Τό θυμό τοῦ Κολοκοτρώνη,
τήν ὀργή τοῦ Καραϊσκάκη,
τήν ἀπόγνωση τοῦ Μακρυγιάννη,
τά δάκρυα τῆς Μπουμπουλίνας
δέν τά βλέπουμε
κι οὔτε πρόκειται νά τά δοῦμε.
Πῆραν τ᾽ ὀμματιῶν τους
κι ἔφυγαν!
Δέν ἄντεχαν
κερί νά κρατᾶνε
στῆς πατρίδας τό ξόδι!
Μήπως γι᾽ αὐτό καί φανῆκαν
οἱ ῾νεκροθάφτες᾽ τῆς ἱστορίας τους;
Πρωτ. Γεώργιος Δορμπαράκης