Κωνσταντινούπολη, των Νίκου Μαγγίνα και Νίκου Παπαχρήστου - Φωτογραφίες του Νίκου Μαγγίνα
Το οφίκιο του Άρχοντος Μέγα Χαρτοφύλακος απένειμε την Παρασκευή ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος στον κ.Παντελεήμονα Βίγκα, μαχητικό
μέλος της ομογένειας της Πόλης και εκπρόσωπο όλων των μειονοτήτων στο Συμβούλιο της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων στην Άγκυρα.
μέλος της ομογένειας της Πόλης και εκπρόσωπο όλων των μειονοτήτων στο Συμβούλιο της Γενικής Διεύθυνσης Βακουφίων στην Άγκυρα.
Η χειροθεσία του νέου Άρχοντος έγινε από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, στον πανηγυρίζοντα Ναό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου Βαφεοχωρίου, παρουσία του Μητροπολίτη Μυριοφύτου και Περιστάσεως Ειρηναίου, αρχιερατικού προϊσταμένου της περιφερείας Βοσπόρου, Ιεραρχών, Αρχόντων και πλήθους πιστών από την Πόλη και προσκυνητών από την Ελλάδα και το εξωτερικό.
«Είσαι άνθρωπος αλτρουϊσμού, προσφοράς και θυσίας, μέχρις αυτοθυσίας, ως και άνθρωπος αρχών και ασυμβίβαστος ιδεολόγος. Το πάθος σου είναι η Ρωμηοσύνη της Πόλεως, εις την υπηρεσίαν της οποίας έταξες εαυτόν, εις βάρος πολλάκις της εργασίας σου, της οικογενείας σου, της αναπαύσεώς σου, των προσωπικών σου συμφερόντων, ενίοτε δε και βαλλόμενος και συκοφαντούμενος˙ όμως συνεχίζεις απτόητος, πράγμα το οποίον σε καθιέρωσεν εις την συνείδησιν των πολλών ως επίλεκτον μέλος και μπροστάρην της Ομογενείας» τόνισε ο Οικουμενικός Πατριάρχης απευθυνόμενος στο νέο Άρχοντα του Οικουμενικού Θρόνου.
«Ας μου επιτραπεί να θεωρήσω ότι το απονεμηθέν οφίκιο τιμής και αναγνώρισης ανήκει και στους προγόνους μου και ιδιαίτερα στους μακαριστούς, πατέρα μου Βασίλη και θείο μου Κωνσταντίνο, οι οποίοι εργάσθηκαν επί πολλές δεκαετίες για τα κοινά και με νουθέτησαν με το έργο και τη ζωή τους, ώστε να δεσμευτώ κι εγώ με τη σειρά μου, με πίστη και αφοσίωση, με υπομονή και επιμονή, και ποτέ από το χρέος μη κινούντες, για το καλό της Κοινότητάς μας» είπε συγκινημένος ο δυναμικός ομογενής κ.Βίγκας, ευχαριστώντας τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο.
Ακολουθεί η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου:
Ακολουθεί η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου:
Εντιμολογιώτατε,
Μετά την δικαιολογημένην χαράν της αποκτήσεως υπό της Μητρός Εκκλησίας δύο νέων αξίων Ιεραρχών αυτής, έχομεν σήμερον και την χαράν της εις Μεγάν Χαρτοφύλακα προχειρίσεώς σου, αγαπητέ κ. Βίγκα, με την ευκαιρίαν της πεντηκοστής επετείου των γενεθλίων σου, που είναι οπωσδήποτε σταθμός εις την ζωήν σου.
Και είναι άξιον και δίκαιον να τιμηθής υπό της Εκκλησίας ως πιστόν και αφωσιωμένον τέκνον αυτής διότι επί μακράν σειράν ετών ήδη αγωνιάς και αγωνίζεσαι δι αὐτήν και την περί αυτήν πολύπαθον εδώ ομογένειαν, της οποίας γνήσιος γόνος τυγχάνεις με απώτερον χώρον προελεύσεώς σου την μυροβόλον Χίον.
Είμεθα εις θέσιν να γνωρίζωμεν κάλλιον παντός άλλου, ως Αρχιεπίσκοπος και ποιμενάρχης Κωνσταντινουπόλεως, πόσων και οποίων φιλογενών έργων η πρωτοβουλία και η πατρότης σε ανήκει και εις πόσα άλλα έχεις βάλει και συ την υπογραφήν σου, όχι λόγοις, αλλά έργοις, μαζί με ετέρους εκλεκτούς ομογενείς.
