Μετ' Αὐτοῦ συνελειτούργησαν οι Σεβ. Μητροπολίται Γέρων Χαλκηδόνος κ. Αθανάσιος, Τρανουπόλεως κ. Γερμανός, Καρπάθου και Κάσου κ. Αμβρόσιος, Ίμβρου και Τενέδου κ. Κύριλλος, Περγάμου κ. Ιωάννης, Πριγκηποννήσων κ. Ιάκωβος, Ικονίου κ. Θεόληπτος και Ρεθύμνης και Αυλοποτάμου κ. Ευγένιος.
Τον Θείον Λογον εκήρυξεν ο Σεβ. Μητροπολίτης Κορέας κ. Αμβρόσιος.
Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Σεβ. Μητροπολίται Γέρων Δέρκων κ. Κωνσταντίνος, Σεβαστείας κ. Δημήτριος και Προύσης κ. Ελπιδοφόρος, ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Τρωάδος κ. Σάββας, ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Νεκτάριος Σελαλματζίδης, Επίτροπος του Παναγίου Ταφου ενταύθα, Κληρικοί εκ του εξωτερικού, Άρχοντες Οφφικιάλοι της Αγίας του Χριστού Μ. Εκκλησίας, παράγοντες της Ομογενείας και ικανόν πλήθος πιστών εντεύθεν.
Εν τω τέλει της Θείας Λειτουργίας ωμίλησαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Σασίμων κ. Γεννάδιος, Ηγουμενεύων της Ιεράς Μονής, και η Α. Θ. Παναγιότης.
Εν συνεχεία, ο Πατριάρχης ετέλεσε Τρισάγιον προ του τάφου του προκατόχου Αυτού αοιδίμου Πατριάρχου Δημητρίου, δεηθείς και υπέρ των λοιπών εν τω αυλογύρω της Ι. Μονής αναπαυομένων Πατριαρχών, Ιεραρχών και Μ. Ευεργετών του Γένους.
Ακολούθως ο Πατριάρχης ετέλεσε το ειθισμένον Τρισάγιον εν τω Β´ Κοιμητηρίω της Μονής υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των αειμνήστων πατέρων και αδελφών ημών, ων τα ονόματα Κυριος γινώσκει.
Επηκολούθησε δεξίωσις εις το Αρχονταρίκιον της Ι. Μονής και εν συνεχεία παρετέθη γεύμα.
Ακολουθεί η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου:
Τον Θείον Λογον εκήρυξεν ο Σεβ. Μητροπολίτης Κορέας κ. Αμβρόσιος.
Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οι Σεβ. Μητροπολίται Γέρων Δέρκων κ. Κωνσταντίνος, Σεβαστείας κ. Δημήτριος και Προύσης κ. Ελπιδοφόρος, ο Θεοφιλ. Επίσκοπος Τρωάδος κ. Σάββας, ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Νεκτάριος Σελαλματζίδης, Επίτροπος του Παναγίου Ταφου ενταύθα, Κληρικοί εκ του εξωτερικού, Άρχοντες Οφφικιάλοι της Αγίας του Χριστού Μ. Εκκλησίας, παράγοντες της Ομογενείας και ικανόν πλήθος πιστών εντεύθεν.
Εν τω τέλει της Θείας Λειτουργίας ωμίλησαν ο Σεβ. Μητροπολίτης Σασίμων κ. Γεννάδιος, Ηγουμενεύων της Ιεράς Μονής, και η Α. Θ. Παναγιότης.
Εν συνεχεία, ο Πατριάρχης ετέλεσε Τρισάγιον προ του τάφου του προκατόχου Αυτού αοιδίμου Πατριάρχου Δημητρίου, δεηθείς και υπέρ των λοιπών εν τω αυλογύρω της Ι. Μονής αναπαυομένων Πατριαρχών, Ιεραρχών και Μ. Ευεργετών του Γένους.Ακολούθως ο Πατριάρχης ετέλεσε το ειθισμένον Τρισάγιον εν τω Β´ Κοιμητηρίω της Μονής υπέρ αναπαύσεως των ψυχών των αειμνήστων πατέρων και αδελφών ημών, ων τα ονόματα Κυριος γινώσκει.
