Στις ημέρες μας τα παντός είδους σκοτεινά κέντρα πολεμούν λυσσωδώς και παντοιοτρόπως την Ελληνορθοδοξία. Εκτός των άλλων αμφισβητούν την προσφορά της στην ιστορική πορεία του Έθνους και κυρίως στα 400 χρόνια της τουρκοκρατίας.
Όμως, ο μεγάλος ιστορικός μας Κων/νος Παπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» γράφει: «Το Ελληνικόν Έθνος δεν διεσώθη, τουλάχιστον δεν διέσωσε την ιστορικήν αυτού αξίαν, ει μη διά της μετά του Χριστιανισμού συμμαχίας…».
Η Εκκλησία βοήθησε τον ελληνικό λαό «επισυνάγουσα τους χειμαζομένους πιστούς ον τρόπον επισυνάγει όρνις τα νοσσία εαυτής υπό τας πτέρυγας» (= συγκεντρώνοντας τους πιστούς που υπέφεραν, όπως συγκεντρώνει η όρνιθα τους νεοσσούς της (τα πουλάκια της) κάτω από τις φτερούγες της).
Εμόρφωσε με όποιον τρόπο μπορούσε τον Ελληνικό λαό, στους νάρθηκες των εκκλησιών και στα κελιά των μοναστηριών και σε άλλες κρύπτες…
Δεν αρκεί πολυσέλιδος τόμος να χωρέσει όσα πρόσφερε η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία στο Έθνος. Εδώ θα περιοριστούμε σε σύντομη αναφορά στο θέμα της γλώσσας.
Οι αρνητές των πάντων μπορεί να λένε ό,τι θέλουν. Όμως, η αλήθεια είναι μία: Η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία υπήρξε στην διαδρομή της ιστορίας ο βασικότερος πυλώνας διατηρήσεως της ελληνικής γλώσσας. Σε δύσκολους για την πατρίδα μας καιρούς, η εκκλησία διέσωσε την ελληνική γλώσσα και την μετάγγισε σαν λεκτικό αίμα στο τραυματισμένο και αιμορραγούν σώμα του ελληνικού λαού!
Είναι γνωστό ότι τα τέσσερα Ευαγγέλια τα οποία γράφτηκαν στην «ελληνιστική κοινή», διέσωσαν και διέδωσαν την ελληνική γλώσσα! Κατά την τουρκοκρατία και κυρίως τους πρώτους αιώνες της, όπου υπήρχαν μόνον κρυφά σχολεία, η «οκτώηχος» και το «ψαλτήρι» ήσαν τα αναγνωστικά ενός υποτιθέμενου δημοτικού σχολείου! Οι γονείς και οι παππούδες πολλών από εμάς, οι οποίοι πήγαν μόνον λίγες τάξεις στο δημοτικό, επειδή εκκλησιάζονταν ανελλιπώς κάθε Κυριακή και εορτή, πολλές φορές μάλιστα ψέλνοντας, μάθαιναν την Θεία Λειτουργία απ’ έξω, «από στήθους», όπως λέμε και με αυτόν τον τρόπο μάθαιναν και σωστά τα ελληνικά!..
Η έκφραση «από στήθους» δηλώνει από μόνη της τον ενστερνισμό, την κατανόηση, που κάνει μία λέξη κτήμα του κάθε ανθρώπου, μέσα του! Η έκφραση «από στήθους» σημαίνει «από μνήμης» και η ορθή μνήμη προϋποθέτει την κατανόηση! Αυτή ήταν και είναι η μεγάλη προσφορά της Εκκλησίας στην διάσωση της ελληνικής γλώσσας στα σκοτεινά χρόνια τεσσάρων αιώνων! Γι’ αυτό και χτυπούν με λύσσα την Ορθοδοξία και τα θρησκευτικά. Διότι χτυπώντας την Ορθοδοξία και το μάθημα των θρησκευτικών, χτυπούν έμμεσα την ελληνική γλώσσα! Διότι παιδιά που δεν εκκλησιάζονται, που δεν προσεύχονται, που δεν κατανοούν το «Πάτερ ημών» δεν είναι δυνατόν να μάθουν να μιλούν και σωστά ελληνικά!..