Καθώς είναι αδύνατον να τα καταγράψωμεν όλα -διότι είναι τόσα πολλά- θα αναφέρωμεν ενδεικτικώς τινα εξ αυτών δια το φιλόχριστον εκκλησίασμα και δια την ιστορίαν, προς παραδειγματισμόν δε των νεωτέρων, οι οποίοι ευχόμεθα να εμπνευσθούν από το παράδειγμά σου και να το μιμηθούν.
Και πρώτον να αναφέρωμεν γενικώς ότι είσαι άνθρωπος αλτρουϊσμού, προσφοράς και θυσίας, μέχρις αυτοθυσίας, ως και άνθρωπος αρχών και ασυμβίβαστος ιδεολόγος. Το πάθος σου είναι η Ρωμηοσύνη της Πόλεως, εις την υπηρεσίαν της οποίας έταξες εαυτόν, εις βάρος πολλάκις της εργασίας σου, της οικογενείας σου, της αναπαύσεώς σου, των προσωπικών σου συμφερόντων, ενίοτε δε και βαλλόμενος και συκοφαντούμενος˙ όμως συνεχίζεις απτόητος, πράγμα το οποίον σε καθιέρωσεν εις την συνείδησιν των πολλών ως επίλεκτον μέλος και μπροστάρην της Ομογενείας. Και όχι μόνον αυτής, εάν κρίνωμεν από την ψήφον εμπιστοσύνης και των άλλων ενταύθα μειονοτήτων, αι οποίαι σε ανέθεσαν να εκπροσωπής και τα ιδικά των Βακουφικά Ιδρύματα εις το εν Αγκύρα Συμβούλιον της Γενικής Διευθύνσεως Βακουφίων -και γνωρίζομεν ότι απολαμβάνεις την εκτίμησιν και την ευγνώμονα αναγνώρισίν των δι ὅσα υπέρ αυτών έχεις μέχρι σήμερον επιτελέσει.
Ευθύς απ ἀρχῆς ηθέλησες να δώσης ένα όραμα και μίαν αισιοδοξίαν εις την ομογένειαν και να μεταδώσης το μήνυμα ότι αυτή έχει μέλλον εδώ εις την Πόλιν και ότι όλα δεν ετελείωσαν˙ κάθε άλλο! Προς τούτο, πρώτη η Κοινότης Νεοχωρίου με την πρωτοβουλίαν σου προεκήρυξεν εκλογάς το έτος 2006 και έκτοτε ήρχισεν η διεξαγωγή εκλογών και εις άλλας Κοινότητας και Ιδρύματα της Ρωμηοσύνης με τας γνωστάς θλιβεράς εξαιρέσεις˙ και αυταί αι εκλογαί εσήμαναν την ανασυγκρότησιν των κοινοτικών μας πραγμάτων, η οποία συνεχίζεται με την δημιουργίαν προσφάτως του Συνδέσμου βοηθείας και υποστηρίξεως των κοινοτικών μας βακουφίων (του γνωστού ως RUMVADER), ο οποίος δεν είναι παρά το συντονιστικόν όργανον της ομογενείας, δια την αναγκαιότητα του οποίου άπαντες ωμίλουν. Η συμβολή σου και εις αυτό το εγχείρημα υπήρξε καταλυτική, αγαπητέ Άρχων. Ακόμη, πως να μη μνησθώμεν της λίαν καρποφόρου θητείας σου επί σειράν ετών επί κεφαλής του Συνδέσμου Αποφοίτων του Ζωγραφείου και του Ερασιτεχνικού Θεατρικού Ομίλου του Μορφωτικού και Καλλιτεχνικού Συλλόγου Φερίκιοϊ όπου πολλά επετέλεσες υπέρ της Τροφού Σχολής και υπέρ της προσφιλούς νεολαίας μας. Η συνεργασία σου εις τα εκπαιδευτικά και πολιτισμικά πράγματα της Κοινότητός μας με τον Άρχοντα Διδάσκαλον του Γένους κ. Φραγκόπουλον και τον κ. Σάββαν Μελόπουλον, ως και με τους άλλους αρμοδίους φορείς και παράγοντας αυτής, υπήρξεν αρμονική και υποδειγματική, διότι δεν επεδίωξες ποτέ την προσωπικήν σου προβολήν η την ιδιοποίησιν των επιτευγμάτων, αλλά το γενικώτερον καλόν, το συμφέρον του κοινωνικού μας συνόλου.
