Την περασμένη Τετάρτη, 15 Φεβρουαρίου, γράφτηκε στις εφημερίδες πως "130 διανοούμενοι" της Αριστεράς υπογράφουν κείμενο με το οποίο εκφράζουν την επιθυμία "να συμβάλουν στη διαμόρφωση ενός ισχυρού μετώπου υπεράσπισης της κοινωνίας και της δημοκρατίας". Μεταξύ αυτών που υπογράφουν οι καθηγητές Αντ. Λιάκος, Χρ. Κουλούρη, Μαρία Ρεπούση και Αλ. Ηρακλείδης, που επιδιώκουν να μας αλλάξουν την ιστορία και, πλέον, δεν κρύβουν την ιδεολογική τους τοποθέτηση. Όταν αριστερής αντίληψης αστοί "διανοούμενοι" μιλάνε περί "μετώπου για την κοινωνία και τη δημοκρατία" ερεθίζουν τη μνήμη και οδηγούν τη σκέψη σε παλιές πολύ επώδυνες εποχές για την Ελλάδα και την ανθρωπότητα. Ο Κώστας Παπαϊωάννου παρατηρεί σχετικά πως κατά τη μαρξιστική αντίληψη το προλεταριάτο είναι η τάξη - μεσσίας που θα σώσει την ανθρωπότητα, έχει όμως ανάγκη κηδεμόνα, "για να μην προδώσει την αποστολή του και να μην επηρεάζεται από την μπουρζουαζία". Και πως ο κηδεμόνας αυτός είναι μια μειοψηφία πρώην αστών διανοουμένων με αυστηρό συγκεντρωτισμό και σιδερένια πειθαρχία". (Κ. Παπαϊωάννου "Ψυχρή ιδεολογία", Εκδ. Ύψιλον, Αθήνα, 1986, σελ. 32).
Λέμε "αριστερά" και αμφιβάλλουμε αν κάποιος από αυτούς τους "διανοούμενους" που λέγει ότι ανήκει σ' αυτήν αντιλαμβάνεται στην ουσία τι ακριβώς επιδιώκει, πλην του να δείχνει ότι είναι "κουλτουριάρης" και "προοδευτικός" και να επιχειρεί να γκρεμίσει τη σημερινή πνευματική δομή της κοινωνίας. Γιατί η "αριστερά" εκτός εξουσίας εμφανίζεται κυρίως με αρνητικά συνθήματα, με ένα ουτοπιστικό λαϊκισμό και με μια ηροστράτειο αντίληψη έναντι της ιστορίας, του φυσικού δικαίου και των υψηλών πολιτισμικών αρχών και αξιών. Όταν όμως έχει η ίδια την εξουσία απογυμνώνεται και απομυθοποιείται, όσον αφορά στα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα και μένει μόνο στο ξερίζωμα των πολιτισμικών αξιών και της ιστορικής μνήμης. Παράδειγμα το ΚΚΕ. Στους εργαζόμενους του στο Ραδιοσταθμό "902 αριστερά στα FM", αλλά και στους εργαζόμενους στον "Ριζοσπάστη" και στο ίδιο το Κόμμα, συμπεριφέρεται ως στυγνός εργοδότης. Οι πρόσφατες απολύσεις στον 902 και οι μισθοί πείνας που δίδονται γενικά το αποδεικνύουν. Το άλλο παράδειγμα είναι το ΑΚΕΛ (το ΚΚΕ της Κύπρου), που κατέχει την εξουσία στη Μεγαλόνησο. Στην άσκηση της οικονομικής και κοινωνικής του πολιτικής δεν έχει οποιαδήποτε διαφορά με τα συντηρητικά και φιλελεύθερα Κόμματα που έχουν την εξουσία σε άλλες χώρες της ΕΕ.
