...Να πλησιάζουμε, όσο μπορούμε, όποιον άνθρωπο χρειάζεται σε ο,τιδήποτε τη βοήθειά μας, και να μην τον αφήνουμε παραμελημένο και αβοήθητο. Με την προθυμία που πρέπει, να δείχνουμε με πράξεις, την εσωτερική μας διάθεση για το Θεό και για τον πλησίον. Οι πράξεις άλλωστε είναι που αποδεικνύουν την καλή μας διάθεση. Τίποτα δέν κάνει πιο εύκολο το δρόμο για να Του μοιάσουμε, για να ενωθούμε με το Θεό (γιά τη θέωση, να το πω έτσι), και τίποτα δεν είναι πιο χρήσιμο για να Τον πλησιάσουμε, όσο το έλεος που προσφέρουμε από καρδιάς, με ευχαρίστηση και χαρά, σ' εκείνους που το έχουν ανάγκη.
Η συνέχεια του κειμένου εδώ