Περαιτέρω, ποίος αντικειμενικός παρατηρητής των καθ ἡμάς δεν θα εξετίμα την πολύτιμον συμβολήν σου εις την οργάνωσιν και διεξαγωγήν του Α’ Συνεδρίου των Απανταχού Κωνσταντινουπολιτών προ ολίγων ετών και εις την δημιουργίαν της εκθέσεως των έργων των Ρωμηών αρχιτεκτόνων της Πόλεως, μέσα εις τα πλαίσια των προγραμμάτων του Οργανισμού Πόλις 2010 – Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, με τον οποίον Οργανισμόν πολλαχώς συνειργάσθης και την οποίαν έκθεσίν μας ηκολούθησε -δια να μη ειπωμεν εμιμήθη- η Αρμενική Κοινότης της πόλεώς μας με την ανάλογον έκθεσιν των όντως λαμπρών έργων των ιδικών της αρχιτεκτόνων;
Δεν θα επιθυμούσαμε να συνεχίσουμε την αναφοράν και την έξαρσιν και άλλων κοινωφελών πρωτοβουλιών και επιτευγμάτων σου, περιοριζόμενοι εις όσα ελέχθησαν ενδεικτικώς. Όμως και δεν θα ηθέλαμε να κατακλείσουμε την παρούσαν προσφώνησίν μας χωρίς να αναφερθούμε εις την συγκινητικήν αγάπην και αφοσίωσίν σου εις το χωριό σου, το ερατεινό και αριστοκρατικό Νιχώρι του Βοσπόρου, δια το οποίον συλλέγεις, όπως η μέλισσα εκ των ανθέων, ο,τι ευρίσκεις εκ των πολλών ιστορικών περιγραφών, ακριβώς όπως πράττομεν και ημείς με πολλήν στοργήν δια την γενέθλιον Ίμβρον. Και το οποίον χωριό σου δεν ηθέλησες να αφήσης, επί πολλά χρόνια, άνευ ιεροψάλτου, άνευ βοηθού του ιερέως σας, ανερχόμενος εις το αναλόγιον της Κουμαριώτισσας καθ ἑκάστην Κυριακήν και εορτήν, θυσιάζων και τον ελάχιστον ελεύθερον εκ των πολλών ασχολιών σου χρόνον. Συγχαρητήρια, λοιπόν, και δια τούτο και δια πάντα.
Είσαι πολύτιμος δια την Ομογένειαν, πολιτισμένος άνθρωπος, γλωσσομαθής, εργατικός, φιλότιμος, έντιμος, ειλικρινής, με μίαν λαμπράν οικογένειαν, την οποίαν σε εχάρισεν ο Θεός ως αντίδωρον δια τους πολλούς κόπους σου και τας πολλάς θυσίας σου. Συνήθως λέγομεν ότι οι μικτοί γάμοι, ως ο ιδικός σου, έχουν ποιμαντικάς, ψυχολογικάς, κοινωνικάς και οικουμενικάς προεκτάσεις και διαστάσεις. Μακάρι όμως όλοι οι γάμοι, μικτοί και ενδοορθόδοξοι, να είχαν την αρμονία και την ομορφιά της ιδικής σας οικογενείας με την αγαπητή Τζούλη, την οποίαν επίσης συγχαίρουμε πατρικώς δια την επαξίαν τιμητικήν διάκρισιν της Εκκλησίας προς τον ομόζυγον συνοδοιπόρον της ζωής της.
Εντιμολογιώτατε Άρχων, αγαπητέ μας Λάκη, Άξιος!
Μετά την δικαιολογημένην χαράν της αποκτήσεως υπό της Μητρός Εκκλησίας δύο νέων αξίων Ιεραρχών αυτής, έχομεν σήμερον και την χαράν της εις Μεγάν Χαρτοφύλακα προχειρίσεώς σου, αγαπητέ κ. Βίγκα, με την ευκαιρίαν της πεντηκοστής επετείου των γενεθλίων σου, που είναι οπωσδήποτε σταθμός εις την ζωήν σου.Και είναι άξιον και δίκαιον να τιμηθής υπό της Εκκλησίας ως πιστόν και αφωσιωμένον τέκνον αυτής διότι επί μακράν σειράν ετών ήδη αγωνιάς και αγωνίζεσαι δι αὐτήν και την περί αυτήν πολύπαθον εδώ ομογένειαν, της οποίας γνήσιος γόνος τυγχάνεις με απώτερον χώρον προελεύσεώς σου την μυροβόλον Χίον.
