...Ἀξίζει ὅλοι μας νά ἐργασθοῦμε συνειδητά μέ ἐπίγνωση ἑλληνικότητος καί μακριά ἀπό συμπλέγματα μειονεξίας ὥστε ἡ Ἑλλάδα, ἡ Κύπρος και ὁ Οἰκουμενικός Ἑλληνισμός νά συνεχίσουν νά συνεισφέρουν δημιουργικά στήν οἰκοδόμηση τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ.
Νά ἐργασθοῦμε γιά νά νά μεταλαμπαδεύσουμε τίς ἀξίες τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος, τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς πονεμένης Ρωμηοσύνης καί τῆς ἑλληνικῆς λεβεντιᾶς στήν Εὐρώπη, Ἀνατολική καί Δυτική.
Οἱ πρόγονοί μας κατόρθωσαν κάτω ἀπό πολύ δυσκολότερες συνθῆκες νά μήν τουρκέψουν. Ἐμεῖς καλούμαστε νά φερθοῦμε ὡς συνεπεῖς Ἕλληνες καί ὡς ἰσότιμοι Εὐρωπαῖοι. Οὔτε νά κλειστοῦμε στό καβοῦκι μας οὔτε νά φραγκέψουμε! Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί μέ ἑλληνορθόδοξη αὐτοσυνειδησία θά τό ἐπιτύχουμε
Νά ἐργασθοῦμε γιά νά νά μεταλαμπαδεύσουμε τίς ἀξίες τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος, τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς πονεμένης Ρωμηοσύνης καί τῆς ἑλληνικῆς λεβεντιᾶς στήν Εὐρώπη, Ἀνατολική καί Δυτική.
Οἱ πρόγονοί μας κατόρθωσαν κάτω ἀπό πολύ δυσκολότερες συνθῆκες νά μήν τουρκέψουν. Ἐμεῖς καλούμαστε νά φερθοῦμε ὡς συνεπεῖς Ἕλληνες καί ὡς ἰσότιμοι Εὐρωπαῖοι. Οὔτε νά κλειστοῦμε στό καβοῦκι μας οὔτε νά φραγκέψουμε! Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί μέ ἑλληνορθόδοξη αὐτοσυνειδησία θά τό ἐπιτύχουμε
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Τό περιστατικό εἶναι λίαν διδακτικό καί ἄκουσα ἀρκετές φορές νά τό διηγεῖται σέ συνεντεύξεις της ἡ διακεκριμένη βυζαντινολόγος Ἑλένη Γλύκατζη-Ἀρβελέρ: Πρίν ἀπό μερικά χρόνια μέ χρηματοδότηση ἀπό ὁρισμένα γραφεῖα τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως ὁ διαπρεπής Γάλλος ἱστορικός Ντυροζέλ συνέγραψε μία Ἱστορία τῆς Εὐρώπης. Στό βιβλίο αὐτό ἡ ἀπαρχή τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ ἐτοποθετεῖτο περί τό 800 μ.Χ., στήν ἐποχή τοῦ Καρλομάγνου. Ἀκούσθηκαν τότε -καί δικαίως- πολλές διαμαρτυρίες ἀπό Ἕλληνες πολιτικούς, διανοουμένους καί πολίτες ὅτι τό βιβλίο παραβλέπει τήν προσφορά τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος καί τοῦ Βυζαντίου. Ἡ κυρία Ἀρβελέρ ὡς συνάδελφος τοῦ Ντυροζέλ στά γαλλικά πανεπιστήμια τόν ἔπεισε νά συμπληρώσει τό βιβλίο του καί ἐκεῖνος τῆς ζήτησε νά γράψει ἡ ἴδια τό κεφάλαιο περί τοῦ βυζαντινοῦ πολιτισμοῦ μέ τούς τρεῖς πυλῶνες του: Κλασική ἑλληνική παιδεία, ρωμαϊκή πολιτειακή καί νομική συγκρότηση καί Χριστιανική Πίστη. Μάλιστα ὁ Γάλλος ἱστορικός ζήτησε ἀπό τήν κ. Ἀρβελέρ νά βρεῖ ἕναν Ἕλληνα ἱστορικό τῆς Ἀρχαιότητος, ὁ ὁποῖος θά μποροῦσε νά γράψει στά γαλλικά τό κεφάλαιο γιά τήν συμβολή τοῦ ἀρχαιοελληνικοῦ πολιτισμοῦ. Σέ ὅσους Ἕλληνες ἐπιστήμονες ἀπευθύνθηκε ἡ κ. Ἀρβελέρ αὐτοί ἀδιαφόρησαν. Τό βιβλίο κυκλοφόρησε σέ Β΄ ἔκδοση μέ ἀναφορά στή Βυζαντινή Ρωμηοσύνη, ἀλλά χωρίς ἀναφορά στήν Ἀρχαία Ἑλλάδα.