Σαν λαός κυριαρχούμεθα από ένα αριστερό - ολοκληρωτικό ή κρατικιστικό και λαϊκίστικο - ιδεολογικό επικάλυμμα και από ένα υπερσυντηρητικό αντίπαλο δέος, χωρίς ιδεολογία, με κύριο του όπλο το ρουσφέτι και την πελατειακή νοοτροπία. Ο καθηγητής κ. Αντ. Μακρυδημήτρης, έγραψε άρθρο στην εφημερίδα "Καθημερινή", την Πέμπτη, 16 Φεβρουαρίου, με τίτλο "Μέλη της μεσαίας τάξης ενωθείτε". Σ' αυτό αναφέρεται "στις δυνάμεις του δημοκρατικού και κοινωνικού φιλελευθερισμού", και σημειώνει πως πρέπει να οργανωθούν "για να διασφαλιστεί η ύπαρξη της μεσαίας τάξης, να επανέλθει η ανάπτυξη και η ευημερία, να μην απειληθεί η δημοκρατία". Ο κ. καθηγητής αναφέρεται στην ιδεολογία της μεσαίας τάξης, που, κατά την άποψη μου, μπορεί να λέγεται αλλά δεν υπάρχει. Η μεσαία τάξη, το μεγάλο δηλαδή πλήθος των Ελλήνων, εξακολουθεί να εφησυχάζει και να είναι επιρρεπής σε προπαγάνδες. Και οι αντιστάσεις της, όσον αφορά στον πολιτισμό και στην ταυτότητα της, ολοένα και μειώνονται. Αντίθετα η επιθετικότητα των αριστερών και υλιστικών δυνάμεων παραμένει πάντα μεγάλη. Σ' αυτές κυριαρχεί η θρησκειακή αντίληψη ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και πως νομοτελειακά αυτή θα επικρατήσει
Θα αναφέρω κάποια παραδείγματα για να εξηγήσω την άποψη μου. Προ ημερών η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης έλαβε απόφαση κατά της ευθανασίας, κάτι που χαιρετίστηκε ως επιτυχία από αυτούς που είναι υπέρ της ζωής. Χθες όμως γράφτηκε πως στην Ολλανδία ανοίγει η πρώτη στον κόσμο κλινική ευθανασίας. Σύμφωνα με όσα γράψανε τα ΜΜΕ η εν λόγω κλινική από το 2012 θα εξυπηρετεί 1000 περιπτώσεις τεχνητά υποβοηθούμενης αυτοκτονίας ή δολοφονίας. Επίσης στο Βέλγιο ανακοινώθηκε ότι οι περιπτώσεις ευθανασίας στη χώρα που έγιναν γνωστές για το 2011 είναι 1.122, 17% περισσότερες, σε σχέση με το 2010. Και οι δύο αυτές χώρες είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης! Στη Ρωσία και με βάση πρόσφατη δημοσκόπηση το 55% των πολιτών θεωρούν ότι η ευθανασία μπορεί να επιτραπεί σε περιπτώσεις ασθενών, που πάσχουν από ανίατες ασθένειες και υποφέρουν από ισχυρούς πόνους. Περνάει δηλαδή και στη Ρωσία η υλιστική προπαγάνδα.
Στη Γαλλία και εν όψει των προεδρικών εκλογών υποψήφιοι επιχειρούν να δείξουν ότι ανήκουν στο "προοδευτικό" ιδεολογικό στρατόπεδο. Ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Φρανσουά Ολάντ υπόσχεται πως αν εκλεγεί Πρόεδρος της Γαλλίας θα νομιμοποιήσει τον "γάμο" μεταξύ ομοφύλων και θα προχωρήσει στο να μπορούν αυτοί να προβαίνουν σε υιοθεσίες και να αποκτούν παιδιά με τρίτους και με τεχνητά υποβοηθούμενη αναπαραγωγή! Ίδιες αντιλήψεις εκφράζουν και οι υποψήφιοι του Κέντρου Φρανσουά Μπαϊρού και των Πράσινων Εύα Ζολύ. Αντίθετοι στην προώθηση τέτοιου Νόμου είναι ο κ. Σαρκοζί, η υποψήφια του "Εθνικού Μετώπου" Μαρίν Λε Πεν και η υποψήφια του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Κριστίν Μπουτέν. Για τον κ. Ολάντ δεν είναι μόνο ζήτημα ιδεολογίας, αλλά και πρακτικής αντιμετώπισης της ζωής. Ο άνθρωπος δεν πιστεύει στην αξία της οικογένειας και αυτό το δείχνει η ίδια η ζωή του.
