Επιτέλους ας ακούσουμε και ας διαβάσουμε κάτι αισιόδοξο. Φτάνει πια με τις δυσάρεστες οικονομικές ειδήσεις, μάς έχουν ψυχοπλακώσει. Αυτά και άλλα παρόμοια ακούει, αγαπητοί αναγνώστες, ο καθένας μας όπου κι αν κινείται, με όποιους κι αν συζητεί.
Προσωπικά πιστεύω ότι δύο είναι οι κύριες δυνάμεις που μπορούν να απομακρύνουν την εθνική κατάθλιψη και να δώσουν ελπίδα στον λαό μας. Πρώτον η πίστη στον Θεό και στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεύτερον η μελέτη της διαχρονικής πορείας του Ελληνισμού από την εποχή του Ομήρου μέχρι σήμερα και η αναζήτηση προτύπων και παραδειγμάτων από τις μεγάλες προσωπικότητες που χάραξαν την πορεία μας. Για μια τέτοια προσωπικότητα θα σας μιλήσω σήμερα. Μία προσωπικότητα που συνεχίζει να δίνει ακόμη και σήμερα μάχες υπέρ του Ελληνισμού. Αναφέρομαι στον Μέγα Αλέξανδρο.
Την ώρα που ορισμένα ευρωπαϊκά μέσα ενημερώσεως μάς λοιδορούν, οι ηγέτες της Ευρώπης μάς ταπεινώνουν και τα λάθη μερικών Ελλήνων πολιτικών μάς θλίβουν και μάς συνθλίβουν, ο Μακεδών βασιλεύς και στρατηλάτης προβάλλει στη Γαλλία το μεγαλείο του Ελληνισμού και τονώνει την εθνική μας υπερηφάνεια. Προ ολίγων ημερών είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μία εκδήλωση του Συνδέσμου Γυναικών Μακεδονίας –Θεσσαλονίκης με θέμα: Ο Μέγας Αλέξανδρος στο Λούβρο. Μού έκανε εντύπωση η γλαφυρή και κατατοπιστική ομιλία της κ. Πολυξένης Αδάμ-Βελένη, Διευθύντριας του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Μας παρουσίασε τη φιλοσοφία και τη χωροταξία, βάσει της οποίας στήθηκε μία μεγάλη έκθεση για την αρχαία Μακεδονία στο φημισμένο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Από τα τέλη Οκτωβρίου μέχρι τις 16 Ιανουαρίου η μεγάλη κεντρική αίθουσα του φημισμένου μουσείου θα είναι αφιερωμένη στην ελληνικότατη Μακεδονία των αρχαίων, των ελληνιστικών και των ρωμαϊκών χρόνων με επίκεντρο βεβαίως τη μορφή του Αλεξάνδρου. Έτσι χιλιάδες επισκέπτες από όλον τον κόσμο θα μάθουν και θα δουν κάτι θετικό για την Ελλάδα, θα καταλάβουν ότι αυτός ο τόπος γέννησε μεγάλες ιστορικές μορφές, έστω κι αν σήμερα ταλαιπωρείται και διασύρεται από τα λάθη των νεωτέρων Ελλήνων.