Ὁ μύθος δηλοῖ ὅτι ἀπέναντι στήν Δυτική Εὐρώπη καί στίς πολιτικές, οίκονομικές καί πολιτιστικές πτυχές της ὁ Ἑλληνισμός καλεῖται νά διαφυλάξει τήν ἐθνική του ταυτότητα, τήν ἱστορία, τήν γλώσσα καί τήν Ὀρθόδοξη Πίστη του ἐπιδεικνύοντας αὐτοπεποίθηση, βούληση, ἐργατικότητα καί ἀποφεύγοντας τίς εὔκολες μεμψιμοιρίες καί κινδυνολογίες. Ὑπάρχουν πράγματι ὁρισμένες ἐνέργειες τῶν Εὐρωπαίων ἑταίρων μας πού δείχνουν μία ἔλλειψη κατανοήσεως τῶν ἐθνικῶν καί πολιτιστικῶν χαρακτηριστικῶν μας. Ἀλλά ὑπάρχουν καί περιπτώσεις στίς ὁποῖες ἀδρανοῦμε ἀδικαιολόγητα καί ἀπό δική μας ἀβελτηρία χάνουμε τήν εὐκαιρία νά προβάλουμε τά ἐθνικά μας θέματα, τήν πολιτιστική μας ἰδιοπροσωπία καί τήν ἱστορική μας συνέχεια.
Ἡ Εὐρώπη δέν εἶναι οὔτε παιδική χαρά, στήν ὁποία ὅλοι θά μᾶς χαμογελοῦν, οὔτε κολαστήριο ὅπου ὅλοι προσπαθοῦν νά μᾶς βλάψουν. Εἶναι μία προσπάθεια συνεργασίας, εἰρήνης καί κατανοήσεως, ἡ ὁποία προέκυψε ἀπό τό σφαγεῖο τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέ τήν ἀπόφαση τῶν λαῶν νά μήν ἐπανεμπλακοῦν σέ μία τέτοια τρέλλα. Οἱ πρῶτοι ἡγέτες πού σχεδίασαν τήν τότε Ε.Ο.Κ. ἦσαν εὐλαβεῖς Ρωμαιοκαθολικοί καί ἤθελαν μία Εὐρώπη θεμελιωμένη στίς ἀρχές τοῦ Εὐαγγελίου. Σήμερα φαίνεται ὅτι αὐτή ἡ παρακαταθήκη ξεχάσθηκε. Ὅμως ἡ μεγάλη ἐπιτυχία τῆς Εὐρ. Ἑνώσεως εἶναι ὅτι ἐπέτυχε τήν ἐξάλειψη τῶν πολέμων μεταξύ τῶν μελῶν της καί ἑδραίωσε τά Ἀνθρώπινα Δικαιώματα. Στίς χῶρες τῆς Εὐρ. Ἑνώσεως δέν ἐφαρμόζεται πλέον ἡ θανατική ποινή, ἐνῶ σέ πολλές πολιτεῖες τῶν Η.Π.Α. ἰσχύει ἀκόμη.
