Όλο το νόημα της Μ. Σαρακοστής σχετίζεται με την επιστροφή του ανθρώπου στο Θεό, με την υπακοή και την ταπείνωση, την αντιστροφή με τη χάρη του Θεού της πορείας εκείνης που μας αποξένωσε απ’ Αυτόν.
Η ευαγγελική διήγηση της Κυριακής της Τυρινής στέκεται σε τρείς πτυχές αυτής της επιστροφής.
1. Η πρώτη αφορά τη συγχώρηση των άλλων εκ μέρους μας ως προϋπόθεση της συγχώρηςής μας από τον Θεό. Και η αξίωση αυτή παρουσιάζεται με τρόπο κατηγορηματικό: Εάν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, θα συγχωρήσει και σε σας τα δικά σας ο Θεός. Μας προσφέρεται ένας πνευματικός νόμος, απόλυτος και καλούμαστε να προσαρμοσθούμε σ’αυτόν. Να τον υπακούσουμε.
2. Η δεύτερη πτυχή σχετίζεται με την αποφυγή της υποκρισίας που μας κάνει να τηρούμε τις εντολές του Θεού με στόχο να γινόμαστε αρεστοί από τους ανθρώπους. Κι εδώ ο Χριστός είναι κατηγορηματικός: Όσοι ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο θ’ αμειφθούν σ’ αυτόν τον κόσμο από τους ανθρώπους. Δεν έχουν να περιμένουν καμία αμειβή από τον Θεό.
3. Η Τρίτη έχει σχέση με τον θησαυρισμό. Ο Χριστός λέει πως υπάρχει κάποιος θησαυρός, κάποια ανταμοιβή, για την οποία μπορούμε να παλέψουμε. Ο θησαυρός όμως δεν είναι γήινος, αλλά ουράνιος και βρίσκεται εκεί «όπου ούτε σκόρος, ούτε σαπίλα τον αφανίζει και όπου οι κλέπτες δεν μπορούν να τον κλέψουν».
Πού βρίσκεται αυτός ο θησαυρός και σε τί συνίσταται;
Ο θησαυρός αυτός δεν βρίσκεται έξω από μας, κάπου στα σύννεφα, αλλά είναι κάτι μέσα μας. Και ο θησαυρός με την «εν κρυπτώ τήρηση των εντολών» μάς θυμίζει το λόγο του Χριστού που παρομοιάζει τη Β. τ. Θ. με θησαυρό κρυμμένο στον «αγρό που βρήκε ο άνθρωπος και τον έκρυψε και από τη χαρά του τον αγόρασε, πουλώντας όλα τα υπάρχοντά του».
Ο θησαυρός αυτός είναι το Πνεύμα που ενοικεί στον καθένα μας και ο αγρός αυτός είναι ο εαυτός μας και συνεπώς πρέπει να πουλήσουμε ό, τι έχουμε, δηλ. να ξεγυμνώσουμε τον εαυτό μας απ’ ό, ότι μας δένει με τον κόσμο, γιατί ο θησαυρός αυτός δεν πρόκειται να γίνει δικός μας, δηλ. δεν θ’ αποκτήσουμε το Άγιον Πνεύμα.
Κατά συνέπεια το ευαγγέλιο της Τυρινής φανερώνει πως η περίοδος της Μ. Σαρακοστής έχει ως στόχο την προσωπική μας αύξηση μέσα από τη συγχώρηση των άλλων εκ μέρους μας, μέσα από τη νηστεία και τον αγώνα εναντίον της υποκρισίας. Σ’ αυτά πρέπει να προστεθεί όσα αναφέρει το ευαγγέλιο: Προσευχή, ελεημοσύνη μοίρασμα των υλικών αγαθών με τους άλλους που μας δίνει ο Θεός ως ευλογία.
Όλα αυτά είναι στοιχεία της Μ. Σαρακοστής και της προετοιμασίας μας για το Πάσχα. Ο Χριστός ξεκαθίζει πως μέσα απ’ αυτά ο στόχος είναι να αποκτήσουμε το Άγιο Πνεύμα, γιατί χωρίς αυτό δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε την αντιστροφή της πορείας του εξόριστου από τον παράδεισο Αδάμ.
Χωρίς αυτό δεν άρουμε να ελπίζουμε στο χαρακτηριστικό γνώρισμα των μαθητών του Χριστού και δεν θα ακούσουμε να μας αποκαλεί φίλους.
