Την παραμονή της Εορτής τελέσθηκε Ιερά Αγρυπνία, στον Ιερό Ναό Παναγίας Γοργοεπηκόου Τριπόλεως, (Παναγία Γρηγορούσα, πλησίον του Ιερού Ναού Νεομάρτυρος Δημητρίου), επί τη Εορτή της Φωτοφόρου Σκέπης, της Υπεραγίας Θεοτόκου και Αειπάρθενου Μαρίας, της και Ελευθερώτριας του Ελληνικού Έθνους, ανήμερα ο Σεβ. Μητροπολίτης Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ προεξήρχε στις εορταστικές εκδηλώσεις δια τον εορτασμό της Ιστορικής Επετείου στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου βασιλείου Τριπόλεως, όπου τελέσθηκε η Θεία Λειτουργία και εν συνεχεία χοροστάτησε στην επίσημο Δοξολογία επί τη Εθνική Επέτειο του Έπους του 40. Μετά το πέρας της Δοξολογίας, εκφωνήθηκε ο πανηγυρικός της ημέρας από τονκ. Φώτη Γκέσουρα, Διευθυντή Α'θμιας Εκπαιδεύσεως Αρκαδίας. Εν συνεχεία, ο Σεβ. Μητροπολίτης μας τέλεσε Ιερό Μνημόσυνο στο Μνημείο των Πεσόντων της Πλατείας Άρεως και παρακολούθησε την καθιερωμένη παρέλαση των μαθητών και του Ελληνικού Στρατού, καθώς και τα νέα παιδιά που χόρεψαν Ελληνικούς Παραδοσιακούς Χορούς στην πλατεία Άρεως της Τριπόλεως.
Πλήθος κόσμου, Αρχόντων, Στρατιωτικών και Εκπροσώπων των Φορέων του Νομού μας και του τόπου μας, συμμετείχε και παρακολούθησε τις εκδηλώσεις σύμφωνα με το πρόγραμμα του εορτασμού που είχε καταρτιστεί εκ της Περιφερείας Πελοποννήσου.
Τι εορτάζουμε όμως την 28η Οκτωβρίου;
Τι σημαίνει Επος του 40;
Η Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εορτάζει την 1η Οκτωβρίου.
Η Εκκλησία της Ελλάδος όμως, την έχει μεταθέσει στις 28 Οκτωβρίου, όπου η Ελλάδα γιορτάζει το μεγάλο γεγονός της διασώσεως και απελευθερώσεως της από τον Ιταλογερμανικό ζυγό.
Την Ακολουθία που ψάλετε αυτή την ημέρα την έγραψε ο Αγιορείτης Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης και εγκρίθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος όπου και αποφασίστηκε ο συνεορτασμός της εορτής της Αγίας Σκέπης και της Εθνικής επετείου του «ΟΧΙ»
Στο παρεκκλήσιο της αγίας Σορού (στην νότια πλευρά του Ναού των Βλαχερνών της Κωνσταντινουπόλεως) φυλάσσονταν η εσθήτα, ο πέπλος και μέρος της ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου. Σε μια αγρυπνία αυτού του παρεκκλησίου πήγε ο διά Χριστόν σαλός Ανδρέας με τον μαθητή του Επιφάνιο. Κατά τα μεσάνυχτα βλέπει ο όσιος Ανδρέας τη Θεοτόκο Μαρία να προχωρεί από τις βασιλικές πύλες προς το θυσιαστήριο. Φαινόταν πολύ υψηλή και είχε λαμπρή τιμητική συνοδεία λευκοφόρων Αγίων. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν ο Τίμιος Πρόδρομος και ο Θεολόγος Ιωάννης, που παράστεκαν δεξιά κι αριστερά τη Θεοτόκο. Από τους λευκοφόρους, άλλοι προπορεύονταν και άλλοι ακολουθούσαν ψάλλοντας ύμνους και άσματα πνευματικά. Όταν πλησίασε στον άμβωνα, είπε ο όσιος στον Επιφάνιο: Βλέπεις, παιδί μου, την Κυρία και Δέσποινα του κόσμου;
Ναι, τίμιε πάτερ, αποκρίθηκε ο νέος.