Προσωπικά διαφωνῶ μέ τό ὅραμα τῶν φεντεραλιστῶν γιά μία Εὐρώπη-ὑπερκράτος, μέσα στήν ὁποία τά ἐθνικά κράτη θά παίζουν τόν ρόλο Νομαρχιῶν τῶν Βρυξελλῶν. Πιστεύω ἀκράδαντα στήν ἀξία τοῦ Ἔθνους καί τοῦ ἐθνικοῦ κράτους καί βλέπω μέ χαρά ὅτι ὅλο καί περισσότερες εὐρωπαϊκές κυβερνήσεις τάσσονται πλέον ὑπέρ μιᾶς χαλαρῆς Συν-ὁμοσπονδίας ἐθνικῶν κρατῶν. Ἡ Εὐρ. Ἕνωση εἰδικά μετά τή Συνθήκη τῆς Λισσαβῶνος ἀποκτᾶ τή μορφή μιᾶς διακρατικῆς συνεργασίας ἀφήνοντας σημαντικό πεδίο δράσεως γιά τίς κυβερνήσεις καί τά κοινοβούλια τῶν χωρῶν-μελῶν σέ ἄλλους τομεῖς πλήν τῆς οἰκονομίας. Φυσικά ἀπό χριστιανικῆς ἀπόψεως διαφωνοῦμε μέ τυχόν πιέσεις γιά ἀπαράδεκτα νομοθετήματα πού ἔρχονται ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση τῶν 27 χωρῶν ἤ ἀπό τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης τῶν 47 χωρῶν. Στά θέματα αὐτά ὀφείλουμε νά εἴμαστε ἄγρυπνοι καί νά ἀπαιτοῦμε ἀπό τούς πολιτικούς μας νά ἐκφράζουν τήν ἐλληνορθόδοξη ταυτότητα τοῦ λαοῦ μας καί νά σέβονται τήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια. Τήν ἴδια ἐπαγρύπνηση πρέπει νά ἐπιδείξουμε και ἀπέναντι σέ ἐνδεχόμενη ἔνταξη τῆς Τουρκίας στήν Ἕνωση. Τήν θεωρῶ ἀρνητική γιά τά ἑλληνικά συμφέροντα καί χαίρομαι πού ἡ Γαλλία καί ἡ Γερμανία δηλώνουν σαφῶς ὅτι θά τήν ἐμποδίσουν.
Ἔχοντας κατά νοῦν αὐτούς τούς προβληματισμούς καί κατόπιν ἐνθαρρύνσεως τοῦ ἐκλεκτοῦ φίλου καί θαυμαστοῦ ἐπαγγελματία κ. Νίκου Σαμπαζιώτη σκέφθηκα νά συγκεντρώσω ὁρισμένα κείμενά μου μέ θέμα τήν θέση τοῦ συγχρόνου Ἑλληνισμοῦ στήν Εὐρώπη καί νά τά ἐκδώσω μέ τή μορφή τοῦ βιβλίου πού κρατᾶτε στά χέρια σας, ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, ἀπό τίς ἐκδόσεις ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ. Πρόκειται γιά ἄρθρα μου πού ἔχουν δημοσιευθεῖ σέ ἐφημερίδες, ὅπως ἡ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ τῆς Κυριακῆς, ἡ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ τῆς Θεσσαλονίκης καί ἡ ἑβδομαδιαία ἐφημερίδα ΚΟΖΑΝΗ, καθώς καί σέ περιοδικά ὅπως ἡ ΠΕΙΡΑ.Ϊ.ΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ἡ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ, τό ΡΕΣΑΛΤΟ καί τό περιοδικό ΚΟΙΝΩΝΙΑ τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων. Τό κείμενο γιά τήν Ρωμηοσύνη στό σύγχρονο γίγνεσθαι βασίζεται σέ ὁμιλία, τήν ὁποία παρουσίασα στό Α΄ Συνέδριο τῆς Μ.Κ.Ο. ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων στήν Ἀθήνα τόν Μάιο τοῦ 2009 παρουσίᾳ τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. Θεοφίλου Γ΄. Τό κείμενο γιά τήν Ἐθνική Ταυτότητα καί τήν Πολυπολιτισμικότητα παρουσιάσθηκε ὡς εἰσήγηση τόν Μάρτιο τοῦ 2009 σέ ἡμερίδα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἔγκωμης στή Λευκωσία παρουσίᾳ καί τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου Β΄.
