- Ζήσαμε γιά νά δοῦμε τήν Ἑλλάδα στολισμένη μέ μεγάλα, ἀπίστευτα ἔργα. Τό διήμερο 3 καί 4 Ὀκτωβρίου διανύσαμε τρεῖς φίλοι 1350 χιλιόμετρα στίς ἐθνικές ὁδούς. Γέφυρα τοῦ Ρίου - Ἀντιρρίου, ὑποθαλάσσια
σήραγγα στό Ἄκτιο καί σήραγγες, ἀμέτρητες σήραγγες στήν Ἐγνατία ὁδό ἀπό τά Ἰωάννινα μέχρι τήν Θεσσαλονίκη, μερικές μεγέθους πολλῶν χιλιομέτρων. Εἴδαμε ὅρια ταχύτητας 130 χιλιομέτρων, γέφυρες τεράστιες, πανύψηλες, πού νά ἑνώνουν δύο ἀπέναντι πλαγιές, κλπ, κλπ.
Ποιός λογικός ἄνθρωπος δέν θά ἦταν εὐχαριστημένος, δέν θά χρεωστοῦσε εὐγνωμοσύνη σ’ ἐκείνους πού μᾶς κυβέρνησαν κατά τήν διάρκεια τῆς ἐπιτέλεσης αὐτῶν τῶν θαυμασίων ἔργων. Ἀλλά μία θλιβερή παρατήρηση. Κανένα σχεδόν ὄχημα στίς ἐθνικές ὁδούς. Σπάνιο τό ἀντάμωμα μέ ἄλλο αὐτοκίνητο. Μία νέκρα πραγματική πού σοῦ δημιουργοῦσε κατάθλιψη, λές καί ὑπῆρχε ἀπαγόρευση κυκλοφορίας! Καί ὁ καιρός, Ὀκτώβρης μήνας, καλοκαιρινός. Ἡ μόνη κίνηση στά 60 – 70 χιλιόμετρα περιφερικά τῆς Ἀθήνας καί στά 20 τῆς Πάτρας.
Γιατί ἆρα γε; Διότι δέν ἔχει κανένας χρήματα. Εἶναι τόσο ἀκριβά τά καύσιμα, τόσα πολλά τά διόδια ἀλλά καί τόσο μικροί οἱ μισθοί, τόσο πιό λίγα τά αὐτοκίνητα! Ἡ καταλυτική φτώχεια τοῦ λαοῦ ἀντέστρεψε τίς προβλέψεις καί τά συμπεράσματα τῆς λογικῆς. Τώρα πού καλωδιώθηκε ὁλόκληρη ἡ χώρα μέ τελευταίου τύπου αὐτοκινητόδρομους, τώρα πού μίκρυναν ἀφάνταστα οἱ ἀποστάσεις, δυστυχῶς τώρα δέν ἔχουμε χρήματα γιά νά κυκλοφορήσουμε.
Καί τό ἀποτέλεσμα; Αὐτά πού ἀνήκουν σέ ὅλους τούς Ἕλληνες, ἀφοῦ τά πλήρωσαν ὅλοι οἱ Ἕλληνες, αὐτά ἀκριβῶς τά χαίρονται τώρα μόνο οἱ λίγοι. Ἐκεῖνοι πού ἔτυχε νά εἶναι οἱ οἰκονομικά ἀνεξάρτητοι ἀλλά καί ὅλοι οἱ ἄλλοι πού κατέστησαν οἰκονομικά εὔρωστοι ἀπό κλοπές ἤ ἐπειδή ἦταν εὐνοούμενοι τῶν κομμάτων.
- Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τήν Ἑλληνική ὕπαιθρο.
Ἄδεια τά χωριά, σχεδόν ἀκατοίκητα. Οὔτε καί αὐτοί πού ἔδωσαν τό βιός τους γιά νά ἀνακαινίσουν τό πατρικό τους σπίτι δέν μποροῦν τώρα νά τό ἐπισκεφθοῦν. Τό πατρικό χῶμα τά ξένα πέλματα τῶν τουριστῶν μόνο τό πατοῦν καί ἀπό αὐτούς περιμένουν οἱ ντόπιοι γιά νά ζήσουν.
- Τά ἴδια καί παρόμοια θἀ λέγαμε καί γιά τά Ὀλυμπιακά ἔργα καί γιά τόσα ἄλλα.
