Χριστός Γεννάται σήμερον!
Εορτάζουμε και σήμερα την κατά σάρκα Γέννηση του προ πάντων των αιώνων εκ Πατρός γεννηθέντος Κυρίου, όχι ως ένα γεγονός του καιρού εκείνου, αλλά της ερχομένης Βασιλείας του Θεού, που τη βιώνουμε σήμερα και μας υπενθυμίζει ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος και γεμίζει και ολοκληρώνει με τον ωκεανό της αγάπης Του όλη την κτίση, λογική και άλογη.
Γιατί, εορτάζω σημαίνει ξεφεύγω από τον χρόνο μου και από τον τόπο μου, και εισέρχομαι στην αιώνια ώρα, στο αιώνιο παρόν του Θεού για να ζήσω την ιστορία Του ως ιστορία μου, για να βιώσω την ζωή Του ως ζωή μου.
Ο Χριστός γεννάται σήμερα, «λαθών», μυστικά, δηλαδή, απαρατήρητα από τους πολλούς, μακριά από κάθε θόρυβο, γιατί τώρα, περισσότερο από κάθε άλλη εποχή, Τον έχουν «τρομάξει» ο εγωισμός, η απληστία και εν πολλοίς η απάνθρωπη συμπεριφορά μας. Έτσι γεννήθηκε στη Βηθλεέμ του Καίσαρα και του Ηρώδη, έτσι γεννάται και σήμερα.
Γεννάται και σήμερα μυστικά, γιατί αποσκοπεί και πάλι να μας συναντήσει σε μια ήσυχη διαπροσωπική επικοινωνία, να Τον αποδεχτούμε και να μας δεχτεί κοντά Του, να μας ελκύσει με την Χάρη Του, να μας δώσει την δική Του ειρήνη, να μας προσφέρει την λύτρωση, να μας ξαλαφρώσει από το βαρύ φορτίο της προσωπικής μας ζωής, να μας ξεδιψάσει με το νερό της αγάπης Του και να μας προσφέρει την προοπτική και την βεβαιότητα της αποκατάστασης «εις το αρχαίον κάλλος».
Αγαπημένοι μου Χριστιανοί,
Μέσα σ᾿ έναν κόσμο ακρωτηριασμένο από την ανθρώπινη λεηλασία, κυριολεκτικά χαμένο μέσα στο χάος μιας διεστραμμένης λογικής, στη δίνη της πνευματικής, οικονομικής και κοινωνικής κρίσεως, της αβεβαιότητας και ανασφάλειας, ήρθαν τούτα τα Χριστούγεννα.
Ήρθαν για να μας θυμίσουν ότι πέρα από την πεζή καθημερινότητα, υπάρχει και η αιωνιότητα, πέρα από την πλεονεξία και την καταναλωτική μανία υπάρχει και η πνευματική ευτυχία.
Ήρθαν για να μας θυμίσουν ότι «το όραμα του Νεοέλληνα για ευδαιμονισμό, ευμάρεια, καλοπέραση, βόλεμα, υπερκατανάλωση, σπατάλη και απληστία, τον πρόδωσε πικρά και βαρειά». Στόχοι ζωής έγιναν το γρήγορο κέρδος, η απόλαυση, το ίδιον συμφέρον και μέσα επίτευξής τους η απάτη, το ψέμα και η υποκρισία. Η ψυχή αφυδατώθηκε, αφού απομακρύνθηκε από τις πηγές που την τροφοδοτούσαν με τους χυμούς της Χριστιανικής «ελληνικής ταυτότητας, όπως η πίστη, η αγάπη και η ταπείνωση και τα παράγωγά τους, όπως η αλληλεγγύη, η συμπόνοια, η ανεκτικότητα, το φιλότιμο, η αιδώς, το ακέραιο ήθος».
Ήρθαν «για να επαναφέρουν στη ζωή μας την απόρριψη του περιττού, την αγάπη για τη λιτότητα, την απλότητα, την αυτάρκεια και την ανιδιοτέλεια», όπως χαρακτηριστικά σημειώνει Αγιορείτης μοναχός.
Ήρθαν για να μας θυμίσουν ότι ὁ αληθινός πλούτος μιας κοινωνίας είναι η γενναιόδωρη καλοσύνη, η αφιλοκερδής αλληλεγγύη και η γνήσια αγάπη.
Ευλογημένα μου Πνευματικά παιδιά,
η Εκκλησία μας, σαν μάνα στοργική, αγωνιά και αγωνίζεται μαζί σας, με προσευχή και με αφειδώλευτη προσφορά στους αδελφούς μας που έχουν ανάγκη, ενισχύοντας την άνεργη γυναίκα, που ξενοδουλεύει για να μεγαλώσει τα παιδιά της· τον άνεργο πατέρα, που πονάει επειδή δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες της οικογένειάς του· τον ασθενή, που δεν έχει ικανή ιατροφαρμακευτική περίθαλψη· το μαθητή και το φοιτητή, που δεν μπορεί να ικανοποιήσει τον πόθο του να σπουδάσει, όπως θα ήθελε· τον πτυχιούχο, που δεν μπορεί να αποκατασταθεί επαγγελματικά και να προσφέρει στην κοινωνία· το συνταξιούχο που στερείται τα αναγκαία για να αισθανθεί την θαλπωρή στη δύσκολη ηλικία, που βρίσκεται!
Τα φετινά Χριστούγεννα, ας σηματοδοτήσουν μια αλλαγή στον τρόπο που σκεφτόμαστε και ενεργούμε, μια επιστροφή στον ελληνορθόδοξο τρόπο ζωής, μια πορεία προς τη δική μας, την προσωπική Βηθλεέμ.
Ο Χριστός όταν πλησίαζε πονεμένους ανθρώπους, το πρώτο που τους συνιστούσε ήταν το «θάρσει, τέκνον», και τους ζητούσε να έχουν πίστη στον Θεό. Το θάρρος και η αισιοδοξία, η ελπίδα και η πίστη είναι τα απαραίτητα εφόδια στην ζωή μας. Όταν όλα τα πράγματα φαίνονται σκοτεινά, υπάρχει ελπίδα. Ο άνθρωπος που πιστεύει στον Θεό δεν φοβάται τίποτε, ούτε και αυτόν τον θάνατο. Η πίστη, το θάρρος, η ελπίδα, η αισιοδοξία, το νόημα ζωής, ο ψυχικός και πνευματικός πλούτος πρέπει να είναι τα βασικά μας εφόδια. Με αυτά ως Ορθόδοξοι Έλληνες, αλλά και με φιλότιμο αντιμετωπίσαμε όλες τις δυσκολίες της ζωής μας στο παρελθόν και εξήλθαμε νικητές από τις διάφορες κρίσεις που περάσαμε και με αυτά και πάλι θα νικήσουμε.
Γιατί, όπως εύστοχα τονίζει ο Ελύτης:
«πολλά δεν θέλει ο άνθρωπος, για να’ ναι ευτυχισμένος! Λίγο ψωμί, λίγο κρασί, Χριστούγεννα κι Ανάσταση!»
Με πατρική αγάπη και ευχές
† Ο ΣΥΡΟΥ ΔΩΡΟΘΕΟΣ Β΄