Εὐχαριστῶ ὅλους τούς συνεργάτες τῶν ἐκδόσεων ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ γιά τήν ἐπιμελημένη ἔκδοση καί ὅλους ὅσοι μέ βοήθησαν μέ ὑποδείξεις ἤ πληροφορίες. Ἀξίζει ὅλοι μας νά ἐργασθοῦμε συνειδητά μέ ἐπίγνωση ἑλληνικότητος καί μακριά ἀπό συμπλέγματα μειονεξίας ὥστε ἡ Ἑλλάδα, ἡ Κύπρος και ὁ Οἰκουμενικός Ἑλληνισμός νά συνεχίσουν νά συνεισφέρουν δημιουργικά στήν οἰκοδόμηση τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ. Νά ἐργασθοῦμε γιά νά νά μεταλαμπαδεύσουμε τίς ἀξίες τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος, τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς πονεμένης Ρωμηοσύνης καί τῆς ἑλληνικῆς λεβεντιᾶς στήν Εὐρώπη, Ἀνατολική καί Δυτική. Οἱ πρόγονοί μας κατόρθωσαν κάτω ἀπό πολύ δυσκολότερες συνθῆκες νά μήν τουρκέψουν. Ἐμεῖς καλούμαστε νά φερθοῦμε ὡς συνεπεῖς Ἕλληνες καί ὡς ἰσότιμοι Εὐρωπαῖοι. Οὔτε νά κλειστοῦμε στό καβοῦκι μας οὔτε νά φραγκέψουμε! Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί μέ ἑλληνορθόδοξη αὐτοσυνειδησία θά τό ἐπιτύχουμε!
Κωνσταντῖνος Ἰ. Χολέβας
Γλυφάδα, 2-2-2010 (τῆς Ὑπαπαντῆς)
Ὁ μύθος δηλοῖ ὅτι ἀπέναντι στήν Δυτική Εὐρώπη καί στίς πολιτικές, οίκονομικές καί πολιτιστικές πτυχές της ὁ Ἑλληνισμός καλεῖται νά διαφυλάξει τήν ἐθνική του ταυτότητα, τήν ἱστορία, τήν γλώσσα καί τήν Ὀρθόδοξη Πίστη του ἐπιδεικνύοντας αὐτοπεποίθηση, βούληση, ἐργατικότητα καί ἀποφεύγοντας τίς εὔκολες μεμψιμοιρίες καί κινδυνολογίες. Ὑπάρχουν πράγματι ὁρισμένες ἐνέργειες τῶν Εὐρωπαίων ἑταίρων μας πού δείχνουν μία ἔλλειψη κατανοήσεως τῶν ἐθνικῶν καί πολιτιστικῶν χαρακτηριστικῶν μας. Ἀλλά ὑπάρχουν καί περιπτώσεις στίς ὁποῖες ἀδρανοῦμε ἀδικαιολόγητα καί ἀπό δική μας ἀβελτηρία χάνουμε τήν εὐκαιρία νά προβάλουμε τά ἐθνικά μας θέματα, τήν πολιτιστική μας ἰδιοπροσωπία καί τήν ἱστορική μας συνέχεια.