Είναι γνωστό ότι «μητρική» λέγεται η γλώσσα, την οποία μαθαίνουμε από την μητέρα μας! Αυτό γίνεται κυρίως με την επανάληψη, η οποία ξεκινά από την αίσθηση μιας λέξης και καταλήγει στην κατανόηση της έννοιάς της.
Η «μητρική» γλώσσα του κάθε ατόμου λέγεται εθνική. Την μαθαίνει από την μητέρα του, που ανοίγει την μητρική αγκαλιά για να προστατέψει το μικρό και αδύναμο παιδί. Έτσι και η «Μάνα Εκκλησία», μαθαίνει την μητρική γλώσσα στα παιδιά της. Και αυτή είναι η γλώσσα, στην οποία γράφτηκαν τα Ευαγγέλια, η κοινή ελληνική! Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, ανοίγουμε μία ακόμη κερκόπορτα για να επισπεύσουμε την άλωση της γλώσσας μας.
Η μεγάλη προσφορά της Εκκλησίας στα 400 χρόνια της τουρκοκρατίας είναι η διάσωση της Ελληνικής Γλώσσας μέσω των εκκλησιαστικών κειμένων, τα οποία μάθαιναν «απέξω», αγράμματοι στην πλειοψηφία τους άνθρωποι, χωρίς κανένα πρόβλημα, αφού καταλάβαιναν πολύ καλά τι έλεγαν τα λόγια! Τι θα κερδίσει φερ’ ειπείν ο σύγχρονος Έλληνας αν, αντί να πει την φράση «Θεός φυλάξοι», επειδή δεν υπάρχει η ευκτική έγκλιση σήμερα, πει «Μακάρι ο Θεός να φυλάξη»; Απολύτως, τίποτε. Αντίθετα θα χάσει ακόμη έναν προμαχώνα εναντίον των δολιοφθορέων.
Εκτός από τα παραπάνω επανήλθε πριν από λίγο καιρό ένα θέμα, το οποίο έχει απανακάμψει πολλές φορές μέχρι σήμερα, ευτυχώς ανεπιτυχώς. Είναι το θέμα της «Μετάφρασης των Ευαγγελίων» στην δημοτική. Τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στην ελληνική κοινή των χρόνων του Ιησού Χριστού και μέσω αυτής της γλώσσας διαδόθηκαν σε όλον τον κόσμο. Οι άλλοι χριστιανικοί λαοί, που μετέφρασαν τα Ευαγγέλια στις γλώσσες τους, από τα ελληνικά το έκαναν. Έχουμε, λοιπόν, το προνόμιο να είμαστε κάτοχοι μιας γλώσσας μοναδικής και θείας. Και εμείς τι κάνουμε; Επειδή το ποίμνιο δεν καταλαβαίνει την απλή καθαρεύουσα, να του τα δώσουμε σε ένα νεοελλαδικό ιδίωμα, το οποίο θα αφαιρέσει από τα κείμενα αυτά όλο το νόημα και όλη την ομορφιά τους.
Πριν από χρόνια είχαν πιέσει και τον τότε Αρχιεπίσκοπο, τον μακαριστό Χριστόδουλο να συναινέσει. Ευτυχώς μετά από επίσκεψη στην Αρχιεπισκοπή του τότε προεδρείου της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς και με παρέμβαση του επιτίμου προέδρου της, Ακαδημαϊκού Αντώνη Κουνάδη και του εξαίρετου Γραμματέα της Γιώργου Δολιανίτη, ο μακαριστός επείσθη και σταμάτησε η μεταγλώττιση του Ευαγγελίου και της αποστολικής περικοπής στην Θεία Λειτουργία.