Επηκολούθησε δεξίωσις εις το Αρχονταρίκιον της Ι. Μονής και εν συνεχεία παρετέθη γεύμα.
Ακολουθεί η ομιλία του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου:
Ιερώτατοι άγοι αδελφοί,
Ιερώτατε άγιε Σασίμων κύριε Γεννάδιε, Υπεύθυνε της Ιεράς ταύτης καθ ἡμᾶς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής της Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή,
Τεκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Έσχομεν την ευλογίαν να τελέσωμεν και εφέτος την ειθισμένην Πατριαρχικήν ημών Θείαν Λειτουργίαν, εν συλλειτουγία μετά των αγίων Συνοδικών Αχιερέων, εν τη ιστορική Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή, εν τω πανιέρω τούτω προσκυνήματι του Γενους ημών.
Είμεθα βαθέως συγκεκινημένοι, καθώς πρόκειται να τελέσωμεν εντός ολίγου και τα κατ ἔτος ιερά μνημόσυνα των αοιδίμων προκατόχων ημών εις τον Πατριαρχικόν Οικουμενικόν Θρόνον της Κωνσταντινουπόλεως, ευχόμενοι υπέρ μακαρίας μνήμης και αναπαύσεως των ψυχών αυτών, οίτινες διηκόνησαν την Μητέρα Εκκλησίαν εκ της πολυευθύνου ταύτης θέσεως. Είθε ο πολυεύσπλαχνος Κυριος ημών να τάξη αυτάς εν χώρα ζώντων και εν σκηναίς δικαίων, ένθα ήχος καθαρός εορταζόντων, και να εύρουν παρά του Δεσπότου τον δίκαιον μισθόν της εργασίας αυτών εις τον αμπελώνα Του, κατά τον λόγον της Σοφίας Σολομώντος: «εγώ τούς εμέ φιλούντας αγαπώ, οι δε εμέ ζητούντες και φιλούντες ευρήσουσι Χαριν».
Ευχαριστούμεν εκ βαθέων τούς συλλειτουργήσαντας αγίους Αρχιερείς δια την συμμετοχήν των εις την ιεράν ταύτην πανήγυριν και δοξάζομεν τον πανάγαθον Θεόν ότι ηξίωσεν άπαντας ημάς ομού εν τη ενότητι του Παναγίου Πνεύματος και εν τη εν Χριστώ ειρήνη και αγάπη να αναπέμψωμεν εις τον Αναστάντα Κυριον κοινόν χαριστήριον ύμνον επί τη σωτηρίω εξαναστάσει του πεπτωκότος ανθρωπίνου ημών γένους.
Ωσαύτας χάριτας και ευχαριστίας οφείλομεν εις τον εκπρόσωπον ημών εν τη Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή ταύτη, αγαπητόν αδελφόν άγιον Σασίμων κύριον Γεννάδιον δια την άχρι τούδε καρποφόρον διακονίαν του εν αυτή και δια τας ακαμάτους προσπαθείας του προς διατήρησιν του ιερού τούτου παλλαδίου της Μεγάλης Εκκλησίας και του Γενους, το οποίον τοσαύτας ιστορικάς και ιεράς μνήμας περικλείει και τοσαύτας ελπίδας αφυπνίζει εις πάντα προσερχόμενον προσκυνητήν εκ πάσης της οικουμένης. Είθε ο Αναστάς Κυριος, ταις ακοιμήτοις μεσιτείαις της κοινής αντιλήπτορος και Μητρός απάντων των Χριστιανών Κυρίας Θεοτόκου, να αποδώση τω Ιερωτάτω αδελφώ και πάσι τοις κοπιάζουσι τον μισθόν του καλού και φρονίμου οικονόμου.
