Χειροτονίες! ᾿Αλλά ποιῶν;
Οταν σκεφτῆς τίνος πρεσβευτής πηγαίνεις νά γίνης, ὅταν σκεφτῆς σέ ποιά ἐποχή πᾶς νά μεταδώσης τό εὐαγγέλιο τῆς ᾿Αλήθειας, ὅταν σκεφτῆς τή δική σου ἀναξιότητα καί τοῦ ἔργου τή βαρύτητα, τότε δέν ἐπιζητεῖς νά χειροτονηθῆς, πολύ περισσότερο δέν σπεύδεις. Τότε μιμεῖσαι τόν προφήτη ῾Ησαΐα καί στά δυό.
• Τό ἕνα· Στό ἀποστολικό ἐρώτημα τοῦ Θεοῦ, «τίνα ἀποστείλω καί τίς πορεύσεται πρός τόν λαόν τοῦτον;», ἀπαντᾶ ὁ προφήτης μέ προθυμία· «᾿Ιδού ἐγώ εἰμι· ἀπόστειλόν με» (῾Ησ. στ´ 8).
• Τό ἄλλο· ᾿Εκφράζει τήν ἀγωνία του, γιατί σκέπτεται καί τήν ἀναξιότητα καί τήν ἀδυναμία του· «Ποιός εἶμαι, Κύριε;». «῏Ω τάλας ἐγώ, ὅτι κατανένυγμαι, ὅτι ἄνθρωπος ὤν καί ἀκάθαρτα χείλη ἔχων, ἐν μέσῳ λαοῦ ἀκάθαρτα χείλη ἔχοντος...» (῾Ησ. στ´ 5). ᾿Εμεῖς δέν ἔχουμε μόνο χείλη ἀκάθαρτα, ἀλλά καταμαρτυρούμεθα ἀπό τό συνειδός ὡς ἔχοντες ἀκάθαρτη ζωή, ἀκαλλιέργητη ψυχή, ἀκατάρτιστο νοῦν, προχειρότητα δουλειᾶς.
Τήν προχειρότητα στή δούλεψι στό χωράφι τοῦ Θεοῦ καί τήν ἔλλειψι στοιχειώδους καταρτισμοῦ καί τήν ἀπουσία θεολογικῆς καί πνευματικῆς ὑποδομῆς, μέ πολύ παραστατικό τρόπο ὁ Κύριός μας ζωγράφισε μέ τίς δυό ἐκεῖνες μικρές παραβολές. Πρόκειται γιά τήν παραβολή τοῦ οἰκοδομοῦντος πύργον (Λουκ. ιδ´ 28-30) καί τοῦ ἐκστρατεύοντος βασιλέως (Λουκ. ιδ´ 31-33).
• Στήν πρώτη γελοιοποιήθηκε ὁ ἄνθρωπος μέ τό μεγαλόπνοο σχέδιο νά χτίση ὑψηλό πύργο. Καί αὐτό, διότι δέν εἶχε «τά πρός ἀπαρτισμόν» (Λουκ. ιδ´ 28). Δέν εἶχε τά ἀναγκαῖα ὑλικά. ῎Οχι! Δέν φτάνουν τά σχέδια καί τά ὁράματα, γιά νά πυργωθῆ τό ἔργο τῆς ἱερωσύνης. ῎Οχι. Δέν ἀρκοῦν οἱ ἐνθουσιασμοί καί οἱ προτροπές. ᾿Απαιτοῦνται ἐφόδια πνευματικά, καταρτισμός, φόβος Θεοῦ.
• Στή δεύτερη παραβολή γελοιοποιήθηκε ὁ βασιλιάς, πού πῆγε νά ἐκστρατεύση ἐναντίον ἄλλου βασιλιᾶ, πού διέθετε διπλάσιους στρατιῶτες ἀπό αὐτόν.
Δέν ἀρκεῖ ἡ στολή ἐκστρατείας γιά τήν ἐξάπλωσι τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Πολύ περισσότερο δέν ἀρκοῦν οἱ μεγαλόπρεπες τελετές μέ χρυσοΰφαντες στολές.
Χειροτονίες ὑπό... πίεσι!
Διαδόθηκε, ὅτι δέν θά διορίζη πλέον τό Κράτος νέους ἐφημερίους, καί ἔσπευσαν μερικοί Μητροπολῖτες νά χειροτονήσουν κυριολεκτικά «σωρηδόν» πρόσωπα ποικίλα. Λέγεται, ὅτι δυό ἀπό τούς νεωτέρους (κατά τήν ἐνθρόνισι) ἐπίσκοποι, μέσα σέ τέσσερις μῆνες χειροτόνησαν εἴκοσι νέους κληρικούς!
Ξένον καί παράδοξον! ῾Υπῆρχαν, λοιπόν, στήν περιοχή τους τόσα πρόσωπα μέ οὐσιαστικά προσόντα, μέ θεολογική κατάρτισι, μέ πνευματική καλλιέργεια, μέ ἁγιοπνευματική πορεία, μέ ταπείνωσι καί προσοχή βίου; ῎Αν ὑπῆρχαν, εὖγε στούς ἐπισκόπους, πού τά ἀνακάλυψαν καί τά χειροτόνησαν.
