Γιούλη Επτακοίλη/Καθημερινή
«Πορεύτηκε την ιδιωτική οδό του με απόλυτη συνέπεια στις αρχές του και με σπάνια ανιδιοτέλεια. Μοναδικό μέλημά του η προσφορά», μας λέει ο μαθητής του, μέλος από το 1991 της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας αλλά και «αριστερός» του στον ναό της Αγ. Ειρήνης στην Αιόλου,Παναγιώτης Ανδριόπουλος.
Για 32 χρόνια, κάθε Κυριακή, νέοι ψαλτάδες τον είχαν κορυφαίο άρχοντα στον ναό της Αγίας Ειρήνης να τους καθοδηγεί σε άγνωστους δρόμους. Ηταν γοητευτικός δάσκαλος, με χιούμορ, αλλά και απαιτητικός ως προς την ερμηνεία της βυζαντινής μουσικής. Μέλημά του ήταν η ακριβής τήρηση του τυπικού σε όλες τις ακολουθίες. Βυζαντινό μέλος και λειτουργική τάξη, που αναβίωναν λησμονημένες για τις ενορίες διατάξεις του μοναχικού τυπικού, ήταν τα δύο στοιχεία που συνέβαλαν στον μετασχηματισμό της Αγίας Ειρήνης. Ο χαρισματικός αυτός άνθρωπος ήταν αποδεκτός απ’ όλους: από το αγιορείτικο κοινό μέχρι τους ανθρώπους της Αθήνας που γέμιζαν ασφυκτικά τον ναό για να ακούσουν την υπέροχη φωνή του.
Ηξερε να δίνει τα μυστικά της μουσικής από παλαιά σκονισμένα χειρόγραφα μεγάλων μαστόρων. Τίμησε τη βυζαντινή και μεταβυζαντινή παράδοση όσο λίγοι. Η απώλεια του σπουδαίου δασκάλου Λυκούργου Αγγελόπουλου, την Κυριακή το πρωί σε ηλικία 73 ετών, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη μέσα στον πυρετό των εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση.
Στον Λυκούργο Αγγελόπουλο, όμως, οφείλουμε πολλά. Ανθρωπος με πλούσια δράση: ακάματη διδασκαλία σε ολόκληρο τον κόσμο, χιλιάδες συναυλίες βυζαντινής μουσικής από την Αμερική μέχρι την Αφρική και την Ασία, δισκογραφία, εκπομπές στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο, εξαιρετικές συνεργασίες και ερμηνείες σε έργα συνθετών σύγχρονης μουσικής όπως οι Μιχάλης Αδάμης, Τζον Τάβενερ και Κυριάκος Σφέτσας και, κυρίως, συνεχιστής του έργου του μεγάλου του δασκάλου Σίμωνα Καρά και ιδρυτής της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας -το 1977- με την οποία ουσιαστικά άλλαξε το τοπίο της βυζαντινής μουσικής.
Στον Λυκούργο Αγγελόπουλο, όμως, οφείλουμε πολλά. Ανθρωπος με πλούσια δράση: ακάματη διδασκαλία σε ολόκληρο τον κόσμο, χιλιάδες συναυλίες βυζαντινής μουσικής από την Αμερική μέχρι την Αφρική και την Ασία, δισκογραφία, εκπομπές στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο, εξαιρετικές συνεργασίες και ερμηνείες σε έργα συνθετών σύγχρονης μουσικής όπως οι Μιχάλης Αδάμης, Τζον Τάβενερ και Κυριάκος Σφέτσας και, κυρίως, συνεχιστής του έργου του μεγάλου του δασκάλου Σίμωνα Καρά και ιδρυτής της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας -το 1977- με την οποία ουσιαστικά άλλαξε το τοπίο της βυζαντινής μουσικής.
«Πορεύτηκε την ιδιωτική οδό του με απόλυτη συνέπεια στις αρχές του και με σπάνια ανιδιοτέλεια. Μοναδικό μέλημά του η προσφορά», μας λέει ο μαθητής του, μέλος από το 1991 της Ελληνικής Βυζαντινής Χορωδίας αλλά και «αριστερός» του στον ναό της Αγ. Ειρήνης στην Αιόλου,Παναγιώτης Ανδριόπουλος.
Για 32 χρόνια, κάθε Κυριακή, νέοι ψαλτάδες τον είχαν κορυφαίο άρχοντα στον ναό της Αγίας Ειρήνης να τους καθοδηγεί σε άγνωστους δρόμους. Ηταν γοητευτικός δάσκαλος, με χιούμορ, αλλά και απαιτητικός ως προς την ερμηνεία της βυζαντινής μουσικής. Μέλημά του ήταν η ακριβής τήρηση του τυπικού σε όλες τις ακολουθίες. Βυζαντινό μέλος και λειτουργική τάξη, που αναβίωναν λησμονημένες για τις ενορίες διατάξεις του μοναχικού τυπικού, ήταν τα δύο στοιχεία που συνέβαλαν στον μετασχηματισμό της Αγίας Ειρήνης. Ο χαρισματικός αυτός άνθρωπος ήταν αποδεκτός απ’ όλους: από το αγιορείτικο κοινό μέχρι τους ανθρώπους της Αθήνας που γέμιζαν ασφυκτικά τον ναό για να ακούσουν την υπέροχη φωνή του.
Πηγή εδώ