Ευχαριστούμεν ομοίως τας εν τη Ιερά Μονή διακονούσας κατά καιρούς εκ διαφόρων Ιερών Μονών αδελφάς δια την συνδρομήν και την έλευσίν των ενταύθα προκειμένου να συμβάλουν δια του κόπου και της επιμελείας αυτών εις την διαφύλαξιν του οίκου της Θεομήτορος και του πέριξ συγκροτήματος και της ευτρεπίσεως των τάφων των κεκοιμημένων και αναπαυομένων εν τω περιβόλω αυτής προκατόχων ημών Πατριαρχών. Δώη ο Κυριος ίνα το φως, το εκ του ζωηφόρου μνήματος ανατέλλον, λάμπη εν ταις καρδίαις αυτών και πασών των ενασκουμένων εν ταις Ιεραίς Μοναίς εξ ων προέρχονται εκάστοτε, αδιαλείπτως εν τω παρόντι αιώνι και εν τω μέλλοντι ώστε εκτυπώτερον αυτού μετασχείν εν τη ανεσπέρω και καινή ογδόη ημέρα. Η διακονία σας, αδελφαί μοναχαί, μας υπενθυμίζει τον ένθεον ζήλον των Αγίων Μυροφόρων Γυναικών προς τον Σωτήρα ημών Ιησούν Χριστόν.
Εις τα ευσεβή και φιλόχριστα μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής της Ιεράς Μονής μετ εὐαρεστήσεως ευχόμεθα να συνεχίσουν την διακονίαν των, και ευχαριστούμεν δια την πολύτιμον και ανιδιοτελή προσφοράν των, ως και δια την κοπιώδη συμβολήν εις την ετοιμασίαν της παρούσης πανηγύρεως και δεξιώσεως και την τακτοποίησιν πάσης πρακτικής λεπτομερείας. Ευχόμεθα ωσαύτως υγείαν κατ ἄμφω και μακροημέρευσιν και όπως ο αναστάς Κυριος αξιώση αυτά εις έτη πολλά να συνεορτάζουν την εκ τάφου τριήμερον Αυτού εξανάστασιν εις τον Ιερόν τούτο Σκήνωμα της Θεοτόκου, το οποίον και με την θυσίαν των άχρι τούδε συντηρείται, πρεσβείαις δε Αυτής, να ακούσουν της θείας και μακαρίας εκείνης φωνής, εισαγούσης αυτούς εις την ατελεύτητον αναστάσιμον χαράν, κατά το «ευ δούλε αγαθέ και πιστέ».
Κατακλείοντες την παρούσαν χαρμόσυνον εορτήν, δυνάμεθα να είπωμεν ότι μεταξύ των αγαπησάντων τον Κυριον ολοψύχως συγκαταλέγονται αι σήμερον υπό του χριστωνύμου λαού εορταζόμεναι Μυροφόροι του Χριστού γυναίκες, αι τα μύρα κομίσασαι τω αχράντω Αυτού Σωματι. Η προς τον Χριστόν υπερβάλλουσα αγάπη των υπήρξεν ανωτέρα και αυτής των Αγίων Αποστόλων, τολμώμεν να είπωμεν, καθότι ουδείς εφάνη τολμηρότερος αυτών εις το Παθος και εις την Ταφήν και την Ανάστασιν του Θεανθρώπου Ιησού. Αύται και εις την Σταύρωσιν και εις την Ταφήν παρεστάθησαν και εις την Ανάστασιν ευρέθησαν πρώται και μύρα προσεκόμισαν μετά μεγίστης τόλμης, απορρίψασαι πάντα φόβον και δειλίαν, τότε όταν οι άλλοι μαθηταί, εκτός του Θεολόγου Ιωάννου, δια τον φόβον των Ιουδαίων έφυγον και εκρύβησαν. Τοιουτοτρόπως, και αύται πρώται έδωσαν το φως εις εκείνους οι οποίοι ητοιμάζοντο να διαχύσουν εις άπαν το πρόσωπον της οικουμένης την αλήθειαν του αληθινού και απροσίτου φωτός της Αναστάσεως.
