Αντίγραφο της Εικόνας της Κοίμησης έφθασε με φορτηγό μέχρι το σημείο επάνω από τη Μεγάλη Βρύση όπου η διασταύρωση με τον δρόμο για την Παναγία. Εκεί περίμεναν πολλοί πιστοί που το προηγούμενο διάστημα είχαν εργαστεί για την συντήρηση και προετοιμασία του Ναού με επικεφαλής τους ιερείς της ενορίας μας, για να συνοδεύσουν την εικόνα στην εκκλησία.
Την εικόνα μετέφεραν μέχρι την εκκλησία Αυλωνίτισσες ενώ οι ψάλτες υμνολογούσαν την Θεοτόκο με τα τροπάρια και τα εγκώμια της ημέρας.
Αργότερα στην εκκλησία η αυθεντική Εικόνα της Θεοτόκου, που φυλάγεται με ασφάλεια στον Αυλώνα και μεταφέρεται στο παρεκκλήσιο μόνο στην εορτή της Κοίμησης, περιεφέρθη γύρω γύρω από την εκκλησία και έγινε δέηση στο βράχο της Εύρεσης της που είναι εντοιχισμένος στο Ιερό Βήμα του Ναού.
Αργά το βράδυ της παραμονής της εορτής ομάδα γυναικών έψαλαν μέσα στη νύχτα τα Εγκώμια της Παναγίας ενώ αρκετοί κάτοικοι ξενύχτησαν στη χάρη Της μέχρι το πρωϊ του Δεκπενταύγουστου.
Οι ιερείς στον πανηγυρικό της ημέρας αναφέρθηκαν στο παρακάτω χρονικό της Εύρεσης της Εικόνας της Κοίμησης:
Το εκκλησάκι της Παναγίας, που χτίστηκε το 1827, είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Αφορμή για το κτίσιμo του ήταν, η με θαυματουργικό τρόπο, εύρεση της Εικόνας της Κοίμησης. Η Παναγία κατά τις μαρτυρίες των Αυλωνιτών της τότε εποχής παρουσιαζόταν σε μέλος της οικογένειας Σταμολέκα στον ύπνο του και του υποδείκνυε το μέρος όπου βρίσκεται θαμμένη η Εικόνα της Κοίμησής της. Μετά τα συνεχή οράματα της Παναγίας, η οικογένεια Σταμολέκα μαζί με άλλους Αυλωνίτες πήγαν στο μέρος που είναι σήμερα το εκκλησάκι, όπου η Παναγία είχε υποδείξει ότι η Εικόνα της βρίσκεται κάτω από ένα μεγάλο βράχο. Πράγματι μόλις έφτασαν στη περιοχή, είδαν ένα μεγάλο βράχο ανάμεσα σε πουρνάρια και σμύρτα. Άρχισαν αμέσως να σκάβουν και στην αρχή το πρώτο που διέκριναν ήταν ένα πλήθος από σπασμένα κεραμίδια. Αφού τα απομάκρυναν, από κάτω φάνηκε ένα συμπαγές στρώμα από μελισσοκέρι. Αφαιρώντας το μελισσοκέρι που άγγιζε τις 40 οκάδες, σύμφωνα με τις τότε μαρτυρίες, φάνηκε η μεγάλων διαστάσεων Βραχοσκέπαστη Εικόνα της Κοίμησης της Παναγίας, θαμμένη στη γη, απείραχτη από τους αιώνες!!! Μόνο γύρω-γύρω στις άκρες της είχε κάπως φθαρεί η Εικόνα, από την υγρασία, θαμμένη για τόσο μεγάλο διάστημα. Οι κάτοικοι γεμάτοι χαρά, έλαβαν την φανέρωση της Εικόνας ως Θεϊκό σημείο που τους ειδοποιούσε για την απελευθέρωση της Ελλάδας όπως και συνέβη λίγο αργότερα. Αμέσως έκτισαν στο σημείο αυτό το εκκλησάκι της Κοίμησης και λόγω ευλάβειας έκτισαν το Ιερό της εκκλησίας πάνω από τον βράχο της εύρεσης της Εικόνας ο οποίος βρίσκεται ακόμη και σήμερα πίσω από το Άγιο Βήμα. Το εκκλησάκι είναι μονόκλιτη καμαροσκέπαστη βασιλική και καλύπτεται με δίριχτη σκεπή από κεραμίδια. Η καμαροσκέπαστη στέγη υποβαστάζεται από εγκάρσιες πετρόχτιστες καμάρες, από τις οποίες μέχρι σήμερα σώζεται αυτή που είναι μπροστά στο τέμπλο του ναού. Πολλά τα θαύματα της Παναγίας μέσα σε αυτούς τους 2 σχεδόν αιώνες από την εύρεση της Εικόνας της που σηματοδοτεί για τους Αυλωνίτες την απελευθέρωση της Ελλάδας από μακραίωνη δουλεία. Η θαυματουργή Εικόνα, φυλάγεται σήμερα με ασφάλεια στον Αυλώνα και κάθε χρόνο στην εορτή της Κοίμησης οι πιστοί την ανεβάζουν στο παρεκκλήσιo της Θεοτόκου για να λειτουργηθεί.
Για τον εφετινό εορτασμό συνεργάστηκαν η τοπική Εκκλησία, η Δημοτική Κοινότητα Αυλώνα με τους τεχνικούς υπάλληλους της, ο Σύλλογός μας, πλήθος κατοίκων του Αυλώνα καθώς και η κα Διαμάντω Παπανικολάου η οποία παρείχε δωρεάν ρεύμα στο Ναό τις δύο ημέρες του εορτασμού.
Η Παναγία να είναι βοηθός όλου του κόσμου!