• ῾Υπάρχουν - λένε - ἐφημεριακά κενά! Σύμφωνοι. Γι᾿ αὐτό, λοιπόν, θα σπεύδουμε πρός χειροτονία τοῦ ὁποιουδήποτε; Καμμιά ἐπισκοπή δέν ἔχει ἀνάγκη πρεσβυτέρων, ὅση ἀνάγκη εἶχε ἡ πρώτη ᾿Εκκλησία. Καί ὅμως, παραγγέλλει ὁ ἀπόστολος Παῦλος στόν ἐπίσκοπο καί συνεργό του Τιμόθεο· «Χεῖρας ταχέως μηδενί ἐπιτίθει» (Α´ Τιμ. ε´ 22).
• ῾Υπάρχει θέμα κληρικῶν, ἀλλ᾿ αὐτό δέν εἶναι ποσοτικό· εἶναι ποιοτικό. ῾Η ποσότητα ὀφείλει νά περνάη ἀπό τό φιλτράρισμα τῆς ποιότητας. Μέτρο παρουσίας κληρικῶν δέν εἶναι τά ἐφημεριακά κενά, ἀλλ᾿ ἡ πνευματική καταλληλότητα. Μέ κενούς θά γεμίζουμε τά κενά;
• Συνῆλθε ἐκτάκτως στίς 17 ᾿Ιανουαρίου 2011 ἡ ῾Ιεραρχία τῆς ᾿Εκκλησίας τῆς ῾Ελλάδος. Ποιό τό ἔκτακτο; Τό ὅτι τό Κράτος, ἐν ὄψει περιορισμοῦ τῶν δημοσίων δαπανῶν, ἐνδέχεται νά περιορίση καί τόν ἀριθμό νέων κληρικῶν!
῾Υπάρχουν βέβαια Μητροπόλεις, κυρίως παραμεθόριες, πού ἀντιμετωπίζουν πρόβλημα μέ τήν ἀπουσία ἐφημερίων σέ μικρά χωριά. ῞Ομως ὑπάρχουν καί Μητροπόλεις ἀστικῶν περιοχῶν μέ πληθώρα ἐφημερίων, καί μάλιστα νεαρῶν ἀγάμων (ἐπικινδύνως παρόντων!).
᾿Αλλά γιά τήν ᾿Εκκλησία σήμερα ἔκτακτο γεγονός εἶναι ὄχι τόσο ἡ ἀπουσία ἐφημερίων, ἀλλ᾿ ἡ... παρουσία ἀκαταλλήλων κληρικῶν!
• Τί θά γίνη μέ τόσους νεαρούς ἀναιδεῖς καί προκλητικούς, πού περιφέρονται μέ ράσα (μέ ὅσα καί ὅποια θέλουν);
• Τί θά γίνη μέ κληρικούς, πού χειροτονήθηκαν γιά χωριά τῆς Πελοποννήσου π.χ. καί πηγαίνουν μόνο τό πρωΐ τῆς Κυριακῆς, ἐνῶ ὅλη τή βδομάδα γυρίζουν στήν ᾿Αθήνα, ἤ χειροτονήθηκαν γιά χωριά τῆς Μακεδονίας, καί περνοῦν ὅλη τή βδομάδα στή Θεσσαλονίκη, καί μόνο τήν Κυριακή τό πρωΐ μέ τά πολυτελείας αὐτοκίνητά τους ἐμφανίζονται στό χωριό τους;
• Ποιός δημόσιος ὑπάλληλος πληρώνεται γιά νά «δουλεύη» τέσσερις ὧρες τή βδομάδα; (φυσικά ὑπάρχουν καί οἱ τίμιοι κληρικοί, καί πολλοί μάλιστα, πού ἡ ποιμαντική τους μέριμνα εἶναι σχεδόν ἐπί 24ώρου βάσεως).
• Τί θά γίνη καί μέ τούς Μητροπολῖτες ἐκείνους, πού καμμιά ἀναστολή δέν διαθέτουν στό νά χειροτονοῦν τόν ὁποιοδήποτε;
῾Ο μακαριστός ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος (Καντιώτης), ὅταν ἐγκαταστάθηκε ἐπίσκοπος τό 1967, βρῆκε ἑβδομήντα ἐφημεριακά κενά. ῾Η ἀπάντησίς τους στίς πιέσεις νά προβῆ σέ μαζικές χειροτονίες, ἦταν· «Καλύτερα λαχτάρα ἱερέως, παρά ἀηδία ἱερέως»!
Καί ἄλλος ἐπίσκοπος, παλαιότερος, κοιμηθείς πρό πεντηκονταετίας, ὅταν ρωτήθηκε γιατί κλαίει στό κρεββάτι τοῦ πόνου, ἀπάντησε· «Δέν ξέρω γιά ποιά ἀπό τίς χειροτονίες μου μέ τιμωρεῖ ὁ Θεός»!
