Στη συνέχεια ο κ. Ιγνάτιος αναφέρεται στον πραγματικό πλούτο του τόπου μας, που είναι πνευματικός και «μπόρεσε να αναπληρώσει την φτώχια της γης με θησαυρούς, που άντεξαν στον χρόνο και έθρεψαν ολόκληρη την ανθρωπότητα». Επεσήμανε δε χαρακτηριστικά ότι «Η Ελληνική Παιδεία δεν υπήρξε ποτέ εργαλείο ενός οικονομικού συστήματος ∙ γι’ αυτό και κατάφερε να θεμελιώσει κοινωνίες πάνω σε αξίες και οράματα, που ούτε κοστολογούνται, ούτε χρεοκοπούν. Η διάσταση αυτή, ανεξάρτητα από τις τρέχουσες εκρηκτικές ανάγκες, πρέπει να διαφυλαχτεί ως κόρη οφθαλμού. Ο αγώνας για ένα εκπαιδευτικό σύστημα αξιοκρατίας για τους μαθητές και αξιοπρέπειας για τους εκπαιδευτικούς πρέπει να συνοδευθεί από αγώνα για μια Παιδεία με στόχο τον ολοκληρωμένο άνθρωπο, τον ισορροπημένο ανάμεσα στη γνώση, την κριτική σκέψη, τον πλατύ οραματισμό και το αγωνιστικό φρόνημα. Άνθρωπο, που θα είναι ικανός να αντεπεξέλθει στις σημερινές δυσκολίες, αλλά και να οραματιστεί μια νέα, καλύτερη και δικαιότερη πατρίδα»
Τα παραπάνω, κατά τον Σεβασμιώτατο, διαφυλάχτηκαν στον τόπο μας από τη «συμπόρευση της Παιδείας με την Ορθόδοξη πνευματικότητα, που δεν άφησε τον άνθρωπο να βυθιστεί σε μια απλή συσσώρευση γνώσεων, αλλά τον εξόπλισε με νόημα ζωής και όραμα μεταμόρφωσης της κοινωνίας. Δεν τον άφησε ακόμη να γιγαντώσει τον ατομισμό του, μέσω της γνώσης, αλλά τον παρότρυνε διαρκώς να ανοίγεται προς την κοινότητα και να καθιστά την προσωπική μόρφωση εργαλείο αγάπης και κοινής προόδου»
Τέλος, ο κ. Ιγνάτιος δηλώνει προς τους Εκπαιδευτικούς ότι «η Εκκλησία στέκεται δίπλα σας και με όση δύναμη διαθέτει θα πασκίζει για μια Παιδεία άρτια στίς υποδομές της, επαρκή στα στελέχη της, αλλά, πάνω απ΄ όλα, νοηματοδοτημένη από αξίες, που γεμίζουν τους νέους ανθρώπους με δύναμη να υπερασπιστούν τα όνειρα και τις προσδοκίες τους. Ο αγώνας για τη διαμόρφωση τέτοιων ανθρώπων δεν μπορεί παρά να φέρει κοντά όλους τους φορείς, κοινωνικούς και πνευματικούς, που αρνούνται να αποδεχτούν τη συρρίκνωση της ανθρώπινης ύπαρξης σε εργαλείο παραγωγής και στοιχείο μιας στατιστικής.
Η τοπική Εκκλησία, αλλά και εγώ προσωπικά, θα ήθελα να γνωρίζετε, πως μαχόμαστε από τις ίδιες επάλξεις. Γι΄ αυτό και σας διαβεβαιώνω, πως στις προσπάθειές σας δεν είστε μόνοι. Τις ίδιες ψυχές έχουμε στα χέρια μας, που δικαιούνται να εξοπλιστούν με γνώση, ήθος και φρόνημα. Η Ελλάδα του αύριο βρίσκεται σήμερα ενώπιόν μας και περιμένει να αντλήσει από μας δύναμη και ζωντανό παράδειγμα ακεραιότητας, πνευματικότητας και κοινωνικής συνείδησης…».
