Το Καρακός είναι μια πόλις του Ιράκ κοντά στη Μοσούλη, που οι περισσότεροι κάτοικοί της είναι χριστιανοί. Δέχτηκαν την επίθεση των «τζιχαντιστών», των φανατικών μουσουλμάνων, που η οργάνωσίς τους ISIS (που έχει διώξει τους πιστούς από τις χριστιανικές κοινότητες της ανατολικής Συρίας) εξαπλώθηκε και στο κεντρικό και βόρειο Ιράκ.
• Οι τζιχαντιστές πυρπολούν μοναστήρια και ναούς, βασανίζουν τους χριστιανούς, διαπομπεύουν δημόσια, ακόμα και αποκεφαλίζουν. Διώκτες του Χριστιανισμού, εφάμιλλοι του Νέρωνα, του Διοκλητιανού και θηρίων της Σοβιετικής Ενώσεως, με χειρότερο τον Στάλιν.
• Το χριστιανικό αίμα χύνεται ποτάμι στο Ιράκ. Για να διακρίνουν τα φανατισμένα τους πιόνια, ποιά σπίτια είναι χριστιανικά, μπογιάτισαν τις εξώπορτες με το γράμμα «Ν» (nastani, έτσι λέγονται στα αραβικά οι χριστιανοί).
Και οι χριστιανοί;
Έχουν παραδώσει τον εαυτό τους στο Χριστό, ξέροντας, ότι ο λόγος Του πάντοτε ισχύει: «Ει εμέ εδίωξαν, και υμάς διώξουσιν» (Ιωάν. ιε΄ 20). Έγραψαν όλοι στα σπίτια τους: «Είμαστε όλοι χριστιανοί!».
• Οι χριστιανοί διώκονται. 35.000 κάτοικοι γύρω από τη Μοσούλη πήραν το δρόμο της προσφυγιάς. Δημοσιεύτηκε, ότι επεχείρησαν μόνο έναν Εσταυρωμένο από μια εκκλησία να πάρουν μαζί τους στο δρόμο του διωγμού.
• Δυναμώνονται με τη χάρι του Θεού, ιδίως όταν τους ειδοποιούν οι απηνείς διώκτες: «Δεν έχετε πια θέσι εδώ και πρέπει να φύγετε αμέσως!».
• Παρακαλούν τον Κύριο να τους ενισχύη, ιδίως όταν πλησιάζη να εκπνεύση το τελεσίγραφο των εχθρών: «Άν δεν συμμορφωθείτε, να φύγετε αμέσως, τότε δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά το σπαθί».
• Εγκαταλείπουν πατρίδες, που είναι πανάρχαιες κοιτίδες Χριστιανισμού, απαντώντας με υπομονή και καρτερία στις κτηνωδίες των τζιχαντιστών.
• Προτιμούν να πεθάνουν, παρά να πέσουν στην παγίδα: «Ή αρνείστε τον Χριστό ή πεθαίνετε».
Εμείς, πότε βρεθήκαμε σε τέτοια διλήμματα; Καλοπερασάκηδες χριστιανοί, αρνούμαστε με την ασέβειά μας και την ασέλγειά μας, τον Χριστό. Και μένουμε και ασυγκίνητοι μπροστά στο φαινόμενο των νεομαρτύρων.
• Οι χριστιανοί του Ιράκ και άλλων περιοχών ζουν καθημερινά με το «απκριμα του θανάτου». Συγκινητικός ο ηρωισμός και των χριστιανών γυναικών. Προτιμούν θάνατο παρά ατίμωσι. Στις 4 Σεπτεμβρίου οι τζιχαντιστές έκοψαν τα κεφάλια τριών μοναζουσών στο Καμερούν!
• Ας γίνουν οι νέοι αυτοί μάρτυρες του Χριστιανισμού αφορμή να ξαναβαπτιστούμε στο πνεύμα των αγίων μαρτύρων. Τα ωραιότερα «λείψανά» τους, δηλαδή κατάλοιπα, η συνέχειά τους, είναι αυτοί οι νεομάρτυρες. Αίμα μαρτύρων ποτίζει και θα ποτίζη το δέντρο του Χριστιανισμού. Ποτέ δεν θα μαραθεί. Θα μεταφυτεύεται, αλλά πάντα θα φουντώνη.