Δεν χρειάζεται η «μετάφραση» της Αγίας Γραφής, επειδή τα «γραμματισμένα» σήμερα Ελληνόπουλα την κατανοούν λιγότερο από τα «αγράμματα» Ελληνόπουλα του 1821…
Είναι επιστημονικά διαπιστωμένο και τεκμηριωμένο ότι η ελληνική γλώσσα είναι το υπέρτατο εργαλείο σκέψης. Πράγματι κάποιος μπορεί να σκεφθεί μόνον Ελληνικά! Γι’ αυτό και κάθε απλοποίηση στη γλώσσα, στη σύνταξη είναι απλά ένα χάσιμο σκέψης. Όταν μία γλώσσα απλοποιείται, απλά χάνει. Δεν έχει να κερδίσει τίποτε. Οδηγούμαστε σε μία γλώσσα χωρίς νόημα, απλά φωνητική και όλες οι λέξεις θα αρχίσουν να μοιάζουν μεταξύ τους.
Αυτά δεν τα λέει ένας τυχαίος. Τα λέει ο Γάλλος πανεπιστημιακός Masse Roger. Τι εστί Masse Roge το γνωρίζει όλος ο πανεπιστημιακός κόσμος: Καθηγητής των Αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών στο Πανεπιστήμιο της Νάντης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Angers, εκπαιδευτής καθηγητών, μέλος της επιτροπής επιλογής καθηγητών κλασικών σπουδών, σύμβουλος για θέματα πολιτισμού και ιστορίας, υπεύθυνος του εθνικού γαλλικού διαγωνισμού για την αρχαία ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό κλπ.
Όλα αυτά προσδιορίζουν και την βαρύτητα των λεγομένων του Masse Roger.
Αυτή, λοιπόν τη γλώσσα «Το υπέρτατο εργαλείο σκέψης» διέσωσε η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία στα 400 χρόνια της τουρκοκρατίας…
Όμως, ο μεγάλος ιστορικός μας Κων/νος Παπαρρηγόπουλος στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους» γράφει: «Το Ελληνικόν Έθνος δεν διεσώθη, τουλάχιστον δεν διέσωσε την ιστορικήν αυτού αξίαν, ει μη διά της μετά του Χριστιανισμού συμμαχίας…».
Η Εκκλησία βοήθησε τον ελληνικό λαό «επισυνάγουσα τους χειμαζομένους πιστούς ον τρόπον επισυνάγει όρνις τα νοσσία εαυτής υπό τας πτέρυγας» (= συγκεντρώνοντας τους πιστούς που υπέφεραν, όπως συγκεντρώνει η όρνιθα τους νεοσσούς της (τα πουλάκια της) κάτω από τις φτερούγες της).
Εμόρφωσε με όποιον τρόπο μπορούσε τον Ελληνικό λαό, στους νάρθηκες των εκκλησιών και στα κελιά των μοναστηριών και σε άλλες κρύπτες…
Δεν αρκεί πολυσέλιδος τόμος να χωρέσει όσα πρόσφερε η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία στο Έθνος. Εδώ θα περιοριστούμε σε σύντομη αναφορά στο θέμα της γλώσσας.
Οι αρνητές των πάντων μπορεί να λένε ό,τι θέλουν. Όμως, η αλήθεια είναι μία: Η ελληνική ορθόδοξη εκκλησία υπήρξε στην διαδρομή της ιστορίας ο βασικότερος πυλώνας διατηρήσεως της ελληνικής γλώσσας. Σε δύσκολους για την πατρίδα μας καιρούς, η εκκλησία διέσωσε την ελληνική γλώσσα και την μετάγγισε σαν λεκτικό αίμα στο τραυματισμένο και αιμορραγούν σώμα του ελληνικού λαού!