Είμεθα εις θέσιν να γνωρίζωμεν κάλλιον παντός άλλου, ως Αρχιεπίσκοπος και ποιμενάρχης Κωνσταντινουπόλεως, πόσων και οποίων φιλογενών έργων η πρωτοβουλία και η πατρότης σε ανήκει και εις πόσα άλλα έχεις βάλει και συ την υπογραφήν σου, όχι λόγοις, αλλά έργοις, μαζί με ετέρους εκλεκτούς ομογενείς.
Καθώς είναι αδύνατον να τα καταγράψωμεν όλα -διότι είναι τόσα πολλά- θα αναφέρωμεν ενδεικτικώς τινα εξ αυτών δια το φιλόχριστον εκκλησίασμα και δια την ιστορίαν, προς παραδειγματισμόν δε των νεωτέρων, οι οποίοι ευχόμεθα να εμπνευσθούν από το παράδειγμά σου και να το μιμηθούν.
Και πρώτον να αναφέρωμεν γενικώς ότι είσαι άνθρωπος αλτρουϊσμού, προσφοράς και θυσίας, μέχρις αυτοθυσίας, ως και άνθρωπος αρχών και ασυμβίβαστος ιδεολόγος. Το πάθος σου είναι η Ρωμηοσύνη της Πόλεως, εις την υπηρεσίαν της οποίας έταξες εαυτόν, εις βάρος πολλάκις της εργασίας σου, της οικογενείας σου, της αναπαύσεώς σου, των προσωπικών σου συμφερόντων, ενίοτε δε και βαλλόμενος και συκοφαντούμενος˙ όμως συνεχίζεις απτόητος, πράγμα το οποίον σε καθιέρωσεν εις την συνείδησιν των πολλών ως επίλεκτον μέλος και μπροστάρην της Ομογενείας. Και όχι μόνον αυτής, εάν κρίνωμεν από την ψήφον εμπιστοσύνης και των άλλων ενταύθα μειονοτήτων, αι οποίαι σε ανέθεσαν να εκπροσωπής και τα ιδικά των Βακουφικά Ιδρύματα εις το εν Αγκύρα Συμβούλιον της Γενικής Διευθύνσεως Βακουφίων -και γνωρίζομεν ότι απολαμβάνεις την εκτίμησιν και την ευγνώμονα αναγνώρισίν των δι ὅσα υπέρ αυτών έχεις μέχρι σήμερον επιτελέσει.
Ευθύς απ ἀρχῆς ηθέλησες να δώσης ένα όραμα και μίαν αισιοδοξίαν εις την ομογένειαν και να μεταδώσης το μήνυμα ότι αυτή έχει μέλλον εδώ εις την Πόλιν και ότι όλα δεν ετελείωσαν˙ κάθε άλλο! Προς τούτο, πρώτη η Κοινότης Νεοχωρίου με την πρωτοβουλίαν σου προεκήρυξεν εκλογάς το έτος 2006 και έκτοτε ήρχισεν η διεξαγωγή εκλογών και εις άλλας Κοινότητας και Ιδρύματα της Ρωμηοσύνης με τας γνωστάς θλιβεράς εξαιρέσεις˙ και αυταί αι εκλογαί εσήμαναν την ανασυγκρότησιν των κοινοτικών μας πραγμάτων, η οποία συνεχίζεται με την δημιουργίαν προσφάτως του Συνδέσμου βοηθείας και υποστηρίξεως των κοινοτικών μας βακουφίων (του γνωστού ως RUMVADER), ο οποίος δεν είναι παρά το συντονιστικόν όργανον της ομογενείας, δια την αναγκαιότητα του οποίου άπαντες ωμίλουν. Η συμβολή σου και εις αυτό το εγχείρημα υπήρξε καταλυτική, αγαπητέ Άρχων. Ακόμη, πως να μη μνησθώμεν της λίαν καρποφόρου θητείας σου επί σειράν ετών επί κεφαλής του Συνδέσμου Αποφοίτων του Ζωγραφείου και του Ερασιτεχνικού Θεατρικού Ομίλου του Μορφωτικού και Καλλιτεχνικού Συλλόγου Φερίκιοϊ όπου πολλά επετέλεσες υπέρ της Τροφού Σχολής και υπέρ της προσφιλούς νεολαίας μας. Η συνεργασία σου εις τα εκπαιδευτικά και πολιτισμικά πράγματα της Κοινότητός μας με τον Άρχοντα Διδάσκαλον του Γένους κ. Φραγκόπουλον και τον κ. Σάββαν Μελόπουλον, ως και με τους άλλους αρμοδίους φορείς και παράγοντας αυτής, υπήρξεν αρμονική και υποδειγματική, διότι δεν επεδίωξες ποτέ την προσωπικήν σου προβολήν η την ιδιοποίησιν των επιτευγμάτων, αλλά το γενικώτερον καλόν, το συμφέρον του κοινωνικού μας συνόλου.
