Στο θέμα της επένδυσης στις Νηές Σούρπης αναφέρθηκε την Πέμπτη 8/8 ο Σεβ. Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, με την ευκαιρία της παρουσίας του στον Ιερό Ναό Αγίας
Παρασκευής Σούρπης για την Ακολουθία της παρακλήσεως προς την Υπεραγία Θεοτόκο. ΟΣεβασμιώτατος, απευθυνόμενος στους κατοίκους της Σούρπης και της ευρύτερης περιοχής, τους ευχαρίστησε για τη συμπαράσταση τους στην Τοπική Εκκλησία με αφορμή την πρόσφατη δικαστική διαμάχη σχετικά με το εκκλησιαστικό κτήμα στις Νηές Σούρπης. Χαρακτηριστικά ανέφερε: «Θα ήθελα, με την ευκαιρία της παρουσίας μου εδώ, να σας ευχαριστήσω από καρδιάς όλους τους κατοίκους περιοχής, για τη συμπαράσταση στην Τοπική μας Εκκλησία, σε ό,τι έχει να κάνει με το κτήμα στις Νηές και την προσπάθεια που καταβάλλουμε 15 χρόνια τώρα. Ως μη όφειλε, πρόσφατα βρεθήκαμε στο δικαστήριο, να υπερασπιζόμαστε την αλήθεια, που όλοι γνωρίζετε και για την οποία η συντριπτική πλειοψηφία μαρτυρήσατε˙ ότι το κτήμα ανήκει στην Εκκλησία που το διαχειρίζεται πολλές δεκαετίες τώρα. Δυστυχώς, στην Ελλάδα σήμερα φτάσαμε στο δικαστήριο για να υπερασπιστούμε αυτό που όλοι γνωρίζουν. Και το ξέρετε πολύ καλά οι κάτοικοι της περιοχής ως πραγματικότητα. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν κόλαφος για όλους αυτούς που θέλησαν και τόλμησαν να επενδύσουν στο ψέμα και στο άδικο. Στο ψέμα μεν σε ό,τι αφορά την ιδιοκτησία του κτήματος και στο άδικο σε ό,τι αφορά τη ζωή αυτού του τόπου».
Στη συνέχεια, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα μικροσυμφέροντα, τα οποία οδήγησαν στην καθυστέρηση της επένδυσης στην περιοχή, με αποτέλεσμα χαμένες θέσεις εργασίας και στέρηση των δυνατοτήτων ανάπτυξης της περιοχής. Χαρακτηριστικά τόνισε: «...αν είχαμε εισακουστεί όλα αυτά τα χρόνια, τώρα η Σούρπη και ο Αλμυρός θα ήταν πρότυπο για όλη την Ελλάδα. Θα υπήρχε σε εξέλιξη έργο, που θα διέσωζε εκατοντάδες θέσεις εργασίας, με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον, και θα υποδεχόμασταν χιλιάδες ανθρώπων που τους αποζητούν και τους ψάχνουν σε όλη την Ελλάδα για να τους φιλοξενήσουν. Δυστυχώς μικροσυμφέροντα, άνθρωποι της εξουσίας με σύνδρομο φόβου, υπαλληλίσκοι του κράτους, που επηρεάστηκαν από την περιρρέουσα κατάσταση, οδήγησαν τα πράγματα στον κυκεώνα της Ελληνικής γραφειοκρατίας. Και έτσι ο τόπος εξαιτίας τους, στερήθηκε αυτό που θα μπορούσε να αποτελεί πηγή ζωής και για τη Σούρπη και για την περιοχή του Αλμυρού, για ολόκληρη τη Μαγνησία και τη Θεσσαλία. Και το κακό είναι ό,τι, δυστυχώς, δεν υπάρχει μετάνοια. Επιμένουν με ιδεοληψίες του παρελθόντος αιώνος. Επιμένουν να επενδύουν στο ψέμα. Γιατί όλοι γνωρίζουν την αλήθεια. Και αν μεν δεν ξέρεις, μπορείς να έχεις ελαφρυντικά. Όταν, όμως, γνωρίζεις την αλήθεια και επενδύεις στο ψέμα, τότε αλίμονο! Υπάρχει και Θεία δίκη! Αυτό να μη το λησμονούμε. Σημασία έχει ότι, δυστυχώς, τα νιάτα μας φεύγουν στο εξωτερικό. Πολλοί θέλουν τον τόπο αυτό να μένει στη μιζέρια, στη φτώχεια και στη δυστυχία. Και εμείς μεν, ετοιμάσαμε τα συσσίτια και δίνουμε 2000 μερίδες φαγητό την ημέρα. Αυτοί, όμως, που επενδύουν στο ψέμα και στην αδικία, δεν ξέρω τι προσφέρουν σε αυτό τον τόπο. Μπορώ, όμως, να σας πω και μια ακόμη αλήθεια και μακάρι να βγω ψεύτης. Όλοι αυτοί που σήμερα αμφισβητούν την κυριότητα της Εκκλησίας, να ξέρετε και ακούστε με, με την ίδια ευκολία αύριο, όταν θα τους δοθεί η ευκαιρία, θα αμφισβητήσουν και τη δική σας περιουσία, και τα δικά σας σπίτια και τα δικά σας κτήματα. Αυτή είναι η αλήθεια».
