Δευτέρα 27 Σεπτεμβρίου 2010

Νά διδάξουμε στά παιδιά μας τή γλώσσα τῆς ἀγάπης

Ἐγκύκλιος τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Σμύρνης κ. Συμεών μέ τήν εύκαιρία τῆς ένάρξεως τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων.

Ἀγαπητοί Πατέρες καί ἀδελφοί,
Ἕνα ἀπό τά ἰδιαίτερα χαρακτηριστικά πού ξεχωρίζουν τόν ἄνθρωπο ἀπό τά ἄλλα πλάσμα­τα τῆς δημιουργίας, εἶναι ἡ δυνατότητά του νά ἐπικοινωνεῖ μέ τόν λόγο.
Ἡ γλώσσα εἶναι τό ἐκφραστικό μέσο αὐτῆς τῆς δυνατότητας. Γι᾽ αὐτό καί ἡ κατανόηση καί ἡ γνώση τῆς γλώσ­σας εἶναι τό κλειδί γιά τή σωστή ἐπικοινωνία, γιά τήν ἀνάπτυξη τοῦ πολιτισμοῦ, γιά τή συ­νοχή τῆς κοινωνίας, γιά τήν ἱστορική συνέχεια ἑνός λαοῦ. Γι ᾽ αὐτό καί ὅλα τά ἔθνη φροντί­ζουν, ὥστε στά ἀναλυτικά προγράμματα ὅλων τῶν ἐκπαιδευτικῶν βαθμίδων, ἡ γλωσσική ἀγωγή νά καταλαμβάνει τό μεγαλύτερο ποσοστό τῶν ὡρῶν διδασκαλίας. Τόσο τῆς μητρι­κῆς γλώσσας ὅσο καί ἄλλων, ξένων γλωσσῶν.


Ὑπάρχει ὅμως καί μιά ἄλλη γλώσσα, ἡ γλώσσα τοῦ Θεοῦ. Ἡ γλώσσα πού ἀκούστηκε γιά πρώτη φορά ὅταν ὁ Θεός «εἶπε καί ἐγενήθησαν» ὁ κόσμος καί ὁ ἄνθρωπος. Εἶναι ἡ γλώσσα τῆς ἀγάπης, γιατί «ὁ Θεός ἀγάπη ἐστί» (Α ’ Ἰ ω. 4,16). Εἶναι ὅμως καί δική μας, μητρική γλώσσα, γιατί κι ἐμεῖς πλαστήκαμε «κατ᾽ εἰκόνα καί καθ᾽ ὁμοίωσιν Θεοῦ» (Γεν. 1,26). Κι αὐ­τό πού μᾶς κάνει ὅμοιους μαζί Του εἶναι, μεταξύ τῶν ἄλλων, καί τό νά μιλᾶμε αὐτή τή γλώσ­σα.

* * *
Δυστυχῶς, πολλοί ἀπό μᾶς ἀπό «ξενομανία» μιλᾶμε παράξενες γλῶσσες. Κακοποιοῦμε τή γλώσσα τῆς ἀγάπης μιλώντας τή γλώσσα τῆς ἀδικίας, τοῦ θυμοῦ, τῆς ὑποκρισίας, τῆς ἀναί­δειας, τῆς αἰσχρολογίας. Γι᾽ αὐτό καί δέν μποροῦμε νά ἐπικοινωνήσουμε οὔτε μέ τόν Θεό οὔ­τε μεταξύ μας. Ἔχουμε μεταβάλει τήν κοινωνία σέ μιά Βαβέλ σύγχυσης καί ἀσυνεννοησίας ἤ, ὅπως συχνά λέμε, σέ μιά ζούγκλα. Κι ἀναρωτιόμαστε, γιατί ἡ ζωή μας ἔγινε τόσο κουραστική; Γιατί οἱ διαπροσωπικές μας σχέσεις ὑποβαθμίζονται ὅλο καί περισσότερο; Ἡ ἀ­πάντηση εἶναι ἁπλή: γιατί μᾶς εἶναι ἄγνωστη ἡ γλώσσα τοῦ Θεοῦ, ἡ γλώσσα τῆς ἀγάπης!

