Η συγχώρηση στη λογοτεχνία, στο Δίκαιο, στη φιλοσοφία και στην πολιτική ζωή από τον Όμηρο ως τους αρχαίους τραγικούς, από τον Σαίξπηρ ως τον Ντοστογιέφσκι και τον Πρίμο Λέβι και από τη ρωμαϊκή εποχή ως τον 21ο αιώνα ήταν το θέμα του διήμερου συνεδρίου που διοργάνωσε το Ίδρυμα Βιβλικών Μελετών «Άρτος Ζωής».
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου και το Σάββατο 30 Νοεμβρίου στο αμφιθέατρο «Λεωνίδας Ζέρβας» του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Συμμετείχαν φιλόσοφοι, νομικοί, θεολόγοι, φιλόλογοι, ψυχίατροι, δοκιμιογράφοι, λογοτέχνες.Μεταξύ άλλων: Μ. Ζ. Κοπιδάκης, «"Ου νέμεσις": Η συγχώρηση στον Όμηρο», Νικόλαος Α. Ε. Καλοσπύρος, «Αινικτή συγγνώμη, συντριβή αινιζόμενη: Η συγχώρηση στους αρχαίους Έλληνες τραγικούς», Μιχαήλ Πασχάλης, «Συγχώρηση στη Ρώμη της κλασικής εποχής; Ούτε μετά θάνατον», Σάββας Μιχαήλ, «Γιομ Κιπούρ: Δικαιοσύνη και η συγχώρηση των πάντων», Κωνσταντίνος Μπελέζος, «Από την ανέφικτη στην περισσεύουσα δικαιοσύνη: Η αμφιπρόσωπη διάσταση της συγχώρησης στην Καινή Διαθήκη», Δημήτριος Ν. Μόσχος, «Οι εκκλησιολογικές διαστάσεις της συγχώρησης στην αρχαία Εκκλησία», Θεόδωρος Γιάγκος, «Η συγχώρηση στα κανονικά κείμενα. Η ελευθερία και η περιπτωσεολογία της ανατολικής παραδόσεως», π. Βασίλειος Θερμός, «Η συγχώρηση στην εξομολόγηση: μια πολυεπίπεδη διερώτηση», Διονύσης Καψάλης, «Η ντροπή και η συγχώρηση, από τον Βασιλιά Ληρ στον Πρίμο Λέβι», Μιχάλης Πάγκαλος, «Ο Ντοστογιέφσκι και το σκάνδαλο του καλού», Στέφανος Δημητρίου, «"…και το μηδέποτε μηδέν ουδέν ησυχίαν άγειν των ανθρωπίνων": Συγχωρώντας εμάς, συγχωρώντας τον άλλον», Βαγγέλης Μπιτσώρης, «Vladimir Jankélévitch. Η συγχώρηση και το απαράγραπτο», Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος, «Η συγχώρηση στο Ποινικό Δίκαιο», Σταύρος Ζουμπουλάκης, «Η συγχώρηση του πολιτικού κακού: ΠΟΤΕ;».
Το πλήρες πρόγραμμα δείτε εδώ.
Πρόκειται για έναν άθλο του προέδρου του ιδρύματος Άρτος Ζωής Σταύρου Ζουμπουλάκη. Είναι το τέταρτο πολύ σημαντικό επιστημονικό συνέδριο που διοργανώνει από τότε που ανέλαβε τονΆρτο Ζωής.
Και κατά την συνήθειά του πλέον - διόλου αυτονόητο γεγονός - σε κάθε νέο συνέδριο μας δίνει τα πρακτικά του προηγουμένου. Έτσι, τώρα πήραμε τα πρακτικά του περσινού συνεδρίου για την "Επιστροφή της ηθικής".
Επίσης, είναι σπουδαία η σύναξις και η συνύπαρξις επί το αυτό ανθρώπων που δεν είχαν μέχρι τώρα θέση ανάμεσα σε θεολόγους. Ο Σάββας Μιχαήλ, ο Διονύσης Καψάλης, ο Μ. Ζ. Κοπιδάκης ο Μιχαήλ Πασχάλης κ.α. διαλέγονται με τη σύγχρονη θεολογική σκέψη κι αυτό χάρη στην πρωτοβουλία του Σταύρου Ζουμπουλάκη.
Η ποιότητα των εισηγήσεων και σε αυτό το συνέδριο ήταν υψηλή. Οι συζητήσεις μετά από κάθε συνεδρία γόνιμες και ουσιαστικές. Ευτυχώς εδώ δεν ακούς αερολογίες.
