Η Εξόδιος ακολουθία ετελέσθη την Τρίτη 13η Αυγούστου 2013 εις τον Ιερόν Ναόν της Κοιμ. Θεοτόκου στο Χωριό Βαλτετσίου Μαντινείας, προεξάρχοντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ παρουσία και του Σεβ. Μητροπολίτου Πατρών κ. κ. ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ, αφού προηγήθηκε από πρωίας η τέλεση της Θείας Λειτουργίας.
Ιερείς εκ των Ενοριών της Τριπόλεως των περιχώρων και όχι μόνο, Ιεροψάλτες και πλήθος Ενοριτών και συμπολιτών της Τριπόλεως, Μοναχές και Μοναχοί εκ των Μοναστικών Αδελφοτήτων της Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας, παροικούντες Βαλτετσιώτες στην Αργολίδα και συγκεκριμένα εκ της Ερμιόνης, του Κρανιδίου, του Γαλατά, του Πόρου, συγγενείς και φίλοι του μακαριστού εκ της Λακωνίας και του Μυστρά, παρευρέθηκαν εις την Εξόδιο Ακολουθία του μακαριστού Πατρός Χρήστου Σαραντόπουλου συμπροσευχόμενοι για την ανάπαυσιν της ψυχής του, εκδηλώνοντας με αυτόν τον τρόπο την αγάπη και την συμπαράστασιν προς τους οικείους του μακαριστού Ιερέως και αποδίδοντας την κατά το ανθρώπινον τιμήν και τον σεβασμόν εις έναν άξιον Ιερέαν της Ιεράς Μητροπόλεώς μας.
Μετά το πέρας της Εξοδίου Ακολουθίας παρατέθηκε εκ των οικείων του μακαριστού καφές και μακαρία τράπεζα προς όλους τους παρευρισκομένους στον προαύλιο χώρο του Ναού, κάτω από τον αιωνόβιο πλάτανο.
Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα μακαριστού Πατρός Χρήστου Σαραντοπούλου
Ο Ιερεύς Χρήστος Σαραντόπουλος ή Σταυρόπουλος, του Αθανασίου και της Αναστασίας,εγεννήθη εις το χωρίον Βαλτέτσι Μαντινείας το έτος 1917.
Τυγχάνει απόφοιτος του διετούς Ἐκκλησιαστικού Φροντιστηρίου Κορίνθου.
Ενυμφεύθη την Σωτηρία Μπόλα, επίσης εκ Βαλτετσίου, μεθ’ ης απέκτησαν τέσσαρα τέκνα. ( Έναν καταξιωμένο Ιερέα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, μία Πρεσβυτέρα στην Μητρόπολή μας, και άλλα δύο τέκνα τα οποία προσφέρουν ποικιλοτρόπως στην Εκκλησία).
Εχειροτονήθη υπό του μακαριστου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας (μετέπειτα Κορίνθου) κυρού Προκοπίου Διάκονος την 12ην Δεκεμβρίου 1950 εις τον Ιερόν Ναόν Αγίας Φωτεινής Κορίνθου και Πρεσβύτερος την 27ην Μαΐου 1951 υπό του ιδίου Αρχιερέως και εις τον αυτόν Ιερόν Ναόν.
Από της ημέρας της χειροτονίας του έως και της συνταξιοδοτήσεώς του την 1ην Αυγούστου 1995 διηκόνησε ως τακτικός εφημέριος του Ιερού Ναού Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου Βαλτετσίου, ενώ παραλλήλως εξυπηρέτησεν τας λειτουργικάς ανάγκας εις τα χωρία Μάκρη, Δόριζα, Μάναρη, Αραχαμίτα, και Παρθένιον ως και την Ιεράν Μονήν Γοργοεπηκόου Νεστάνης.
Έλαβεν την πνευματικήν πατρότητα υπό του Τοποτηρητού της Μητροπόλεως Μαντινείας και Κυνουρίας Μητροπολίτου Αργολίδος κυρού Χρυσοστόμου την 16ην Απριλίου 1964.
Υπό του Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κυρού Θεοκλήτου ετιμήθη με το οφίκκιον τοῦΣακελλαρίου την 28ην Ιουλίου 1968 και το οφίκκιον του Πρωτοπρεσβυτέρου την 14ην Οκτωβρίου 1990.