Η πολεμική κατά της παραδοσιακής οικογένειας αποτελεί κύριο στόχο των υλιστικών και "προοδευτικών" δυνάμεων, γιατί αυτή είναι κύριο μετερίζι αντίστασης στους σκοπούς τους. Ο πολιτικός γάμος και η όλο μεγαλύτερη διευκόλυνση του διαζυγίου είναι κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Στην Ελλάδα ήδη συζητείται ο χρόνος για το συναινετικό διαζύγιο να μειωθεί στους έξι μήνες, από ένα χρόνο που είναι έως σήμερα. Έως το 1982 το διαζύγιο πολύ δύσκολα εκδιδόταν, από τότε ψηφίστηκε το αυτόματο διαζύγιο, που στην αρχή ήταν πέντε χρόνια χωριστής διαβίωσης. Τώρα φτάσαμε στους έξι μήνες και στις "συμβιώσεις", που υπογράφονται ως συμβολαιογραφικές πράξεις…
Άλλοι στόχοι των αριστερών, που επιδιώκουν να δημιουργήσουν "μέτωπο για την κοινωνία και τη δημοκρατία", είναι η Ιστορία, η Βιοηθική και η Εκκλησία. Την Ιστορία την θέλουν όργανο της ιδεολογίας τους. Όπως πάλι ο Κ. Παπαϊωάννου γράφει " ο μόνος τρόπος να εξασφαλιστεί ο ολοκληρωτικός εξανδραποδισμός του ανθρώπου είναι να ξεριζωθεί από την ψυχή του η ιστορική συνείδηση και να σκεπαστούν όλες οι σχέσεις των ανθρώπων αναμεταξύ τους από την ομίχλη της προπαγανδιστικής απάτης, έτσι που τα ίδια τα γεγονότα να χάσουν την ιστορικότητα τους και να μεταμορφωθούν σε απλές αλληγορίες αυτής της μυθικής γιγαντομαχίας ανάμεσα στον <προοδευτικό διαφωτισμό> και τον <αντιδραστικό σκοταδισμό>". ( Περ. "Εποπτεία", τ. 64, Ιανουάριος 1982, σελ. 32). Της Βιοηθικής θέλουν να μειώσουν την αξία, για να εξυπηρετήσουν τα υλιστικά τους σχέδια και η Εκκλησία αποτελεί την πιο σοβαρή, αν όχι τη μοναδική, εστία αντίστασης στα σχέδια τους, μιας και οι άλλοι θεσμοί είναι ευάλωτοι στην προπαγάνδα τους.
Οι σκέψεις αυτές μας κάνουν να προτείνουμε να μην εφησυχάζουμε. Αντίθετα οφείλουμε από παθητικοί πολίτες να γίνουμε ενεργητικοί. Εμείς, που δεν ανήκουμε στο αριστερό "μέτωπο", πρέπει να δημιουργήσουμε τη δική μας αντιστασιακή κοινότητα, που να παράγει ιδέες και να πρωτοπορεί σε κάθε τι το πράγματι προοδευτικό. Να παύσουμε να έχουμε μόνιμα αμυντικό ρόλο, αλλά να προχωρήσουμε και σε εποικοδομητικές προτάσεις, για να γίνει καλύτερη η κοινωνία μας. Προϋπόθεση γι' αυτή την αλλαγή μας να μην κόψουμε τις ρίζες μας και να μην χάσουμε την ιδιοπροσωπία μας. Για την εξ Εσπερίας προερχόμενη οικονομία και οικολογία λ.