Στο κήρυγμά του, κατά τον Πανηγυρικό εσπερινό, ο Σεβασμιώτατος αναφέρθηκε στην Θεολογία της εορτής, σύμφωνα με την οποία, στο όρος Θαβώρ «ουσιαστικά δεν μεταμορφώθηκε ο Χριστός, ο Οποίος ήταν Θεός και άνθρωπος, αλλά μεταμορφώθηκαν οι Μαθητές, οι τρομαγμένοι ψαράδες, που μπόρεσαν, με τα χοϊκά τους μάτια, να δουν τα έσχατα, γιατί είναι εικόνα των εσχάτων τούτη η γιορτή. Μεταμορφώθηκαν οι Μαθητές για να πάρουν δύναμη ενόψει του Θείου Πάθους και να μπορέσουν να μαρτυρήσουν την αλήθεια της Ανάστασης...»
Στη συνέχεια ο Σεβασμιώτατος επεσήμανε πως «η πρόσκληση του Χριστού προς τους Μαθητές για την μεταμόρφωσή τους απευθύνεται προς όλους μας και την επαναλαμβάνει η Εκκλησία μας διαρκώς. Πρόσκληση μεταμόρφωσης της ψυχής και της ζωής μας. Πώς, αλήθεια, μπορούμε να βαδίσουμε σ' αυτόν τον μεταμορφωτικό δρόμο; Με την μετάνοια και την ταπείνωση, γιατί χωρίς αυτές δε μπορούμε ν' ανέβουμε και να κοιτάξουμε ψηλά, να συνειδητοποιήσουμε το πρόσκαιρο της γήινης πραγματικότητας... Αλλά αυτά νοηματοδοτούνται μόνο από την παρουσία του Κυρίου στη ζωή μας και την βίωση του μυστηρίου της Εκκλησίας, όπου συντελείται διαρκώς η Μεταμόρφωση και καλούμαστε να βιώνουμε την εικόνα των εσχάτων. Αυτή η Μεταμόρφωση δεν έχει απλώς αισθητικό περιεχόμενο, αλλά είναι πράξη ζωής. Ο μεταμορφωμένος άνθρωπος είναι ο άνθρωπος του Θεού, της αλήθειας, της αγάπης, της δικαιοσύνης, όχι ο άνθρωπος της βίας, της εξουσίας, του καταναγκασμού και των κραυγών. Ο μεταμορφωμένος άνθρωπος είναι πάντοτε χαρά και φως. Αυτό ακριβώς λείπει σήμερα από την κοινωνία μας, που είναι βυθισμένη στο βούρκο της αμαρτίας, της αυτοδικαίωσης και του ατομισμού. Αυτή είναι πρόσκληση της εορτής, να μπορούμε να μεταμορφωνόμαστε διαρκώς, μετανοώντας για τα ελλείμματα και τις πτώσεις μας»
Κατακλείοντας ο κ. Ιγνάτιος αναφέρθηκε στην «τραγικότητα των ημερών για την πατρίδα μας, όπου επικρατεί το άγχος και η αβεβαιότητα. Εκπλήσσεται κανείς, πώς είναι δυνατόν μετά από μια τόσο μακρά συμπόρευση του λαού μας με την Ορθόδοξη πίστη, να πιστεύουν πολλοί σήμερα ότι μπορούν ν' αλλάξουν τα πράγματα χωρίς τον Χριστό, στο όνομα ενός επίπλαστου προοδευτισμού. Μια κοινωνία χωρίς Χριστό και Ορθοδοξία θα είναι η πλέον καταστροφική για τον τόπο... Είναι η ώρα να επιδιώξουμε την πραγματική μας μεταμόρφωση, που μπορεί να επιτευχθεί μόνο με την επιστροφή στον Χριστό και στην Ορθόδοξη πίστη μας, στις αξίες που χάσαμε, στην οικογένεια που κλονίσαμε, στην συνοχή που διακυβεύουμε, στην αγάπη για την πατρίδα, που τόσο βασανίζουμε. Χωρίς Χριστό δεν υπάρχει σωτηρία για τον τόπο. Αυτός είναι η ελπίδα και η απαντοχή, Αυτός μπορεί να μεταμορφώσει τις ψυχές και τον κόσμο μας...»
Ανήμερα της εορτής τελέστηκε πανηγυρική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβ. κ Ιγνατίου. Τον Θείο Λόγο κήρυξε ο Ιεροκήρυκας Αρχιμ. Επιφάνιος Δημητρίου.