Εύχομαι από καρδιάς στον Σταύρο Ζουμπουλάκη υγεία και δύναμη για να μας χαρίζει - κυριολεκτικώς - τέτοιες παραγωγικές και αληθινές συνεδριακές εμπειρίες.
Το συνέδριο πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 29 Νοεμβρίου και το Σάββατο 30 Νοεμβρίου στο αμφιθέατρο «Λεωνίδας Ζέρβας» του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών.
Συμμετείχαν φιλόσοφοι, νομικοί, θεολόγοι, φιλόλογοι, ψυχίατροι, δοκιμιογράφοι, λογοτέχνες.Μεταξύ άλλων: Μ. Ζ. Κοπιδάκης, «"Ου νέμεσις": Η συγχώρηση στον Όμηρο», Νικόλαος Α. Ε. Καλοσπύρος, «Αινικτή συγγνώμη, συντριβή αινιζόμενη: Η συγχώρηση στους αρχαίους Έλληνες τραγικούς», Μιχαήλ Πασχάλης, «Συγχώρηση στη Ρώμη της κλασικής εποχής; Ούτε μετά θάνατον», Σάββας Μιχαήλ, «Γιομ Κιπούρ: Δικαιοσύνη και η συγχώρηση των πάντων», Κωνσταντίνος Μπελέζος, «Από την ανέφικτη στην περισσεύουσα δικαιοσύνη: Η αμφιπρόσωπη διάσταση της συγχώρησης στην Καινή Διαθήκη», Δημήτριος Ν. Μόσχος, «Οι εκκλησιολογικές διαστάσεις της συγχώρησης στην αρχαία Εκκλησία», Θεόδωρος Γιάγκος, «Η συγχώρηση στα κανονικά κείμενα. Η ελευθερία και η περιπτωσεολογία της ανατολικής παραδόσεως», π. Βασίλειος Θερμός, «Η συγχώρηση στην εξομολόγηση: μια πολυεπίπεδη διερώτηση», Διονύσης Καψάλης, «Η ντροπή και η συγχώρηση, από τον Βασιλιά Ληρ στον Πρίμο Λέβι», Μιχάλης Πάγκαλος, «Ο Ντοστογιέφσκι και το σκάνδαλο του καλού», Στέφανος Δημητρίου, «"…και το μηδέποτε μηδέν ουδέν ησυχίαν άγειν των ανθρωπίνων": Συγχωρώντας εμάς, συγχωρώντας τον άλλον», Βαγγέλης Μπιτσώρης, «Vladimir Jankélévitch. Η συγχώρηση και το απαράγραπτο», Αθανάσιος Αναγνωστόπουλος, «Η συγχώρηση στο Ποινικό Δίκαιο», Σταύρος Ζουμπουλάκης, «Η συγχώρηση του πολιτικού κακού: ΠΟΤΕ;».
Το πλήρες πρόγραμμα δείτε εδώ.
Πρόκειται για έναν άθλο του προέδρου του ιδρύματος Άρτος Ζωής Σταύρου Ζουμπουλάκη. Είναι το τέταρτο πολύ σημαντικό επιστημονικό συνέδριο που διοργανώνει από τότε που ανέλαβε τονΆρτο Ζωής.
Και κατά την συνήθειά του πλέον - διόλου αυτονόητο γεγονός - σε κάθε νέο συνέδριο μας δίνει τα πρακτικά του προηγουμένου. Έτσι, τώρα πήραμε τα πρακτικά του περσινού συνεδρίου για την "Επιστροφή της ηθικής".
Επίσης, είναι σπουδαία η σύναξις και η συνύπαρξις επί το αυτό ανθρώπων που δεν είχαν μέχρι τώρα θέση ανάμεσα σε θεολόγους. Ο Σάββας Μιχαήλ, ο Διονύσης Καψάλης, ο Μ. Ζ. Κοπιδάκης ο Μιχαήλ Πασχάλης κ.α. διαλέγονται με τη σύγχρονη θεολογική σκέψη κι αυτό χάρη στην πρωτοβουλία του Σταύρου Ζουμπουλάκη.
Η ποιότητα των εισηγήσεων και σε αυτό το συνέδριο ήταν υψηλή. Οι συζητήσεις μετά από κάθε συνεδρία γόνιμες και ουσιαστικές. Ευτυχώς εδώ δεν ακούς αερολογίες.
Εύχομαι από καρδιάς στον Σταύρο Ζουμπουλάκη υγεία και δύναμη για να μας χαρίζει - κυριολεκτικώς - τέτοιες παραγωγικές και αληθινές συνεδριακές εμπειρίες.