Ἡ Εὐρώπη δέν εἶναι οὔτε παιδική χαρά, στήν ὁποία ὅλοι θά μᾶς χαμογελοῦν, οὔτε κολαστήριο ὅπου ὅλοι προσπαθοῦν νά μᾶς βλάψουν. Εἶναι μία προσπάθεια συνεργασίας, εἰρήνης καί κατανοήσεως, ἡ ὁποία προέκυψε ἀπό τό σφαγεῖο τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου μέ τήν ἀπόφαση τῶν λαῶν νά μήν ἐπανεμπλακοῦν σέ μία τέτοια τρέλλα. Οἱ πρῶτοι ἡγέτες πού σχεδίασαν τήν τότε Ε.Ο.Κ. ἦσαν εὐλαβεῖς Ρωμαιοκαθολικοί καί ἤθελαν μία Εὐρώπη θεμελιωμένη στίς ἀρχές τοῦ Εὐαγγελίου. Σήμερα φαίνεται ὅτι αὐτή ἡ παρακαταθήκη ξεχάσθηκε. Ὅμως ἡ μεγάλη ἐπιτυχία τῆς Εὐρ. Ἑνώσεως εἶναι ὅτι ἐπέτυχε τήν ἐξάλειψη τῶν πολέμων μεταξύ τῶν μελῶν της καί ἑδραίωσε τά Ἀνθρώπινα Δικαιώματα. Στίς χῶρες τῆς Εὐρ. Ἑνώσεως δέν ἐφαρμόζεται πλέον ἡ θανατική ποινή, ἐνῶ σέ πολλές πολιτεῖες τῶν Η.Π.Α. ἰσχύει ἀκόμη.
Προσωπικά διαφωνῶ μέ τό ὅραμα τῶν φεντεραλιστῶν γιά μία Εὐρώπη-ὑπερκράτος, μέσα στήν ὁποία τά ἐθνικά κράτη θά παίζουν τόν ρόλο Νομαρχιῶν τῶν Βρυξελλῶν. Πιστεύω ἀκράδαντα στήν ἀξία τοῦ Ἔθνους καί τοῦ ἐθνικοῦ κράτους καί βλέπω μέ χαρά ὅτι ὅλο καί περισσότερες εὐρωπαϊκές κυβερνήσεις τάσσονται πλέον ὑπέρ μιᾶς χαλαρῆς Συν-ὁμοσπονδίας ἐθνικῶν κρατῶν. Ἡ Εὐρ. Ἕνωση εἰδικά μετά τή Συνθήκη τῆς Λισσαβῶνος ἀποκτᾶ τή μορφή μιᾶς διακρατικῆς συνεργασίας ἀφήνοντας σημαντικό πεδίο δράσεως γιά τίς κυβερνήσεις καί τά κοινοβούλια τῶν χωρῶν-μελῶν σέ ἄλλους τομεῖς πλήν τῆς οἰκονομίας. Φυσικά ἀπό χριστιανικῆς ἀπόψεως διαφωνοῦμε μέ τυχόν πιέσεις γιά ἀπαράδεκτα νομοθετήματα πού ἔρχονται ἀπό τήν Εὐρωπαϊκή Ἕνωση τῶν 27 χωρῶν ἤ ἀπό τό Συμβούλιο τῆς Εὐρώπης τῶν 47 χωρῶν. Στά θέματα αὐτά ὀφείλουμε νά εἴμαστε ἄγρυπνοι καί νά ἀπαιτοῦμε ἀπό τούς πολιτικούς μας νά ἐκφράζουν τήν ἐλληνορθόδοξη ταυτότητα τοῦ λαοῦ μας καί νά σέβονται τήν ἀνθρώπινη ἀξιοπρέπεια. Τήν ἴδια ἐπαγρύπνηση πρέπει νά ἐπιδείξουμε και ἀπέναντι σέ ἐνδεχόμενη ἔνταξη τῆς Τουρκίας στήν Ἕνωση. Τήν θεωρῶ ἀρνητική γιά τά ἑλληνικά συμφέροντα καί χαίρομαι πού ἡ Γαλλία καί ἡ Γερμανία δηλώνουν σαφῶς ὅτι θά τήν ἐμποδίσουν.