Τας Μυροφόρους ταύτας Γυναίκας πάντες μιμούμενοι, ας υπάγωμεν και ημείς μετά σπουδής και προθυμίας εις τον τάφον, όστις, κατά τον Μαξιμον τον Ομολογητήν, δηλώνει την ιδίαν την καρδίαν ημών: «ότι μνημείον Δεσποτικόν η εκάστου των πιστών καρδία», και εκεί ας αναζητήσωμεν μετά δακρύων, αισθητών και νοητών, το νοητόν όντως Μύρον, τον Κυριον ημών Ιησούν Χριστόν, ίνα εμπλήση τας νοεράς δυνάμεις της ψυχής ημών χάριτος πνευματικής.
Ας δοξάσωμεν και πάλιν τον Άγιον Θεόν δια το Φως το φωτίσαν την κτίσιν σύμπασαν, το φως το αισθητόν και κτιστόν της ανοίξεως, αλλά και το αϋλον και άκτιστον Φως της πνευματικής και ψυχικής ανοίξεως και της εν Χριστώ αναπλάσεως, ψάλλοντες μετά του θεοφόρου υμνωδού: «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια• εορταζέτω γουν πάσα κτίσις την Έγερσιν Χριστού, εν η εστερέωται».
Εις πάντας ευχόμεθα, όπως εν μετανοία και αγάπη καταξιωθώμεν της αιωνίου βασιλείας, ευχαριστούντες τον έως Άδου κατελθόντα και τον θάνατον νικήσαντα εις τέλος Χριστόν, και κληρονόμοι γενώμεθα των ουρανίων και αναλοιώτων αγαθών, των οποίων γένοιτο πάντας επιτυχείν, Χαριτι Αυτού και πρεσβείαις της Κυρίας Θεοτόκου της Ζωοδόχου Πηγής, των Αγίων Μυροφόρων Γυναικών, Ιωσήφ και Νικοδήμου και πάντων των Αγίων. Αμήν.
Ιερώτατε άγιε Σασίμων κύριε Γεννάδιε, Υπεύθυνε της Ιεράς ταύτης καθ ἡμᾶς Πατριαρχικής και Σταυροπηγιακής Μονής της Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή,
Τεκνα εν Κυρίω αγαπητά,
Έσχομεν την ευλογίαν να τελέσωμεν και εφέτος την ειθισμένην Πατριαρχικήν ημών Θείαν Λειτουργίαν, εν συλλειτουγία μετά των αγίων Συνοδικών Αχιερέων, εν τη ιστορική Ιερά Μονή Ζωοδόχου Πηγής Βαλουκλή, εν τω πανιέρω τούτω προσκυνήματι του Γενους ημών.Είμεθα βαθέως συγκεκινημένοι, καθώς πρόκειται να τελέσωμεν εντός ολίγου και τα κατ ἔτος ιερά μνημόσυνα των αοιδίμων προκατόχων ημών εις τον Πατριαρχικόν Οικουμενικόν Θρόνον της Κωνσταντινουπόλεως, ευχόμενοι υπέρ μακαρίας μνήμης και αναπαύσεως των ψυχών αυτών, οίτινες διηκόνησαν την Μητέρα Εκκλησίαν εκ της πολυευθύνου ταύτης θέσεως. Είθε ο πολυεύσπλαχνος Κυριος ημών να τάξη αυτάς εν χώρα ζώντων και εν σκηναίς δικαίων, ένθα ήχος καθαρός εορταζόντων, και να εύρουν παρά του Δεσπότου τον δίκαιον μισθόν της εργασίας αυτών εις τον αμπελώνα Του, κατά τον λόγον της Σοφίας Σολομώντος: «εγώ τούς εμέ φιλούντας αγαπώ, οι δε εμέ ζητούντες και φιλούντες ευρήσουσι Χαριν».
