Η ενασχόληση με αθλητική δραστηριότητα μπορεί να προκαλέσει διάφορες κακώσεις. Η πλέον μικρές είναι μώλωπες αμέσως μετά σε βαρύτητα θλαστικά τραύματα, εγκαύματα εκ τριβής, διαστρέμματα, ρήξεις μυών και κατάγματα
από πτώση ή έντονη άσκηση. Επίσης η υπερβολική άσκηση μπορεί να προκαλέσει μυϊκό πόνο, κράμπες, άσθμα και μικροβιακές φλεγμονές. Πολλές από τις ανωτέρω καταστάσεις μπορούν να αποφευχθούν με καλή προθέρμανση σωστή τεχνική και χρήση εξοπλισμού και τήρηση κανόνων ασφαλείας.
Οι τραυματισμοί οφείλονται:
56% ποδόσφαιρο
9% μπάσκετ
4,9% σκι
3,4% βόλεϊ
2,1% ταε κβο ντο
1,5% τένις
1,5% πάλη
20,2% άλλες αθλητικές δραστηριότητες
Βέβαια αυτός ο διαχωρισμός δεν αναφέρεται στην επικινδυνότητα του αθλήματος αλλά στην μαζικότητα του.
Ο τρόπος άσκησης διαφέρει από ηλικία σε ηλικία λ.χ. το μυϊκό σύστημα αναπτύσσεται εξίσου γρήγορα σε όλες τις ηλικίες, οι μυϊκές καταφύσεις σκληραίνουν πολύ αργότερα στα 40 μας από ότι στα 20. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένας σαραντάρης να έχει ευκολότερα ρήξη μυός (καταφύσεως ) μετά από μεγάλη άρση βάρους, αν η ένταση της ασκήσεως δεν γίνει προοδευτικά σε εύλογο χρονικό διάστημα.
Πρώτες Βοήθειες
Γενικά στις κακώσεις μυών, αρθρώσεων και οστών η ακινητοποίηση και η χρήση πάγου για 20 λεπτά μετά το ατύχημα μειώνει το πόνο και το οίδημα. Αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως voltaren, mesulid κλπ πρέπει να αποφεύγονται γιατί αυξάνουν την έκταση των αιματωμάτων τα οποία εμφανίζονται συνήθως μετά από 48 ώρες. Ακριβής διάγνωση της βλάβης μπορεί να γίνει με την εξέταση του πάσχοντος και με απεικονιστικό έλεγχο.
Στην υπερκόπωση είναι αυτονόητο ότι χρειάζεται ανάπαυση. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου το πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει και στην προκειμένη περίπτωση η χρήση υπερβαρικού οξυγόνου είναι εξαιρετικά αποτελεσματική.
Αθλίατροι
Σε πολύ κόσμο επικρατεί η εντύπωση ότι οι αθλίατροι είναι οι πλέον ειδικοί που ασχολούνται με τις αθλητικές κακώσεις και συγκεκριμένα με ρήξεις μηνίσκων, χιαστών ή διαστρεμμάτων ποδοκνημικής. Οι αθλίατροι είναι μια μη χειρουργική ειδικότητα. Οι συγκεκριμένες κακώσεις είναι ορθοπεδικές παθήσεις που αντιμετωπίζονται επιτυχώς από τον έμπειρο χειρουργό ορθοπεδικό.
από πτώση ή έντονη άσκηση. Επίσης η υπερβολική άσκηση μπορεί να προκαλέσει μυϊκό πόνο, κράμπες, άσθμα και μικροβιακές φλεγμονές. Πολλές από τις ανωτέρω καταστάσεις μπορούν να αποφευχθούν με καλή προθέρμανση σωστή τεχνική και χρήση εξοπλισμού και τήρηση κανόνων ασφαλείας.
Οι τραυματισμοί οφείλονται:
56% ποδόσφαιρο
9% μπάσκετ
4,9% σκι
3,4% βόλεϊ
2,1% ταε κβο ντο
1,5% τένις
1,5% πάλη
20,2% άλλες αθλητικές δραστηριότητες
Βέβαια αυτός ο διαχωρισμός δεν αναφέρεται στην επικινδυνότητα του αθλήματος αλλά στην μαζικότητα του.
Ο τρόπος άσκησης διαφέρει από ηλικία σε ηλικία λ.χ. το μυϊκό σύστημα αναπτύσσεται εξίσου γρήγορα σε όλες τις ηλικίες, οι μυϊκές καταφύσεις σκληραίνουν πολύ αργότερα στα 40 μας από ότι στα 20. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ένας σαραντάρης να έχει ευκολότερα ρήξη μυός (καταφύσεως ) μετά από μεγάλη άρση βάρους, αν η ένταση της ασκήσεως δεν γίνει προοδευτικά σε εύλογο χρονικό διάστημα.
Πρώτες Βοήθειες
Γενικά στις κακώσεις μυών, αρθρώσεων και οστών η ακινητοποίηση και η χρήση πάγου για 20 λεπτά μετά το ατύχημα μειώνει το πόνο και το οίδημα. Αντιφλεγμονώδη φάρμακα όπως voltaren, mesulid κλπ πρέπει να αποφεύγονται γιατί αυξάνουν την έκταση των αιματωμάτων τα οποία εμφανίζονται συνήθως μετά από 48 ώρες. Ακριβής διάγνωση της βλάβης μπορεί να γίνει με την εξέταση του πάσχοντος και με απεικονιστικό έλεγχο.
Στην υπερκόπωση είναι αυτονόητο ότι χρειάζεται ανάπαυση. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις όπου το πρόβλημα συνεχίζει να υπάρχει και στην προκειμένη περίπτωση η χρήση υπερβαρικού οξυγόνου είναι εξαιρετικά αποτελεσματική.
Αθλίατροι
Σε πολύ κόσμο επικρατεί η εντύπωση ότι οι αθλίατροι είναι οι πλέον ειδικοί που ασχολούνται με τις αθλητικές κακώσεις και συγκεκριμένα με ρήξεις μηνίσκων, χιαστών ή διαστρεμμάτων ποδοκνημικής. Οι αθλίατροι είναι μια μη χειρουργική ειδικότητα. Οι συγκεκριμένες κακώσεις είναι ορθοπεδικές παθήσεις που αντιμετωπίζονται επιτυχώς από τον έμπειρο χειρουργό ορθοπεδικό.
greekorthopaedic.gr