Η Θεοτόκος εν τω μεταξύ είχε γονατίσει και προσευχόταν για πολλή ώρα. Παρακαλούσε τον Υιό της για τη σωτηρία του κόσμου. Μετά τη δέηση μπήκε στο θυσιαστήριο, όπου προσευχήθηκε για τους πιστούς που αγρυπνούσαν. Όταν ολοκλήρωσε τη δέησή της, έβγαλε από την άχραντη κεφαλή το αστραφτερό της μαφόριο με μια κίνηση χαριτωμένη και σεμνή, και καθώς ήταν μεγάλο και επιβλητικό, το άπλωσε σαν σκέπη με τα πανάγια χέρια της επάνω στο εκκλησίασμα. Έτσι απλωμένο το έβλεπαν κι οι δύο τους για πολλή ώρα να εκπέμπει δόξα Θεϊκή. Όσο φαινόταν εκεί η Κυρία Θεοτόκος, φαινόταν και η Ιερή εσθήτα να σκορπίζει τη χάρη της. Όταν εκείνη άρχισε να ανεβαίνει στον ουρανό, άρχισε και η θεία Σκέπη να συστέλλεται λίγο-λίγο και να χάνεται. Αυτή η οπτασία, που με τη μεσιτεία του οσίου Ανδρέου είδε και ο Επιφάνιος, έγινε αφορμή να καθιερωθεί η εορτή της αγίας Σκέπης
........................
Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 (στην Ελλάδα και Πόλεμος ή Έπος του 40) ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου 1941. Επίσημη έναρξη του Πολέμου θεωρείται η «επίδοση του τελεσιγράφου», ενώ μετά τις 6 Απριλίου 1941, με την επέμβαση των Γερμανών, συνεχίστηκε ως Ελληνοϊταλικογερμανικός πόλεμος.
Ο πόλεμος αυτός ήταν το αποτέλεσμα της επεκτατικής πολιτικής τουφασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι που είχε εγκαθιδρύσει στην Ιταλία. Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις τουΑδόλφου Χίτλερ, θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του Άξονα ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939, καθώς και πολλές βρετανικές βάσεις στην Αφρική, όπως τη Σομαλιλάνδη, το καλοκαίρι του 1940, αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της ναζιστικής Γερμανίας. Ταυτόχρονα ο Μουσολίνι επιθυμούσε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα Βαλκάνια, που ένοιωθε ότι απειλούνταν από τη γερμανική πολιτική από την στιγμή που η Ρουμανία είχε δεχθεί την γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα.
Στις 3 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήναεπισκέπτεται το σπίτι του δικτάτορα Μεταξά και παραδίδει τελεσίγραφο στον δικτάτορα, με το οποίο ζητάει σε 3 ώρες από εκείνη την στιγμή η Ιταλία να καταλάβει στρατηγικές θέσεις της χώρας μας και να βοηθήσει στην απροβλημάτιστη επέλαση των δυνάμεων του Άξονα.
Το περιβόητο "ΟΧΙ" του Μεταξά, δεν ήταν ακριβώς έτσι. Για την ακρίβεια είπε: "Λοιπόν αυτό σημαίνει πόλεμο!" και αρνήθηκε την επέλαση. Λίγες ώρες μετά απηύθυνε διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό το οποίο είχε ως εξής:
Προς τον Ελληνικόν λαόν,
Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της. Θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν.
Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες, τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τα Ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών.
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως
Ιωάννης Μεταξάς
Με το πρώτο φως της ημέρα άρχισαν οι εχθροπραξίες στην αμυντική γραμμή των Ελληνοαλβανικών συνόρων.
Στις 5:30 το πρωί, μισή ώρα πριν την λήξη του τελεσιγράφου, ο ιταλικός στρατός ξεκινάει την εισβολή. Το Γενικό Επιτελείο είχε σχεδιάσει την άμυνα από καιρό και ο ελληνικός στρατός καταφέρνει να καθηλώσει τις ιταλικές μεραρχίες στην Πίνδο και στο Καλπάκι της Ηπείρου. Ο Ντούτσε (όπως έλεγαν τον Μπενίτο Μουσολίνι) ήθελε να προελάσει πολύ γρήγορα στα Ιωάννινα και το Μέτσοβο, μα ο ιταλικός στρατός, τα τανκς και η ιταλική αεροπορία δεν τα έβγαζαν πέρα με τον Έλληνα τσολιά που πολεμούσε για την ελευθερία του.