Ο στόχος είναι εφικτός. Χρειάζεται τόλμη και αποφασιστικότητα.
π. γ. στ.
Η ευαγγελική διήγηση της Κυριακής της Τυρινής στέκεται σε τρείς πτυχές αυτής της επιστροφής.
1. Η πρώτη αφορά τη συγχώρηση των άλλων εκ μέρους μας ως προϋπόθεση της συγχώρηςής μας από τον Θεό. Και η αξίωση αυτή παρουσιάζεται με τρόπο κατηγορηματικό: Εάν συγχωρήσετε στους ανθρώπους τα παραπτώματά τους, θα συγχωρήσει και σε σας τα δικά σας ο Θεός. Μας προσφέρεται ένας πνευματικός νόμος, απόλυτος και καλούμαστε να προσαρμοσθούμε σ’αυτόν. Να τον υπακούσουμε.
2. Η δεύτερη πτυχή σχετίζεται με την αποφυγή της υποκρισίας που μας κάνει να τηρούμε τις εντολές του Θεού με στόχο να γινόμαστε αρεστοί από τους ανθρώπους. Κι εδώ ο Χριστός είναι κατηγορηματικός: Όσοι ενεργούν μ’ αυτόν τον τρόπο θ’ αμειφθούν σ’ αυτόν τον κόσμο από τους ανθρώπους. Δεν έχουν να περιμένουν καμία αμειβή από τον Θεό.
3. Η Τρίτη έχει σχέση με τον θησαυρισμό. Ο Χριστός λέει πως υπάρχει κάποιος θησαυρός, κάποια ανταμοιβή, για την οποία μπορούμε να παλέψουμε. Ο θησαυρός όμως δεν είναι γήινος, αλλά ουράνιος και βρίσκεται εκεί «όπου ούτε σκόρος, ούτε σαπίλα τον αφανίζει και όπου οι κλέπτες δεν μπορούν να τον κλέψουν».
Πού βρίσκεται αυτός ο θησαυρός και σε τί συνίσταται;
Ο θησαυρός αυτός δεν βρίσκεται έξω από μας, κάπου στα σύννεφα, αλλά είναι κάτι μέσα μας. Και ο θησαυρός με την «εν κρυπτώ τήρηση των εντολών» μάς θυμίζει το λόγο του Χριστού που παρομοιάζει τη Β. τ. Θ. με θησαυρό κρυμμένο στον «αγρό που βρήκε ο άνθρωπος και τον έκρυψε και από τη χαρά του τον αγόρασε, πουλώντας όλα τα υπάρχοντά του».
Ο θησαυρός αυτός είναι το Πνεύμα που ενοικεί στον καθένα μας και ο αγρός αυτός είναι ο εαυτός μας και συνεπώς πρέπει να πουλήσουμε ό, τι έχουμε, δηλ. να ξεγυμνώσουμε τον εαυτό μας απ’ ό, ότι μας δένει με τον κόσμο, γιατί ο θησαυρός αυτός δεν πρόκειται να γίνει δικός μας, δηλ. δεν θ’ αποκτήσουμε το Άγιον Πνεύμα.
Κατά συνέπεια το ευαγγέλιο της Τυρινής φανερώνει πως η περίοδος της Μ. Σαρακοστής έχει ως στόχο την προσωπική μας αύξηση μέσα από τη συγχώρηση των άλλων εκ μέρους μας, μέσα από τη νηστεία και τον αγώνα εναντίον της υποκρισίας. Σ’ αυτά πρέπει να προστεθεί όσα αναφέρει το ευαγγέλιο: Προσευχή, ελεημοσύνη μοίρασμα των υλικών αγαθών με τους άλλους που μας δίνει ο Θεός ως ευλογία.
Όλα αυτά είναι στοιχεία της Μ. Σαρακοστής και της προετοιμασίας μας για το Πάσχα. Ο Χριστός ξεκαθίζει πως μέσα απ’ αυτά ο στόχος είναι να αποκτήσουμε το Άγιο Πνεύμα, γιατί χωρίς αυτό δεν μπορούμε να ξεκινήσουμε την αντιστροφή της πορείας του εξόριστου από τον παράδεισο Αδάμ.
Χωρίς αυτό δεν άρουμε να ελπίζουμε στο χαρακτηριστικό γνώρισμα των μαθητών του Χριστού και δεν θα ακούσουμε να μας αποκαλεί φίλους.
Ο στόχος είναι εφικτός. Χρειάζεται τόλμη και αποφασιστικότητα.
π. γ. στ.