Αὐτή τήν ξεχασμένη γλώσσα ἦρθε νά μᾶς θυμίσει ὁ Χριστός μέ τό ἀπολυτρωτικό Του ἔργο. Αὐτήν μίλησε, δίδαξε καί ἐπισφράγισε μέ τή σταυρική Του Θυσία. Εἶναι ἡ γλώσσα τοῦ Εὐ­αγγε λίου Του, θεμελιωμένη στό «ἀγαπήσεις Κύριον τόν Θεόν σου... καί τόν πλησίον σου» (Μάρκ. 12, 30-31). Εἶναι ἡ γλώσσα πού ἄφησε παρακαταθήκη στούς Ἀποστόλους μέ τό «ἀ­γαπᾶτε ἀλλήλους» (Ἰω. 13,34). Καί θεωρεῖ ὄχι ἁπλῶς σημαντική ἀλλά ἀπαραίτητη τήν ἐ­κμάθησή της: «Ἔτσι θά σᾶς ξεχωρίζουν ὅλοι ὅτι εἶστε μαθητές μου, ἄν ἔχετε ἀγάπη μεταξύ σας» (Ἰω. 13,35). Καί τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς τό Ἅγιο Πνεῦμα μέ τίς πύρινες γλῶσσες, φώτισε τούς μαθητές τή γλώσσα αὐτή νά τήν κατανοοῦν καί νά τή διδάσκουν. Ἵδρυσε τήν Ἐκκλησία μέσα στήν ὁποία ἀποκαταστάθηκε ἡ ἐπικοινωνί α μέ τόν Θεό καί τούς συνανθρώ­πους.

Ἀπό τότε ἡ γλώσσα αὐτή δέν ἔ παψε νά μιλιέται. Καί διεκδικεῖ νά γίνει γλώσσα οἰκουμενι­κή! Νά γίνει ἡ κοινή, φυσική γλώσσα ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Εἶναι ἡ γλώσσα τῆς Ἐκκλησίας καί τῶν Ἁγίων. Εἶναι ἡ γλώσσα τῆς Δευτέρας Παρουσίας, κι ἀλλοίμονο ἄν τήν ἡμέρα ἐκείνη βρεθοῦμε ἀνάμεσα σ᾽ αὐτούς πού δέν θά τήν ξέρουν, ὅσες ἄλλες γλῶσσες κι ἄν μιλᾶμε. Μό­νο αὐτή εἶναι γλώσσα μέ αἰώνια ἀξία. Οἱ ἄλλες θά σβήσουν μέ τήν ἀποχώρησή μας ἀπό τόν κόσμο αὐτό. Γιατί αὐτή θά εἶναι ἡ γλώσσα πού θά μιλιέται στή Βασιλεία τῶν οὐρανῶν!
* * *
Ἀγαπητοί γονεῖς,

Σπεύδετε στήν ἀρχή τῆς σχολικῆς χρονιᾶς —καί καλά κάνετε— νά γράψετε τά παιδιά σας σέ κάποιο φροντιστήριο, γιατί στήν ἐποχή μας θεωροῦμε ἀδιανόητο νά μή γνωρίζουν κά­ποια ξένη γλώσσα. Ἀκοῦστε ὅμως καί τόν ἀπόστολο Παῦλο τί μᾶς λέει: «Κι ἄν μιλῶ ὅλες τίς γλῶσσες τῶν ἀνθρώπων καί τῶν ἀγγέλων ἀκόμα, ἀλλά δέν ἔχω ἀγάπη γιά τούς ἄλλους, ἔ­γινα ἄψυχο μέταλλο πού κάνει θόρυβο» (Α ’ Κορ. 13,1).

