Μία ενδιαφέρουσα ημερίδα του Οργανισμού για τη Διάδοση της Ελληνικής Γλώσσας (ΟΔΕΓ) μού έδωσε την ευκαιρία να συνειδητοποιήσω ότι τα Αρχαία Ελληνικά εκτιμώνται περισσότερο εκτός Ελλάδος παρά εντός. Οι ανακοινώσεις που έγιναν από ξένους και Έλληνες επιστήμονες έδωσαν μεταξύ άλλων και τις ακόλουθες ειδήσεις:
Στην Ισπανία λειτουργούν πολλά κλασσικά Λύκεια όπου τα Ισπανόπουλα μαθαίνουν πολύ καλά τα Αρχαία Ελληνικά. Κάθε χρόνο 95.000 Ισπανοί μαθητές παίζουν και παρακολουθούν παραστάσεις αρχαίου δράματος στο πρωτότυπο αρχαίο ελληνικό κείμενο. Παρά τη διπλή δυσκολία -εκμάθηση της γλώσσας και της ηθοποιίας - τα καταφέρνουν άριστα. Μάλιστα όλοι τους πληρώνουν 5 ΕΥΡΩ για εισιτήριο και το κάνουν με ευχαρίστηση. Οι παραστάσεις εδώ και εικοσιπέντε χρόνια έχουν καθιερωθεί ως θεσμός λίαν επιτυχημένος.
Στην Ιταλία λειτουργούν επίσης κλασσικά Λύκεια και τα Αρχαία Ελληνικά προτιμώνται από πολλούς μαθητές. Το επίπεδο γνώσεων είναι πολύ υψηλό, γι’ αυτό και έχουν καθιερωθεί πέντε διαφορετικοί πανιταλικοί διαγωνισμοί ελληνογνωσίας με έπαθλα για τους νικητές.
Στο μακρινό Μεξικό τα Αρχαία Ελληνικά διδάσκονται σε Πανεπιστήμια αλλά και σε Λύκεια μαζί με τα Λατινικά. Θα νόμιζε κανείς ότι στην εποχή της τεχνολογικής προόδου και των Υπολογιστών οι Ανθρωπιστικές σπουδές θα υποχωρούσαν. Κι όμως σήμερα με την παγκόσμια οικονομική κρίση οι Μεξικανοί μαθητές και φοιτητές έχουν αυξημένο ενδιαφέρον για τις κλασσικές σπουδές με επίκεντρο τα Αρχαία Ελληνικά κείμενα (γλώσσα, φιλοσοφία, ιστορία).
Αντιθέτως όπως τονίσθηκε στην ημερίδα στην Ελλάδα έχουμε αφ’ ενός μεν τους δήθεν προοδευτικούς, που μιλούν για «νεκρή γλώσσα» και αφ’ ετέρου μία σταδιακή υποβάθμιση της διδασκαλίας. Παράδειγμα το νέο Λύκειο όπου ένα κείμενο παγκοσμίου εμβελείας, ο Επιτάφιος του Περικλέους, καταργήθηκε από την Γ΄ Λυκείου και δεν διδάσκεται σε καμία βαθμίδα της εκπαιδεύσεως.
Στα παραδείγματα που αναφέρθηκαν στην ημερίδα προσθέτω και την ήδη γνωστή απόφαση των βρετανικών Δημοτικών Σχολείων να καθιερώσουν το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών στις δύο τελευταίες τάξεις ως επιλεγόμενη ξένη γλώσσα. Καθώς και τη χρήση των Αρχαίων Ελληνικών από σχολεία της Αυστραλίας για την καταπολέμηση των δυσλεξιών και άλλων μαθησιακών δυσχερειών.
Όπως συμβαίνει με τον Βυζαντινό Πολιτισμό, που προβάλλεται περισσότερο εκτός παρά εντός Ελλάδος, έτσι και με τα Αρχαία Ελληνικά ισχύει το του Κωνσταντίνου Καραμανλή: «Ἐξω πάμε καλά»!
Στην Ισπανία λειτουργούν πολλά κλασσικά Λύκεια όπου τα Ισπανόπουλα μαθαίνουν πολύ καλά τα Αρχαία Ελληνικά. Κάθε χρόνο 95.000 Ισπανοί μαθητές παίζουν και παρακολουθούν παραστάσεις αρχαίου δράματος στο πρωτότυπο αρχαίο ελληνικό κείμενο. Παρά τη διπλή δυσκολία -εκμάθηση της γλώσσας και της ηθοποιίας - τα καταφέρνουν άριστα. Μάλιστα όλοι τους πληρώνουν 5 ΕΥΡΩ για εισιτήριο και το κάνουν με ευχαρίστηση. Οι παραστάσεις εδώ και εικοσιπέντε χρόνια έχουν καθιερωθεί ως θεσμός λίαν επιτυχημένος.
Στην Ιταλία λειτουργούν επίσης κλασσικά Λύκεια και τα Αρχαία Ελληνικά προτιμώνται από πολλούς μαθητές. Το επίπεδο γνώσεων είναι πολύ υψηλό, γι’ αυτό και έχουν καθιερωθεί πέντε διαφορετικοί πανιταλικοί διαγωνισμοί ελληνογνωσίας με έπαθλα για τους νικητές.
Στο μακρινό Μεξικό τα Αρχαία Ελληνικά διδάσκονται σε Πανεπιστήμια αλλά και σε Λύκεια μαζί με τα Λατινικά. Θα νόμιζε κανείς ότι στην εποχή της τεχνολογικής προόδου και των Υπολογιστών οι Ανθρωπιστικές σπουδές θα υποχωρούσαν. Κι όμως σήμερα με την παγκόσμια οικονομική κρίση οι Μεξικανοί μαθητές και φοιτητές έχουν αυξημένο ενδιαφέρον για τις κλασσικές σπουδές με επίκεντρο τα Αρχαία Ελληνικά κείμενα (γλώσσα, φιλοσοφία, ιστορία).
Αντιθέτως όπως τονίσθηκε στην ημερίδα στην Ελλάδα έχουμε αφ’ ενός μεν τους δήθεν προοδευτικούς, που μιλούν για «νεκρή γλώσσα» και αφ’ ετέρου μία σταδιακή υποβάθμιση της διδασκαλίας. Παράδειγμα το νέο Λύκειο όπου ένα κείμενο παγκοσμίου εμβελείας, ο Επιτάφιος του Περικλέους, καταργήθηκε από την Γ΄ Λυκείου και δεν διδάσκεται σε καμία βαθμίδα της εκπαιδεύσεως.
Στα παραδείγματα που αναφέρθηκαν στην ημερίδα προσθέτω και την ήδη γνωστή απόφαση των βρετανικών Δημοτικών Σχολείων να καθιερώσουν το μάθημα των Αρχαίων Ελληνικών στις δύο τελευταίες τάξεις ως επιλεγόμενη ξένη γλώσσα. Καθώς και τη χρήση των Αρχαίων Ελληνικών από σχολεία της Αυστραλίας για την καταπολέμηση των δυσλεξιών και άλλων μαθησιακών δυσχερειών.
Όπως συμβαίνει με τον Βυζαντινό Πολιτισμό, που προβάλλεται περισσότερο εκτός παρά εντός Ελλάδος, έτσι και με τα Αρχαία Ελληνικά ισχύει το του Κωνσταντίνου Καραμανλή: «Ἐξω πάμε καλά»!