Περαιτέρω, ποίος αντικειμενικός παρατηρητής των καθ ἡμάς δεν θα εξετίμα την πολύτιμον συμβολήν σου εις την οργάνωσιν και διεξαγωγήν του Α’ Συνεδρίου των Απανταχού Κωνσταντινουπολιτών προ ολίγων ετών και εις την δημιουργίαν της εκθέσεως των έργων των Ρωμηών αρχιτεκτόνων της Πόλεως, μέσα εις τα πλαίσια των προγραμμάτων του Οργανισμού Πόλις 2010 – Πολιτιστική πρωτεύουσα της Ευρώπης, με τον οποίον Οργανισμόν πολλαχώς συνειργάσθης και την οποίαν έκθεσίν μας ηκολούθησε -δια να μη ειπωμεν εμιμήθη- η Αρμενική Κοινότης της πόλεώς μας με την ανάλογον έκθεσιν των όντως λαμπρών έργων των ιδικών της αρχιτεκτόνων;
Δεν θα επιθυμούσαμε να συνεχίσουμε την αναφοράν και την έξαρσιν και άλλων κοινωφελών πρωτοβουλιών και επιτευγμάτων σου, περιοριζόμενοι εις όσα ελέχθησαν ενδεικτικώς. Όμως και δεν θα ηθέλαμε να κατακλείσουμε την παρούσαν προσφώνησίν μας χωρίς να αναφερθούμε εις την συγκινητικήν αγάπην και αφοσίωσίν σου εις το χωριό σου, το ερατεινό και αριστοκρατικό Νιχώρι του Βοσπόρου, δια το οποίον συλλέγεις, όπως η μέλισσα εκ των ανθέων, ο,τι ευρίσκεις εκ των πολλών ιστορικών περιγραφών, ακριβώς όπως πράττομεν και ημείς με πολλήν στοργήν δια την γενέθλιον Ίμβρον. Και το οποίον χωριό σου δεν ηθέλησες να αφήσης, επί πολλά χρόνια, άνευ ιεροψάλτου, άνευ βοηθού του ιερέως σας, ανερχόμενος εις το αναλόγιον της Κουμαριώτισσας καθ ἑκάστην Κυριακήν και εορτήν, θυσιάζων και τον ελάχιστον ελεύθερον εκ των πολλών ασχολιών σου χρόνον. Συγχαρητήρια, λοιπόν, και δια τούτο και δια πάντα.
Είσαι πολύτιμος δια την Ομογένειαν, πολιτισμένος άνθρωπος, γλωσσομαθής, εργατικός, φιλότιμος, έντιμος, ειλικρινής, με μίαν λαμπράν οικογένειαν, την οποίαν σε εχάρισεν ο Θεός ως αντίδωρον δια τους πολλούς κόπους σου και τας πολλάς θυσίας σου. Συνήθως λέγομεν ότι οι μικτοί γάμοι, ως ο ιδικός σου, έχουν ποιμαντικάς, ψυχολογικάς, κοινωνικάς και οικουμενικάς προεκτάσεις και διαστάσεις. Μακάρι όμως όλοι οι γάμοι, μικτοί και ενδοορθόδοξοι, να είχαν την αρμονία και την ομορφιά της ιδικής σας οικογενείας με την αγαπητή Τζούλη, την οποίαν επίσης συγχαίρουμε πατρικώς δια την επαξίαν τιμητικήν διάκρισιν της Εκκλησίας προς τον ομόζυγον συνοδοιπόρον της ζωής της.
Εντιμολογιώτατε Άρχων, αγαπητέ μας Λάκη, Άξιος!
Ακολουθεί η ομιλία του νέου Άρχοντος Παντελεήμονα Βίγκα:
Παναγιώτατε Δέσποτα,
Με φόβο Θεού και ευλάβεια πολύ, εκφράζω τις βαθύτερες ευχαριστίες μου για την τιμή που μου κάνετε, απονέμοντάς μου το οφίκιο της ΜΧΕ.