Ευχαριστούμεν εκ βαθέων τούς συλλειτουργήσαντας αγίους Αρχιερείς δια την συμμετοχήν των εις την ιεράν ταύτην πανήγυριν και δοξάζομεν τον πανάγαθον Θεόν ότι ηξίωσεν άπαντας ημάς ομού εν τη ενότητι του Παναγίου Πνεύματος και εν τη εν Χριστώ ειρήνη και αγάπη να αναπέμψωμεν εις τον Αναστάντα Κυριον κοινόν χαριστήριον ύμνον επί τη σωτηρίω εξαναστάσει του πεπτωκότος ανθρωπίνου ημών γένους.
Ωσαύτας χάριτας και ευχαριστίας οφείλομεν εις τον εκπρόσωπον ημών εν τη Ιερά Πατριαρχική και Σταυροπηγιακή Μονή ταύτη, αγαπητόν αδελφόν άγιον Σασίμων κύριον Γεννάδιον δια την άχρι τούδε καρποφόρον διακονίαν του εν αυτή και δια τας ακαμάτους προσπαθείας του προς διατήρησιν του ιερού τούτου παλλαδίου της Μεγάλης Εκκλησίας και του Γενους, το οποίον τοσαύτας ιστορικάς και ιεράς μνήμας περικλείει και τοσαύτας ελπίδας αφυπνίζει εις πάντα προσερχόμενον προσκυνητήν εκ πάσης της οικουμένης. Είθε ο Αναστάς Κυριος, ταις ακοιμήτοις μεσιτείαις της κοινής αντιλήπτορος και Μητρός απάντων των Χριστιανών Κυρίας Θεοτόκου, να αποδώση τω Ιερωτάτω αδελφώ και πάσι τοις κοπιάζουσι τον μισθόν του καλού και φρονίμου οικονόμου.Ευχαριστούμεν ομοίως τας εν τη Ιερά Μονή διακονούσας κατά καιρούς εκ διαφόρων Ιερών Μονών αδελφάς δια την συνδρομήν και την έλευσίν των ενταύθα προκειμένου να συμβάλουν δια του κόπου και της επιμελείας αυτών εις την διαφύλαξιν του οίκου της Θεομήτορος και του πέριξ συγκροτήματος και της ευτρεπίσεως των τάφων των κεκοιμημένων και αναπαυομένων εν τω περιβόλω αυτής προκατόχων ημών Πατριαρχών. Δώη ο Κυριος ίνα το φως, το εκ του ζωηφόρου μνήματος ανατέλλον, λάμπη εν ταις καρδίαις αυτών και πασών των ενασκουμένων εν ταις Ιεραίς Μοναίς εξ ων προέρχονται εκάστοτε, αδιαλείπτως εν τω παρόντι αιώνι και εν τω μέλλοντι ώστε εκτυπώτερον αυτού μετασχείν εν τη ανεσπέρω και καινή ογδόη ημέρα. Η διακονία σας, αδελφαί μοναχαί, μας υπενθυμίζει τον ένθεον ζήλον των Αγίων Μυροφόρων Γυναικών προς τον Σωτήρα ημών Ιησούν Χριστόν.