Το ελληνικό δαιμόνιο θα έδειχνε για άλλη μια φορά την αξία του. Η αντεπίθεση της 14ης Νοεμβρίου είχε σαν αποτέλεσμα, στις 17 Νοέμβρη, την στροφή των Ιταλών σε υποχώρηση. Οι Έλληνες προελαύνουν και καταλαμβάνουν περιοχές στην Βόρεια Ήπειρο, όπως την Κορυτσά στις 21 Νοεμβρίου, στο τέλος του μήνα την Μοσχόπολη και στις αρχές Δεκέμβρη απελευθερώνονται το Δέλβινο, το Αργυρόκαστρο και οι Άγιοι Σαράντα. Αρχές Ιανουαρίου του 1941 οι Έλληνες κατέλαβαν την οχυρωματική θέση στην Κλεισούρα και οι Ιταλοί, 27 ολόκληρες μεραρχίες, υποχωρώντας έχουν φτάσει σε απόσταση 60 χλμ μακριά από τα σύνορα Ελλάδας-Αλβανίας.
Το τακτικό αποτέλεσμα της σύγκρουσης ήταν η καθυστέρηση των δυνάμεων του άξονα στα Βαλκάνια, με τα γνωστά αποτελέσματα στο μέτωπο της Ρωσίας, και η "εξαγορά" πολύτιμου χρόνου για τους συμμάχους για αναδιοργάνωση και καλύτερη άμυνα.
ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ
ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΛΑ
ΟΤΙ ΟΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΧΘΡΟΙ ΜΑΣ
ΠΡΟΣΒΛΕΠΟΥΝ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΙΠΗ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ
Προσπαθώντας διαρκώς
να μας πάρουν όσα με κόπο και αίμα κατάφεραν να κερδίσουν οι πρόγονοί μας.
Πρέπει Πάντα να θυμόμαστε ότι
ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟ = ΕΘΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΕΛΛΟΝ
ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΩΤΗΡΙΑ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940
+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας
Τι σημαίνει Επος του 40;
Η Αγία Σκέπη της Υπεραγίας Θεοτόκου εορτάζει την 1η Οκτωβρίου.
Η Εκκλησία της Ελλάδος όμως, την έχει μεταθέσει στις 28 Οκτωβρίου, όπου η Ελλάδα γιορτάζει το μεγάλο γεγονός της διασώσεως και απελευθερώσεως της από τον Ιταλογερμανικό ζυγό.
Την Ακολουθία που ψάλετε αυτή την ημέρα την έγραψε ο Αγιορείτης Μοναχός Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης και εγκρίθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος όπου και αποφασίστηκε ο συνεορτασμός της εορτής της Αγίας Σκέπης και της Εθνικής επετείου του «ΟΧΙ»
Στο παρεκκλήσιο της αγίας Σορού (στην νότια πλευρά του Ναού των Βλαχερνών της Κωνσταντινουπόλεως) φυλάσσονταν η εσθήτα, ο πέπλος και μέρος της ζώνης της Υπεραγίας Θεοτόκου. Σε μια αγρυπνία αυτού του παρεκκλησίου πήγε ο διά Χριστόν σαλός Ανδρέας με τον μαθητή του Επιφάνιο. Κατά τα μεσάνυχτα βλέπει ο όσιος Ανδρέας τη Θεοτόκο Μαρία να προχωρεί από τις βασιλικές πύλες προς το θυσιαστήριο. Φαινόταν πολύ υψηλή και είχε λαμπρή τιμητική συνοδεία λευκοφόρων Αγίων. Ανάμεσά τους ξεχώριζαν ο Τίμιος Πρόδρομος και ο Θεολόγος Ιωάννης, που παράστεκαν δεξιά κι αριστερά τη Θεοτόκο. Από τους λευκοφόρους, άλλοι προπορεύονταν και άλλοι ακολουθούσαν ψάλλοντας ύμνους και άσματα πνευματικά. Όταν πλησίασε στον άμβωνα, είπε ο όσιος στον Επιφάνιο: Βλέπεις, παιδί μου, την Κυρία και Δέσποινα του κόσμου;
Ναι, τίμιε πάτερ, αποκρίθηκε ο νέος.