Οι συλλογές που εκτίθενται στο Λούβρο προέρχονται αφ’ ενός μεν από Μουσεία της Βορείου Ελλάδος, αφ’ ετέρου δε από μακεδονικά ευρήματα που ανέσκαψαν Γάλλοι αρχαιολόγοι σε παλαιότερες εποχές και τα είχαν μεταφέρει στην πατρίδα τους. Όπως μας εξήγησε η κ. Βελένη η πρώτη γαλλική αρχαιολογική αποστολή στη Μακεδονία έγινε γύρω στο 1860 με τον Λεόν Εζέ. Η δεύτερη ανασκαφική προσπάθεια των Γάλλων έγινε το 1916, όταν ο Διχασμός μας κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έφερε αγγλικά και γαλλικά στρατεύματα στη Θεσσαλονίκη για να μετάσχουν στο Βαλκανικό Μέτωπο μαζί με Έλληνες και Σέρβους και εναντίον Γερμανών και Βουλγάρων. Μάλιστα τότε η κυβέρνηση Βενιζέλου, που είχε αποσχισθεί από την βασιλική κυβέρνηση των Αθηνών, έδωσε την άδεια να γίνουν αυτές οι ανασκαφές με τη συμφωνία ότι τα ευρήματα των μακεδονικών τάφων (τούμπες) θα μοιράζονται στα τρία. Το ένα τρίτο θα μένει στην Ελλάδα, το άλλο ένα τρίτο θα πηγαίνει στη Γαλλία και το τελευταίο ένα τρίτο στην Βρετανία. Τώρα για πρώτη φορά ευρήματα και κτερίσματα από τον ίδιο τάφο ενώθηκαν και συναντήθηκαν. Δηλαδή τα ευρισκόμενα στην Ελλάδα ταξίδεψαν προσωρινά και ενώθηκαν με όσα είχαν μεταφερθεί μετά το 1918 στη Γαλλία.
Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι την ίδια περίοδο εκτίθενται σε άλλες λιγότερο κεντρικές αίθουσες του Λούβρου και αρχαιολογικά ευρήματα από την Κίνα. Όμως την κινεζική έκθεση την χρηματοδότησαν μόνοι τους οι Κινέζοι, ενώ την έκθεση για τον Αλέξανδρο την χρηματοδότησε εξ ολοκλήρου το γαλλικό μουσείο χωρίς να χρειασθεί η ελληνική οικονομική ενίσχυση. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι μεγάλες επεξηγηματικές επιγραφές μέσα στην αίθουσα είναι γραμμένες στη γαλλική, αγγλική και ελληνική γλώσσα! Φυσικά μέσα από τα εκθέματα και τις ελληνικότατες επιγραφές των μνημείων διατρανώνεται διεθνώς και πανηγυρικώς η ελληνική ταυτότητα των Αρχαίων Μακεδόνων κάτι που δεν θα αρέσει στους γείτονές μας τους σκοπιανούς. Αλλά καιρός είναι, να παύσουμε να μοιρολογούμε ηττοπαθώς για τα αγάλματα του Αλεξάνδρου που ανεγείρονται στην ΠΓΔΜ και να ασχοληθούμε περισσότερο με τον Αλέξανδρο, τον Φίλιππο και το μεγαλείο της Αρχαίας Μακεδονίας. Αλήθεια πόσα ελληνόπουλα γνωρίζουν ότι στο μεγαλύτερο γαλλικό μουσείο το κύριο θέμα που προβάλλεται και συζητείται είναι «Το Βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου» , όπως μεταφράζεται ακριβώς ο τίτλος της έκθεσης ( LE ROYAUME D’ ALEXANDRE LE GRAND);
Από τα πολλά και ενδιαφέροντα που μας εξήγησε με οπτικοακουστικά μέσα η κ. Αδάμ-Βελένη συγκράτησα το μίσος των Ρωμαίων κατακτητών του 2ου π.Χ. αιώνος κατά της Πέλλας. Η πρωτεύουσα του Αλεξάνδρου ενοχλούσε τους Ρωμαίους, διότι θύμιζε την μεγάλη ελληνική αυτοκρατορία που έφθασε ως την Ινδία. Την κατέσκαψαν, την λεηλάτησαν και επί 90 ημέρες τελούσαν στη Ρώμη την τελετή του θριάμβου επιδεικνύοντας τα λάφυρα από την κατακτημένη μακεδονική πρωτεύουσα! Ίσως σε τέτοιες κακίες και εκδηλώσεις ανθελληνικού φθόνου να βρίσκεται η εξήγηση για τη διάθεση των δυτικοευρωπαίων να μας ταπεινώνουν. Πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΕΥΡΩ, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μας ας έχουμε καταγράψει και τα αισθήματα ζήλιας της Δύσης απέναντι στον Αλέξανδρο (και στο Βυζάντιο). Λίγη Ιστορία δεν βλάπτει!
