Aνταποκρινόμενη στο αίτημα πολλών γονιών να μπορέσουν κι αυτοί να ζήσουν για λίγο στην Κατασκήνωση, όπως τα παιδιά τους, η Ιερά Μητρόπολη
Λευκάδος διοργάνωσε την Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013 «Μια ημέρα στην Κατασκήνωση για τους γονείς».
Από το πρωί, με τη Θεία Λειτουργία μέχρι αργά το απόγευμα, οι γονείς χαρήκαν την επικοινωνία και την ομαδική ζωή με τη φροντίδα της τοπικής Εκκλησίας. Φιλοξενήθηκαν στις Εκκλησιαστικές Μαθητικές Κατασκηνώσεις της Ι. Μητροπόλεως, στο δάσος απέναντι από την Ιερά Μονή Φανερωμένης Λευκάδος.
Το πρόγραμμα περιελάμβανε κοινή τράπεζα, ομαδική ψυχαγωγία, ευκαιρίες διαλόγου σε ομάδες και εισήγηση από τον κληρικό της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών π. Αντώνιο Ρουμελιώτη, με θέμα: «Τι ρόλο έχουν στην αγωγή των παιδιών τα πάθη, οι αρετές και η μετάνοια».
Υπήρχε παράλληλα δημιουργική απασχόληση για τα παιδιά, ώστε να μπορέσουν απερίσπαστοι οι γονείς να ακολουθήσουν το δικό τους πρόγραμμα.
Την εκδήλωση ευλόγησε με τη συμμετοχή του ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Λευκάδος και Ιθάκης κ. Θεόφιλος.
Το πρόγραμμα
Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013
Μία ημέρα στην Κατασκήνωση για τους γονείς!
Πρόγραμμα: 7.00 – 10.30 π.μ. Αρχιερατική Θεία Λειτουργία στην Ιερά Μονή Φανερωμένης Λευκάδος
10.45 Αναχώρηση για την Κατασκήνωση
11.00 – 11.30 π.μ. Πρωινό στην Τραπεζαρία
11.30 – 1.00 μ.μ. Εισήγηση
π. Αντωνίου Ρουμελιώτη με θέμα:
«Στην Αγωγή του παιδιού τι ρόλο έχουν τα πάθη, οιαρετές και η μετάνοια;»
1.00 – 2.00 μ.μ. Ελεύθερος χρόνος
2.00 – 3.30 μ.μ. Γεύμα – Ψυχαγωγία
3.30 – 4.45 μ.μ. Ελεύθερος χρόνος
4.45 – 5.00 μ.μ. Απογευματινό
5.15 – 6.30 μ.μ. Συζήτηση σε ομάδες:
1) «Δεν είμαι τέλειος!
Αγωνίζομαι…» (κ. Μελπομένη Παπουτσή,φιλόλογος)
2) «Δε θέλω να γίνω Άγιος…» (κ. ΚωνσταντίνοςΤσιλιμπώκος, θεολόγος)
3) «Γονιός – «ζώσα παραίνεσις». Η ομόνοια και ηαρετή των γονιών, πρότυπο για τα παιδιά» (κ.Ελένη Κατηφόρη, θεολόγος)
6.30 – 7.00 μ.μ. Συμπεράσματα στην ολομέλεια.Τελευταίες σκέψεις.
Αποχαιρετισμός – Διανομή αναμνηστικών από τον Σεβασμιώτατο.
Συμπεράσματα από την Ομάδα 2: «Δε θέλω να γίνω Άγιος…»«Δε θέλω να γίνω Άγιος» σημαίνει: πρώτα να μάθω τι είναι άγιος και μετά να τοποθετηθούμε. Το άγνωστο δημιουργεί άρνηση.
Ο άγιος ξέρει ότι η αγάπη είναι η μόνη τροφή των ανθρώπων.
Ο Άγιος δεν είναι ΑΝΑΜΑΡΤΗΤΟΣ. Κάνει λάθη και αμαρτίες. Αγιότητα δεν είναι μία αμετάβλητη κατάσταση.
Άλλο αγιότητα, άλλο ευσέβεια, άλλο καλός άνθρωπος… Δεν υπάρχει αγιότητα στις άλλες θρησκείες. Υπάρχει μία ιστορία που ένας καλός μουσουλμάνος ρώτησε έναν χριστιανό αν θα πάει στον παράδεισο αφού τηρούσε ότι έλεγε ο χριστιανισμός. Όμως εκείνος του είπε ότι θα έπρεπε να βαπτισθεί δεν αρκούσε μόνο η τήρηση των εντολών του Χριστού. Η αγιότητα βρίσκεται μόνο μέσα στην Ορθόδοξη πίστη.
Λαϊκοί και ιερείς πρέπει να συνεργάζονται για να βιώσουν οι ίδιοι αλλά και να μεταγγίσουν την αγιότητα στις επόμενες γενιές.
Σήμερα ο γονιός παλεύει μόνος του. Η εκπαίδευση και η κοινωνία δείχνουν έναν εντελώς αντίθετο δρόμο προς την αγιότητα.
Ο Απόστολος Παύλος μας καλεί να γίνουμε άγιοι.
Η αγιότητα δεν συνδέεται απαραίτητα με τα υπερφυσικά χαρίσματα.
Οι μεγαλύτεροι από μας θυμούνται το παλιό Αναγνωστικό που είχε εικόνες από μία ιδανική καθημερινότητα και μας προέτρεπε εμμέσως σε αυτή. Τον ιερέα τον είχε πολύ κοντά στα παιδιά. Υπήρχαν ανάλογες ζωγραφιές που εξοικείωναν με το θέμα αυτό και όχι μόνο. Η οικογένεια, ο σεβασμός, η παράδοση ήταν τα πιο δυνατά σημεία του βιβλίου. Τώρα η εκπαίδευση προβάλει την μονογονεϊκή οικογένεια και πολλά άλλα χείριστα πρότυπα ως φυσιολογικά. Έτσι η αγιότητα μοιάζει με κάτι άπιαστο.
Με την συμμετοχή μας στην Θεία Ευχαριστία αγιαζόμεθα. Κοινωνούντες τον Έναν και μόνον ΑΓΙΟ τον ΧΡΙΣΤΟ.
Η αγιότητα είναι συνδεδεμένη με την ΜΕΤΑΝΟΙΑ.Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αγίων που έκαναν μεγάλες αμαρτίες και αγίασαν.
