Σπουδαίο (και συγκλονιστικό συνάμα) γεγονός με πολλές παραμέτρους αξιοποίησής του για την ανάταση, την ανόρθωση, την αναθάρρηση και την αναζωογόνηση της ελπίδας στο Λαό αποτελεί η επιστροφή (26-9-‘13) της αγίας Νεομάρτυρος Ακυλίνας, ύστερα από 249 χρόνια, από την Όσσα του Λαγκαδά, όπου βρέθηκαν τα λείψανά της, στη γενέτειρά της στο Ζαγκλιβέρι, όπου (σε ηλικία μόλις 18 ετών) μαρτύρησε για το Χριστό, στις 27 Σεπτεμβρίου του 1764.
Πρόκειται για ένα αλλιώτικο γεγονός από όσα η καθημερινή, ζοφερή και εγκληματική πραγματικότητα, μας έχει συνηθίσει να βλέπουμε και να ακούμε στα ΜΜΕ και που δυστυχώς δεν ‘’πέρασε’’ (δεν έγινε αντιληπτό; έγινε και δεν αξιολογήθηκε σωστά; ή υποβαθμίστηκε η ποιότητα και η δυναμική του στη νέα γενιά;) καθόλου ως είδηση στα ψιλά των τηλε-εκπομπών, κεντρικών και περιφερειακών καναλιών, πολύ περισσότερο ως συζήτηση σε πάνελ με τις ανάλογες παραμέτρους.
Ο τρόπος της εύρεσης των λειψάνων της, όπως καταλεπτώς περιγράφεται στο βιβλίο ‘’Χρονικόν της ευρέσεως των ιερών λειψάνων της αγίας ενδόξου Νεομάρτυρος Ακυλίνης - Αγγελίνης της εκ Ζαγκλιβερίου καταγομένης (Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Ιωάννου) έκδοση: Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσα-Λαγκαδά 2012’’ δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο και αδιάφορο τον αναγνώστη, που αν το ενδιαφέρον του συνοδευτεί με μία επίσκεψη στην Όσσα, όπου θα ακούσει τη ζωντανή αφήγηση από τους πατέρες, π. Ιωάννη Αρσενιάδη και π. Θωμά Φαρδή, αυτοπτών μαρτύρων στην όλη διαδικασία της εύρεσης των λειψάνων της αγίας Ακυλίνας, θα διαπιστώσει την ενέργεια του Θεού σε όλα τα ανθρώπινα δρώμενα: από τον Επίσκοπο, τον Παπά, το Μοναχό, τις δυο Γυναίκες, τους ιατροδικαστές, τους ιστορικούς, τους ερευνητές, το Λαό που αυθόρμητα και βαθειά συγκινημένος αγκάλιασε το γεγονός και το πρόσωπο της Νεομάρτυρος αγίας Ακυλίνας από το Ζαγκλιβέρι.
Σε όλα, βήμα το βήμα, η παρουσία του Θεού, που αποκαλύπτει τον τόπο και δείχνει τον τρόπο μεταφοράς του νεκρού σώματος της Μάρτυρος από το μουσουλμανικό νεκροταφείο του Ζαγκλιβερίου, μεταφερόμενο μέσα κοφίνια φορτωμένα σε ζώο από τρεις νέους του Ζαγκλιβερίου, μια πανσέληνο νύχτα του Σεπτεμβρίου του 1764, με άκρα μυστικότητα ‘’διά τον φόβον’’ των Οθωμανών σε άγνωστο μέχρι το Φεβρουάριο του 2008 τόπο, στο βακούφικο Ναό των Ταξιαρχών της ορεινής Όσσας (όπως αποκάλυψε ο Θεός και επιβεβαίωσε η επιστημονική έρευνα) όπου και το έθαψαν σε εμβρυακή στάση με σπουδή για να μη γίνουν αντιληπτοί και κράτησαν, οι τρεις νέοι, μυστική την τολμηρή και αξιέπαινη πράξη τους.
Πρόκειται για γεγονότα, που δεν εξαντλούνται σε μεμονωμένα άτομα ούτε σε μία συγκεκριμένη τάξη, ούτε σε μια περασμένη εποχή, αλλά που αφορούν ολόκληρη την κοινωνία και την ιστορία, τη συνέχουν, την ενοποιούν και τη νοηματίζουν για το σχεδιασμό της πορείας της στο μέλλον της.
Επισκεφτήκαμε, δυο φορές (100 περίπου άνθρωποι) το Φθινόπωρο του ‘12 από τον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού στην Όσσα του Λαγκαδά, τις δυο Νεομάρτυρες Κυράννα και Ακυλίνα και παραμένει ανεξίτηλο το άγγιγμα από τη μορφή των Νεομαρτύρων κοριτσιών και την επαφή με τα λείψανά τους σε συνάφεια με το γεγονός της άθλησής τους.