Κ.Χ. 1.12.2011
Προσωπικά πιστεύω ότι δύο είναι οι κύριες δυνάμεις που μπορούν να απομακρύνουν την εθνική κατάθλιψη και να δώσουν ελπίδα στον λαό μας. Πρώτον η πίστη στον Θεό και στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Δεύτερον η μελέτη της διαχρονικής πορείας του Ελληνισμού από την εποχή του Ομήρου μέχρι σήμερα και η αναζήτηση προτύπων και παραδειγμάτων από τις μεγάλες προσωπικότητες που χάραξαν την πορεία μας. Για μια τέτοια προσωπικότητα θα σας μιλήσω σήμερα. Μία προσωπικότητα που συνεχίζει να δίνει ακόμη και σήμερα μάχες υπέρ του Ελληνισμού. Αναφέρομαι στον Μέγα Αλέξανδρο.
Την ώρα που ορισμένα ευρωπαϊκά μέσα ενημερώσεως μάς λοιδορούν, οι ηγέτες της Ευρώπης μάς ταπεινώνουν και τα λάθη μερικών Ελλήνων πολιτικών μάς θλίβουν και μάς συνθλίβουν, ο Μακεδών βασιλεύς και στρατηλάτης προβάλλει στη Γαλλία το μεγαλείο του Ελληνισμού και τονώνει την εθνική μας υπερηφάνεια. Προ ολίγων ημερών είχα την ευκαιρία να παρακολουθήσω μία εκδήλωση του Συνδέσμου Γυναικών Μακεδονίας –Θεσσαλονίκης με θέμα: Ο Μέγας Αλέξανδρος στο Λούβρο. Μού έκανε εντύπωση η γλαφυρή και κατατοπιστική ομιλία της κ. Πολυξένης Αδάμ-Βελένη, Διευθύντριας του Αρχαιολογικού Μουσείου Θεσσαλονίκης. Μας παρουσίασε τη φιλοσοφία και τη χωροταξία, βάσει της οποίας στήθηκε μία μεγάλη έκθεση για την αρχαία Μακεδονία στο φημισμένο Μουσείο του Λούβρου, στο Παρίσι. Από τα τέλη Οκτωβρίου μέχρι τις 16 Ιανουαρίου η μεγάλη κεντρική αίθουσα του φημισμένου μουσείου θα είναι αφιερωμένη στην ελληνικότατη Μακεδονία των αρχαίων, των ελληνιστικών και των ρωμαϊκών χρόνων με επίκεντρο βεβαίως τη μορφή του Αλεξάνδρου. Έτσι χιλιάδες επισκέπτες από όλον τον κόσμο θα μάθουν και θα δουν κάτι θετικό για την Ελλάδα, θα καταλάβουν ότι αυτός ο τόπος γέννησε μεγάλες ιστορικές μορφές, έστω κι αν σήμερα ταλαιπωρείται και διασύρεται από τα λάθη των νεωτέρων Ελλήνων.
Οι συλλογές που εκτίθενται στο Λούβρο προέρχονται αφ’ ενός μεν από Μουσεία της Βορείου Ελλάδος, αφ’ ετέρου δε από μακεδονικά ευρήματα που ανέσκαψαν Γάλλοι αρχαιολόγοι σε παλαιότερες εποχές και τα είχαν μεταφέρει στην πατρίδα τους. Όπως μας εξήγησε η κ. Βελένη η πρώτη γαλλική αρχαιολογική αποστολή στη Μακεδονία έγινε γύρω στο 1860 με τον Λεόν Εζέ. Η δεύτερη ανασκαφική προσπάθεια των Γάλλων έγινε το 1916, όταν ο Διχασμός μας κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο έφερε αγγλικά και γαλλικά στρατεύματα στη Θεσσαλονίκη για να μετάσχουν στο Βαλκανικό Μέτωπο μαζί με Έλληνες και Σέρβους και εναντίον Γερμανών και Βουλγάρων. Μάλιστα τότε η κυβέρνηση Βενιζέλου, που είχε αποσχισθεί από την βασιλική κυβέρνηση των Αθηνών, έδωσε την άδεια να γίνουν αυτές οι ανασκαφές με τη συμφωνία ότι τα ευρήματα των μακεδονικών τάφων (τούμπες) θα μοιράζονται στα τρία. Το ένα τρίτο θα μένει στην Ελλάδα, το άλλο ένα τρίτο θα πηγαίνει στη Γαλλία και το τελευταίο ένα τρίτο στην Βρετανία. Τώρα για πρώτη φορά ευρήματα και κτερίσματα από τον ίδιο τάφο ενώθηκαν και συναντήθηκαν. Δηλαδή τα ευρισκόμενα στην Ελλάδα ταξίδεψαν προσωρινά και ενώθηκαν με όσα είχαν μεταφερθεί μετά το 1918 στη Γαλλία.