χ. σκεφτόμουν τους νησιώτες και τις νησιώτισσες που χωρίς να έχουν πάρει κάποιο σχετικό μάστερ διατηρούν καθαρούς τους δρόμους, ασβεστώνουν τα σπίτια και τα πεζοδρόμια τους, προσέχουν ώστε να έχουν ελάχιστα σκουπίδια για πέταμα και, ως προς την οικονομία, ζουν αξιοπρεπώς τους μήνες του χειμώνα, μέσα σε πολύ αντίξοες συνθήκες. Και οι Αγιορείτες ασκητές ζουν έτσι την Παράδοση τους, ώστε να μην έχουν καθόλου σκουπίδια, να διατηρούν παραδεισένιο τον γύρω τους χώρο και να ζουν με αυτάρκεια και αξιοπρεπώς, έχοντας περιορίσει τις ανάγκες τους. Η Παράδοση μας έχει πολλά να μας διδάξει, φτάνει να την μελετήσουμε και να διώξουμε συμπλέγματα και πάθη από τις καρδιές μας.-
Λέμε "αριστερά" και αμφιβάλλουμε αν κάποιος από αυτούς τους "διανοούμενους" που λέγει ότι ανήκει σ' αυτήν αντιλαμβάνεται στην ουσία τι ακριβώς επιδιώκει, πλην του να δείχνει ότι είναι "κουλτουριάρης" και "προοδευτικός" και να επιχειρεί να γκρεμίσει τη σημερινή πνευματική δομή της κοινωνίας. Γιατί η "αριστερά" εκτός εξουσίας εμφανίζεται κυρίως με αρνητικά συνθήματα, με ένα ουτοπιστικό λαϊκισμό και με μια ηροστράτειο αντίληψη έναντι της ιστορίας, του φυσικού δικαίου και των υψηλών πολιτισμικών αρχών και αξιών. Όταν όμως έχει η ίδια την εξουσία απογυμνώνεται και απομυθοποιείται, όσον αφορά στα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα και μένει μόνο στο ξερίζωμα των πολιτισμικών αξιών και της ιστορικής μνήμης. Παράδειγμα το ΚΚΕ. Στους εργαζόμενους του στο Ραδιοσταθμό "902 αριστερά στα FM", αλλά και στους εργαζόμενους στον "Ριζοσπάστη" και στο ίδιο το Κόμμα, συμπεριφέρεται ως στυγνός εργοδότης. Οι πρόσφατες απολύσεις στον 902 και οι μισθοί πείνας που δίδονται γενικά το αποδεικνύουν. Το άλλο παράδειγμα είναι το ΑΚΕΛ (το ΚΚΕ της Κύπρου), που κατέχει την εξουσία στη Μεγαλόνησο. Στην άσκηση της οικονομικής και κοινωνικής του πολιτικής δεν έχει οποιαδήποτε διαφορά με τα συντηρητικά και φιλελεύθερα Κόμματα που έχουν την εξουσία σε άλλες χώρες της ΕΕ.
Σαν λαός κυριαρχούμεθα από ένα αριστερό - ολοκληρωτικό ή κρατικιστικό και λαϊκίστικο - ιδεολογικό επικάλυμμα και από ένα υπερσυντηρητικό αντίπαλο δέος, χωρίς ιδεολογία, με κύριο του όπλο το ρουσφέτι και την πελατειακή νοοτροπία. Ο καθηγητής κ. Αντ. Μακρυδημήτρης, έγραψε άρθρο στην εφημερίδα "Καθημερινή", την Πέμπτη, 16 Φεβρουαρίου, με τίτλο "Μέλη της μεσαίας τάξης ενωθείτε". Σ' αυτό αναφέρεται "στις δυνάμεις του δημοκρατικού και κοινωνικού φιλελευθερισμού", και σημειώνει πως πρέπει να οργανωθούν "για να διασφαλιστεί η ύπαρξη της μεσαίας τάξης, να επανέλθει η ανάπτυξη και η ευημερία, να μην