Συνεχίζοντας, τόνισε το προσωπικό του ενδιαφέρον για τη σωστή περιβαλλοντική και πολεοδομική ανάπτυξη της περιοχής, ενώ ενημέρωσε τους κατοίκους για τα ακριβή όρια της εκτάσεως της επένδυσης. «Δυστυχώς, όμως, πρέπει να το πω, πολλές φορές ένοιωσα εντελώς μόνος στην προσπάθεια. Χαίρομαι γιατί πρόσφατα βλέπω πως υπάρχει μια κινητικότητα. Κάποιοι επιτέλους, θέλουν να πουν και τη δική τους αλήθεια. Και να υπερασπιστούν αυτό τον τόπο και την ανάπτυξή του. Είχα πει από την αρχή, ότι προσωπικά θα είμαι εγγυητής για την προστασία του περιβάλλοντος και για την τήρηση κάθε πολεοδομικής διάταξης που ο νόμος προβλέπει για ένα τέτοιο έργο. Εξάλλου, είναι τόσο αυτονόητο. Ποιός θα δώσει τα χρήματά του και μάλιστα πολλά χρήματα, για να καταστρέψει περιβάλλον, στο οποίο βασίζεται για να φιλοξενήσει ανθρώπους; Μερικοί κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και κατέστρεψαν τον τόπο μας. Και θέλουν να τον κρατήσουν ζητιάνο των ''συμμάχων' μας και των ξένων. Αυτή, αγαπητοί, μου είναι η αλήθεια. Και επειδή μερικοί έρχονται, με ιδέες και προτάσεις, να υπενθυμίσω και τούτο: ποτέ δεν διαπραγματεύτηκε η Μητρόπολις τον αιγιαλό και ό,τι είναι από το δρόμο μέχρι τη θάλασσα. Το κτήμα φτάνει στη θάλασσα. Οι ελιές είναι μέχρι τη θάλασσα. Ποτέ δεν επέτρεψα να υπάρξει οποιαδήποτε συζήτηση για να απαλλοτριωθεί ό,τι είναι κάτω από το δρόμο. Εμείς εν γνώσει μας παραχωρήσαμε τον αιγιαλό σε όλους και στο Δήμο. Και επίσης με προσωπική μου παρέμβαση, το Μετόχι, ο γνωστός τόπος που οι μοναχοί φύλασσαν τις ελιές και διέμεναν όταν καλλιεργούσαν το κτήμα, με δική μου παρέμβαση κηρύχθηκε διατηρητέο και θα ανήκει πάντοτε στην Εκκλησία και ποτέ δεν το διαπραγματευτήκαμε. Αυτή, λοιπόν, είναι η μόνη αλήθεια. Και δεν έχω μιλήσει πολλές φορές. Γιατί ήλπιζα ότι αυτοί που έχουν τις ευθύνες αυτού του τόπου, θα είχαν τουλάχιστον την ευφυΐα να δουν πού οδηγεί το μέλλον. Και τί σημαίνει μέλλον για τα παιδιά και τα παιδιά των παιδιών μας. Διαπιστώνω δυστυχώς ακόμη, να υπάρχουν αγκυλώσεις. Σήμερα που όλη η Ελλάδα ψάχνει για τις περίφημες επενδύσεις, εμείς θα την είχαμε εδώ και 10 χρόνια στο τόπο μας».
Τελειώνοντας, ενημέρωσε τους κατοίκους σχετικά με την απόφαση του Αρείου Πάγου σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της εκτάσεως, και έψεξε τους αντιφρονούντες διότι στηρίζονται σε ψεύδη. Ευχαρίστησε, για μια ακόμη φορά, όλους τους κατοίκους για την υποστήριξή τους και έκλεισε την ομιλία του, αναφερόμενος στο όραμα το οποίο υπάρχει για την ανάπτυξη και πρόοδο του τόπου.«Ελπίζω ότι πλέον φτάνουμε στο τέλος. Και όσο και αν κόπτονται κάποιοι, το δίκαιο τελικά θα επικρατήσει. Η αλήθεια είναι μία. Για τη Μητρόπολη Δημητριάδος δεν υπάρχει ιδιοκτησιακό. Αυτό είναι λυμένο σε ανύποπτο χρόνο και μάλιστα με αποφάσεις του Αρείου Πάγου που κανείς δε μπορεί να καταρρίψει και να αμφισβητήσει. Όλοι οικοδομούν και επενδύουν στο ψέμα. Εμείς οικοδομούμε και επενδύουμε στην αλήθεια και στο μέλλον του τόπου. Και είμαι βέβαιος ότι τελικά αυτό θα υπάρξει και θα θριαμβεύσει και θα είναι ψόγος για όλους όσοι σήμερα αντιτίθενται σε αυτό το οποίο αύριο θα θαυμάζουν και θα μπορούσε ήδη να είναι πρότυπο για όλη την Ελλάδα. Εγώ σας ευχαριστώ από καρδιάς. Η πρόσφατη δικαστική απόφαση μας δικαίωσε. Θα μας δικαιώσει και η συνέχεια. Εσείς να είστε βέβαιοι ότι εμείς ένα πράγμα θέλουμε: την πραγματική πρόοδο και αληθινή ανάπτυξη του τόπου. Θέλουμε τα παιδιά μας να μείνουν εδώ και να εργάζονται. Θέλουμε η περιοχή της Σούρπης, του Αλμυρού και η Μαγνησία να αναδειχθεί σε τόπο έλξης ανθρώπων για φιλοξενία με αξιοπρέπεια και ένα περιβάλλον που θα διασώζεται και θα θαυμάζεται από όλους.Αδελφοί μου, από το Θεό παραλάβαμε έναν παράδεισο. Έτσι θα τον κρατήσουμε, αλλά όχι με κλειστές πόρτες. Έναν παράδεισο ανοιχτό για να μπορούν οι άνθρωποι να νιώθουν άνθρωποι και κυρίως οι κάτοικοι αυτού του τόπου να παραμείνουν άνθρωποι. Αυτή είναι η ευχή μου και θα είναι και ο αγώνας μου και η προσπάθειά μου. Έχω μάθει και να υπομένω και να επιμένω. Και να ξέρετε ότι ο Θεός ανταμείβει και την υπομονή και την επιμονή!».
Παρασκευής Σούρπης για την Ακολουθία της παρακλήσεως προς την Υπεραγία Θεοτόκο. ΟΣεβασμιώτατος, απευθυνόμενος στους κατοίκους της Σούρπης και της ευρύτερης περιοχής, τους ευχαρίστησε για τη συμπαράσταση τους στην Τοπική Εκκλησία με αφορμή την πρόσφατη δικαστική διαμάχη σχετικά με το εκκλησιαστικό κτήμα στις Νηές Σούρπης. Χαρακτηριστικά ανέφερε: «Θα ήθελα, με την ευκαιρία της παρουσίας μου εδώ, να σας ευχαριστήσω από καρδιάς όλους τους κατοίκους περιοχής, για τη συμπαράσταση στην Τοπική μας Εκκλησία, σε ό,τι έχει να κάνει με το κτήμα στις Νηές και την προσπάθεια που καταβάλλουμε 15 χρόνια τώρα. Ως μη όφειλε, πρόσφατα βρεθήκαμε στο δικαστήριο, να υπερασπιζόμαστε την αλήθεια, που όλοι γνωρίζετε και για την οποία η συντριπτική πλειοψηφία μαρτυρήσατε˙ ότι το κτήμα ανήκει στην Εκκλησία που το διαχειρίζεται πολλές δεκαετίες τώρα. Δυστυχώς, στην Ελλάδα σήμερα φτάσαμε στο δικαστήριο για να υπερασπιστούμε αυτό που όλοι γνωρίζουν. Και το ξέρετε πολύ καλά οι κάτοικοι της περιοχής ως πραγματικότητα. Η απόφαση του δικαστηρίου ήταν κόλαφος για όλους αυτούς που θέλησαν και τόλμησαν να επενδύσουν στο ψέμα και στο άδικο. Στο ψέμα μεν σε ό,τι αφορά την ιδιοκτησία του κτήματος και στο άδικο σε ό,τι αφορά τη ζωή αυτού του τόπου».
Στη συνέχεια, έκανε ιδιαίτερη αναφορά στα μικροσυμφέροντα, τα οποία οδήγησαν στην καθυστέρηση της επένδυσης στην περιοχή, με αποτέλεσμα χαμένες θέσεις εργασίας και στέρηση των δυνατοτήτων ανάπτυξης της περιοχής. Χαρακτηριστικά τόνισε: «...αν είχαμε εισακουστεί όλα αυτά τα χρόνια, τώρα η Σούρπη και ο Αλμυρός θα ήταν πρότυπο για όλη την Ελλάδα. Θα υπήρχε σε εξέλιξη έργο, που θα διέσωζε εκατοντάδες θέσεις εργασίας, με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον, και θα υποδεχόμασταν χιλιάδες ανθρώπων που τους αποζητούν και τους ψάχνουν σε όλη την Ελλάδα για να τους φιλοξενήσουν. Δυστυχώς μικροσυμφέροντα, άνθρωποι της εξουσίας με σύνδρομο φόβου, υπαλληλίσκοι του κράτους, που επηρεάστηκαν από την περιρρέουσα κατάσταση, οδήγησαν τα πράγματα στον κυκεώνα της Ελληνικής γραφειοκρατίας. Και έτσι ο τόπος εξαιτίας τους, στερήθηκε αυτό που θα μπορούσε να αποτελεί πηγή ζωής και για τη Σούρπη και για την περιοχή του Αλμυρού, για ολόκληρη τη Μαγνησία και τη Θεσσαλία. Και το κακό είναι ό,τι, δυστυχώς, δεν υπάρχει μετάνοια. Επιμένουν με ιδεοληψίες του παρελθόντος αιώνος. Επιμένουν να επενδύουν στο ψέμα. Γιατί όλοι γνωρίζουν την αλήθεια. Και αν μεν δεν ξέρεις, μπορείς να έχεις ελαφρυντικά. Όταν, όμως, γνωρίζεις την αλήθεια και επενδύεις στο ψέμα, τότε αλίμονο! Υπάρχει και Θεία δίκη! Αυτό να μη το λησμονούμε. Σημασία έχει ότι, δυστυχώς, τα νιάτα μας φεύγουν στο εξωτερικό. Πολλοί θέλουν τον τόπο αυτό να μένει στη μιζέρια, στη φτώχεια και στη δυστυχία. Και εμείς μεν, ετοιμάσαμε τα συσσίτια και δίνουμε 2000 μερίδες φαγητό την ημέρα. Αυτοί, όμως, που επενδύουν στο ψέμα και στην αδικία, δεν ξέρω τι προσφέρουν σε αυτό τον τόπο. Μπορώ, όμως, να σας πω και μια ακόμη αλήθεια και μακάρι να βγω ψεύτης. Όλοι αυτοί που σήμερα αμφισβητούν την κυριότητα της Εκκλησίας, να ξέρετε και ακούστε με, με την ίδια ευκολία αύριο, όταν θα τους δοθεί η ευκαιρία, θα αμφισβητήσουν και τη δική σας περιουσία, και τα δικά σας σπίτια και τα δικά σας κτήματα. Αυτή είναι η αλήθεια».
Συνεχίζοντας, τόνισε το προσωπικό του ενδιαφέρον για τη σωστή περιβαλλοντική και πολεοδομική ανάπτυξη της περιοχής, ενώ ενημέρωσε τους κατοίκους για τα ακριβή όρια της εκτάσεως της επένδυσης. «Δυστυχώς, όμως, πρέπει να το πω, πολλές φορές ένοιωσα εντελώς μόνος στην προσπάθεια. Χαίρομαι γιατί πρόσφατα βλέπω πως υπάρχει μια κινητικότητα. Κάποιοι επιτέλους, θέλουν να πουν και τη δική τους αλήθεια. Και να υπερασπιστούν αυτό τον τόπο και την ανάπτυξή του. Είχα πει από την αρχή, ότι προσωπικά θα είμαι εγγυητής για την προστασία του περιβάλλοντος και για την τήρηση κάθε πολεοδομικής διάταξης που ο νόμος προβλέπει για ένα τέτοιο έργο. Εξάλλου, είναι τόσο αυτονόητο. Ποιός θα δώσει τα χρήματά του και μάλιστα πολλά χρήματα, για να καταστρέψει περιβάλλον, στο οποίο βασίζεται για να φιλοξενήσει ανθρώπους; Μερικοί κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν και κατέστρεψαν τον τόπο μας. Και θέλουν να τον κρατήσουν ζητιάνο των ''συμμάχων' μας και των ξένων. Αυτή, αγαπητοί, μου είναι η αλήθεια. Και επειδή μερικοί έρχονται, με ιδέες και προτάσεις, να υπενθυμίσω και τούτο: ποτέ δεν διαπραγματεύτηκε η Μητρόπολις τον αιγιαλό και ό,τι είναι από το δρόμο μέχρι τη θάλασσα. Το κτήμα φτάνει στη θάλασσα. Οι ελιές είναι μέχρι τη θάλασσα. Ποτέ δεν επέτρεψα να υπάρξει οποιαδήποτε συζήτηση για να απαλλοτριωθεί ό,τι είναι κάτω από το δρόμο. Εμείς εν γνώσει μας παραχωρήσαμε τον αιγιαλό σε όλους και στο Δήμο. Και επίσης με προσωπική μου παρέμβαση, το Μετόχι, ο γνωστός τόπος που οι μοναχοί φύλασσαν τις ελιές και διέμεναν όταν καλλιεργούσαν το κτήμα, με δική μου παρέμβαση κηρύχθηκε διατηρητέο και θα ανήκει πάντοτε στην Εκκλησία και ποτέ δεν το διαπραγματευτήκαμε. Αυτή, λοιπόν, είναι η μόνη αλήθεια. Και δεν έχω μιλήσει πολλές φορές. Γιατί ήλπιζα ότι αυτοί που έχουν τις ευθύνες αυτού του τόπου, θα είχαν τουλάχιστον την ευφυΐα να δουν πού οδηγεί το μέλλον. Και τί σημαίνει μέλλον για τα παιδιά και τα παιδιά των παιδιών μας. Διαπιστώνω δυστυχώς ακόμη, να υπάρχουν αγκυλώσεις. Σήμερα που όλη η Ελλάδα ψάχνει για τις περίφημες επενδύσεις, εμείς θα την είχαμε εδώ και 10 χρόνια στο τόπο μας».
Τελειώνοντας, ενημέρωσε τους κατοίκους σχετικά με την απόφαση του Αρείου Πάγου σχετικά με το ιδιοκτησιακό καθεστώς της εκτάσεως, και έψεξε τους αντιφρονούντες διότι στηρίζονται σε ψεύδη. Ευχαρίστησε, για μια ακόμη φορά, όλους τους κατοίκους για την υποστήριξή τους και έκλεισε την ομιλία του, αναφερόμενος στο όραμα το οποίο υπάρχει για την ανάπτυξη και πρόοδο του τόπου.«Ελπίζω ότι πλέον φτάνουμε στο τέλος. Και όσο και αν κόπτονται κάποιοι, το δίκαιο τελικά θα επικρατήσει. Η αλήθεια είναι μία. Για τη Μητρόπολη Δημητριάδος δεν υπάρχει ιδιοκτησιακό. Αυτό είναι λυμένο σε ανύποπτο χρόνο και μάλιστα με αποφάσεις του Αρείου Πάγου που κανείς δε μπορεί να καταρρίψει και να αμφισβητήσει. Όλοι οικοδομούν και επενδύουν στο ψέμα. Εμείς οικοδομούμε και επενδύουμε στην αλήθεια και στο μέλλον του τόπου. Και είμαι βέβαιος ότι τελικά αυτό θα υπάρξει και θα θριαμβεύσει και θα είναι ψόγος για όλους όσοι σήμερα αντιτίθενται σε αυτό το οποίο αύριο θα θαυμάζουν και θα μπορούσε ήδη να είναι πρότυπο για όλη την Ελλάδα. Εγώ σας ευχαριστώ από καρδιάς. Η πρόσφατη δικαστική απόφαση μας δικαίωσε. Θα μας δικαιώσει και η συνέχεια. Εσείς να είστε βέβαιοι ότι εμείς ένα πράγμα θέλουμε: την πραγματική πρόοδο και αληθινή ανάπτυξη του τόπου. Θέλουμε τα παιδιά μας να μείνουν εδώ και να εργάζονται. Θέλουμε η περιοχή της Σούρπης, του Αλμυρού και η Μαγνησία να αναδειχθεί σε τόπο έλξης ανθρώπων για φιλοξενία με αξιοπρέπεια και ένα περιβάλλον που θα διασώζεται και θα θαυμάζεται από όλους.Αδελφοί μου, από το Θεό παραλάβαμε έναν παράδεισο. Έτσι θα τον κρατήσουμε, αλλά όχι με κλειστές πόρτες. Έναν παράδεισο ανοιχτό για να μπορούν οι άνθρωποι να νιώθουν άνθρωποι και κυρίως οι κάτοικοι αυτού του τόπου να παραμείνουν άνθρωποι. Αυτή είναι η ευχή μου και θα είναι και ο αγώνας μου και η προσπάθειά μου. Έχω μάθει και να υπομένω και να επιμένω. Και να ξέρετε ότι ο Θεός ανταμείβει και την υπομονή και την επιμονή!».