Είναι σημαντικό να τονισθεί ότι την ίδια περίοδο εκτίθενται σε άλλες λιγότερο κεντρικές αίθουσες του Λούβρου και αρχαιολογικά ευρήματα από την Κίνα. Όμως την κινεζική έκθεση την χρηματοδότησαν μόνοι τους οι Κινέζοι, ενώ την έκθεση για τον Αλέξανδρο την χρηματοδότησε εξ ολοκλήρου το γαλλικό μουσείο χωρίς να χρειασθεί η ελληνική οικονομική ενίσχυση. Αξιοσημείωτο είναι ότι οι μεγάλες επεξηγηματικές επιγραφές μέσα στην αίθουσα είναι γραμμένες στη γαλλική, αγγλική και ελληνική γλώσσα! Φυσικά μέσα από τα εκθέματα και τις ελληνικότατες επιγραφές των μνημείων διατρανώνεται διεθνώς και πανηγυρικώς η ελληνική ταυτότητα των Αρχαίων Μακεδόνων κάτι που δεν θα αρέσει στους γείτονές μας τους σκοπιανούς. Αλλά καιρός είναι, να παύσουμε να μοιρολογούμε ηττοπαθώς για τα αγάλματα του Αλεξάνδρου που ανεγείρονται στην ΠΓΔΜ και να ασχοληθούμε περισσότερο με τον Αλέξανδρο, τον Φίλιππο και το μεγαλείο της Αρχαίας Μακεδονίας. Αλήθεια πόσα ελληνόπουλα γνωρίζουν ότι στο μεγαλύτερο γαλλικό μουσείο το κύριο θέμα που προβάλλεται και συζητείται είναι «Το Βασίλειο του Μεγάλου Αλεξάνδρου» , όπως μεταφράζεται ακριβώς ο τίτλος της έκθεσης ( LE ROYAUME D’ ALEXANDRE LE GRAND);
Από τα πολλά και ενδιαφέροντα που μας εξήγησε με οπτικοακουστικά μέσα η κ. Αδάμ-Βελένη συγκράτησα το μίσος των Ρωμαίων κατακτητών του 2ου π.Χ. αιώνος κατά της Πέλλας. Η πρωτεύουσα του Αλεξάνδρου ενοχλούσε τους Ρωμαίους, διότι θύμιζε την μεγάλη ελληνική αυτοκρατορία που έφθασε ως την Ινδία. Την κατέσκαψαν, την λεηλάτησαν και επί 90 ημέρες τελούσαν στη Ρώμη την τελετή του θριάμβου επιδεικνύοντας τα λάφυρα από την κατακτημένη μακεδονική πρωτεύουσα! Ίσως σε τέτοιες κακίες και εκδηλώσεις ανθελληνικού φθόνου να βρίσκεται η εξήγηση για τη διάθεση των δυτικοευρωπαίων να μας ταπεινώνουν. Πιστεύω ακράδαντα ότι πρέπει να παραμείνουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΕΥΡΩ, αλλά στο πίσω μέρος του μυαλού μας ας έχουμε καταγράψει και τα αισθήματα ζήλιας της Δύσης απέναντι στον Αλέξανδρο (και στο Βυζάντιο). Λίγη Ιστορία δεν βλάπτει!
Κ.Χ. 1.12.2011