Εις τα ευσεβή και φιλόχριστα μέλη της Διαχειριστικής Επιτροπής της Ιεράς Μονής μετ εὐαρεστήσεως ευχόμεθα να συνεχίσουν την διακονίαν των, και ευχαριστούμεν δια την πολύτιμον και ανιδιοτελή προσφοράν των, ως και δια την κοπιώδη συμβολήν εις την ετοιμασίαν της παρούσης πανηγύρεως και δεξιώσεως και την τακτοποίησιν πάσης πρακτικής λεπτομερείας. Ευχόμεθα ωσαύτως υγείαν κατ ἄμφω και μακροημέρευσιν και όπως ο αναστάς Κυριος αξιώση αυτά εις έτη πολλά να συνεορτάζουν την εκ τάφου τριήμερον Αυτού εξανάστασιν εις τον Ιερόν τούτο Σκήνωμα της Θεοτόκου, το οποίον και με την θυσίαν των άχρι τούδε συντηρείται, πρεσβείαις δε Αυτής, να ακούσουν της θείας και μακαρίας εκείνης φωνής, εισαγούσης αυτούς εις την ατελεύτητον αναστάσιμον χαράν, κατά το «ευ δούλε αγαθέ και πιστέ».Κατακλείοντες την παρούσαν χαρμόσυνον εορτήν, δυνάμεθα να είπωμεν ότι μεταξύ των αγαπησάντων τον Κυριον ολοψύχως συγκαταλέγονται αι σήμερον υπό του χριστωνύμου λαού εορταζόμεναι Μυροφόροι του Χριστού γυναίκες, αι τα μύρα κομίσασαι τω αχράντω Αυτού Σωματι. Η προς τον Χριστόν υπερβάλλουσα αγάπη των υπήρξεν ανωτέρα και αυτής των Αγίων Αποστόλων, τολμώμεν να είπωμεν, καθότι ουδείς εφάνη τολμηρότερος αυτών εις το Παθος και εις την Ταφήν και την Ανάστασιν του Θεανθρώπου Ιησού. Αύται και εις την Σταύρωσιν και εις την Ταφήν παρεστάθησαν και εις την Ανάστασιν ευρέθησαν πρώται και μύρα προσεκόμισαν μετά μεγίστης τόλμης, απορρίψασαι πάντα φόβον και δειλίαν, τότε όταν οι άλλοι μαθηταί, εκτός του Θεολόγου Ιωάννου, δια τον φόβον των Ιουδαίων έφυγον και εκρύβησαν. Τοιουτοτρόπως, και αύται πρώται έδωσαν το φως εις εκείνους οι οποίοι ητοιμάζοντο να διαχύσουν εις άπαν το πρόσωπον της οικουμένης την αλήθειαν του αληθινού και απροσίτου φωτός της Αναστάσεως.Τας Μυροφόρους ταύτας Γυναίκας πάντες μιμούμενοι, ας υπάγωμεν και ημείς μετά σπουδής και προθυμίας εις τον τάφον, όστις, κατά τον Μαξιμον τον Ομολογητήν, δηλώνει την ιδίαν την καρδίαν ημών: «ότι μνημείον Δεσποτικόν η εκάστου των πιστών καρδία», και εκεί ας αναζητήσωμεν μετά δακρύων, αισθητών και νοητών, το νοητόν όντως Μύρον, τον Κυριον ημών Ιησούν Χριστόν, ίνα εμπλήση τας νοεράς δυνάμεις της ψυχής ημών χάριτος πνευματικής.
Ας δοξάσωμεν και πάλιν τον Άγιον Θεόν δια το Φως το φωτίσαν την κτίσιν σύμπασαν, το φως το αισθητόν και κτιστόν της ανοίξεως, αλλά και το αϋλον και άκτιστον Φως της πνευματικής και ψυχικής ανοίξεως και της εν Χριστώ αναπλάσεως, ψάλλοντες μετά του θεοφόρου υμνωδού: «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια• εορταζέτω γουν πάσα κτίσις την Έγερσιν Χριστού, εν η εστερέωται».Εις πάντας ευχόμεθα, όπως εν μετανοία και αγάπη καταξιωθώμεν της αιωνίου βασιλείας, ευχαριστούντες τον έως Άδου κατελθόντα και τον θάνατον νικήσαντα εις τέλος Χριστόν, και κληρονόμοι γενώμεθα των ουρανίων και αναλοιώτων αγαθών, των οποίων γένοιτο πάντας επιτυχείν, Χαριτι Αυτού και πρεσβείαις της Κυρίας Θεοτόκου της Ζωοδόχου Πηγής, των Αγίων Μυροφόρων Γυναικών, Ιωσήφ και Νικοδήμου και πάντων των Αγίων. Αμήν.
