Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

Αλίμονο σ’ αυτόν που, εν ονόματι της ιδεολογίας του, θα θυσιάσει την ενότητα του λαού

Θα φέρει μεγάλη ευθύνη κι έρχεται η στιγμή η ευθύνη να καταλογιστεί και να επιμεριστεί…

Αγόρια, κορίτσια, άνδρες, γυναίκες, ηλικίας οκτώ έως εβδομήντα πέντε ετών, ξεδίπλωσαν το ταλέντο τους και την αγάπη τους για την Βυζαντινή Μουσική.

Ο θεσμός που αγαπήσαμε μικροί και μεγάλοι ετοιμάζεται να αρχίσει ξανά!

Μια εποχή πνευματικής υποθερμίας, εκπτώχευσης και εκπόρνευσης του βίου μας.

Σήμερα το μοναστήρι είναι σκλαβωμένο και σε άθλια κατάσταση.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης πραγματοποιήθηκε παράσταση οικολογικής ευαισθητοποίησης.

Ἐν μέσω πολύεδρης κρίσης για τήν πατρίδα μας ἡ μνήμη τους εἶναι πιό ἐπίκαιρη ἀπό ποτέ! 

Ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε την χαρά του για την εκεί παρουσία και την προσωπική του επαφή με το πλήρωμα.

Μέγα πρόβλημα γιά τόν πάσχοντα ἀλλά καί γιά τούς οἰκείους του.

Θέματα ήταν η οργάνωση και η διεξαγωγή του ενοριακού, ποιμαντικού έργου και τα καθήκοντα του Εφημερίου.

Είναι μία επένδυση για το μέλλον και τα παιδιά σας.

Ο Χριστός δεν ζητάει να μείνουμε κοντά του από φόβο αλλά από έρωτα.

Ξέρεις τι μου θύμησες; Τον άγιο Παίσιο...

Ἀφοῦ μάς ἔμαθαν νά ζοῦμε σέ ψεύτικη πραγματικότητα, κανένας δέν μᾶς φοβᾶται πιά.
Σᾶς πληροφορῶ, ὅτι γνωρίζω τὸ Ἰσλάμ, ἴσως καλλίτερα ἀπὸ ἐσᾶς, ποὺ αὐτοτιτλοφορεῖσθε ὡς διπλωματοῦχος της «Ἰσλαμικῆς Θεολογίας».

Στη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκίδος.

Καθιερώθηκε ἡ Σύναξις τῶν ἐν Ἀρκαδίᾳ διαλαμψάντων Ἁγίων ἀπό τόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μαντινείας.

Θέμα: "Η θεολογία του Βαπτίσματος στην Καινή Διαθήκη σε ορθόδοξη και ρωμαιοκαθολική προοπτική".

Θέμα: «Θεολογία, Οικολογία και ο Λόγος: μια συζήτηση για το περιβάλλον, τη λογοτεχνία και τις τέχνες».

Ἀφοῦ μάς ἔμαθαν νά ζοῦμε σέ ψεύτικη πραγματικότητα, κανένας δέν μᾶς φοβᾶται πιά.

Μοναδική ευκαιρία και ευλογία. Μα σαν την κοιτάς είναι τόσο όμορφη και έχει υπέροχα χαρακτηριστικά.

Δέν θέλει ἀπογοήτευση, διότι σέ μερικά ἄτομα διαρκεῖ χρόνια ὀλόκληρα.

Η προέκταση του μυστηρίου του Χριστού στη ζωή της Εκκλησίας συνεπάγεται όχι μόνο την πρόσληψη των εθνών στην πραγματικότητά της με σεβασμό και αποδοχή της πολιτιστικής τους ταυτότητας, αλλά και την υπέρβασή τους στη λειτουργία του ενιαίου εκκλησιαστικού σώματος της οικουμένης.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...