Είναι γνωστό ότι τα τέσσερα Ευαγγέλια τα οποία γράφτηκαν στην «ελληνιστική κοινή», διέσωσαν και διέδωσαν την ελληνική γλώσσα! Κατά την τουρκοκρατία και κυρίως τους πρώτους αιώνες της, όπου υπήρχαν μόνον κρυφά σχολεία, η «οκτώηχος» και το «ψαλτήρι» ήσαν τα αναγνωστικά ενός υποτιθέμενου δημοτικού σχολείου! Οι γονείς και οι παππούδες πολλών από εμάς, οι οποίοι πήγαν μόνον λίγες τάξεις στο δημοτικό, επειδή εκκλησιάζονταν ανελλιπώς κάθε Κυριακή και εορτή, πολλές φορές μάλιστα ψέλνοντας, μάθαιναν την Θεία Λειτουργία απ’ έξω, «από στήθους», όπως λέμε και με αυτόν τον τρόπο μάθαιναν και σωστά τα ελληνικά!..
Η έκφραση «από στήθους» δηλώνει από μόνη της τον ενστερνισμό, την κατανόηση, που κάνει μία λέξη κτήμα του κάθε ανθρώπου, μέσα του! Η έκφραση «από στήθους» σημαίνει «από μνήμης» και η ορθή μνήμη προϋποθέτει την κατανόηση! Αυτή ήταν και είναι η μεγάλη προσφορά της Εκκλησίας στην διάσωση της ελληνικής γλώσσας στα σκοτεινά χρόνια τεσσάρων αιώνων! Γι’ αυτό και χτυπούν με λύσσα την Ορθοδοξία και τα θρησκευτικά. Διότι χτυπώντας την Ορθοδοξία και το μάθημα των θρησκευτικών, χτυπούν έμμεσα την ελληνική γλώσσα! Διότι παιδιά που δεν εκκλησιάζονται, που δεν προσεύχονται, που δεν κατανοούν το «Πάτερ ημών» δεν είναι δυνατόν να μάθουν να μιλούν και σωστά ελληνικά!..
Είναι γνωστό ότι «μητρική» λέγεται η γλώσσα, την οποία μαθαίνουμε από την μητέρα μας! Αυτό γίνεται κυρίως με την επανάληψη, η οποία ξεκινά από την αίσθηση μιας λέξης και καταλήγει στην κατανόηση της έννοιάς της.
Η «μητρική» γλώσσα του κάθε ατόμου λέγεται εθνική. Την μαθαίνει από την μητέρα του, που ανοίγει την μητρική αγκαλιά για να προστατέψει το μικρό και αδύναμο παιδί. Έτσι και η «Μάνα Εκκλησία», μαθαίνει την μητρική γλώσσα στα παιδιά της. Και αυτή είναι η γλώσσα, στην οποία γράφτηκαν τα Ευαγγέλια, η κοινή ελληνική! Αν δεν το καταλάβουμε αυτό, ανοίγουμε μία ακόμη κερκόπορτα για να επισπεύσουμε την άλωση της γλώσσας μας.
Η μεγάλη προσφορά της Εκκλησίας στα 400 χρόνια της τουρκοκρατίας είναι η διάσωση της Ελληνικής Γλώσσας μέσω των εκκλησιαστικών κειμένων, τα οποία μάθαιναν «απέξω», αγράμματοι στην πλειοψηφία τους άνθρωποι, χωρίς κανένα πρόβλημα, αφού καταλάβαιναν πολύ καλά τι έλεγαν τα λόγια! Τι θα κερδίσει φερ’ ειπείν ο σύγχρονος Έλληνας αν, αντί να πει την φράση «Θεός φυλάξοι», επειδή δεν υπάρχει η ευκτική έγκλιση σήμερα, πει «Μακάρι ο Θεός να φυλάξη»; Απολύτως, τίποτε. Αντίθετα θα χάσει ακόμη έναν προμαχώνα εναντίον των δολιοφθορέων.