Η Θεοτόκος εν τω μεταξύ είχε γονατίσει και προσευχόταν για πολλή ώρα. Παρακαλούσε τον Υιό της για τη σωτηρία του κόσμου. Μετά τη δέηση μπήκε στο θυσιαστήριο, όπου προσευχήθηκε για τους πιστούς που αγρυπνούσαν. Όταν ολοκλήρωσε τη δέησή της, έβγαλε από την άχραντη κεφαλή το αστραφτερό της μαφόριο με μια κίνηση χαριτωμένη και σεμνή, και καθώς ήταν μεγάλο και επιβλητικό, το άπλωσε σαν σκέπη με τα πανάγια χέρια της επάνω στο εκκλησίασμα. Έτσι απλωμένο το έβλεπαν κι οι δύο τους για πολλή ώρα να εκπέμπει δόξα Θεϊκή. Όσο φαινόταν εκεί η Κυρία Θεοτόκος, φαινόταν και η Ιερή εσθήτα να σκορπίζει τη χάρη της. Όταν εκείνη άρχισε να ανεβαίνει στον ουρανό, άρχισε και η θεία Σκέπη να συστέλλεται λίγο-λίγο και να χάνεται. Αυτή η οπτασία, που με τη μεσιτεία του οσίου Ανδρέου είδε και ο Επιφάνιος, έγινε αφορμή να καθιερωθεί η εορτή της αγίας Σκέπης
........................
Ο Ελληνοϊταλικός πόλεμος του 1940 (στην Ελλάδα και Πόλεμος ή Έπος του 40) ήταν η πολεμική σύγκρουση μεταξύ Ελλάδας και Ιταλίας, η οποία διήρκεσε από τις 28 Οκτωβρίου 1940 μέχρι τις 23 Απριλίου 1941. Επίσημη έναρξη του Πολέμου θεωρείται η «επίδοση του τελεσιγράφου», ενώ μετά τις 6 Απριλίου 1941, με την επέμβαση των Γερμανών, συνεχίστηκε ως Ελληνοϊταλικογερμανικός πόλεμος.
Ο πόλεμος αυτός ήταν το αποτέλεσμα της επεκτατικής πολιτικής τουφασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι που είχε εγκαθιδρύσει στην Ιταλία. Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις τουΑδόλφου Χίτλερ, θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του Άξονα ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Η Ιταλία είχε ήδη κατακτήσει την Αλβανία από την άνοιξη του 1939, καθώς και πολλές βρετανικές βάσεις στην Αφρική, όπως τη Σομαλιλάνδη, το καλοκαίρι του 1940, αλλά αυτές δεν ήταν επιτυχίες ανάλογες αυτών της ναζιστικής Γερμανίας. Ταυτόχρονα ο Μουσολίνι επιθυμούσε να ισχυροποιήσει τα συμφέροντα της Ιταλίας στα Βαλκάνια, που ένοιωθε ότι απειλούνταν από τη γερμανική πολιτική από την στιγμή που η Ρουμανία είχε δεχθεί την γερμανική προστασία για τα πετρελαϊκά της κοιτάσματα.
Στις 3 το πρωί της 28ης Οκτωβρίου του 1940, ο Ιταλός πρέσβης στην Αθήναεπισκέπτεται το σπίτι του δικτάτορα Μεταξά και παραδίδει τελεσίγραφο στον δικτάτορα, με το οποίο ζητάει σε 3 ώρες από εκείνη την στιγμή η Ιταλία να καταλάβει στρατηγικές θέσεις της χώρας μας και να βοηθήσει στην απροβλημάτιστη επέλαση των δυνάμεων του Άξονα.