Το έτος 2001 ετιμήθη εκ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος και του μακαριστού Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου με το Παράσημο του Αποστόλου Παύλου δια την πολύτιμο ο προσφοράν του στην Εκκλησία της Ελλάδος, ενώ το έτος 2005 ετιμήθη εκ της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος με Χρυσούν Σταυρόν δια την πολύτιμο πεντηκονταετή και πλέον προσφοράν του στην Εκκλησία.
Την 14ην Μαρτίου 2004 ετιμήθη υπό του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Μαντινείας και Κυνουρίας κ.κ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ με το Χρυσούν Μετάλλιον της Ιεράς Μητροπόλεως και την 24ην Αυγούστου 2008 με τον Χρυσούν Σταυρόν των Νεομαρτύρων Δημητρίου και Παύλου.
Συνέγραψε τρείς τόμους πονημάτων ποιητικών συλλογών με την ονομασία « Αρκαδική Ανθοδέσμη », « Κοχύλια και βότσαλα απ’ τη θάλασσα της ζωής» μεστά εκκλησιαστικού και πατριωτικού ενδιαφέροντος.
Προσέφερε επί πεντηκονταετία πλείστες υπηρεσίες στην Εξωτερική Ιεραποστολή της Τριπόλεως προεδρεύοντας, οργανώνοντας και διακονώντας μέχρι τέλους την ορθόδοξη Ιεραποστολή όπου γης.
Εξαιρετική και ανεξάντλητη ήτο η αγάπη του εκλιπόντος προς την Παναγία την Βαλτετσιώτισα και ξεχωριστή η τιμή και η υποχρεώσει που ένοιωθε για τους Ήρωες της Πατρίδος και για την λεβεντογέννα Αρκαδία καθώς και για το Ιστορικό Βαλτέτσι του οποίου τύγχανε γέννημα και θρέμμα.
Αόκνως κήρυκας του λόγου, υπηρέτησε πιστά το Θείο Κήρυγμα και ουδέποτε ελειτούργησε χωρίς να συμπεριλάβει στην λατρεία τον Θείο Λόγο προς όφελος των πιστών. Ανελλιπώς εξομολογούσε τους χριστιανούς της Μητροπόλεως και όχι μόνο. Στο πετραχήλι του ο φιλόχριστος λαός έβρισκε ένα απάνεμο λιμάνι όπου άφοβα εξαγόρευε τις αμαρτίες του, τις οποίες ο μακαριστός συγχωρούσε αναλαμβάνοντας και εξαλείφοντας αυτές, ενώπιον του δικαιοκρίτου Θεού ο οποίος είχε οικονομήσει για αυτόν τοιαύτην διακονίαν.
Τέλος διακρινόταν για τα οικολογικά του αισθήματα, μιας και απ’ άκρη σ’ άκρη στο όμορφο Βαλτέτσι είχε φυτεύσει λογιών - λογιών δέντρα τα οποία συμπληρώνουν μέχρι την σήμερον το καταπράσινο όμορφο περιβάλλον του χωριού.
Ευχόμαστε εκ βάθους καρδίας όπως Κύριος αναπαύσει την ψυχή αυτού εν χώρα ζώντων ένθα οι δίκαιοι αναπαύονται, να συνεχίσει να λειτουργεί εις το υπερουράνιο θυσιαστήριο και να έχουμε την ευχή του.
Στους οικείους του να δίδει ο θεός την άνωθεν παρηγορίαν που τόσο έχουν ανάγκη.
Με πάθος το αγάπησα
τ’ όμορφο χωριό μου,
όπου σταθώ κι’ όπου βρεθώ
δεν φεύγει απ’ τό μυαλό μου...
( ποίημα μακαριστού π. Χρήστου εκ της συλλογής «Αρκαδική Ανδοδέσμη »)
Ιλάσθητί μοι, Κύριε
Κύριε, ελέησέ με
Στο δρόμο της μετάνοιας
Χριστέ μου, οδήγησέ με
Και σε λιμάνι απάνεμο,
εκεί να ηρεμήσω,
και από τα βάθη της καρδιάς
να σε δοξολογήσω.
( ποίημα μακαριστού π. Χρήστου εκ της συλλογής
« Κοχύλια και βότσαλα απ’ τη Θάλασσα της ζωής »)
+Ιερεύς Ιωάννης Σουρλίγγας