απειληθεί η δημοκρατία". Ο κ. καθηγητής αναφέρεται στην ιδεολογία της μεσαίας τάξης, που, κατά την άποψη μου, μπορεί να λέγεται αλλά δεν υπάρχει. Η μεσαία τάξη, το μεγάλο δηλαδή πλήθος των Ελλήνων, εξακολουθεί να εφησυχάζει και να είναι επιρρεπής σε προπαγάνδες. Και οι αντιστάσεις της, όσον αφορά στον πολιτισμό και στην ταυτότητα της, ολοένα και μειώνονται. Αντίθετα η επιθετικότητα των αριστερών και υλιστικών δυνάμεων παραμένει πάντα μεγάλη. Σ' αυτές κυριαρχεί η θρησκειακή αντίληψη ότι κατέχουν την απόλυτη αλήθεια και πως νομοτελειακά αυτή θα επικρατήσει
Θα αναφέρω κάποια παραδείγματα για να εξηγήσω την άποψη μου. Προ ημερών η Κοινοβουλευτική Συνέλευση του Συμβουλίου της Ευρώπης έλαβε απόφαση κατά της ευθανασίας, κάτι που χαιρετίστηκε ως επιτυχία από αυτούς που είναι υπέρ της ζωής. Χθες όμως γράφτηκε πως στην Ολλανδία ανοίγει η πρώτη στον κόσμο κλινική ευθανασίας. Σύμφωνα με όσα γράψανε τα ΜΜΕ η εν λόγω κλινική από το 2012 θα εξυπηρετεί 1000 περιπτώσεις τεχνητά υποβοηθούμενης αυτοκτονίας ή δολοφονίας. Επίσης στο Βέλγιο ανακοινώθηκε ότι οι περιπτώσεις ευθανασίας στη χώρα που έγιναν γνωστές για το 2011 είναι 1.122, 17% περισσότερες, σε σχέση με το 2010. Και οι δύο αυτές χώρες είναι μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης! Στη Ρωσία και με βάση πρόσφατη δημοσκόπηση το 55% των πολιτών θεωρούν ότι η ευθανασία μπορεί να επιτραπεί σε περιπτώσεις ασθενών, που πάσχουν από ανίατες ασθένειες και υποφέρουν από ισχυρούς πόνους. Περνάει δηλαδή και στη Ρωσία η υλιστική προπαγάνδα.
Στη Γαλλία και εν όψει των προεδρικών εκλογών υποψήφιοι επιχειρούν να δείξουν ότι ανήκουν στο "προοδευτικό" ιδεολογικό στρατόπεδο. Ο υποψήφιος του Σοσιαλιστικού Κόμματος Φρανσουά Ολάντ υπόσχεται πως αν εκλεγεί Πρόεδρος της Γαλλίας θα νομιμοποιήσει τον "γάμο" μεταξύ ομοφύλων και θα προχωρήσει στο να μπορούν αυτοί να προβαίνουν σε υιοθεσίες και να αποκτούν παιδιά με τρίτους και με τεχνητά υποβοηθούμενη αναπαραγωγή! Ίδιες αντιλήψεις εκφράζουν και οι υποψήφιοι του Κέντρου Φρανσουά Μπαϊρού και των Πράσινων Εύα Ζολύ. Αντίθετοι στην προώθηση τέτοιου Νόμου είναι ο κ. Σαρκοζί, η υποψήφια του "Εθνικού Μετώπου" Μαρίν Λε Πεν και η υποψήφια του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος Κριστίν Μπουτέν. Για τον κ. Ολάντ δεν είναι μόνο ζήτημα ιδεολογίας, αλλά και πρακτικής αντιμετώπισης της ζωής. Ο άνθρωπος δεν πιστεύει στην αξία της οικογένειας και αυτό το δείχνει η ίδια η ζωή του.