Εκτός από τα παραπάνω επανήλθε πριν από λίγο καιρό ένα θέμα, το οποίο έχει απανακάμψει πολλές φορές μέχρι σήμερα, ευτυχώς ανεπιτυχώς. Είναι το θέμα της «Μετάφρασης των Ευαγγελίων» στην δημοτική. Τα Ευαγγέλια γράφτηκαν στην ελληνική κοινή των χρόνων του Ιησού Χριστού και μέσω αυτής της γλώσσας διαδόθηκαν σε όλον τον κόσμο. Οι άλλοι χριστιανικοί λαοί, που μετέφρασαν τα Ευαγγέλια στις γλώσσες τους, από τα ελληνικά το έκαναν. Έχουμε, λοιπόν, το προνόμιο να είμαστε κάτοχοι μιας γλώσσας μοναδικής και θείας. Και εμείς τι κάνουμε; Επειδή το ποίμνιο δεν καταλαβαίνει την απλή καθαρεύουσα, να του τα δώσουμε σε ένα νεοελλαδικό ιδίωμα, το οποίο θα αφαιρέσει από τα κείμενα αυτά όλο το νόημα και όλη την ομορφιά τους.
Πριν από χρόνια είχαν πιέσει και τον τότε Αρχιεπίσκοπο, τον μακαριστό Χριστόδουλο να συναινέσει. Ευτυχώς μετά από επίσκεψη στην Αρχιεπισκοπή του τότε προεδρείου της Ελληνικής Γλωσσικής Κληρονομιάς και με παρέμβαση του επιτίμου προέδρου της, Ακαδημαϊκού Αντώνη Κουνάδη και του εξαίρετου Γραμματέα της Γιώργου Δολιανίτη, ο μακαριστός επείσθη και σταμάτησε η μεταγλώττιση του Ευαγγελίου και της αποστολικής περικοπής στην Θεία Λειτουργία.
Δεν χρειάζεται η «μετάφραση» της Αγίας Γραφής, επειδή τα «γραμματισμένα» σήμερα Ελληνόπουλα την κατανοούν λιγότερο από τα «αγράμματα» Ελληνόπουλα του 1821…
Είναι επιστημονικά διαπιστωμένο και τεκμηριωμένο ότι η ελληνική γλώσσα είναι το υπέρτατο εργαλείο σκέψης. Πράγματι κάποιος μπορεί να σκεφθεί μόνον Ελληνικά! Γι’ αυτό και κάθε απλοποίηση στη γλώσσα, στη σύνταξη είναι απλά ένα χάσιμο σκέψης. Όταν μία γλώσσα απλοποιείται, απλά χάνει. Δεν έχει να κερδίσει τίποτε. Οδηγούμαστε σε μία γλώσσα χωρίς νόημα, απλά φωνητική και όλες οι λέξεις θα αρχίσουν να μοιάζουν μεταξύ τους.
Αυτά δεν τα λέει ένας τυχαίος. Τα λέει ο Γάλλος πανεπιστημιακός Masse Roger. Τι εστί Masse Roge το γνωρίζει όλος ο πανεπιστημιακός κόσμος: Καθηγητής των Αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών στο Πανεπιστήμιο της Νάντης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Angers, εκπαιδευτής καθηγητών, μέλος της επιτροπής επιλογής καθηγητών κλασικών σπουδών, σύμβουλος για θέματα πολιτισμού και ιστορίας, υπεύθυνος του εθνικού γαλλικού διαγωνισμού για την αρχαία ελληνική γλώσσα και τον ελληνικό πολιτισμό κλπ.
Όλα αυτά προσδιορίζουν και την βαρύτητα των λεγομένων του Masse Roger.
Αυτή, λοιπόν τη γλώσσα «Το υπέρτατο εργαλείο σκέψης» διέσωσε η Ελληνορθόδοξη Εκκλησία στα 400 χρόνια της τουρκοκρατίας…
proinoslogos.gr