Ἀποτελεῖ χρέος μας νά διδάξουμε στά παιδιά μας τή γλώσσα τῆς ἀγάπης. Ὅλοι μας. Οἱ ποιμένες τῆς Ἐκκλησίας. Οἱ ἐκπαιδευτικοί. Οἱ γονεῖς τῶν παιδιῶν. Εἶναι ἀνάγκη οἱ οἰκο­γένειές μας νά λειτουργήσουν ὡς ἐργαστήρια ἐκμάθησης τῆς ἀγάπης ὅπου ὅλοι, μεγάλοι καί μικροί, θά ἀσκούμαστε ἔμπρακτα σ᾽ αὐτήν. Γιατί συχνά ἐμεῖς οἱ μεγάλοι ἐλεγχόμαστε γιά διγλωσσία, γιά ἀσυμφωνία λόγων καί ἔργων. Καί τά παιδιά βλέποντας αὐτή τήν παρα­φωνία στή ζωή μας, σκανδαλίζονται, μᾶς ἀπορρίπτουν καί παραπονιοῦνται ὅτι δέν τά κατα­λαβαίνουμε καί ὅτι «μιλᾶμε ἄλλη γλώσσα».

Ἀγαπητά μας παιδιά,

Γραφτεῖτε στό φροντιστήριο τῆς ἀγάπης, στό Κατηχητικό Σχολεῖο τῆς ἐνορίας σας! Κά­ποια ἀπό ἐσᾶς χρόνια τώρα φοιτᾶτε σ᾽ αὐτό. Κάποια στέκεστε διστακτικά, ἐνῶ ἄλλα ἀ­γνοεῖτε τελείως τήν ὕπαρξή του. Ἐλᾶτε νά γνωρίσετε τήν τόσο παλιά, ἀλλά πάντα καινούρ­για καί ὄμορφη γλώσσα τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ!

Καθηγητής ὁ ἴδιος ὁ Κύριος πού μέ ἀπέραντη ἀγάπη περιβάλλει τούς μαθητές Του. Τετράδι­α δέν χρειάζονται. Τίς ἀσκήσεις τίς λύνουμε καθημερινά στό τετράδιο τῆς ζωῆς. Ἡ φοίτηση εἶναι δωρεάν γιατί τά δίδακτρα τά ἔχει προπληρώσει ὁ Κύριος μέ τό αἷμα Του. Ἀρκεῖ μόνο ἐ­σεῖς νά εἴσαστε ...ἐπιμελεῖς στίς σπουδές σας!

Ἐλᾶτε νά ἐπιβεβαιώσου με τά λόγια τοῦ Κυρίου πού εἶπε γιά τούς μαθητές Του, ὅτι μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματός Του θά μιλοῦν νέες γλῶσσες (Μάρκ. 16,17). Τή γλώσσα τῆς ἀλήθει­ας, τῆς εὐγένειας, τῆς ὑπομονῆς, τῆς συγγνώμης, τῆς καλοσύνης, τῆς ἀγάπης. Καί θά διώ­χνουν ἀπό τή ζωή τους κάθε κακία καί πονηρία.
Ἐλᾶτε ὅλοι νά συνομιλήσουμε στή γλώσσα αὐτή μέσα ἀπό τήν ἀληθινή φιλία, τήν ἁγνή ψυχαγωγία, τόν γόνιμο διάλογο, τήν ἀναζήτηση τῆς ἀλήθειας, τίς συναρπαστικές ἐκδηλώ­σεις, τή δημιουργική ἀπασχόληση, τήν ἀληθινή χαρά.

Ἐλᾶτε νά μάθουμε τή γλώσσα τοῦ οὐρανοῦ!

Μέ θερμές εὐχές

Ὁ Ἐπίσκοπός σας




†  Ο  ΝΕΑΣ ΣΜΥΡΝΗΣ ΣΥΜΕΩΝ
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...