Όπως ο ήλιος μη μπορώντας να βλέπει το Δημιουργό της κτίσης να κρέμεται επάνω στο Σταυρό και έκρυψε τις ακτίνες του, όπως η γη σείστηκε από φόβο και τρόμο αδυνατώντας τα δεχθεί το Άφθαρτο και Άχραντο Σώμα του Θεού, όπως τα πρόσωπα του Ιωσήφ και του Νικοδήμου αναρωτιούνται πως θα κηδεύσουν τον Κύριο και Θεό τους, έτσι και εμείς -τόνισε το Σεβασμιώτατος- συναισθανόμενοι την αμαρτωλότητά μας και προσβλέποντας στο άπειρο έλεος και τη θυσιαστική αγάπη του Χριστού, ας αναπέμψουμε δοξολογία προς Αυτόν με τη βεβαιότητα της Αναστάσεώς Του και της προσωπικής μας ανάστασης.