Αξιέπαινη η πρωτοβουλία της Ιερής Μητρόπολης Λαγκαδά για την επιστροφή της Αγίας στη γενέτειρά της στο Ζαγκλιβέρι, όπως και η συνεργασία των δύο Μητροπόλεων Λαγκαδά και Ιερισσού για τον τρόπο αυτής της μεταφοράς-επιστροφής, που έγινε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, όπως και η πρώτη μεταφορά το 1764. Τώρα ως έκρηξη χαράς μέσα στην οποία συνυπάρχουν γιορτινά εχθροί και φίλοι. Και έτσι, 249 χρόνια μετά, στις 26 Σεπτεμβρίου του 2013, φορτωμένα και πάλι στα ζώα μέσα σε κοφίνια τα ιερά λείψανα της Αγίας με έφιππους νέους μεταφέρθηκαν από την Όσσα, διατρέχοντας το ίδιο παλιό μονοπάτι, στο Ζαγκλιβέρι, όπου ο Μητροπολίτης Λαγκαδά Ιωάννης κρατώντας το ζώο από το καπίστρι παραδίδει στον οικοδεσπότη Μητροπολίτη Ιερισσού Θεόκλητο τα κοφίνια με τα ιερά λείψανα της Νεομάρτυρος με την παρουσία χιλιάδων Λαού από την ευρεία περιοχή, που πλημμύρισαν τους δρόμους για να υποδεχτούν με αισθήματα σεβασμού, κατάνυξης και αγάπης τη συμπατριώτισσά τους τη Νεομάρτυρα του Χριστού Ακυλίνα. Μια εικόνα γιορτής, συγκίνησης και αναθάρρησης του Λαού με βαθύ συμβολισμό και με πολλές αναγνώσεις.
Η συνεργασία των Μητροπόλεων Λαγκαδά και Ιερισσού αφήνει θετικό στίγμα και προ(σ)καλεί στον προβληματισμό όλους για τη σημασία (και την εισαγωγή κυρίως στο χώρο της Παιδείας) της συνεργασίας (που μόνο βλαπτική δεν είναι) σε όλα τα επίπεδα συλλογικότητας και που έχει τη δυνατότητα, με την αποβολή της έπαρσης, της μισαλλοδοξίας και της αλαζονείας (όσων, που σε θύλακες τις επωάζουν, που επιτείνουν την κρίση και την κάνουν πιο τραγική) να καλλιεργεί την εμπιστοσύνη στη σχέση με το συν-άνθρωπο, να ελκύει τη χάρη του Θεού, να εμπνέει τις υπάρξεις, να ανατάσσει το λαό, και να ενοποιεί πρόσωπα και κοινωνίες προσώπων εν Χριστώ.
Πρόκειται για ένα αλλιώτικο γεγονός από όσα η καθημερινή, ζοφερή και εγκληματική πραγματικότητα, μας έχει συνηθίσει να βλέπουμε και να ακούμε στα ΜΜΕ και που δυστυχώς δεν ‘’πέρασε’’ (δεν έγινε αντιληπτό; έγινε και δεν αξιολογήθηκε σωστά; ή υποβαθμίστηκε η ποιότητα και η δυναμική του στη νέα γενιά;) καθόλου ως είδηση στα ψιλά των τηλε-εκπομπών, κεντρικών και περιφερειακών καναλιών, πολύ περισσότερο ως συζήτηση σε πάνελ με τις ανάλογες παραμέτρους.
Ο τρόπος της εύρεσης των λειψάνων της, όπως καταλεπτώς περιγράφεται στο βιβλίο ‘’Χρονικόν της ευρέσεως των ιερών λειψάνων της αγίας ενδόξου Νεομάρτυρος Ακυλίνης - Αγγελίνης της εκ Ζαγκλιβερίου καταγομένης (Μητροπολίτου Λαγκαδά, Λητής και Ρεντίνης Ιωάννου) έκδοση: Ιερός Ναός Παμμεγίστων Ταξιαρχών Όσσα-Λαγκαδά 2012’’ δεν μπορεί να αφήσει ασυγκίνητο και αδιάφορο τον αναγνώστη, που αν το ενδιαφέρον του συνοδευτεί με μία επίσκεψη στην Όσσα, όπου θα ακούσει τη ζωντανή αφήγηση από τους πατέρες, π. Ιωάννη Αρσενιάδη και π. Θωμά Φαρδή, αυτοπτών μαρτύρων στην όλη διαδικασία της εύρεσης των λειψάνων της αγίας Ακυλίνας, θα διαπιστώσει την ενέργεια του Θεού σε όλα τα ανθρώπινα δρώμενα: από τον Επίσκοπο, τον Παπά, το Μοναχό, τις δυο Γυναίκες, τους ιατροδικαστές, τους ιστορικούς, τους ερευνητές, το Λαό που αυθόρμητα και βαθειά συγκινημένος αγκάλιασε το γεγονός και το πρόσωπο της Νεομάρτυρος αγίας Ακυλίνας από το Ζαγκλιβέρι.