Ευλογητός ο Θεός!
• Οι τζιχαντιστές πυρπολούν μοναστήρια και ναούς, βασανίζουν τους χριστιανούς, διαπομπεύουν δημόσια, ακόμα και αποκεφαλίζουν. Διώκτες του Χριστιανισμού, εφάμιλλοι του Νέρωνα, του Διοκλητιανού και θηρίων της Σοβιετικής Ενώσεως, με χειρότερο τον Στάλιν.
• Το χριστιανικό αίμα χύνεται ποτάμι στο Ιράκ. Για να διακρίνουν τα φανατισμένα τους πιόνια, ποιά σπίτια είναι χριστιανικά, μπογιάτισαν τις εξώπορτες με το γράμμα «Ν» (nastani, έτσι λέγονται στα αραβικά οι χριστιανοί).
Και οι χριστιανοί;
Έχουν παραδώσει τον εαυτό τους στο Χριστό, ξέροντας, ότι ο λόγος Του πάντοτε ισχύει: «Ει εμέ εδίωξαν, και υμάς διώξουσιν» (Ιωάν. ιε΄ 20). Έγραψαν όλοι στα σπίτια τους: «Είμαστε όλοι χριστιανοί!».
• Οι χριστιανοί διώκονται. 35.000 κάτοικοι γύρω από τη Μοσούλη πήραν το δρόμο της προσφυγιάς. Δημοσιεύτηκε, ότι επεχείρησαν μόνο έναν Εσταυρωμένο από μια εκκλησία να πάρουν μαζί τους στο δρόμο του διωγμού.
• Δυναμώνονται με τη χάρι του Θεού, ιδίως όταν τους ειδοποιούν οι απηνείς διώκτες: «Δεν έχετε πια θέσι εδώ και πρέπει να φύγετε αμέσως!».
• Παρακαλούν τον Κύριο να τους ενισχύη, ιδίως όταν πλησιάζη να εκπνεύση το τελεσίγραφο των εχθρών: «Άν δεν συμμορφωθείτε, να φύγετε αμέσως, τότε δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά το σπαθί».
• Εγκαταλείπουν πατρίδες, που είναι πανάρχαιες κοιτίδες Χριστιανισμού, απαντώντας με υπομονή και καρτερία στις κτηνωδίες των τζιχαντιστών.
• Προτιμούν να πεθάνουν, παρά να πέσουν στην παγίδα: «Ή αρνείστε τον Χριστό ή πεθαίνετε».
Εμείς, πότε βρεθήκαμε σε τέτοια διλήμματα; Καλοπερασάκηδες χριστιανοί, αρνούμαστε με την ασέβειά μας και την ασέλγειά μας, τον Χριστό. Και μένουμε και ασυγκίνητοι μπροστά στο φαινόμενο των νεομαρτύρων.
• Οι χριστιανοί του Ιράκ και άλλων περιοχών ζουν καθημερινά με το «απκριμα του θανάτου». Συγκινητικός ο ηρωισμός και των χριστιανών γυναικών. Προτιμούν θάνατο παρά ατίμωσι. Στις 4 Σεπτεμβρίου οι τζιχαντιστές έκοψαν τα κεφάλια τριών μοναζουσών στο Καμερούν!
• Ας γίνουν οι νέοι αυτοί μάρτυρες του Χριστιανισμού αφορμή να ξαναβαπτιστούμε στο πνεύμα των αγίων μαρτύρων. Τα ωραιότερα «λείψανά» τους, δηλαδή κατάλοιπα, η συνέχειά τους, είναι αυτοί οι νεομάρτυρες. Αίμα μαρτύρων ποτίζει και θα ποτίζη το δέντρο του Χριστιανισμού. Ποτέ δεν θα μαραθεί. Θα μεταφυτεύεται, αλλά πάντα θα φουντώνη.
Ευλογητός ο Θεός!