Ἔχοντας κατά νοῦν αὐτούς τούς προβληματισμούς καί κατόπιν ἐνθαρρύνσεως τοῦ ἐκλεκτοῦ φίλου καί θαυμαστοῦ ἐπαγγελματία κ. Νίκου Σαμπαζιώτη σκέφθηκα νά συγκεντρώσω ὁρισμένα κείμενά μου μέ θέμα τήν θέση τοῦ συγχρόνου Ἑλληνισμοῦ στήν Εὐρώπη καί νά τά ἐκδώσω μέ τή μορφή τοῦ βιβλίου πού κρατᾶτε στά χέρια σας, ἀγαπητοί ἀναγνῶστες, ἀπό τίς ἐκδόσεις ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ. Πρόκειται γιά ἄρθρα μου πού ἔχουν δημοσιευθεῖ σέ ἐφημερίδες, ὅπως ἡ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ τῆς Κυριακῆς, ἡ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ τῆς Θεσσαλονίκης καί ἡ ἑβδομαδιαία ἐφημερίδα ΚΟΖΑΝΗ, καθώς καί σέ περιοδικά ὅπως ἡ ΠΕΙΡΑ.Ϊ.ΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ἡ ΑΜΥΝΑ ΚΑΙ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΑ, τό ΡΕΣΑΛΤΟ καί τό περιοδικό ΚΟΙΝΩΝΙΑ τῆς Πανελληνίου Ἑνώσεως Θεολόγων. Τό κείμενο γιά τήν Ρωμηοσύνη στό σύγχρονο γίγνεσθαι βασίζεται σέ ὁμιλία, τήν ὁποία παρουσίασα στό Α΄ Συνέδριο τῆς Μ.Κ.Ο. ΡΩΜΗΟΣΥΝΗ τοῦ Πατριαρχείου Ἱεροσολύμων στήν Ἀθήνα τόν Μάιο τοῦ 2009 παρουσίᾳ τοῦ Μακαριωτάτου Πατριάρχου Ἱεροσολύμων κ. Θεοφίλου Γ΄. Τό κείμενο γιά τήν Ἐθνική Ταυτότητα καί τήν Πολυπολιτισμικότητα παρουσιάσθηκε ὡς εἰσήγηση τόν Μάρτιο τοῦ 2009 σέ ἡμερίδα τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Νικολάου Ἔγκωμης στή Λευκωσία παρουσίᾳ καί τοῦ Μακαριωτάτου Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ. Χρυσοστόμου Β΄.
Εὐχαριστῶ ὅλους τούς συνεργάτες τῶν ἐκδόσεων ΑΡΧΟΝΤΑΡΙΚΙ γιά τήν ἐπιμελημένη ἔκδοση καί ὅλους ὅσοι μέ βοήθησαν μέ ὑποδείξεις ἤ πληροφορίες. Ἀξίζει ὅλοι μας νά ἐργασθοῦμε συνειδητά μέ ἐπίγνωση ἑλληνικότητος καί μακριά ἀπό συμπλέγματα μειονεξίας ὥστε ἡ Ἑλλάδα, ἡ Κύπρος και ὁ Οἰκουμενικός Ἑλληνισμός νά συνεχίσουν νά συνεισφέρουν δημιουργικά στήν οἰκοδόμηση τοῦ εὐρωπαϊκοῦ πολιτισμοῦ. Νά ἐργασθοῦμε γιά νά νά μεταλαμπαδεύσουμε τίς ἀξίες τῆς Ἀρχαίας Ἑλλάδος, τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς πονεμένης Ρωμηοσύνης καί τῆς ἑλληνικῆς λεβεντιᾶς στήν Εὐρώπη, Ἀνατολική καί Δυτική. Οἱ πρόγονοί μας κατόρθωσαν κάτω ἀπό πολύ δυσκολότερες συνθῆκες νά μήν τουρκέψουν. Ἐμεῖς καλούμαστε νά φερθοῦμε ὡς συνεπεῖς Ἕλληνες καί ὡς ἰσότιμοι Εὐρωπαῖοι. Οὔτε νά κλειστοῦμε στό καβοῦκι μας οὔτε νά φραγκέψουμε! Μέ τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ καί μέ ἑλληνορθόδοξη αὐτοσυνειδησία θά τό ἐπιτύχουμε!
Κωνσταντῖνος Ἰ. Χολέβας
Γλυφάδα, 2-2-2010 (τῆς Ὑπαπαντῆς)
