Τετάρτη 14 Μαΐου 2014

Θαυμακού Ιάκωβος: "Κανείς δεν μπορεί να μας δώσει, αυτά που θα μας δώσει η πίστη μας και ο Χριστός

Tου Σπύρου Παπαγεωργίου
Με κάθε λαμπρότητα και επισημότητα εόρτασε η περιοχή του Ζωγράφου τον έφορο και προστάτη της, Άγιο Θεράποντα, Επίσκοπο Κύπρου.
Απόψε, σ' έναν κατάμεστο από κόσμο ναό, τελέστηκε Μέγας Αρχιερατικός

Εσπερινός χοροστατούντος του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου Θαυμακού κ. Ιακώβου, ενώ τον πλαισίωσαν πολλοί ιερείς της Αρχιεπισκοπής Αθηνών.

Ο κ. Ιάκωβος στο, μεστό από θεολογικό περιεχόμενο, κήρυγμά του αναφέρθηκε στον τρόπο με τον οποίο εμείς οι χριστιανοί, πρέπει να τιμούμε τη μνήμη ενός Αγίου και εν προκειμένω του Αγίου Ιερομάρτυρος Θεράποντος. "Ερχόμαστε για να τιμήσουμε την μνήμη του αλλά και για να ανανεώσουμε την προσωπική μας σχέση με τις αλήθειες της πίστης μας και αυτή η σχέση είναι, να ζούμε σύμφωνα με το θέλημα του Θεού και να γίνουμε κοινωνοί της δόξης Του. Καλούμαστε λοιπόν να ζήσουμε μια εντελώς διαφορετική πραγματικότητα, από αυτή που ζούμε και ο στόχος της μνήμης των Αγίων της Εκκλησίας, αποβλέπει στην αφύπνιση και να ανακαλύψουμε τον κόσμο του Θεού που υπάρχει μέσα μας. Η πορεία μας οφείλουμε να είναι κατά την χριστιανική συνείδηση και ιδιότητα. Δεν έχει αξία να στεκόμαστε στην εξωτερική περιβολή και εμφάνιση αλλά να δώσουμε προτεραιότητα στο στολισμό του πνεύματος και της ψυχής. Εκείνος ο άνθρωπος που προσεύχεται και μελετά του Λόγο του Θεού, ζητάει τη Θεία φώτιση για να λειτουργήσουν οι πνευματικές αισθήσεις, τότε εκείνος πραγματικά υποτάσσεται σε αυτή τη διακονία και αποστολή, να ιερουργεί το μυστήριο της ζωής. Για να καταφέρουμε όμως όλα αυτά, χρειάζεται προσευχή που θα βγαίνει από τα βάθη της ψυχής και θα δημιουργεί προϋποθέσεις, ώστε ο άνθρωπος να γίνει αποδέκτης της χάριτος του Θεού."

Σε άλλο σημείο ο Θεοφιλέστατος σημείωσε πως "ο Άγιος Θεράπων που υπέστη φρικτό μαρτύριο, έκανε προσωπική υπέρβαση, δεν αντάλλαξε την πίστη του και έμεινε πιστός θεράπων της δόξης του Θεού. Ας τον παρακαλέσουμε να μας δώσει τη δυνατότητα να λειτουργήσουν οι πνευματικοί αισθητήρες και η πίστη μας να είναι ενεργή και ζωντανή. Μια πίστη με επίγνωση και σοβαρότητα και όχι μια απλά ακαθόριστη θεωρία, αλλά την πίστη της Εκκλησίας που θεμελίωσε ο Κύριος επάνω στο Σταυρό και έφεραν στα πέρατα της Οικουμένης οι Άγιοι και οι Μάρτυρες."
Έκλεισε λέγοντας πως "αυτή την περίοδο γίνεται λόγος για τα πρόσωπα που θα κληθούμε να εμπιστευθούμε για να διαχειριστούν τα κοινά. Εμείς οι χριστιανοί θα κάνουμε το καθήκον μας και την επιλογή μας με κριτήριο τη σχέση που έχει με την Εκκλησία και την πίστη. Αλλά βέβαια θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι, κανείς δεν μπορεί να μας δώσει αυτά που θα μας δώσει η πίστη μας και ο Χριστός. Και αν θέλουμε περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη, δικαιότερη κατανομή των υλικών αγαθών και να βρισκόμαστε σε καλύτερες βιώσιμες καταστάσεις τότε θα πρέπει ο καθένας το βάρος να το ρίξει στον εαυτό του και να αναθεωρήσουμε τη σχέση μας με τον Θεό."

Έψαλλαν κατανυκτικά τους ύμνους ο Πρωτοψάλτης Γεώργιος Σίσκας και ο Λαμπαδάριος Γρηγόριος Δούκας.













Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...