και πραγματοποίησε το κυριακάτικο κήρυγμα.
Αναφερόμενος στην ευαγγελική περικοπή που αναγνώστηκε, μίλησε για τη θεραπεία από τον Χριστό της γυναίκας που βασανιζόταν 18 χρόνια από δαιμόνια, και τη στάση του αρχισυναγώγου σε αυτήν την κίνησή Του. «Η ασθένεια και ο θάνατος δεν είναι εκ του Θεού. Είναι αποτελέσματα της σχάσεως της κοινωνίας μας μαζί Του. Είναι αποτελέσματα της δικής μας επιλογής και προσωπικής ευθύνης. Αυτή η γυναίκα, που ο σατανάς βασάνιζε 18 χρόνια, την απελευθερώνει η αγάπη του Θεού, η αγάπη που δεν έχει όρια», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Σεβασμιώτατος.
«Ο Κύριος με την παντογνωσία και τη θεϊκή του δύναμη κατέγραψε στον ευαγγελικό Του λόγο προσταγές αλλά και πρόσφορες συμβουλές για να προφυλαχθούμε από μια τέτοια καταδολίευση της αγάπης Του και από μία πλαστογράφηση του θείου λόγου Του», είπε σε ένα άλλο σημείο της ομιλίας του ο Σεβασμιώτατος. Εν συνεχεία, αναφερόμενος στη στάση του αρχισυναγώγου, τόνισε πως «ενώ θα έπρεπε ενώπιον αυτού του γεγονότος να αισθανθεί τη χάρη του Θεού και να δοξολογήσει την πληρότητα αυτής της αγάπης που δεν έχει διακρίσεις και αγκαλιάζει κάθε άνθρωπο, εκείνος γέμισε με φθόνο και κακία γιατί η καρδιά του δεν επέτρεπε να διέλθει η χάρη του Θεού».
Μιλώντας για την απήχηση που έχει αυτό το περιστατικό στη σημερινή εποχή, ο Σεβασμιώτατος μίλησε για τη διακονία του Θεού αναφέροντας χαρακτηριστικά πως «η διακονία του Θεού είναι ένα μεγάλο άθλημα και χρειάζεται πολύς προσωπικός αγώνας για να συνταιριάζεται το κήρυγμα με την πράξη και το βίωμα. Είναι και δική μας ευθύνη και δική μας υποχρέωση να κρίνουμε τους εκκλησιαστικούς μας ηγέτες όχι με κακία, μίσος και εμπάθεια, αλλά πάντοτε "εν τω πνεύματι του ευαγγελίου"».
Προς το τέλος της ομιλίας του, ο Σεβασμιώτατος κ. Σεραφείμ έκανε τη διαπίστωση ότι «το σημερινό ευαγγέλιο είναι μια κατάδειξη και υπόμνηση για το πως ο άνθρωπος ενώ παρουσιάζεται με το λόγο ότι είναι υπηρέτης του Θεού, αποδεικνύεται διάκονος του ψεύδους». Καταληκτική πρόταση και προτροπή για αυτούς που διακονούν στην εκκλησία, ήταν πως «χρειάζεται καθαρότητα του νου και της καρδιάς και πάντοτε τα έργα μας να νοηματοδοτούνται από το ευαγγελικό μήνυμα».
