῾Η Σαρακοστή εἶναι ἡ περίοδος πού φέρνει τό Χριστιανό στά σύγκαλά του, ἀφοῦ τόν κάνει νά ζεῖ τή ζωή τοῦ συνεποῦς Χριστιανοῦ · τοῦ ἐν μετανοίᾳ εὑρισκομένου, τοῦ ἐγρηγορότος, πού βρίσκεται σέ διαρκή σχέση μέ τόν Θεό καί ἐξάρτηση ἀπό Αὐτόν. ῾Η Σαρακοστή λοιπόν εἶναι ἡ περίοδος ἀνανήψεως, τό λουτρό καθάρσεως τοῦ Χριστιανοῦ, πού τόν ἀπομακρύνει ἀπό τίς φαντασιώσεις καί πλάνες τῆς ζωῆς αὐτῆς. ῾Η Σαρακοστή δηλ. εἶναι ἡ περίοδος προσγειώσεως τοῦ Χριστιανοῦ στήν πραγματικότητα· τόν κάνει νά βλέπει τόν ἑαυτό του καί τόν κόσμο, ὅπως εἶναι ἀληθινά.
῾Η εὐχή τοῦ ὁσίου ᾿Εφραίμ τοῦ Σύρου φανερώνει τό πνεῦμα αὐτό τῆς Σαρακοστῆς. ᾿Αναφέρεται στόν ἀγώνα τοῦ Χριστιανοῦ ν᾿ἀποβάλει τά πάθη του καί νά ἐνδυθεῖ τίς ἀρετές. ᾿Από τήν ἄποψη αὐτή ὁ σχολιασμός τῆς εὐχῆς μέ τή βοήθεια τῶν ἀσκητικῶν ἰδίως Πατέρων τῆς ᾿Εκκλησίας μας εἶναι, πιστεύουμε, ἔργο σημαντικό.
῾Η εὐχή τοῦ ὁσίου ᾿Εφραίμ τοῦ Σύρου φανερώνει τό πνεῦμα αὐτό τῆς Σαρακοστῆς. ᾿Αναφέρεται στόν ἀγώνα τοῦ Χριστιανοῦ ν᾿ἀποβάλει τά πάθη του καί νά ἐνδυθεῖ τίς ἀρετές. ᾿Από τήν ἄποψη αὐτή ὁ σχολιασμός τῆς εὐχῆς μέ τή βοήθεια τῶν ἀσκητικῶν ἰδίως Πατέρων τῆς ᾿Εκκλησίας μας εἶναι, πιστεύουμε, ἔργο σημαντικό.