Το περιβόητο "ΟΧΙ" του Μεταξά, δεν ήταν ακριβώς έτσι. Για την ακρίβεια είπε: "Λοιπόν αυτό σημαίνει πόλεμο!" και αρνήθηκε την επέλαση. Λίγες ώρες μετά απηύθυνε διάγγελμα προς τον ελληνικό λαό το οποίο είχε ως εξής:
Προς τον Ελληνικόν λαόν,
Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν διά την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι επεδείξαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην, προς όλους, η Ιταλία μη αναγνωρίζουσα εις ημάς το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι Έλληνες μου εζήτησεν σήμερον την 3ην πρωινήν ώραν, την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν ότι προς κατάληψιν αυτών η κίνησις των στρατευμάτων της. Θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν.
Απήντησα εις τον Ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος.
Έλληνες, τώρα θα αποδείξωμεν εάν είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. Όλον το Έθνος ας εγερθή σύσσωμον, αγωνισθήτε διά την Πατρίδα, τας γυναίκας, τα παιδιά σας, και τα Ιεράς μας παραδόσεις.
Νυν υπέρ πάντων ο αγών.
Ο Πρόεδρος της Κυβερνήσεως
Ιωάννης Μεταξάς
Με το πρώτο φως της ημέρα άρχισαν οι εχθροπραξίες στην αμυντική γραμμή των Ελληνοαλβανικών συνόρων.
Στις 5:30 το πρωί, μισή ώρα πριν την λήξη του τελεσιγράφου, ο ιταλικός στρατός ξεκινάει την εισβολή. Το Γενικό Επιτελείο είχε σχεδιάσει την άμυνα από καιρό και ο ελληνικός στρατός καταφέρνει να καθηλώσει τις ιταλικές μεραρχίες στην Πίνδο και στο Καλπάκι της Ηπείρου. Ο Ντούτσε (όπως έλεγαν τον Μπενίτο Μουσολίνι) ήθελε να προελάσει πολύ γρήγορα στα Ιωάννινα και το Μέτσοβο, μα ο ιταλικός στρατός, τα τανκς και η ιταλική αεροπορία δεν τα έβγαζαν πέρα με τον Έλληνα τσολιά που πολεμούσε για την ελευθερία του.
Το ελληνικό δαιμόνιο θα έδειχνε για άλλη μια φορά την αξία του. Η αντεπίθεση της 14ης Νοεμβρίου είχε σαν αποτέλεσμα, στις 17 Νοέμβρη, την στροφή των Ιταλών σε υποχώρηση. Οι Έλληνες προελαύνουν και καταλαμβάνουν περιοχές στην Βόρεια Ήπειρο, όπως την Κορυτσά στις 21 Νοεμβρίου, στο τέλος του μήνα την Μοσχόπολη και στις αρχές Δεκέμβρη απελευθερώνονται το Δέλβινο, το Αργυρόκαστρο και οι Άγιοι Σαράντα. Αρχές Ιανουαρίου του 1941 οι Έλληνες κατέλαβαν την οχυρωματική θέση στην Κλεισούρα και οι Ιταλοί, 27 ολόκληρες μεραρχίες, υποχωρώντας έχουν φτάσει σε απόσταση 60 χλμ μακριά από τα σύνορα Ελλάδας-Αλβανίας.
Το τακτικό αποτέλεσμα της σύγκρουσης ήταν η καθυστέρηση των δυνάμεων του άξονα στα Βαλκάνια, με τα γνωστά αποτελέσματα στο μέτωπο της Ρωσίας, και η "εξαγορά" πολύτιμου χρόνου για τους συμμάχους για αναδιοργάνωση και καλύτερη άμυνα.
ΚΑΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΙ
ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΚΑΛΑ
ΟΤΙ ΟΙ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΥΣ ΕΧΘΡΟΙ ΜΑΣ
ΠΡΟΣΒΛΕΠΟΥΝ
ΣΤΗΝ ΕΛΛΙΠΗ ΓΝΩΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ
Προσπαθώντας διαρκώς
να μας πάρουν όσα με κόπο και αίμα κατάφεραν να κερδίσουν οι πρόγονοί μας.
Πρέπει Πάντα να θυμόμαστε ότι
ΛΑΟΣ ΧΩΡΙΣ
ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΟ = ΕΘΝΟΣ ΧΩΡΙΣ ΜΕΛΛΟΝ
ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΧΩΡΙΣ ΣΩΤΗΡΙΑ
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ 1940
+ Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας
