Ήταν πρωί, περίπου 8:30 π.μ., όταν ένας ηλικιωμένος περίπου 80 χρονών, με ράμματα στον αντίχειρά του, έφτασε στο νοσοκομείο.
Είπε ότι ήταν βιαστικός, και ότι είχε ένα άλλο ραντεβού στις 9:00 π.μ. Η νοσοκόμα τον είδε να κοιτάει επίμονα το ρολόι του και, επειδή δεν ήταν και πολύ απασχολημένη, αποφάσισε να δει τη πληγή Tου. Ενώ του φρόντιζε τα ράμματα, τον ρώτησε αν είχε άλλο ραντεβού με γιατρό σήμερα.
Ο ηλικιωμένος είπε πως δεν είχε ραντεβού με γιατρό, αλλά ότι έπρεπε
να πάει στο γηροκομείο για να φάει πρωινό με την σύζυγό του.
Η νοσοκόμα τον ρώτησε σε τι κατάσταση ήταν η υγεία τής γυναίκας του. Ο ηλικιωμένος απάντησε ότι η σύζυγός του ήταν θύμα της νόσου Alzheimer. Της είπε ακόμα ότι η γυναίκα του δεν ήξερε ποιος ήταν, και ότι δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει τα τελευταία 5 χρόνια.
Η νοσοκόμα έμεινε έκπληκτη, και τον ρώτησε: «Και γιατί συνεχίζεις και πηγαίνεις κάθε πρωί, αφού δεν ξέρει ποιος είσαι;»
Ο ηλικιωμένος χαμογέλασε, χάιδεψε το χέρι της νοσοκόμας και της είπε: «Εκείνη δεν με γνωρίζει, αλλά εγώ εξακολουθώ να ξέρω ποια είναι!!!»
Είπε ότι ήταν βιαστικός, και ότι είχε ένα άλλο ραντεβού στις 9:00 π.μ. Η νοσοκόμα τον είδε να κοιτάει επίμονα το ρολόι του και, επειδή δεν ήταν και πολύ απασχολημένη, αποφάσισε να δει τη πληγή Tου. Ενώ του φρόντιζε τα ράμματα, τον ρώτησε αν είχε άλλο ραντεβού με γιατρό σήμερα.
Ο ηλικιωμένος είπε πως δεν είχε ραντεβού με γιατρό, αλλά ότι έπρεπε
να πάει στο γηροκομείο για να φάει πρωινό με την σύζυγό του.
Η νοσοκόμα τον ρώτησε σε τι κατάσταση ήταν η υγεία τής γυναίκας του. Ο ηλικιωμένος απάντησε ότι η σύζυγός του ήταν θύμα της νόσου Alzheimer. Της είπε ακόμα ότι η γυναίκα του δεν ήξερε ποιος ήταν, και ότι δεν μπορούσε να τον αναγνωρίσει τα τελευταία 5 χρόνια.
Η νοσοκόμα έμεινε έκπληκτη, και τον ρώτησε: «Και γιατί συνεχίζεις και πηγαίνεις κάθε πρωί, αφού δεν ξέρει ποιος είσαι;»
Ο ηλικιωμένος χαμογέλασε, χάιδεψε το χέρι της νοσοκόμας και της είπε: «Εκείνη δεν με γνωρίζει, αλλά εγώ εξακολουθώ να ξέρω ποια είναι!!!»