Μᾶς χαιρετᾶ ὁ Ἀπρίλης. Μιά μέρα μόνο μᾶς χωρίζει καί βιάζεται νά φύγει σερνάμενος στόν ἱερό χορό, πού ὀ Δημιουργός τόν ἔχει τάξει.
Aprilius= ἀνοικτός. Ὁ μήνας πού ἀνοίγουν τά ξερά κλαδιά καί ξεπετιέται ἀπό μέσα ἡ ζωή, ὁ μήνας πού τό δέρμα σκάει τῆς γῆς καί βγαίνει ἀπό τά σπλάγχνα ἡ ψυχή της, μέσα σέ φύλλα καί σέ χρώματα.
Ἀπρίλης. Ὁ μήνας πού θρυμματίζει ὁ Θεός τό μνῆμα καί νικᾶ ἡ ζωή τό θάνατο.Ὁ μήνας ὁ ραντισμένος μέ τό κόκκινο, τό χρῶμα τῆς ἰσχύος, τῆς χαρᾶς καί τοῦ θείου μυστηρίου. Μετάλλαξε ὁ Θεός τό χρῶμα τῆς κατάρας, τό φοινικοῦν (κόκκινο τῆς φοινικικῆς πορφύρας), τό χρῶμα τοῦ φόνου (φονεύω = κοκκινίζω κάποιον μέ τό αἷμα του) καί ἔγινε τό χρῶμα τό ἱερό.
Τό αὐγό, ὁ πυρήνας τῆς ζωῆς, βάφτηκε τώρα κόκκινο, ραντισμένο μέ τό αἶμα τῆς θυσίας, ἀπρόσβλητο ἀπό τό κακό.
Aprilius= ἀνοικτός. Ὁ μήνας πού ἀνοίγουν τά ξερά κλαδιά καί ξεπετιέται ἀπό μέσα ἡ ζωή, ὁ μήνας πού τό δέρμα σκάει τῆς γῆς καί βγαίνει ἀπό τά σπλάγχνα ἡ ψυχή της, μέσα σέ φύλλα καί σέ χρώματα.
Ἀπρίλης. Ὁ μήνας πού θρυμματίζει ὁ Θεός τό μνῆμα καί νικᾶ ἡ ζωή τό θάνατο.Ὁ μήνας ὁ ραντισμένος μέ τό κόκκινο, τό χρῶμα τῆς ἰσχύος, τῆς χαρᾶς καί τοῦ θείου μυστηρίου. Μετάλλαξε ὁ Θεός τό χρῶμα τῆς κατάρας, τό φοινικοῦν (κόκκινο τῆς φοινικικῆς πορφύρας), τό χρῶμα τοῦ φόνου (φονεύω = κοκκινίζω κάποιον μέ τό αἷμα του) καί ἔγινε τό χρῶμα τό ἱερό.
Τό αὐγό, ὁ πυρήνας τῆς ζωῆς, βάφτηκε τώρα κόκκινο, ραντισμένο μέ τό αἶμα τῆς θυσίας, ἀπρόσβλητο ἀπό τό κακό.