Η πολεμική κατά της παραδοσιακής οικογένειας αποτελεί κύριο στόχο των υλιστικών και "προοδευτικών" δυνάμεων, γιατί αυτή είναι κύριο μετερίζι αντίστασης στους σκοπούς τους. Ο πολιτικός γάμος και η όλο μεγαλύτερη διευκόλυνση του διαζυγίου είναι κινήσεις προς αυτή την κατεύθυνση. Στην Ελλάδα ήδη συζητείται ο χρόνος για το συναινετικό διαζύγιο να μειωθεί στους έξι μήνες, από ένα χρόνο που είναι έως σήμερα. Έως το 1982 το διαζύγιο πολύ δύσκολα εκδιδόταν, από τότε ψηφίστηκε το αυτόματο διαζύγιο, που στην αρχή ήταν πέντε χρόνια χωριστής διαβίωσης. Τώρα φτάσαμε στους έξι μήνες και στις "συμβιώσεις", που υπογράφονται ως συμβολαιογραφικές πράξεις…
Άλλοι στόχοι των αριστερών, που επιδιώκουν να δημιουργήσουν "μέτωπο για την κοινωνία και τη δημοκρατία", είναι η Ιστορία, η Βιοηθική και η Εκκλησία. Την Ιστορία την θέλουν όργανο της ιδεολογίας τους. Όπως πάλι ο Κ. Παπαϊωάννου γράφει " ο μόνος τρόπος να εξασφαλιστεί ο ολοκληρωτικός εξανδραποδισμός του ανθρώπου είναι να ξεριζωθεί από την ψυχή του η ιστορική συνείδηση και να σκεπαστούν όλες οι σχέσεις των ανθρώπων αναμεταξύ τους από την ομίχλη της προπαγανδιστικής απάτης, έτσι που τα ίδια τα γεγονότα να χάσουν την ιστορικότητα τους και να μεταμορφωθούν σε απλές αλληγορίες αυτής της μυθικής γιγαντομαχίας ανάμεσα στον <προοδευτικό διαφωτισμό> και τον <αντιδραστικό σκοταδισμό>". ( Περ. "Εποπτεία", τ. 64, Ιανουάριος 1982, σελ. 32). Της Βιοηθικής θέλουν να μειώσουν την αξία, για να εξυπηρετήσουν τα υλιστικά τους σχέδια και η Εκκλησία αποτελεί την πιο σοβαρή, αν όχι τη μοναδική, εστία αντίστασης στα σχέδια τους, μιας και οι άλλοι θεσμοί είναι ευάλωτοι στην προπαγάνδα τους.
Οι σκέψεις αυτές μας κάνουν να προτείνουμε να μην εφησυχάζουμε. Αντίθετα οφείλουμε από παθητικοί πολίτες να γίνουμε ενεργητικοί. Εμείς, που δεν ανήκουμε στο αριστερό "μέτωπο", πρέπει να δημιουργήσουμε τη δική μας αντιστασιακή κοινότητα, που να παράγει ιδέες και να πρωτοπορεί σε κάθε τι το πράγματι προοδευτικό. Να παύσουμε να έχουμε μόνιμα αμυντικό ρόλο, αλλά να προχωρήσουμε και σε εποικοδομητικές προτάσεις, για να γίνει καλύτερη η κοινωνία μας. Προϋπόθεση γι' αυτή την αλλαγή μας να μην κόψουμε τις ρίζες μας και να μην χάσουμε την ιδιοπροσωπία μας. Για την εξ Εσπερίας προερχόμενη οικονομία και οικολογία λ.χ. σκεφτόμουν τους νησιώτες και τις νησιώτισσες που χωρίς να έχουν πάρει κάποιο σχετικό μάστερ διατηρούν καθαρούς τους δρόμους, ασβεστώνουν τα σπίτια και τα πεζοδρόμια τους, προσέχουν ώστε να έχουν ελάχιστα σκουπίδια για πέταμα και, ως προς την οικονομία, ζουν αξιοπρεπώς τους μήνες του χειμώνα, μέσα σε πολύ αντίξοες συνθήκες. Και οι Αγιορείτες ασκητές ζουν έτσι την Παράδοση τους, ώστε να μην έχουν καθόλου σκουπίδια, να διατηρούν παραδεισένιο τον γύρω τους χώρο και να ζουν με αυτάρκεια και αξιοπρεπώς, έχοντας περιορίσει τις ανάγκες τους. Η Παράδοση μας έχει πολλά να μας διδάξει, φτάνει να την μελετήσουμε και να διώξουμε συμπλέγματα και πάθη από τις καρδιές μας.-
