και συμφώνως με το θέλημα του Θεού επιδημίας κάθε ανθρωπίνης ψυχής.

Έτσι τιμήθηκε και τιμούν:

- Ως Ελεούσα, γιατί ελεεί τους ανθρώπους με τις πρεσβείες της.

- Ως Γοργοεπήκοο γιατί ακούει γοργά τα αιτήματά τους και τα μεταφέρει στον θρόνο του Θεού.

- Ως Γιάτρισσα, γιατί θεραπεύει ο Κύριος θαυματουργικά δια των αγίων πρεσβειών της τα σωματικά και ψυχικά τραύματα και τις πληγές μας.

- Ως παραμυθία γιατί είναι παρηγοριά μας σε κάθε δύσκολη και πονεμένη στιγμή της ζωής μας.

- Ως Υπερμάχος Στρατηγός του Γένους Της γιατί στάθηκε κοντά μας, έκλαυσε μαζί μας, μας κράτησε το λαό από το χέρι σε δύσκολες στιγμές, μας παρηγόρησε, μας χάρισε την ελευθερία μας.

Προς αυτής την εικόνα την θαυματουργή, την περίπτυστη και αγία, προσπίπτωμε με δάκρυα ευλαβείας και ιεράς κατανύξεως και δεόμεθα εκ βάθους ψυχής να απαλύνει τον πόνο μας, να μας παρηγορήσει στη θλίψη μας, να μας συντροφεύσει στη μοναξιά μας, να ξεδιψάση την πνευματική μας δίψα, να μας λυπηθεί διότι καθ΄ ημέραν αμαρτάνομε και λυπούμε τον Κύριό μας.

Προς αυτή υψώνομε τα πονεμένα μάτια μας τώρα που η πατρίδα μας, κρίμασιν οις είδεν ο Θεός, διέρχεται αυτή την πολυεπίπεδη κρίση.

Πιστεύομε ακράδαντα ότι θα σπεύσει εις ικεσίαν η παναμώμημος Παρθένος, η γλυκυτάτη Παναγία μας και δεν θα παρίδη δάκρυα και στεναγμούς, προσευχές και κραυγές ικεσίας χιλιάδων και μυριάδων παιδιών της που σήμερα σπεύδουν να την χαιρετήσουν και να την προσκυνήσουν στην μεγάλη γιορτή της, όπως συμβαίνει κατά τρόπο συγκλονιστικό στο Ιερό Μοναστήρι της στο Γηροκομειό των Πατρών, όπου ποταμηδόν ρέει η ευλάβεια των ανθρώπων.

Στην Ιερά Ακολουθία συμμετείχε πλειάδα κληρικών, ενώ ανάμεσα στο πλήθος των πιστών παρέστη ο Γενικός Γραμματέας Επικοινωνίας της Κυβερνήσεως (φωτό) κ. Ανδρέας Κατσανιώτης (Πατρινός στην καταγωγή), ο Δήμαρχος Δυτικής Αχαϊας κ. Ανδρέας Παναγιωτόπουλος, η πρώην πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Πατρέων κα Βίβιαν Σαμούρη, Δημοτικοί και περιφερειακοί Σύμβουλοι.

Εν συνεχεία τελέσθηκε Ιερά Αγρυπνία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πατρών κ.κ. Χρυσοστόμου, η ένδυση του οποίου με τα Αρχιερατικά Άμφια πραγματοποιήθηκε στο κέντρο του Καθολικού της Μονής, από ιερείς.

Δέκα ιερείς, με τα Άγια Δισκοπότηρα, επί μία ώρα κοινωνούσαν το Σώμα και Αίμα Χριστού, εντός και εκτός του Καθολικού.

Καθ’ ό­λη την διάρ­κεια της νύ­κτας, το προ­σκύ­νη­μα ή­ταν α­στα­μά­τη­το και η συμ­με­το­χή των πι­στών, συ­γκλο­νι­στι­κή.

· Ανήμερα της εορτής

Τελέσθηκε Θεία Λειτουργία προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ατλάντας κ. Αλεξίου ο οποίος κήρυξε και τον Θείο Λόγο.

Ο Σε­βα­σμιώ­τα­τος στην ο­μι­λί­α του, ε­δό­ξα­σε τον εν Τριά­δι προσκυνούμε­νον Θεόν η­μών για όλες τις ευερ­γε­σί­ες Του προς το ανθρώπι­νο γέ­νος και ε­ξέ­φρα­σε την ευ­γνω­μο­σύ­νη του προς το πανσεβάσμιο και πα­να­κή­ρα­το πρό­σω­πο τής Υ­περα­γί­ας Θε­ο­τό­κου, η οποί­α έ­φε­ρε τον Σω­τή­ρα και Λυ­τρω­τή στον κό­σμο και η ο­ποία κρα­τά­ει στα χέ­ρια της τις καρ­διές και τη ζω­ή ό­λων μας.

Α­να­φέρ­θη­κε στην κοσμοσυρ­ρο­ή στη Γιορ­τή τής Πα­να­γί­ας στο Μοναστή­ρι και με λό­για συγκινητικά ε­πή­νε­σε τον Λα­ό και ιδιαίτερα τους νέους γονείς και τα παιδιά των, για τα αισθήμα­τα τής ευ­λα­βεί­ας των ενώ­πιον τής Σε­πτής Μορ­φής τής Πα­να­γί­ας μας.

Εν συ­νε­χεί­α μί­λη­σε για την πρώ­τη Εύ­α, η ο­ποί­α έ­φε­ρε δια τής παρακοής την κα­τά­ραν στον κό­σμο και για την Νέ­α Εύ­α, την Μα­ριάμ, η ο­ποί­α δια της υ­πα­κοής και της τα­πει­νώ­σε­ως και της λα­μπρό­τη­τος και καθα­ρό­τη­τος τού βί­ου Της α­ξιώ­θη­κε να γί­νει η Μη­τέ­ρα τού Θε­ού .