Σε όλα, βήμα το βήμα, η παρουσία του Θεού, που αποκαλύπτει τον τόπο και δείχνει τον τρόπο μεταφοράς του νεκρού σώματος της Μάρτυρος από το μουσουλμανικό νεκροταφείο του Ζαγκλιβερίου, μεταφερόμενο μέσα κοφίνια φορτωμένα σε ζώο από τρεις νέους του Ζαγκλιβερίου, μια πανσέληνο νύχτα του Σεπτεμβρίου του 1764, με άκρα μυστικότητα ‘’διά τον φόβον’’ των Οθωμανών σε άγνωστο μέχρι το Φεβρουάριο του 2008 τόπο, στο βακούφικο Ναό των Ταξιαρχών της ορεινής Όσσας (όπως αποκάλυψε ο Θεός και επιβεβαίωσε η επιστημονική έρευνα) όπου και το έθαψαν σε εμβρυακή στάση με σπουδή για να μη γίνουν αντιληπτοί και κράτησαν, οι τρεις νέοι, μυστική την τολμηρή και αξιέπαινη πράξη τους.
Πρόκειται για γεγονότα, που δεν εξαντλούνται σε μεμονωμένα άτομα ούτε σε μία συγκεκριμένη τάξη, ούτε σε μια περασμένη εποχή, αλλά που αφορούν ολόκληρη την κοινωνία και την ιστορία, τη συνέχουν, την ενοποιούν και τη νοηματίζουν για το σχεδιασμό της πορείας της στο μέλλον της.
Επισκεφτήκαμε, δυο φορές (100 περίπου άνθρωποι) το Φθινόπωρο του ‘12 από τον Ιερό Ναό Αγίου Διονυσίου εν Ολύμπω Βελβεντού στην Όσσα του Λαγκαδά, τις δυο Νεομάρτυρες Κυράννα και Ακυλίνα και παραμένει ανεξίτηλο το άγγιγμα από τη μορφή των Νεομαρτύρων κοριτσιών και την επαφή με τα λείψανά τους σε συνάφεια με το γεγονός της άθλησής τους.
Αξιέπαινη η πρωτοβουλία της Ιερής Μητρόπολης Λαγκαδά για την επιστροφή της Αγίας στη γενέτειρά της στο Ζαγκλιβέρι, όπως και η συνεργασία των δύο Μητροπόλεων Λαγκαδά και Ιερισσού για τον τρόπο αυτής της μεταφοράς-επιστροφής, που έγινε ακριβώς με τον ίδιο τρόπο, όπως και η πρώτη μεταφορά το 1764. Τώρα ως έκρηξη χαράς μέσα στην οποία συνυπάρχουν γιορτινά εχθροί και φίλοι. Και έτσι, 249 χρόνια μετά, στις 26 Σεπτεμβρίου του 2013, φορτωμένα και πάλι στα ζώα μέσα σε κοφίνια τα ιερά λείψανα της Αγίας με έφιππους νέους μεταφέρθηκαν από την Όσσα, διατρέχοντας το ίδιο παλιό μονοπάτι, στο Ζαγκλιβέρι, όπου ο Μητροπολίτης Λαγκαδά Ιωάννης κρατώντας το ζώο από το καπίστρι παραδίδει στον οικοδεσπότη Μητροπολίτη Ιερισσού Θεόκλητο τα κοφίνια με τα ιερά λείψανα της Νεομάρτυρος με την παρουσία χιλιάδων Λαού από την ευρεία περιοχή, που πλημμύρισαν τους δρόμους για να υποδεχτούν με αισθήματα σεβασμού, κατάνυξης και αγάπης τη συμπατριώτισσά τους τη Νεομάρτυρα του Χριστού Ακυλίνα. Μια εικόνα γιορτής, συγκίνησης και αναθάρρησης του Λαού με βαθύ συμβολισμό και με πολλές αναγνώσεις.
Η συνεργασία των Μητροπόλεων Λαγκαδά και Ιερισσού αφήνει θετικό στίγμα και προ(σ)καλεί στον προβληματισμό όλους για τη σημασία (και την εισαγωγή κυρίως στο χώρο της Παιδείας) της συνεργασίας (που μόνο βλαπτική δεν είναι) σε όλα τα επίπεδα συλλογικότητας και που έχει τη δυνατότητα, με την αποβολή της έπαρσης, της μισαλλοδοξίας και της αλαζονείας (όσων, που σε θύλακες τις επωάζουν, που επιτείνουν την κρίση και την κάνουν πιο τραγική) να καλλιεργεί την εμπιστοσύνη στη σχέση με το συν-άνθρωπο, να ελκύει τη χάρη του Θεού, να εμπνέει τις υπάρξεις, να ανατάσσει το λαό, και να ενοποιεί πρόσωπα και κοινωνίες προσώπων εν Χριστώ.