Τί καμάρι, τί ἐθνική ὑπερηφάνεια μᾶς κατάκλυζε στούς Ὀλυμπιακούς ἀγῶνες! Τί ἔπαρση κάτω ἀπό τά μεγαλειώδη ἔργα, τί δέος! Αὐτά ὅλα τώρα μένουν ἐγκαταλελειμμένα, νεκρά, βρώμικα, ὑπό κατάρρευση ἤ ἑστίες μόλυνσης,
Γιατί, Θεέ μου παντοδύναμε, μᾶς ἔδωσες τή λογική;
Πιό καλά δέν θά τά βλέπαμε χωρίς αὐτήν;
σήραγγα στό Ἄκτιο καί σήραγγες, ἀμέτρητες σήραγγες στήν Ἐγνατία ὁδό ἀπό τά Ἰωάννινα μέχρι τήν Θεσσαλονίκη, μερικές μεγέθους πολλῶν χιλιομέτρων. Εἴδαμε ὅρια ταχύτητας 130 χιλιομέτρων, γέφυρες τεράστιες, πανύψηλες, πού νά ἑνώνουν δύο ἀπέναντι πλαγιές, κλπ, κλπ.
Ποιός λογικός ἄνθρωπος δέν θά ἦταν εὐχαριστημένος, δέν θά χρεωστοῦσε εὐγνωμοσύνη σ’ ἐκείνους πού μᾶς κυβέρνησαν κατά τήν διάρκεια τῆς ἐπιτέλεσης αὐτῶν τῶν θαυμασίων ἔργων. Ἀλλά μία θλιβερή παρατήρηση. Κανένα σχεδόν ὄχημα στίς ἐθνικές ὁδούς. Σπάνιο τό ἀντάμωμα μέ ἄλλο αὐτοκίνητο. Μία νέκρα πραγματική πού σοῦ δημιουργοῦσε κατάθλιψη, λές καί ὑπῆρχε ἀπαγόρευση κυκλοφορίας! Καί ὁ καιρός, Ὀκτώβρης μήνας, καλοκαιρινός. Ἡ μόνη κίνηση στά 60 – 70 χιλιόμετρα περιφερικά τῆς Ἀθήνας καί στά 20 τῆς Πάτρας.
Γιατί ἆρα γε; Διότι δέν ἔχει κανένας χρήματα. Εἶναι τόσο ἀκριβά τά καύσιμα, τόσα πολλά τά διόδια ἀλλά καί τόσο μικροί οἱ μισθοί, τόσο πιό λίγα τά αὐτοκίνητα! Ἡ καταλυτική φτώχεια τοῦ λαοῦ ἀντέστρεψε τίς προβλέψεις καί τά συμπεράσματα τῆς λογικῆς. Τώρα πού καλωδιώθηκε ὁλόκληρη ἡ χώρα μέ τελευταίου τύπου αὐτοκινητόδρομους, τώρα πού μίκρυναν ἀφάνταστα οἱ ἀποστάσεις, δυστυχῶς τώρα δέν ἔχουμε χρήματα γιά νά κυκλοφορήσουμε.
Καί τό ἀποτέλεσμα; Αὐτά πού ἀνήκουν σέ ὅλους τούς Ἕλληνες, ἀφοῦ τά πλήρωσαν ὅλοι οἱ Ἕλληνες, αὐτά ἀκριβῶς τά χαίρονται τώρα μόνο οἱ λίγοι. Ἐκεῖνοι πού ἔτυχε νά εἶναι οἱ οἰκονομικά ἀνεξάρτητοι ἀλλά καί ὅλοι οἱ ἄλλοι πού κατέστησαν οἰκονομικά εὔρωστοι ἀπό κλοπές ἤ ἐπειδή ἦταν εὐνοούμενοι τῶν κομμάτων.
- Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τήν Ἑλληνική ὕπαιθρο.
Ἄδεια τά χωριά, σχεδόν ἀκατοίκητα. Οὔτε καί αὐτοί πού ἔδωσαν τό βιός τους γιά νά ἀνακαινίσουν τό πατρικό τους σπίτι δέν μποροῦν τώρα νά τό ἐπισκεφθοῦν. Τό πατρικό χῶμα τά ξένα πέλματα τῶν τουριστῶν μόνο τό πατοῦν καί ἀπό αὐτούς περιμένουν οἱ ντόπιοι γιά νά ζήσουν.
- Τά ἴδια καί παρόμοια θἀ λέγαμε καί γιά τά Ὀλυμπιακά ἔργα καί γιά τόσα ἄλλα.
Τί καμάρι, τί ἐθνική ὑπερηφάνεια μᾶς κατάκλυζε στούς Ὀλυμπιακούς ἀγῶνες! Τί ἔπαρση κάτω ἀπό τά μεγαλειώδη ἔργα, τί δέος! Αὐτά ὅλα τώρα μένουν ἐγκαταλελειμμένα, νεκρά, βρώμικα, ὑπό κατάρρευση ἤ ἑστίες μόλυνσης,
Γιατί, Θεέ μου παντοδύναμε, μᾶς ἔδωσες τή λογική;
Πιό καλά δέν θά τά βλέπαμε χωρίς αὐτήν;
