Αποφεύγω να δίνω στα παιδιά μου χρήματα για να πάρουν φαγητό από το κυλικείο του σχολείου,γιατί-εκτός του ότι σπάνια το εμπιστεύομαι-θέλω να μάθουν να είναι υπεύθυνοι για όσα βάζουν στο στομάχι τους αφού αυτό έχει, και θα έχει, άμεση σχέση με την υγεία τους,η προάσπιση της οποίας είναι κυρίως έργο δικό τους...Φροντίζω λοιπόν, να υπάρχει κάτι νόστιμο στο σπίτι ώστε να γλιτώσω τη...γκρίνια και όσο πιο υγιεινό γίνεται για να μην έχω τύψεις ότι τους κάνω κακό(τύψεις που τις κάνει εντονότερες ο...υγιεινιστής μέχρι το κόκαλο σύζυγός μου).Άλλωστε αυτό έχω συνηθίσει από τότε που ήμουν κι εγώ στα μαθητικά θρανία,τότε που ήταν περιττή πολυτέλεια να ζητήσω από τη μητέρα μου κάτι διαφορετικό από το συνηθισμένο ψωμοτύρι αφού ακόμη κι αυτό ήταν δύσκολο να βρεθεί,πολύ δε περισσότερο να αγοράσω καθημερινά κάτι από το κυλικείο.Έτσι το γλυκό αυτό με βγάζει επάξια από τη δύσκολη θέση αφού είναι σχετικά υγιεινό,πολύ εύγευστο και-το κυριότερο-πανεύκολο...χωρίς,από την άλλη,να είναι και σκέτο ψωμοτύρι...Η συνταγή είναι...απλή...
Σε μια λεκανίτσα βάζω μισό φλιτζάνι του τσαγιού ελαιόλαδο...
και το ψήνω στους 175 βαθμούς(κουζίνα γκαζιού)για μια ώρα περίπου.
...και το λιώνω σέρνοντας το πάνω στο ζεστό γλυκό.
Η βασική συνταγή αυτού του γλυκού περιέχεται στο βιβλίο "Σαρακοστιανά" των Μ.Κοκκίνου και Γ.Κοφινά.Εγώ το τροποποίησα κάπως προς το...υγιεινότερο...Εσείς μπορείτε -και επιβάλλεται θα έλεγα- να προσθέσετε τη δική σας σφραγίδα(η κουμπάρα μου,η Καίτη,μου είπε πως αντικατέστησε το νερό με χυμό πορτοκάλι ,έριξε ψιλοκομμένα μήλα και ήταν καταπληκτικό).Άλλωστε -να το ξαναπούμε-δεν κάνει η συνταγή το μάγειρα,αλλά το ξεπέρασμά της...