Η ‘Αργώ’ της οικογενείας μου ξεκίνησε πριν από 100 και πλέον χρόνια απο την Μυροβολο Χιο,για να φθάσει στο λιμάνι της Πόλης, αυτό το μεγάλο σταυροδρόμι των πολιτισμών, σε αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος.
Έκτοτε, η οικογενειακή μας παρουσία και παράδοση υπήρξε συνδεδεμένη και συνυφασμένη με την Εκκλησία και το λαό της Πόλης και το κάθε μέλος της, από τη θέση του και με τα όποια προσόντα διέθετε, προσπάθησε να συμβάλλει στην ιστορική πορεία της Ρωμιοσύνης.
Ας μου επιτραπεί να θεωρήσω ότι το απονεμηθέν οφίκιο τιμής και αναγνώρισης ανήκει και στους προγόνους μου και ιδιαίτερα στους μακαριστούς, πατέρα μου Βασίλη και θείο μου Κωνσταντίνο, οι οποίοι εργάσθηκαν επί πολλές δεκαετίες για τα κοινά και με νουθέτησαν με το έργο και τη ζωή τους, ώστε να δεσμευτώ κι εγώ με τη σειρά μου, με πίστη και αφοσίωση, με υπομονή και επιμονή, και ποτέ από το χρέος μη κινούντες, για το καλό της Κοινότητάς μας.
Με αυτά τα λίγα λόγια, εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου σε εσάς Παναγιώτατε, τον Πνευματικό μου Πατέρα, για την εξαιρετική διάκριση που μου κάνετε, ευχαριστώ όλους τους συνοδοιπόρους μου στην προσπάθεια αυτή και την οικογένειά μου που μου παραστέκεται και υπόσχομαι ενώπιον της Ευαγγελιστρίας του Βαφεοχωρίου ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι κατά δύναμη για την δυναμική και ελπιδοφόρα παρουσία της Ρωμιοσύνης στην Βασιλεύουσα.
amen.gr
Παναγιώτατε Δέσποτα, Με φόβο Θεού και ευλάβεια πολύ, εκφράζω τις βαθύτερες ευχαριστίες μου για την τιμή που μου κάνετε, απονέμοντάς μου το οφίκιο της ΜΧΕ.
Η ‘Αργώ’ της οικογενείας μου ξεκίνησε πριν από 100 και πλέον χρόνια απο την Μυροβολο Χιο,για να φθάσει στο λιμάνι της Πόλης, αυτό το μεγάλο σταυροδρόμι των πολιτισμών, σε αναζήτηση ενός καλύτερου μέλλοντος.
Έκτοτε, η οικογενειακή μας παρουσία και παράδοση υπήρξε συνδεδεμένη και συνυφασμένη με την Εκκλησία και το λαό της Πόλης και το κάθε μέλος της, από τη θέση του και με τα όποια προσόντα διέθετε, προσπάθησε να συμβάλλει στην ιστορική πορεία της Ρωμιοσύνης.
Ας μου επιτραπεί να θεωρήσω ότι το απονεμηθέν οφίκιο τιμής και αναγνώρισης ανήκει και στους προγόνους μου και ιδιαίτερα στους μακαριστούς, πατέρα μου Βασίλη και θείο μου Κωνσταντίνο, οι οποίοι εργάσθηκαν επί πολλές δεκαετίες για τα κοινά και με νουθέτησαν με το έργο και τη ζωή τους, ώστε να δεσμευτώ κι εγώ με τη σειρά μου, με πίστη και αφοσίωση, με υπομονή και επιμονή, και ποτέ από το χρέος μη κινούντες, για το καλό της Κοινότητάς μας.
Με αυτά τα λίγα λόγια, εκφράζω την ευγνωμοσύνη μου σε εσάς Παναγιώτατε, τον Πνευματικό μου Πατέρα, για την εξαιρετική διάκριση που μου κάνετε, ευχαριστώ όλους τους συνοδοιπόρους μου στην προσπάθεια αυτή και την οικογένειά μου που μου παραστέκεται και υπόσχομαι ενώπιον της Ευαγγελιστρίας του Βαφεοχωρίου ότι θα συνεχίσω να εργάζομαι κατά δύναμη για την δυναμική και ελπιδοφόρα παρουσία της Ρωμιοσύνης στην Βασιλεύουσα.
amen.gr
